1. Hodowca posiadający wyłączne prawo może, w drodze umowy licencyjnej, udzielić innej osobie upoważnienia (licencji) do korzystania z wyłącznego prawa. 2. Umowa licencyjna wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności. 3. W umowie licencyjnej można ograniczyć korzystanie z wyłącznego prawa (licencja ograniczona); jeżeli w umowie licencyjnej nie ograniczono zakresu korzystania z wyłącznego prawa, licencjobiorca ma prawo korzystania z wyłącznego prawa w takim samym zakresie jak licencjodawca (licencja pełna). 4. Jeżeli w umowie licencyjnej nie zastrzeżono wyłączności korzystania z wyłącznego prawa, udzielenie licencji jednemu podmiotowi nie wyklucza możliwości udzielenia licencji innym podmiotom, a także jednoczesnego korzystania z wyłącznego prawa przez hodowcę (licencja niewyłączna). 5. Uprawniony z licencji może udzielić dalszej licencji (sublicencji) tylko za zgodą hodowcy, wyrażoną w formie pisemnej; udzielenie dalszej sublicencji jest niedozwolone. 1. Jeżeli hodowca posiadający wyłączne prawo do danej odmiany nie wprowadza jej materiału siewnego lub materiału ze zbioru do obrotu, a wymaga tego ważny interes gospodarczy, minister właściwy do spraw rolnictwa może udzielić, w drodze decyzji, licencji przymusowej innemu podmiotowi, chyba że hodowca nie wprowadził do obrotu materiału siewnego lub materiału ze zbioru wskutek działania siły wyższej. 2. Licencja przymusowa może być również udzielona, jeżeli ubiegający się o nią wykaże, że:   1)   ubiegał się o uzyskanie licencji od hodowcy, który nie wprowadza materiału siewnego danej odmiany do obrotu, lub   2)   zaproponowana przez hodowcę opłata licencyjna jest nieproporcjonalna do wartości materiału siewnego, lub   3)   zaproponowana przez hodowcę ilość materiału siewnego jest niewystarczająca do rozmnożenia danej odmiany w celu wprowadzenia jej do obrotu. 3. Licencji przymusowej udziela się na wniosek zainteresowanego. 4. Licencja przymusowa jest licencją niewyłączną. 1. Centralny Ośrodek prowadzi księgę ochrony wyłącznego prawa, zwaną dalej "księgą", oraz spis odmian, odnośnie do których złożono wnioski o przyznanie wyłącznego prawa, zwany dalej "spisem". 2. Księga jest wykazem chronionych odmian i ich hodowców oraz licencjobiorców, którzy otrzymali licencję przymusową. 3. Spis jest wykazem odmian zgłoszonych do ochrony wyłącznego prawa oraz hodowców, którym przyznano tymczasowe wyłączne prawo. 4. Odmiana wpisana do spisu albo księgi otrzymuje numer, który składa się z kolejnego numeru w spisie albo w księdze oraz wielkiej litery określającej daną grupę roślin. 5. Numer odmiany w spisie jest poprzedzony dodatkowo wielką literą T, która oznacza, że odmianie przyznano tymczasowe wyłączne prawo. 17. Hodowla zwierząt gospodarskich. Hodowla zwierząt gospodarskich podobnie jak twórcza hodowla nowych odmian roślin , służy postępowi biologicznemu w rolnictwie. Wykorzystanie naturalnych cech genetycznych poszczególnych osobników prowadzi do poprawy ich wartości hodowlanej i użytkowej, wpływa na ilość i jakość produktów zwierzęcych uzyskiwanych w rolnictwie. Hodowla zwierząt jest źródłem postępu biologicznego, mającym umożliwić rolnikom podniesienie efektywności produkcyjnej i ekonomicznej.  