WOJTKIEWICZ (1920 - 1997)
Ukończył w 1945 roku Uniwersytet w Kijowie. W 1962 r. zaczął pracę w Instytucie Nauk Geologicznych, Akademii Nauk ZSRR. Pracę doktorską napisał na temat problemów radiogeologii. Tytuł Profesora otrzymał w 1966 r. prof. Przez wiele lat prowadził badania geologiczne na Ukrainie, w Krasnojarsku i na Terytorium Północnego Kaukazu.
(1965 - 1996 г.). Szef Wydziału Geochemia i Geofizyki. Pod jego kierownictwem zostałą założona szkoła geochemików a następnie geologów. Główne kierunki badań: Geochemia, radiologii, kosmologia, geologia. Założycielem nowej dyscypliny naukowej Term - radiogeologii. Laureat Nagrody im. AP Karpinsky (1967), nagroda Pracowników Nauki i Technologii Rosja (1979), profesor Honorowy Sorosa (1994). Decyzją Międzynarodowej Agencji Kosmicznej jego nazwiskiem nazwano niewielką planetę (asteroide) numer 4475, nadana w 1982 roku.
Autor ponad 200 prac naukowych, w tym 42 monografii m. in.: „Problemy radiogeologii ", „Podstawy teorii pochodzenia życia na Ziemi "," Chemiczna ewolucji układu słonecznego i innych.” Wielu z nich zostały przetłumaczone na języki europejskie i azjatyckie.
Zainteresowania naukowe - geochronologia, Paleomagnetyzm, geochemia biosfery, ochrona siedlisk, kosmologia.
. Spośród podręczników dla studentów są powszechnie znane: GV Voytkevich, V. Zakrutkin "Podstawy Geochemi” VA Alekseenko, GV Voytkevich „Geochemia złóż minerałów»; GV Voytkevich «Geochemia izotopów i kosmologia».
Podstawowym dziełem Wojtkiewicza jest „Powstawanie i rozwój życia na ziemi” (1988r); najważniejszymi założeniami poruszonymi w dziele są rozpatrywania na temat powstawania życia przez kosmos; popiera on teorie kosmogeniczną znaną pod inną nazwą jako teorie panspermii. Twierdzi że życie było przyniesione na Ziemię z innych planet; rozpatruje chemizm biologicznej historii ewolucji życia. Wskazuje on na ilości najważniejszych pierwiastków we Wszechświecie, które najbardziej aktywnie uczestniczą w strukturach systemów. Najważniejszymi pierwiastkami są: H, C, Mg, O2, N, Mn a z minerałów kalcyt. Uważa on, że u podstawy wszystkich żywych organizmów są kwasy nukleinowe i rybonukleinowe, które powstały w sposób naturalny jako wynik różnych reakcji chemicznych. W swoich naukowych osiągnięciach opiera się o teze Bernackiego, który jako pierwszy wprowadził termin biosfera i rozpowszechnił całą naukę o niej. Wojtkiewicz rozważa jaka była migracja różnych pierwiastków i ich połączenia we Wszechświecie i na Ziemi; rozpatruje ewolucje samej biosfery, twierdzi, że ważną rolę w tej ewolucji odegrał wolny tlen. Najpierw istniała biosfera, w której żyły organizmy autotroficzne, wszystkie reakcje chemiczne przebiegały bez wolnego tleny, a dalej już powstała atmosfera z wolnym tlenem. W rezultacie tych wszystkich reakcji powstały rożne połączenia organiczne w atmosferze i na Ziemi. Twierdzi, że takie reakcje zachodzą też w kosmosie a komety są podstawowym transportem tych związków organicznych. Już w starożytności Anaksagoras- grek, który żył ok. 500 r. p.n.e twierdził, że to właśnie komety przyniosły takie połączenia organiczne na Ziemie. Nazwał tą teorię teorią panspermii i tą ideę popierali Wojtkiewicz i wielu innych uczonych m. in. Hole, Ramasin, Helmholz, Arrenius. Zgodnie, wspólnie twierdzili oni, że istnieje wielkie podobieństwo tych połączeń w kosmosie do połączeń w organizmach żywych. Siarka i Fosfor bardzo łatwo i lekko wchodzą w reakcje chemiczne. W kosmosie istnieją bardzo skomplikowane molekuły, które mają powiększoną ilość atomów a to daje możliwość utworzenia dużej ilości kombinacji i połączeń węgla z innymi pierwiastkami. Lecz koncentracja tych pierwiastków w kosmosie jest niska. W procesie tym uczestniczył pył kosmiczny, który ma koncentrujące jądro, na którym przebiegają procesy syntezy związków. Był opracowany model przebiegu tych procesów i zgodnie z nim jądro tego pyłu składa się z krzemionki a wokół której są „błony” połączeń organicznych. Wokół tego jądro (jako chemicznego laboratorium) wytwarzają się połączenia takie jak H20, CH4, NH3 i z tych połączeń jeżeli będzie kosmiczne promieniowanie radioaktywne, będą utworzone molekularne chmury. Wg Wojtkiewicza występują one jako główne źródło do utworzenia organicznych połączeń w kosmosie. Potwierdza swoją ideę tym, że podobne organiczne połączenia znajdujemy w meteorytach. Meteoryty układu słonecznego mają taki wiek jak wiek Ziemi i Księżyca (5mld lat). Świadczą one o tym, że są podstawą Układu Słonecznego w tym Ziemii. W meteorytach znaleziono takie połączenia jak wiązania węglowodorowe, puryny, pirymidyny, aminokwasy, czyli połączenia, związki jakie występują w organizmie żywym. Ze względy na to, że większość meteorytów czy asteroidów istnieje w strefie Marsa i Jowisza, można stwierdzić, że strefa formowania się tych połączeń była poza granicami Ziemi. Możemy uważać, że meteoryty i asteroidy występują jako dokumenty historyczne, świadkowie powstawania Układy Słonecznego, Ziemi i życia. Meteoryty są także złożone z takich minerałów jakie występują na Ziemi, ale oprócz nich jest jeszcze 20 innych minerałów, których nie ma na Ziemi i są to te minerały, które zostały utworzone w warunkach beztlenowych ( przy dominowaniu węgla i chondrytów). Było prowadzone porównanie organicznych połączeń w meteorytach, na Ziemi i sztucznie utworzonych i odkryto bardzo wielkie podobieństwo między nimi szczególnie na węglu C16. Komety chodź wychodzą poza układ Słoneczny też uczestniczą w powstawaniu życia na Ziemii. Są one w stanie zamrożonym, więc można je rozpatrywać jako wyjściowa struktura do formowania układu słonecznego. Im są one bliżej słońca tym coraz bardziej wyparowują i tworzy się gigantyczny ogon, który zawiera wolne jony, które mogą utworzyć połączenia chemiczne. Twierdzi on, że 10% wszystkich połączeń w ogonie komet są to połączenia organiczne i wszystko to świadczy o tym, że odtworzenie organicznych połączeń w systemie Słonecznym istnieje w masowej ilości i ciągle ulega przekształceniu. Ewolucja chemiczna w kosmosie doszła do pewnego etapu formowania skomplikowanych połączeń organicznych i okazała się zamrożona w układzie Słonecznym. Tylko na ziemi ewolucja otrzymała sukces- rozwój życia.