WYKŁAD 11
Efektywność grupy
Efektywność jednostki vs efektywnośc grupy
Facylitacja społeczna - próżniactwo społeczne
Prekursor badań - Triplett (1898)
Badania nad kolarzami
Wykorzystywane obecnie w psychologii sportu
Badania nad dziećmi (9-12 lat) zwijanie żyłki
Przedstawiał zadanie jako rywalizację
Allport (1924)
Zadania wykonywane samotnie lub w grupie
Zadania łatwe - wykreślanie samogłosek w tekście, zadania złożone - wymyślanie kontr-argumentów
Wyniki:
Zadania proste - w grupie wykonywane są lepiej
Zadania złożone - w grupie wykonywane są znacznie gorzej
Dlaczego łatwiej w grupie wykonywać zadania łatwe_
Zajonc (1965, 1980)
Obserwacje zwierząt - asymetria wykonania grupowego zadań prostych i złożonych jest widoczna także u zwierząt (muszek owocówek, ryb, mrówek, małp)
Wniosek- facylitacja społeczna to mechanizm ewolucyjny, który wynika z większego pobudzenia organizmu w towarzystwie innych osób.
Zgodnie z koncepcją Spence'a (1956) to co wyuczone i automatyczne w sytuacji wyższego pobudzenia jest wykonywane lepiej a to co złożone i trudne gorzej, gdy poziom pobudzenia jest zbyt wysoki.
Facylitacja społeczna niekiedy może być wyjaśniana wyższym poziomem pobudzenia ale dane fizjologiczne są niespójne (tętno, oporność skórno-galwaniczna)
Podejście Zajonca ignoruje czynniki poznawcze i emocjonalne
Propozycja 1
Monteil i Huguet (1999)
becność innych rozprasza uwagę osób badanych - modyfikowany jest przebieg procesów poznawczych (Easterbrook 1959).
Gdy zadanie jest proste a zakres uwagi jest zawężony to nie ma to znaczenia dla poziomu wykonania ale wtedy gdy wszystkie zasoby muszą zostać zmobilizowane jakikolwiek ich ubytek odbija się niekorzystnie na poprawności wykonania zadań.
Wyniki:
W towarzystwie innych badani mieli mniejszy efekt Stroopa niż wtedy, gdy pracowali sami. Obecność innych mobilizowała badanych, którzy poświęcali cała swoją uwagę zadaniu.
Test Stroopa
jest oparty na czasach reakcji. Jest często wykorzystywany do pomiaru zdolności poznawczych związanych z pamięcią operacyjną definiowaną jako kontrolowana uwaga.
Efekt Stroopa - dłuższe czasy reakcji w próbach niezgodnych (zielony) niż w zgodnych (czerwony) - wynik interferencji semantycznej między kolorem czcionki a treścią słowa. Im mniejsza rozbieżność czasów (słabszy efekt Stroopa) tym większe zasoby poznawcze badanego.