dokumentacja hodowlana - zbiór dokumentów zawierających informacje o zwierzęciu, jego przodkach i potomstwie, stadzie lub rodzie, w szczególności zawierający dane o wartości hodowlanej i użytkowej,  hodowca - osobę fizyczną, prawną lub jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej, prowadzącą hodowlę zwierząt wraz z ich dokumentacją hodowlaną,    hodowla zwierząt - zespół zabiegów zmierzających do poprawienia założeń dziedzicznych (genotypu) zwierząt, w których zakres wchodzi ocena wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt, selekcja i dobór osobników do kojarzenia prowadzony w warunkach prawidłowego chowu, Ocena wartości użytkowej zwierząt jest prowadzona na wniosek albo za zgodą ich właściciela lub posiadacza. 2. Wyniki oceny wartości użytkowej są udostępniane zainteresowanemu właścicielowi lub posiadaczowi zwierząt. 3. Za prowadzenie oceny wartości użytkowej zwierząt pobiera się opłatę. Ocenę wartości hodowlanej prowadzi się w celu oszacowania zdolności zwierzęcia do przekazywania określonej cechy lub zespołu cech na potomstwo. 2. Ocena wartości hodowlanej może być dokonywana, w zależności od specyfiki gatunku, rasy, odmian, rodu, linii, stada lub typu użytkowego na podstawie wyników oceny wartości użytkowej, oceny typu i budowy, rodowodu lub oceny innych cech. 1. Zwierzęta poddawane ocenie wartości użytkowej lub hodowlanej, z zastrzeżeniem ust. 2, powinny być oznakowane w sposób umożliwiający ich identyfikację. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy koni oraz stad rodzicielskich i towarowych drobiu.  Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej utworzy, w drodze rozporządzenia, jednostkę organizacyjną o zasięgu krajowym, która będzie prowadzić ocenę wartości użytkowej lub hodowlanej zwierząt oraz gromadzić i przechowywać dane związane z oceną. Do zadań jednostki, o której mowa w art. 6, należy w szczególności:   1)   prowadzenie oceny wartości użytkowej lub hodowlanej zwierząt i publikowanie wyników tej oceny,   2)   prowadzenie systemu informatycznego dla potrzeb oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt,   3)   bilansowanie potrzeb i możliwości produkcyjnych w hodowli zwierząt,   4)   prowadzenie specjalistycznych szkoleń zawodowych dla osób prowadzących ocenę wartości użytkowej, sztuczne unasiennianie oraz wydawanie odpowiednich zaświadczeń w tym zakresie,   5)   ustalanie założeń krajowych programów hodowlanych.  Księgi zwierząt hodowlanych, zwane dalej "księgami", prowadzi się odrębnie dla:   1)   ras, odmian i płci: koni, bydła, świń, owiec i kóz,   2)   rodów drobiu w poszczególnych jego gatunkach,   3)   stad poszczególnych gatunków zwierząt futerkowych,   4)   linii hodowlanych pszczół. Księgi dzielą się na główne i wstępne. 2. Do księgi głównej, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą być wpisywane zwierzęta, stada zwierząt futerkowych, rody lub linie hodowlane, które:   1)   są poddawane ocenie wartości użytkowej,   2)   pochodzą od dwóch pokoleń przodków tej samej rasy, odmiany, stada, rodu lub linii hodowlanej, którzy są wpisani do księgi głównej lub wstępnej, albo ksiąg prowadzonych za granicą,   3)   wykazują cechy charakterystyczne dla swojej rasy, odmiany, stada, rodu lub linii hodowlanej. 3. Do księgi głównej mogą być wpisane konie, które spełniają warunki określone w ust. 2 w pkt 1 i 3 oraz pochodzą co najmniej od dwóch pokoleń przodków tej samej rasy lub ras biorących udział w tworzeniu tej rasy. 4. Do księgi wstępnej mogą być wpisane zwierzęta, stada zwierząt futerkowych, rody lub linie hodowlane, które spełniają warunki określone w ust. 2 pkt 1 i 3.

