GRANAT OBRONNY F-1

Pierwowzorem granatu F-l będącego w uzbrojeniu WP jest francuski granat o tej samej nazwie, wpro­wadzony do wyposażenia w 1915 r. Rosyjski odpowied­nik powstał w 1939 r i różnił się przede wszystkim ty­pem zastosowanego zapalnika. Mimo wprowadzenia do uzbrojenia po drugiej wojnie światowej nowszych konstrukcji granaty F-1 i ich lokalne wersje są używane do dzisiaj na całym świecie.

Ogólna charakterystyka

Przeznaczenie: do rażenia siły żywej przeciwnika (zza ukrycia).

Typ broni: granat ręczny, obronny.

Rodzaj działania rażącego: odłamkowe.

Typ zapalnika: czasowy ze zwloką pirotechniczną UZRGM

Dane taktyczno-techniczne

Wysokość granatu nieuzbrojonego: 86 mm.

Wysokość granatu uzbrojonego w UZRGM:128 mm.

Średnica granatu: 54 mm.

Masa granatu nieuzbrojonego: 650 g.

Masa granatu uzbrojonego: 700 g.

Masa materiału wybuchowego: 60 g.

Średnia odległość rzutu granatem: 35-45 m.

Skuteczny promień rażenia: 30 m.

Promień bezpieczeństwa: 200 m.

Czas działania zapalnika: 3,2-4,0 s.

Tytuł i sygnatura instrukcji

„Instrukcja piechoty. Granaty ręczne". Sygn. Szkol. 161/61.

Producent

Zakłady Sprzętu Precyzyjnego Niewiadów.

---