Charles Baudelaire 1821-1867

0. Padlina – trupizm, brzydota, przemijalność ludzkiego ciała (nawiżaznie do baroku), bardzo naturalistyczne spojrzenie;

1. Kwiaty zła 1857 – największe osiągnięcie artysty, haszysz, opium, choroba weneryczna;

2. Spleen II – odraza do rzeczywistości, przygnębienie, ponury stan duszy, metafizyczna rozpacz, lęk

Jean-Arthur Rimbaud 1854-1891

0. Statek Pijany – symbol człowieka, który chciałby spokojnie osiąść (ustatkować się) porzucając życie pełne przygód i podróży, wewnętrzna wolność, brak ograniczeń;

Kazimierz Przerwa-Tetmajer 1865-1940

0. Koniec wieku XIX – szereg pytań retorycznych dotyczących końca wieku: przekleństwo, ironia, idee, modlitwa, wzgarda, rozpacz, walka, rezygnacja, byt przyszły, użycie…, odpowiedzi na pytania są dla nich kontrast, filozofia, egzystencjonalizm;

1. Nie wierzę w nic… - tytuł stanowi credo, czyli wyznanie, nirwana jest lekarstwem na ból istnienia;

2. Hymn do nirwany – epifora: "Nirwano!", stylizowanie na modlitwę, personifikacja nirwany, niechęć do życia, słownictwo nacechowane emocjonalnie, ból istnienia, chęć zerwania z rzeczywistością;

3. Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej – wrażenia zmysłowe, obraz impresjonistyczny, krajobraz górski, liryka pejzażowa, obrazowanie oniryczne;

4. Melodia mgieł nocnych – impresjonizm, obrazowanie oniryczne, ruch, dynamika, wrażenia dźwiękowe;

5. Evviva l'arte! – krytyka filistrów zapatrzonych w pieniądze, dla prawdziwego artysty liczy się tylko sztuka, "sztuka ponad wszystko", artyści sądzą, że są przez Boga wybrani;

Stanisław Korab-Brzozowski 1876-1901

0. O, przyjdź! – pozornie inwokacja do kochanki, w rzeczywistości przywoływanie śmierci;

Jan Kasprowicz 1860-1926

0. Z chałupy – cykl sonetów, poezja społeczna, wieś rażąca biedą i zaniedbaniem, analfabetyzm, oskarżenie o niesprawiedliwość;

1. W chałupie – obrazowanie za pomocą techniki realistyczno-naturalisycznej, nędza;

2. Krzak dzikiej róży w ciemnych smerczynach – symboliczny motyw kwiatu róży (młodość) i towarzyszącej limby (starość), tatrzańska przyroda, impresjonizm w grze świateł, wrażeniach słuchowych i zapachowych;

3. Dies irae – dzień gniewu, Sądu Ostatecznego, straszliwe sceny, katastrofizm – wizja świata idącego ku zagładzie, prometeizm – wadzenie się z Bogiem, ekspresjonizm – obrazy o silnej sile wyrazu, kontrasty, emocjonalne napięcie, efekty wrażeniowe, manicheizm – dobro i zło są równorzędnymi siłami tworzącymi wszechświat, trwają w nieustannym konflikcie, ale obie są konieczne;

4. Święty Boże, Święty Mocny – ludzkość zmierza ku wspólnej mogile, prometeizm, wezwanie milczącego Boga, a potem szatana, Bóg jest karzący i bezlitosny;

5. Przeprosiny Boga – każdy powinien znaleźć własną drogę do Boga i na swój sposób okazywać wiarę, Bóg jest przyjacielski i wyrozumiały, potoczny język , styl ludowy;

Leopold Staff 1878-1957

0. Kowal – wezwanie do odnowy duchowej, wyrwania się ze słabości, przeciwstawienie się filozofii dekadenckiej, nitscheanizm;

1. Deszcz jesienny – liryka nastrojowa, znużenie, monotonia, melancholia, onomatopeiczność, sylabotoniczność, refren przyczyniają się do tworzenia nastroju;

2. Przedśpiew – różne stany (dekadencja i szczęście), stonowanie, stoicyzm, renesansowa formuła Terencjusza "nic co ludzkie nie jest mi obce", doświadczanie wszystkiego co może przynieść życie;

Tadeusz Miciński 1873-1918

0. Kain

1. Lucifer

2. Madonna Dolorosa