Art. 13. W księgach głównych mogą być wprowadzone rozdziały dla zwierząt wyróżniających się wysoką użytkowością. Art. 14. 1. Księgi są prowadzone przez związki hodowców lub inne podmioty, po uzyskaniu zezwolenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na ich otwarcie lub prowadzenie. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej zezwala na otwarcie lub prowadzenie określonej księgi, jeżeli związek hodowców lub inny podmiot przedstawi:   1)   krajowy program hodowlany,   2)   wzorzec rasy, odmiany, stada zwierząt futerkowych, rodu lub linii hodowlanej,   3)   sposób identyfikacji zwierząt,   4)   zakres informacji o zwierzętach wpisywanych do księgi. Związek hodowców lub inny podmiot prowadzący księgę jest obowiązany do:   1)   informowania o warunkach wymaganych przy wpisie zwierząt do księgi,   2)   wydania hodowcy zaświadczenia potwierdzającego dokonanie wpisu zwierząt do księgi lub świadectwa pochodzenia zwierzęcia. Art. 19. 1. Rejestry prowadzi się dla zwierząt, stad zwierząt futerkowych, rodów lub linii hodowlanych pochodzących z krzyżowania. 2. Do rejestrów mogą być wpisywane zwierzęta, stada zwierząt futerkowych, rody lub linie hodowlane o udokumentowanym pochodzeniu. Art. 20. 1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej zezwala na otwarcie i prowadzenie określonego rejestru podmiotom, które:   1)   posiadają dostatecznie duże pogłowie zwierząt, aby móc prowadzić krzyżownicze programy hodowlane,   2)   przedstawią: a)  programy hodowlane krzyżowania zwierząt, b)  system identyfikacji zwierząt, c)  system rejestracji danych o pochodzeniu zwierząt. 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może cofnąć zezwolenie na prowadzenie rejestru, jeżeli podmiot prowadzący rejestr narusza przepisy dotyczące jego prowadzenia. Art. 22. Reproduktor lub jego nasienie jest dopuszczane do wykorzystania w rozrodzie naturalnym lub w sztucznym unasiennianiu na podstawie wyniku oceny własnych cech użytkowych i jego rozwoju osobniczego lub wartości hodowlanej. Art. 23. 1. Do rozrodu naturalnego zwierząt mogą być wykorzystane reproduktory wpisane do księgi albo rejestru lub pochodzące od rodziców wpisanych do ksiąg albo rejestrów i dopuszczone do rozrodu. 2. Związek hodowców albo inny podmiot prowadzący księgę lub rejestr wydaje, na wniosek hodowcy, na czas określony, decyzję o dopuszczeniu reproduktora do rozrodu naturalnego. Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zwierzęcych wprowadza określone zasady zwalczania tych chorób, w tym chorób odzwierzęcych oraz zasady stosowania substancji o działaniu hormonalnym, tyrestatycznym i beta- agonistycznym oraz zasady monitorowania chorób odzwierzęcych w produktach pochodzenia zwierzęcego i paszach. W załącznikach do ustawy wymienione są choroby zakaźne zwierząt, które podlegają obowiązkowemu zwalczaniu oraz obowiązkowej rejestracji. Wykazy te zostały dostosowane do wymogów Międzynarodowego Biura Epizootycznego. Ustawa wprowadza szczegółowe pojęcia i zasady postępowania, których powszechne stosowanie ma na celu szybkie wykrycie źródła choroby i dróg jej rozprzestrzeniania. Obszernie uregulowano środki zapobiegające chorobom zakaźnym zwierząt, zgłaszanie, wykrywanie i likwidowanie tych chorób; w szczególności uregulowane zostały liczne obowiązki w tym zakresie posiadaczy zwierząt oraz ich współpraca z Inspekcją weterynaryjną. W zakresie zwalczania chorób zakaźnych zwierząt Inspekcja Weterynaryjna może stosować wymienione w ustawie środki nadzoru np. nakazanie odosobnienia zwierzęcia, a nawet jego zabicie, nakazanie badań klinicznych zwierząt, zakazanie używania zwierząt w celu rozmnażania. Może również nakazać podmiotom prowadzącym działalność w zakresie produkcji zastosowanie określonej technologii. W przypadku zagrożenia wystąpienia choroby zakaźnej lub jej wystąpienia wydawane mogą być rozporządzenia ministra właściwego ds. rolnictwa (jeżeli jej wystąpienie lub bezpośrednie zagrożenie jej wystąpienia dotyczy terytorium RP lub jego części) oraz akty prawa miejscowego (dla obszaru powiatu przez powiatowego lekarza, dla obszaru województwa przez wojewodę.) Organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą system zbierania, przechowywania, analizowania, przetwarzania danych i przekazywania informacji dotyczących występowania chorób zakaźnych zwierząt. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi księgi zawierające informacje o chorobach podlegających notyfikacji w Unii Europejskiej , obowiązkowi zwalczania, obowiązkowi rejestracji, o chorobach odzwierzęcych oraz wynikach monitorowania odporności na środki przeciw drobnoustrojowe. Ponadto w zakresie swojej właściwości powiatowy lekarz, wojewódzki lekarz i Główny Lekarz Weterynarii przygotowują i aktualizują plany gotowości zwalczania poszczególnych chorób zakaźnych zwierząt. Główny Lekarz Weterynarii współpracuje z ekspertami Komisji Europejskiej przy przeprowadzaniu na terytorium RP kontroli dla zapewnienia jednolitego stosowania przepisów UE dotyczących zwalczania poszczególnych chorób zakaźnych.

