MACIERZANKA PIASKOWA (Thymus serpyllum )

Kwitnie od czerwca do końca sierpnia, jest owadopylna. Roślina miododajna, bardzo licznie odwiedzana przez owady, nawet w zasuszonych bukietach. Nasiona roznoszone przez mrówki (myrmekochoria). Występuje w widnych lasach sosnowych i brzozowych.

Tworzy gęste i bardzo zwarte darnie o wysokości 10–30 cm.

MACIERZANKA PIASKOWA (Thymus serpyllum )

ZASTOSOWANIE

Roślina lecznicza

Surowiec zielarski: ziele Herba Serpylli. Zawiera olejki eteryczne.

Działanie: dezynfekujące, wykrztuśne, przeciwzapalne, poprawia trawienie.

Jest wykorzystywana w ziołolecznictwie –

napar z ziela używany po jedzeniu działa wiatropędnie, rozluźnia mięśnie układu pokarmowego. Używana jest do płukania gardła, przy paradontozie, świądzie, pomaga po ukłuciu owadów. Wzmacnia system nerwowy – używana jest do kąpieli dla rekonwalescentów, chorych dzieci i osób starszych

MACIERZANKA PIASKOWA (Thymus serpyllum )

UPRAWA

0. Wymaga słonecznego stanowiska i lubi lekko kwaśne podłoże (pH 5,5–6). Uprawiana jest przez siew nasion wczesną wiosną. Rośnie powoli, zakwita dopiero w drugim roku. Należy ją starannie odchwaszczać. Jest w pełni mrozoodporna (strefy mrozoodporności 3-9). Po przekwitnięciu kwiatostany należy usuwać. 

1. Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych i ciepłych.

2. Kwitnie w czerwcu i lipcu. 

3. Na zimę należy ją okryć.

 

CZYŚCIEC WIELOKWIATOWY (Stachys grandiflora)

CZYŚCIEC WIELOKWIATOWY

(Stachys grandiflora)

nazywany również bukwicą kaukaską jest byliną

Należącą do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.).

Bylina posiadająca barwę kwiatów o niezwykłym

potencjale dekoracyjnym. Kwiaty żywo różowo

purpurowe, zebrane w kłosy. Kwitnie VI-VII.

Liście szeroko jajowate, karbowane, pomarszczone,

ciemnozielone, matowe i długo dekoracyjne.

Stanowisko o umiarkowanym nasłonecznieniu,

gleba wilgotna, głęboka, gliniasta i próchniczna.

Wiosną należy oczyszczać kępy, podlewać w

okresie suszy i od czasu do czasu zasilać nawozem.

Ścinać pędy po przekwitnięciu.

Osiąga wysokość ok. 50 cm.

Roślina całkowicie mrozoodporna.

 

CZYŚCIEC WIELOKWIATOWY (Stachys grandiflora)

ZASTOSOWANIE:

 

0. rabaty mieszane,

1. ogrody skalne,

2. ogrody japońskie,

3. na kwiat cięty,

4. na cmentarze,

5. całoroczne (zimozielone),

6. roślina okrywowa.

CZYŚCIEC WEŁNISTY (Stachys byzantina )

Należy do rodziny jasnotowatych . Jest płożącą się

byliną tworzącą gęste kępy. Dorasta do 40 cm wysokości.

Jest roślina okrywową – tworzy dekoracyjne, srebrzyste

dywany.

Czyściec wełnisty ma duże, jajowate liście pokryte gęstym,

miękkim, srebrzystym kutnerem. Roślina kwitnie od

czerwca do sierpnia. Kwiatostany są ozdobne w

początkowej fazie, potem warto je ściąć – roślina będzie

silniejsza i lepiej się rozrośnie. 

liści.

CZYŚCIEC WEŁNISTY (Stachys byzantina )

UPRAWA

Nie jest wymagający, dobrze znosi suszę,

może rosnąć zarówno na stanowisku słonecznym jak i

półcienistym (na stanowiskach słonecznych liście są

bardziej srebrzyste). Najlepsze dla niego jest podłoże

piaszczysto gliniaste, przepuszczalne, niezbyt

wilgotne. Jest tolerancyjny co do odczynu podłoża.

Roślina całkowicie mrozoodporna. Strefa

mrozoodporności 5. Liście utrzymują się na roślinie

także zimą.

Roślina miododajna.  Rozmnaża się najczęściej przez

Podział roślin w okresie wiosennym, ale można też

Rozmnażać go przez nasiona. Co kilka lat można

rośliny odmłodzić dzieląc kępy. Warto też czyściec co

kilka lat ściąć tuż przy ziemi – pobudzi to roślinę do

wytworzenia nowych Liści.

CZYŚCIEC WEŁNISTY (Stachys byzantina )

ZASTOSOWANIE

Czyściec wełnisty w ogrodach wykorzystuje się najczęściej do obsadzania rabat, na obwódki, do ogrodów skalnych, na wrzosowiska oraz jako roślina okrywowa. Nadaje się także na zielone dachy. Można go sadzić w małych grupach albo na dużych powierzchniach.

Roślina często uprawiana w ogrodach. Może też być uprawiana w pojemnikach. Jej walorami ozdobnymi są srebrzyste, filcowate pędy. Doskonale kojarzy się w zestawieniu z innymi gatunkami roślin. Podczas zimnej i wilgotnej pogody staje się jednak brzydsza. Kwiaty dekoracyjne bywają jedynie w pierwszej fazie kwitnienia.

PIWONIA CHIŃSKA (Paeonia lactiflora)

Piwonia chińska (Paeonia lactiflora)

roślina należąca do rodziny piwoniowatych, pochodząca z terenu Syberii i Chin. Jest popularnym kwiatem wśród Japończyków.

Ma bulwiasto zgrubiałe korzenie, sztywne, wzniesione pędy, u nasady lekko zdrewniałe. Liście są pierzastosieczne, osadzone na sinych ogonkach.

Piwonie chińskie kwitną na przełomie maja i czerwca (piwonie pojedyncze japońskie i anemonowe) lub w czerwcu (piwonie pełne). Rozkwitają wtedy, gdy kończy się kwitnienie kosaćców. Kwiaty odmian uprawnych są białe, różowe, karminowe lub purpurowe, w różnych odcieniach, mają lekko różany zapach. Mogą być pojedyncze, anemonowe lub pełne.

 

PIWONIA CHIŃSKA (Paeonia lactiflora)

0. Uprawa:

1. Roślina trudna w uprawie. Wymagająca intensywnego nawożenia (należy unikać wapnia), wiosną używając do tego celu obornika lub kompostu torfowo-obornikowego. W okresie letnim-gnojowicą. Na okres zimowy roślinę należy okryć gałązkami np. świerku. Wymagają gleb żyznych, próchniczych, lekko kwaśnych i głęboko przekopanych i nawożonych. Stanowisko słoneczne lub lekko zacienione.

PIWONIA CHIŃSKA (Paeonia lactiflora)

0. Zastosowanie:

1. Piwonie chińskie polecane są na duże jednogatunkowe rabaty lub grupy sadzone na trawnikach, pod krzewami ozdobnymi. Zankomicie nadają się na kwiat cięty (trwałość do 10 dni).