Propozycja 2
Badania Sanny (1992)
Ważne są porównania społeczne oraz obawa przed byciem ocenianym (evaluation apprehension)
Zadania łatwe - badany formułuje duże oczekiwania co jest wzmocnione przez towarzystwo innych
Zadania trudne - badany obniża oczekiwania, zwłaszcza, że może być oceniany przez innego
Badania Jackson i Williams (1985)
Badani w grupie wykonują tyle samo zadań co indywidualnie ale wtedy, gdy wiedzą, że ich efekty będą zidentyfikowane oraz wierzą, że wszyscy rozwiązują identyczne zadanie
Obawa przed ocenianiem eliminuje próżniactwo społeczne ale tylko w zadaniach addytywnych
Bardzo ważny jest typ zadania i rodzaj pracy grupowej - wspólna praca czy współpraca
Schematy badań
Problemy logiczne (Shaw 1932) - grupa rozwiązuje zadania poprawni chociaż dłużej niż jednostki
Problemy logiczne (Marquart 1955) - problemy logiczne - połączyła jednostki losowo w grupy sztuczne - grupy sztuczne tak samo dobrze rozwiązywały zadania jak grupy prawdziwe wchodzące w interakcję
Zadania
Seria bezsensownych sylab (Perlmutter i de Montmollin 1952) - badani wykonywali zadania indywidualnie a potem w grupach (powtarzany pomiar) - grupy odtwarzały dwa razy więcej słów ale potrzebowały więcej czasu na zapamiętywanie
Yuker (1955) - zapamiętywanie fragmentów opowiadań - grupy znacznie lepsze niż jednostki
Ale były bardziej pewne prawdziwości swoich odpowiedzi wtedy gdy były one błędne
Zadania dywergencyjne
„burza mózgów” (Osborne 1957)
Faza 1 - wymyślanie jak największej liczby rozwiązań propozycji
Faza 2 - selekcja i ocena rozwiązań
Taylor i in 1958
Założenie: grupa będzie bardziej twórcza niż pojedyncze osoby
Efekt:
Grupy produkują dużo pomysłów (dwukrotnie więcej niż jednostki) ale te pomysły się powtarzają
Próby integracji badań
Teoria wydajności grupowej Steinera (1972)
Znaczenie dla wydajności mają trzy czynniki:
Wymogi zadania
Zasoby grupy
Proces na bazie którego grupa współdziała
Wymogi zadania - rodzaje zadań:
Podzielne (kolejne kroki można zdefiniować i każdy członek grupy może wykonać swój kawałek - wyszukiwanie kropek na ekranie)
Unitarne (zadania logiczne - trzeba wpaść na rozwiązanie - nie da się procesu rozwiązywania zadania podzielić na „porcje” - badania Shaw)
Maksymalizujące (ważna jest ilość - np. ilość kropek zauważonych na ekranie komputera)
Optymalizujące (ważna jest jakość - dążymy do jakiegoś z góry ustalonego standardu - jest tylko jedna poprawna odpowiedź)
Zadania addytywne (wkład członków sumuje się)
Zadania dysjunktywne (typu albo-albo, trzeba wybrać jedną z propozycji)
Koniunktywne (każdy musi wykonać swoje zadanie poprawnie - praca na akord)
Dyskrecjonalne (grupa decyduje jak rozwiąże zadanie)
Zasoby grupy - potencjalna produktywność:
suma zasobów indywidualnych jej członków
zasoby każdej jednostki unikalne na tle grupy
Zasoby najlepszego członka grupy
Zasoby najgorszego członka grupy
Znaczenie ma pośrednio także wielkość grupy
Rzeczywista wydajność grupy:
Potencjalna wydajność - straty wynikające z wadliwego procesu
Straty: koordynacja w czasie, koordynacja działań z innymi członkami grupy, dynamika stosunków między członkami grupy (status członków, normy społeczne), zanik motywacji (Ingham - lina - pozoranci, Latane - krzyki)
Karau i Williams 1993
Meta-aanliza badań nad próżniactwem społecznym - 80% badań nad pracą grupową pokazuje efekt próżniactwa
Ważność zadania
Znaczenie grupy dla jej członków
Różnice kulturowe
Możliwa ocena pracy jednostki w obrębie grupy
Ludzie są bardziej skuteczni w grupie, jeśli czują się odpowiedzialni za pozostałych (wiemy, że inni są gorsi od nas w tym zadaniu) - zjawisko kompensacji niskich zdolności partnera
Koncepcja porównań społecznych sugeruje, że słabszy może poprawić swoje zachowanie by dorównać lepszemu pod warunkiem, że postrzegana różnica umiejętności nie jest zbyt duża (Badanie „siłacze” Koehler 1926, Stroebe 1996) 60-80%
Mundurek szkolny (Worchel 1998)
Badani mieli za zadanie wykonać łańcuch na choinkę. Członków danej grupy ubrano w płaszcze identycznego koloru.