18. Przesłanki nabycia prawa do renty strukturalnej.  Rentę strukturalną przyznaje się producentowi rolnemu będącemu osobą fizyczną prowadzącą na własny rachunek działalność rolniczą w gospodarstwie rolnym położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwanemu dalej "rolnikiem", jeżeli łącznie spełnia on następujące warunki: 1)  ma ukończone 55 lat, lecz nie osiągnął wieku emerytalnego i nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego, lub ubezpieczenia społecznego rolników; 2)  prowadził nieprzerwanie działalność rolniczą w gospodarstwie rolnym w okresie co najmniej 10 lat poprzedzających złożenie wniosku o rentę strukturalną i w tym okresie podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, określonemu w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, przez okres co najmniej 5 lat; 3)  w dniu złożenia wniosku o rentę strukturalną podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu; 4)  przekazał gospodarstwo rolne o łącznej powierzchni użytków rolnych wynoszącej co najmniej 1 ha; 5)  zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej; 6)  wpisany został do ewidencji producentów, stanowiącej część krajowego systemu ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności; 7)  nie posiada zaległości z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników. § 5. 1. Jeżeli rolnik pozostaje w związku małżeńskim, a warunki do ubiegania się o przyznanie renty strukturalnej spełniają oboje małżonkowie, rentę strukturalną przyznaje się tylko jednemu z nich. 2. Jeżeli rolnik nie spełnia warunków do uzyskania renty strukturalnej lub nie ubiega się o nią, rentę strukturalną przyznaje się jego małżonkowi, jeżeli małżonek ten spełnia wszystkie warunki przewidziane dla rolnika określone w rozporządzeniu, z wyjątkiem warunku, o którym mowa w § 4 pkt 6. § 6. 1. Warunek przekazania gospodarstwa rolnego, o którym mowa w § 4 pkt 4, uważa się za spełniony, jeżeli: 1)  zostały przekazane wszystkie użytki rolne wchodzące w skład tego gospodarstwa, będące zarówno przedmiotem odrębnej własności rolnika i jego małżonka, jak również przedmiotem ich współwłasności, z zastrzeżeniem § 9 pkt 1; 2)  przekazanie nastąpiło: a)    przez przeniesienie własności gospodarstwa rolnego w całości na rzecz następcy albo b)    na powiększenie jednego lub kilku gospodarstw rolnych przez odpłatne lub nieodpłatne przeniesienie własności użytków rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego lub c)    na powiększenie jednego lub kilku gospodarstw rolnych przez przekazanie wchodzących w skład gospodarstwa rolnego użytków rolnych w dzierżawę, na podstawie zawartej na okres co najmniej 10 lat: -        pisemnej umowy zgłoszonej do ewidencji gruntów i budynków albo -        umowy w formie aktu notarialnego. 2. Przekazanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, nie może być dokonane na rzecz: 1)  zstępnego lub pasierba przekazującego gospodarstwo rolne; 2)  osoby pozostającej z przekazującym gospodarstwo rolne we wspólnym gospodarstwie domowym; 3)  małżonka osoby wymienionej w pkt 1 lub 2. 3. Warunek przekazania gospodarstwa rolnego uważa się także za spełniony, jeżeli Agencja Nieruchomości Rolnych skorzystała, w zakresie użytków rolnych wchodzących w skład tego gospodarstwa, z określonego w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. Nr 64, poz. 592) prawa pierwokupu lub prawa, o którym mowa w art. 4 ust. 1 tej ustawy. § 7. 