Konspekt katechezy dla klasy VI przeprowadzonej dn. 24.11.2004

Temat: Przygotowanie do spowiedzi adwentowej

Cele dydaktyczno-wychowawcze:

· Zapoznanie z treścią przypowieści ” O marnotrawnym Synu” na tle której dostrzegamy etapy naszego powrotu do Boga.

· Zachęcenie do systematycznego osobistego rachunku sumienia i pojednania z Bogiem w sakramencie pojednania

Metody i środki dydaktyczne:

· Pogadanka

· Podróż w wyobraźnie

· Praca z tekstem biblijnym

· Szukanie powiązań

· Teksty piosenki

· Pismo Święte

· Instrumentalny podkład muzyczny

PLAN KATECHEZY

WPROWADZENIE:

Na poprzedniej katechezie mówiliśmy o ADWENCIE jako czasie przygotowania do Bożego Narodzenia. (Metodą pytań i odpowiedzi uczniowie powtarzają i utrwalają poznane już treści zatrzymując się przy spowiedzi jako jednej z dróg przeżywania tego czasu).

· Co to jest Adwent?

· Co pojawia się w Kościele w czasie Adwentu?

· Jak chrześcijanin przygotowuje się do Bożego Narodzenia?

PRZEKAZ TREŚCI:

Temat spowiedzi jest bardzo istotny w życiu każdego chrześcijanina dlatego warto ciągle do niego wracać. Dzisiaj zrobimy to w oparciu o przypowieść ” O marnotrawnym Synu „ (Katecheta zachęca uczniów do wyobrażenia sobie –w czasie czytania przez katechetkę tekstu biblijnego – poszczególnych obrazów, postaci w tym tekście)

Otwórzcie sobie teraz wszyscy tekst Łk 15,11-24. po czym proszę aby każdy napisał w zeszycie dzieje syna marnotrawnego. (Po chwili katecheta prosi wybranych uczniów o przeczytanie kolejnych punktów i zapisuje jedną z propozycji na tablicy. Praca ta pozwala na utrwalenie treści przypowieści)

POGŁĘBIENIE:

Znamy już historię syna marnotrawnego ale teraz spróbujmy odpowiedzieć sobie na pytanie” co wspólnego ma ona ze spowiedzią?” Przypominam, że przypowieść jest takim gatunkiem literackim, która ma jakby podwójną treść: to co się czyta i to co się pod tą treścią kryje. (Dzieci odkrywają podobieństwa między poszczególnymi punktami zapisanymi na tablicy a warunkami spowiedzi, oraz między osobami w przypowieści a Bogiem Ojcem i człowiekiem). Podsumowując rozmowę podkreślamy ważność każdego warunku sakramentu pokuty oraz przy pomocy pytań sprawdzamy, czy uczniowie dobrze je rozumieją.

  EWALUACJA:

    Uczniowie uzupełniają brakujące w tekście wyrazy i wklejają go do zeszytu. Pierwsze trzy osoby, które prawidłowo wypełnią luki, otrzymują plusy.

    Tekst z lukami:

    Adwent jest to czas radosnego ...................... na przyjście Zbawiciela. Jest to również pierwszy okres roku ............................, w którym przygotowujemy się do świąt ........................................................ Czynimy to przez .................. uczynki oraz walkę ze ........................ W Adwencie uczestniczymy we Mszy świętej, którą nazywamy......................... oraz przystępujemy do spowiedzi wypełniając .........................................................................

Zadanie domowe:

Zaprojektuje zaproszenie dla kolegów z mojej klasy zachęcające do skorzystania ze spowiedzi.

MOJA ODPOWIEDŹ – MODLITWA

Dzisiejszą katechezę zakończymy piosenką, która ma nam przypomnieć, że bez względu na to na którym etapie jesteśmy Bóg zawsze na nas czeka z otwartymi rękami.

Tekst przypowieści

 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów. 12 Młodszy z nich rzekł do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada". Podzielił więc majątek między nich. 13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. 14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. 15 Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie*. 16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. 17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. 18 Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu* i względem ciebie; 19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. 20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. 21 A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu* i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". 22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! 23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, 24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I zaczęli się bawić.