20. Pojęcie produktu niebezpiecznego

"Produkt staje się niebezpiecznym gdy nie zapewnia bezpieczeństwa, którego oczekuje się przy normalnym jego użyciu. "Jednakże opierając się na przepisach prawa polskiego możemy stwierdzić, iż produkt staje się niebezpiecznym gdy nie zapewnia bezpieczeństwa, którego oczekuje się przy normalnym jego użyciu. Konsument formułując swoje oczekiwania zazwyczaj sugeruje się: Wyglądem produktu, Sposobem użycia produktu, Czasem wprowadzenia produktu na rynek .

Niebezpieczeństwo produktu wynikać może z :

• Wad konstrukcyjnych

• Niewłaściwej produkcji

• Niewłaściwego instruktażu przy produkcji

• Nieodpowiedniej reklamy, promocji

• Złej instrukcji użytkowania i konserwacji

• Naturalnych właściwości

W przypadku produktów o naturalnych właściwościach stwarzających niebezpieczeństwo np. materiały wybuchowe, broń, papierosy, alkohol producent nie ponosi odpowiedzialności za szkody na zasada art. 449 kodeksu cywilnego, gdy są one odpowiednio użytkowane.

21.Pojęcie szkody w przepisach o produkcie niebezpiecznym.

„Producent odpowiada za szkodę na mieniu tylko wówczas, gdy rzecz zniszczona lub uszkodzona należy do rzeczy zwykle przeznaczonych do osobistego użytku i w taki przede wszystkim sposób korzystał z niej poszkodowany.”

Pojęcie szkody nie jest ustawowo zdefiniowane, ale można uznać, iż określenie dotyczy wszelkich uszczerbków w dobrach lub interesach prawnie chronionych jakich poszkodowany doznał wbrew swojej woli. Można tu mówić o szkodzie majątkowej, ponieważ w tym przypadku należy wskazać podmiot odpowiedzialny za szkodę, czego nie trzeba robić w przypadku szkody ekonomicznej, w przypadku, której kosztami obciążony jest sam poszkodowany. Szkoda majątkowa dotyczy dwóch sytuacji : pierwsza to gdy strata odnosi się do dorobku, a druga to utracone zyski, korzyści, które poszkodowany uzyskałby gdyby nie szkoda.

Mamy tu do czynienia z ograniczeniem szkody na mieniu. Odpowiedzialność za szkody dotyczyć będzie jedynie zniszczenia rzeczy przeznaczonych do użytku osobistego, z których poszkodowany w taki właśnie sposób w większości korzystał. Czasami jednak ciężko jest ustalić czy dana rzecz jest rzeczą osobista czy służy do wykonywania zawodu, czy mówimy tu o ogólnym przeznaczeniu użytkowym czy o użytkowanie przez danego użytkownika oraz co jeśli rzecz służy do użytku osobistego i zawodowego. W ostatnim przypadku można twierdzić, że nie ma ograniczeń, co do wyłącznego przeznaczenia osobistego, ale musi ono przeważać nad zawodowym.

Szkoda wyrządzona pokrzywdzonemu podlega odszkodowaniu bez względu na to, czy osoba doznała uszczerbku w związku z działalnością zawodową. Zasady naliczania odszkodowania będą ustalane według art. 445 k.c.

22. Podmioty odpowiedzialne za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny.

Występują sytuacje gdy odpowiedzialnością za wyrządzoną szkodę nie jest obarczany producent. Mogą to również być

• wytwórcy materiału, surowca lub części składowej

• osoby podające na produkcje swoje nazwy, znaki towarowe, lub inne oznaczenia wyróżniające

• importer

• osoby zbywające produkty niebezpieczne (dystrybutor)

23. Przesłanki zwalniające z odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny.

Nie zawsze producent czy wytwórca będzie ponosił konsekwencji za produkt niebezpieczny i ewentualne szkody. Wyróżnia się pięć sytuacji w których producent może powołać się na zasadę egzoneracji, chcąc uchylić się od odpowiedzialności, gdy:

• producent nie wprowadził produktu do obrotu

• wprowadził produkt do obrotu poza zakresem działalności gospodarczej

• właściwości niebezpieczne ujawniły się po wprowadzeniu produktu do obrotu

• w chwili wprowadzenia do obrotu niebezpieczne właściwości były niemożliwe do przewidzenia (przy uwzględnieniu obecnego stanu nauki i techniki)

• niebezpieczne właściwości wynikały z przepisów prawa

24. Terminy dochodzenia roszczeń z tytułu szkody wyrządzonej produktem niebezpiecznym.

Osoba poszkodowana tarci prawo do roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przez produkt niebezpieczny w dwóch przypadkach:

- po upływie 3 lat od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie lub mógł się o niej dowiedzieć z należytą starannością oraz o osobie zobowiązanej do jej naprawienia.

- po upływie 10 lat od wprowadzenia produktu do obrotu wszelkie roszczenia ulegają przedawnieniu

Pojęcie „z należytą starannością” zostało użyte, ponieważ bazujemy jedynie na świadomości poszkodowanego na temat okoliczności wyrządzenia szkody oraz na zasadach doświadczenia życiowego, nie możliwe jest zrekonstruowanie rzeczywistych wspomnień, możemy jedynie przypisać mu taki stan.

Data wprowadzenia do obrotu odnosi się do produktu, który wyrządził szkodę a nie do partii, serii w której został wydany. W przypadku wprowadzenia towaru do obrotu przez importera mówimy tu o chwili, w której produkt został nabyty i przekazany odbiorcy, a nie o chwili w której znalazł się na terenie kraju, był magazynowany, czy też przetwarzany