Data ćwiczenia: 17.12.2007	Imię i nazwisko studenta: Przemysław Machura	Poprawa:
Grupa ćwiczeniowa: VI	Temat ćwiczenia: Oznaczenie zawartości miedzi w roztworze (próbka nr 6).	Zaliczenie:

1. Cel ćwiczenia

Jodometryczne oznaczenie zawartości miedzi w próbce.

2. Opis wykonania

   1. Mianowanie roztworu Na₂S₂O₃

      1. Odczynniki:

         • dwuchromian potasu 0.0167mol/dm³

         • kwas solny 10%

         • jodek potasu 10%

         • tiosiarczan sodu ok. 0.1mol/dm³

         • roztwór skrobi 0.5%

         • woda destylowana

      2. Szkło i aparatura:

         • kolba stożkowa

         • pipeta Mohra na 10cm³

         • cylinder miarowy na 10cm³

         • biureta półautomatyczna

      3. Wykonanie mianowania:

Do kolby stożkowej odpipetowano 10cm³ dwuchromianu potasu, następnie dodano 5cm³ kwasu solnego, oraz około 5cm³ KI. Tak przygotowaną próbkę natychmiast miareczkowano roztworem tiosiarczanu sodu, aż zmętnienie roztworu zaczęło znikać i pojawiło się żółtawe zabarwienie, następnie dodano kilka kropli roztworu skrobi i miareczkowano próbkę dalej do zmiany zabarwienia na zielony.

2. Mianowanie miedzi w roztworze

   1. Odczynniki:

      • tiosiarczan sodu

      • badana próbka z miedzią

      • jodek potasu 10%

      • roztwór skrobi 0.5%

      • woda destylowana

   2. Szkło i aparatura:

      • kolba stożkowa

      • cylinder miarowy na 10cm³

      • tryskawka

      • biureta półautomatyczna

   3. Wykonanie oznaczenia:

Otrzymaną próbkę przeniesiono ilościowo do kolby stożkowej i dodano do niej około 15cm³ KI, oraz kilka kropli skrobi. Roztwór w kolbie zabarwił się na ciemnogranatowo. Próbkę miareczkowano tiosiarczanem sodu do całkowitego odbarwienia roztworu.

3. Obserwacje

   1. Mianując tiosiarczan sodu na dwuchromian potasu obserwowano zanikanie zmętnienia próbki i roztwór powoli zmieniał kolor na żółty (po dodaniu 8.8cm³), wtedy dodano kilka kropli roztworu skrobi (ciemnogranatowa barwa roztworu) i podczas dalszego miareczkowania zabarwienie próbki zmieniło się na zielone (po dodaniu 0.7cm³). W sumie zużyto 9,5cm³ tiosiarczanu sodu.

   2. Podczas oznaczenia zawartości miedzi w próbce w obecności wskaźnika skrobiowego obserwuje się odbarwienie ciemnogranatowego roztworu.

4. Równania przebiegających reakcji

5. Wnioski wynikające z przeprowadzonych doświadczeń

   1. Przy mianowaniu tiosiarczanu stosuje się dwuchromian potasu jako substancję podstawową (jest on utleniaczem) jednak jego właściwości utleniające są zbyt silne, aby miareczkować go bezpośrednio tiosiarczanem potasu dlatego dodaje się jodek potasu .W środowisku kwaśnym dwuchromian potasu reaguje z jodkiem potasu utleniając go do jodu. Dopiero wydzielony jod miareczkuje się tiosiarczanem sodu do zaniku barwy wskaźnika skrobiowego i zmiany barwy roztworu na zielony.

   2. Przy oznaczeniu miedzi następuje również reakcja redukcji i utleniania. Miedź redukuje się do miedzi(I) utleniając jony jodkowe do jodu. Powstający wolny jod następnie miareczkuje się tiosiarczanem w obecności wskaźnika skrobiowego do momentu jego odbarwienia.

6. Wnioski ogólne dotyczące tematyki ćwiczenia

Przeprowadzane doświadczenia opierały się na reakcjach utleniania i redukcji. Przez zastosowanie odpowiedniego utleniacza czy reduktora dochodziło do wydzielenia się wolnego jodu który można było swobodnie miareczkować.

7. Obliczenia

   1. obliczanie stężenia molowego tiosiarczanu

2. obliczanie masy miedzi w próbce