1. Umowa o przekazaniu gospodarstwa rolnego lub użytków rolnych wchodzących w jego skład może być zawarta: 1)  z osobą fizyczną, która spełnia łącznie następujące warunki: a)    jest rolnikiem młodszym niż rolnik przekazujący gospodarstwo rolne lub następcą, b)    posiada kwalifikacje zawodowe przydatne do prowadzenia działalności rolniczej, c)    nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego, lub ubezpieczenia społecznego rolników, d)    zobowiąże się do prowadzenia działalności rolniczej na przejętych użytkach rolnych przez okres co najmniej 5 lat; 2)  z osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej: a)    jeżeli działalność rolnicza należy do zakresu jej działania lub b)    na cele ochrony przyrody w rozumieniu przepisów o ochronie przyrody, a w szczególności na tworzenie lub powiększanie parków narodowych lub rezerwatów przyrody; 3)  z osobą fizyczną, osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej z przeznaczeniem do zalesienia, jeżeli użytki te zostały przeznaczone do zalesienia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. 2. Osoba fizyczna posiada kwalifikacje zawodowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, jeżeli ma: 1)  wykształcenie rolnicze średnie lub wyższe; 2)  wykształcenie rolnicze zasadnicze zawodowe lub tytuł kwalifikacyjny w zawodzie przydatnym do prowadzenia działalności rolniczej i co najmniej 3-letni okres pracy w gospodarstwie rolnym; 3)  wykształcenie średnie lub wyższe na kierunku innym niż rolniczy i co najmniej 3-letni okres pracy w gospodarstwie rolnym; 4)  wykształcenie wyższe na kierunku innym niż rolniczy i ukończone studia podyplomowe w zakresie związanym z rolnictwem; 5)  wykształcenie podstawowe lub zasadnicze zawodowe inne niż rolnicze i co najmniej 5-letni okres pracy w gospodarstwie rolnym. § 8. Umowa o przekazaniu gospodarstwa rolnego lub użytków rolnych wchodzących w skład tego gospodarstwa powinna również zawierać oświadczenia stron tej umowy o spełnieniu warunków określonych w § 6 i 7. § 9. Warunek zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej, o którym mowa w § 4 pkt 5, uważa się za spełniony, jeżeli po przekazaniu gospodarstwa rolnego zarówno uprawniony do renty strukturalnej, jak i jego małżonek: 1)  nie jest posiadaczem (współposiadaczem) użytków rolnych o powierzchni przekraczającej 0,5 ha, z tym że działalność rolnicza prowadzona na tych użytkach może służyć wyłącznie zaspokajaniu potrzeb własnych uprawnionego oraz osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym; 2)  nie prowadzi działu specjalnego produkcji rolnej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.

§ 10. 1. Małżonkowi uprawnionego do renty strukturalnej, w razie śmierci tego uprawnionego, przyznaje się rentę strukturalną, nie dłużej jednak niż do dnia, do którego tę rentę pobierałby uprawniony, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: 1)  przekazane gospodarstwo rolne stanowiło źródło utrzymania dla obojga małżonków; 2)  małżonek uprawnionego do renty strukturalnej: a)    ukończył 55 lat, lecz nie osiągnął wieku emerytalnego i nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego, lub ubezpieczenia społecznego rolników, b)    nie prowadzi działalności rolniczej. 2. Rentę strukturalną w przypadku, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się w wysokości, jaka przysługiwała uprawnionemu do renty strukturalnej, pomniejszonej o zwiększenie, o którym mowa w § 12 ust. 2 pkt 1, jeżeli takie zwiększenie przysługiwało temu uprawnionemu. § 11. Renta strukturalna nie przysługuje, jeżeli w skład gospodarstwa rolnego, o którym mowa w § 4 pkt 4, wchodzą użytki rolne przejęte w trybie określonym w przepisach o rentach strukturalnych w rolnictwie albo w trybie niniejszego rozporządzenia, chyba że rolnik prowadził działalność rolniczą na tych użytkach przez co najmniej 5 lat. § 12. 1. Wysokość renty strukturalnej stanowi 210 % kwoty najniższej emerytury. 