1. Wyznaczenie współczynnika termopary a.

Jako rzeczywiste nachylenie przyjmuję średnią arytmetyczną skrajnych wartości nachylenia związanych z prostokątami błędów zaznaczonymi na wykresie.

Wartości odczytane z wykresu wynoszą:
,
,
,
.

Po podstawieniu danych do wzoru otrzymujemy:

2. Obliczenie temperatury
   oraz
   .

Przy obliczaniu temperatur skorzystamy ze znajomości stałej termopary:
, wykorzystując wzór:
.

3. Obliczenie ciepła właściwego.

Ciepło właściwe obliczamy korzystając z poniższego wzoru:

4. Rachunek jednostek.

5. Dyskusja błędów.

Za błąd pomiaru temperatury podczas cechowania termopary przyjmujemy
.

Za błąd pomiaru wagi przyjmujemy
.

Błąd pomiaru napięcia obliczamy ze wzoru, biorąc pod uwagę, że klasa miernika była równa 1,5 a zakres 3mV.

Błąd maksymalny nachylenia jest równy połowie różnicy dwóch skrajnych wartości nachylenia:

WNIOSKI

1. Na uzyskane wyniki mogło mieć wpływ uchylone okno przy stanowisku pomiarowym

2. Obliczony błąd jest równy niemal połowie otrzymanej wartości ciepła właściwego. Oznacza to, że metoda ta jest bardzo niedokładna, bądź, że do moich obliczeń wkradł się błąd.

---