Zestaw B
1. Wyjaśnić pojęcie asymetryczności błony komórkowej:
Obie monowarstwy błony komórkowej charakteryzują się różnym składem fosfolipidów, co wywołuje także różnice w ładunku błony. Glikolipidy występują tylko po stronie pozacytozolowej. Fosfolipidy inozytolowe uczestniczą w przekaźnictwie komórkowym - stąd ich obecność w monowarstwie cytozolowej. Cholesterol również jest rozmieszczony asymetrycznie. Jest charakterystyczny dla zewnętrznej części błony komórkowej - ta monowarstwa jest znacznie sztywniejsza. Na płynność wpływają także fosfolipidy cholinowe - jako znacznie bardziej nasycone. Duża ilość ujemnej fosfatydyloseryny w warstwie cytozolowej wpływa na ładunek ujemny wnętrza komórki.
Na asymetrię błony biologicznej poza asymetrią dwuwarstwy wpływa także charakterystyczne zorientowanie białek błonowych oraz obecność glikokaliksu.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
rozmieszczenie fosfolipidow w blonie kom nie jest przypadkowe, fosfolipidy cholinowe znajduja sie przede wsystkim w zewn warstwie lipidowej blony natomiast aminowe w warstwie wewn. zroznicowane rozmieszczenie czasteczek fosfolipidow decyduje o asymentrycznosci blony kom. asymetrycznosc jest utrzymywana ponadto przez inne lipidowe skladniki-sfingolipidy, glikolipidy i cholesterol
2. Dlaczego ryby żyjące w morzu arktycznym mają w lipidach błony dużo wiązań nienasyconych?
Występowanie wiązań nienasyconych w lipidach błonowych powoduje wzrost ich płynności. Im więcej takich wiązań tym płynniejsza błona. Temperatura też ma wpływ na płynność błony. Im niższa tym błona jest sztywniejsza, dla tego ryby z morza arktycznego mają dużo wiązań nienasyconych w lipidach błony komórkowej, aby równoważyć sztywnienie tej błony na skutek niskich temperatur otoczenia.
3. Dlaczego nośnik porównujemy do promu, a kanał do pomostu?
Jeżeli błonę komórkową porównamy do rzeki, a cząstkę, którą chcemy przez nią przetransportować do piechura, to nośnik będzie promem, ponieważ piechur wchodzi na prom, a ten musi spalić paliwo, by przedostać się przez rzekę = cząstka przyłącza się do nośnika i dzięki niemu, i energi najczęściej pochodzącej z hydrolizy ATP, przedostaje się na drugą stronę błony(transport aktywny). Co do pomostu, to piechur sam przechodzi po pomoście, tak samo jak cząstka sama przechodzi przez kanał, bez użycia żadnych przenoszących ją innych cząstek(dyfuzja wspomagana/ułatwiona).
4. Uwarunkowanie transportu glukozy:
Glukoza może być transportowana:
-biernie - gdy występuje nośnik glukozy, mogący przybierać konformacje gdy eksponuje miejsce wiązania glukozy wewnątrzm bądź na zwenątrze komórki, transport odbywa się zgodnie z gradnietem stężeń, warunkiem transportu na zewnątrz komórki w wątrobie jest działanie hormonu -glukagonu,
-aktywnie- za pomocą symporty Na+/glukoza, warunkiem jest występowanie wysokiego gradientu stężenia Na+, glukoza jest transportowana przeciwnie gradietnowi stężeń.
5. Czy jak aktyna w filamentach nibynóżek przestanie polimeryzować to ruch będzie możliwy?
Nie, ponieważ polimeryzacja aktyny jest odpowieniedzialna za pierwszy etap ruchu pełzakowatego. Nibynóżki zaiwrają sieć przestrzenną filamentów aktynowych, których końce plus są umiejscowione blisko błony komórowej. Koniec plus polimeryzuje i tym samym popycha błonę komórkową do przodu nie uszkadzając ją, stwarza tym samym nowe regiony kory aktynowej, które w dalszych etapach są zakotwiczane i komórka zostaje popchnięta do przodu.
6. Podstawowe różnice pomiędzy regulacją endokrynną i parakrynną.
Cząsteczkami sygnałowymi w regulacji endokrynowej są hormony, zaś w parakrynowej mediatory lokalne. Sygnały endokrynowe są wydzielane do krwioobiegu i są szeroko rozprzestrzeniane w obrębie ciała, zaś sygnały parakrynowe są uwalniane przez komórkę do płynu zewnątrzkomórkowego w jej sąsiedztwie i działają miejscowo.
7. Podstawowe cechy komórek macierzystych.
Młode, niezróżnicowane, podobna do limfocytu, zdolność do ciągłego namnażania, zdolność różnicowania się w wyspecjalizowane komórki organizmu
Ich zadaniem nie jest pełnieni określonych funkcji, ale produkcja komórek.
Somatyczne= uni/multipotencjalne=> dające początek 1/wielu typom komórek
Embrionalne= toti/pluripotencjalne => dające początek wszystkim/wszystkim (prócz komórkom łożyska) typom komórek
8. Zasady barwienia histochemicznego.
Pozwalają na identyfikację w komórkach i tkankach określonych substancji chemicznych oraz enzymów przez reakcję substancji w komórkach z substancją wprowadzoną. Produkt musi być widoczny, a więc barwny, lub fluoryzujący, lub elektronowo gęsty oraz nierozpuszczalny. Zachodzące reakcje są bezpośrednie, dwu- lub kilkuetapowe. Barwinki są wiązane na drodze oddziaływań elektrostatycznych lub chemicznych lub poprzez rozpuszczanie barwników w związkach zawartych w komórkach.
9. Jak zrobić preparat z komórki mięśniowej do mikroskopu fluorescencyjnego.
1. Pobranie materiału (wycinek 1cm x 1 cm x 1cm, lub 2cm x 0,5 cm x 0,5 cm):
- przyżyciowo podczas operacji lub biopsji,
-pośmiertnie, jak najkrócej od ustania pracy serca.
2. Utrwalanie I:
za pomocą roztworów utrwalaczy:
-prostych: formalina, alkohol, aceton,
-lub złożonych: płyn Bouina, AFA.
3. Płukanie - w substancji, która była rozpuszczalnikiem utrwalacza (woda lub alkohol etylowy), czas: 12-18 godzin.
4. Odwodnienie: w roztworach alkoholu etylowego o rosnącym stężeniu.
5. Przeprowadzenie przez płyny pośrednie: ksylen.
6. Zatapianie w parafinie:
- przepajanie w roztopionej parafinie przez kilka godzin,
-utwardzenie przez obniżenie temp. bloczka parafinowego.
7. Krojenie mikrotomem.
8. Barwienie fluorochromami
9. Zamykanie balsamem kanadyjskim, DPX.
10. Ułożenie na szkiełku.
10. Model komórki sekrecyjnej, produkującej wydzielinę białkową.
Występuje w niej, obok szlaku konstytutywnego, szlak egzocytozy regulowanej. Występuje tu bogato rozwinięte Aparaty Golgiego, które sortują i pakują białka w pęcherzyki sekrecyjne, które następnie odpączkowują z sieci trans i są transportowane w kierunku błony komórkowej, w pobliżu której się gromadzą. Gdy komórka zostanie pobudzona przez sygnał zewnątrzkomórkowy pęcherzyki te fuzjują z błoną uwalniając białka na zewnątrz komórki.