2. Wysokość renty strukturalnej zwiększa się: 1)  o 60 % kwoty najniższej emerytury, jeżeli wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim i spełnione są następujące warunki: a)    przekazane gospodarstwo rolne stanowiło źródło utrzymania dla obojga małżonków, b)    oboje małżonkowie w dniu przekazania gospodarstwa rolnego spełniają warunki określone w § 4, c)    małżonek wnioskodawcy nie posiada własnych źródeł dochodu z tytułu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, z wyjątkiem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, i nie ma ustalonego prawa do emerytury albo renty z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego; 2)  o 50 % kwoty najniższej emerytury za przekazanie gospodarstwa rolnego o powierzchni co najmniej 3 ha użytków rolnych, w przypadku przeniesienia własności użytków rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; 3)  po 3 % kwoty najniższej emerytury za każdy przekazany na własność pełny hektar użytków rolnych przekazywanego gospodarstwa powyżej 3 ha użytków rolnych na powiększenie innego gospodarstwa rolnego i dodatkowo po 3 % kwoty najniższej emerytury za każdy tak przekazany pełny hektar użytków rolnych, jeżeli przekazanie nastąpiło na rzecz rolnika będącego w wieku poniżej 40 lat, ale nie więcej niż za 20 ha użytków rolnych powyżej 3 ha tych użytków. 3. Zwiększenia, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, nie dotyczą użytków rolnych wchodzących w skład przekazanego gospodarstwa rolnego, nabytych przez wnioskodawcę na podstawie umowy sprzedaży zawartej w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku o rentę strukturalną. 4. Zwiększenia, o których mowa w ust. 2, podlegają sumowaniu, z tym że łączna wysokość renty strukturalnej nie może wynosić więcej niż 440 % kwoty najniższej emerytury. 5. W przypadku zmiany wysokości najniższej emerytury rentę strukturalną wypłaca się w odpowiednio zmienionej wysokości, z uwzględnieniem terminów waloryzacji emerytur i rent przysługujących na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. § 13. 1. Rentę strukturalną wypłaca się co miesiąc, w terminie określonym w decyzji administracyjnej o przyznaniu renty strukturalnej, nie dłużej jednak niż przez 10 lat. 2. Rentę strukturalną wypłaca się od miesiąca, w którym zostały spełnione wszystkie warunki wymagane do jej przyznania. § 14. 1. W przypadku gdy uprawniony do renty strukturalnej w trakcie jej pobierania nabędzie prawo do emerytury z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego, lub ubezpieczenia społecznego rolników, rentę strukturalną zmniejsza się o kwotę tej emerytury. 2. W przypadku przyznania prawa do renty z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego, lub ubezpieczenia społecznego rolników w trakcie pobierania renty strukturalnej, uprawnionemu wypłaca się rentę strukturalną, jeżeli wycofa wniosek o rentę z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego, lub ubezpieczenia społecznego rolników w terminie określonym w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. § 15. 1. Wypłata renty strukturalnej ulega zawieszeniu, jeżeli: 1)  uprawniony do renty strukturalnej podejmie zatrudnienie lub inną pracę zarobkową podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego; 2)  uprawniony do renty strukturalnej lub jego małżonek podejmie prowadzenie działalności rolniczej, jako właściciel (współwłaściciel) lub posiadacz (współposiadacz) gospodarstwa rolnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku podjęcia działalności rolniczej na użytkach rolnych: 1)  nabytych w drodze dziedziczenia lub 2)  uprzednio wydzierżawionych zgodnie z przepisami rozporządzenia, jeżeli dzierżawa ustała wcześniej z przyczyn niezależnych od wydzierżawiającego, lub 3)  odzyskanych w wyniku rozwiązania - z przyczyn niezależnych od uprawnionego do renty strukturalnej - umowy, na podstawie której uprzednio zbył on te grunty, albo w wyniku uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej - wypłata renty strukturalnej ulega zawieszeniu po roku od dnia zaistnienia tego zdarzenia, jeżeli uprawniony do renty strukturalnej powiadomił o tym zdarzeniu kierownika biura powiatowego Agencji, w terminie 14 dni od dnia jego zaistnienia. 3. Wznowienie wypłaty zawieszonej renty strukturalnej następuje na wniosek uprawnionego do renty strukturalnej, poczynając od miesiąca przypadającego po miesiącu, w którym ustały okoliczności powodujące zawieszenie tej wypłaty, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym wpłynął wniosek.

---