27. BUDOWA STRUKTUR ORGANIZACYJNYCH - RODZAJE I WŁAŚCIWOŚCI .

Struktura organizacyjna - jest to układ określający sposób, w jaki dzieli się działania organizacji, grupuje je i koordynuje. Struktura organizacyjna stanowi opracowane przez menedżerów ramy odniesienia przy podziale i koordynowaniu działań członków organizacji. Strategie i warunki otoczenia różnych organizacji są różne. Przy tworzeniu nowej organizacji, przy poprawianiu istniejącej albo przy wprowadzaniu zmian do występującego w niej układu stosunków menedżerowie, podejmując decyzje, wykonują cztery podstawowe kroki :

1. Dzielą całą pracę na zadania, które mogą być logiczne i dogodnie .wykorzystane przez poszczególne osoby i grupy. Nosi to nazwę podziału pracy.

2. Łączą zadania w sposób logiczny i sprawny. Grupowanie pracowników i zadań zazwyczaj określa się jako departamentalizację.

3. Określają kto podlega komu w organizacji. Takie ustalenie zależności prowadzi do utworzenia hierarchii organizacyjnej.

4. Wprowadzają mechanizmy integrowania działalności poszczególnych działów w zwartą całość i sprawdzaj ą skuteczność tej integracji. Proces ten nosi nazwę koordynowania.

Projektowanie organizacji - jest to proces podejmowania decyzji, w którym menedżerowie wybierają strukturę organizacyjną odpowiednią do strategii danej organizacji i otoczenia.

Rozwój projektowania organizacji:

• Klasyczny sposób projektowania organizacji. ( Max Weber, Frederick Taylor i Henri Fayol ) uważali, że najskuteczniejsze i najsprawniejsze organizacje mają strukturę hierarchiczną, w której członkowie organizacji kierują się poczuciem obowiązku wobec organizacji oraz zbiorem reguł i przepisów.

• Podejście zadaniowo - technologiczne. Klasyczne badania, przeprowadzone w latach sześćdziesiątych przez Joan Woodward i jej kolegów wykazały, że technologia zadań danej organizacji wywiera wpływ zarówno na jej strukturę , jaki na jej powodzenie. Zespół Woodward podzielił ok. 100 brytyjskich firm przemysłowych na trzy grupy według ich technologii zadaniowych: (l) jednostkowej i małoseryjnej, (2) wieloseryjnej i masowej, (3) procesów ciągłych.

• Podejście środowiskowe - twórcy Tom Bums i G.M.Stalker.

Rozróżniali dwa systemy organizacyjno- mechanistyczny i organiczny. W systemie mechanicznym działania organizacji są podzielone na odrębne, wyspecjalizowane zadania. Kierownicy wyższych szczebli określają cele działalności każdego pracownika i każdej jednostki, zgodnie z klasycznymi, biurokratycznymi liniami podporządkowania. W systemie organicznym poszczególni pracownicy pracują raczej w grupie niż samodzielnie. Członkowie komunikują się ze sobą na wszystkich szczeblach organizacji, aby uzyskać informacje i rady. Mniejszy nacisk kładzie się na otrzymywanie poleceń czy na ich wydawanie.

Rodzaje struktur organizacyjnych.

Struktura organizacyjna oznacza sposób, w jaki się dzieli, grupuje i koordynuje działalność organizacji, w rozumieniu wzajemnych stosunków między kierownikami i pracownikami, kierownikami i kierownikami oraz pracownikami i pracownikami. Działy w sposób sformalizowany można strukturalizować na trzy główne sposoby: według funkcji, według wyrobu lub rynku albo w układzie macierzowym.

• W organizacji funkcjonalnej w jednym dziale grupuje się wszystkich zajmujących się jednym rodzajem czynności lub kilkoma pokrewnymi czynnościami, zw. Funkcją, Struktura funkcjonalna jest najbardziej logiczną i podstawową formą departamentalizacji. Struktura taka jest stosowana przez mniej s z e firmy z ograniczoną liczbą linii produktów. Ważną zaletą jest ułatwienie nadzoru, gdyż specjalistyczne umiejętności potrzebne każdemu kierownikowi są ograniczone jedynie do określonego zakresu.

• Organizacja według wyrobu lub rynku określana jako organizacja według zakładów. Skupia w jednej jednostce organizacyjnej wszystkich tych, którzy zajmują się produkcją i marketingiem jednego wyrobu lub grupy pokrewnych wyrobów, tych którzy działają na określonym terenie lub mają do czynienia z określoną grupą klientów. W organizacji według wyrobu lub rynku można stosować podział według grup wyrobów. Firmy usługowe, finansowe, naftowe stosują podział terytorialny ( geograficzny ).Podział według grup klientów, oznacza ze organizacja jest podzielona odpowiednio do rozmaitych sposobów wykorzystywania wyrobów przez poszczególne grupy klientów.

• Organizacja o strukturze macierzowej. Struktura macierzowa określana jako " system podwójnego podporządkowania ", jest formą hybrydową, zmierzającą do osiągnięcia korzyści wynikających z obydwu rodzajów struktur. W organizacji tej współistnieją dwa typy struktury. W efekcie pracownicy mają po dwóch szefów, tzn. pracują w dwóch liniach, podporządkowania. Jedna z nich ma charakter funkcjonalny lub zakładowy.

Drugi stanowi poziomą nakładkę, łączącą ludzi z różnych zakładów lub działów funkcjonalnych w zespół zadaniowy lub roboczy, na czele którego stoi kierownik programu lub zespołu.

Zaleta: jest to sprawny sposób skupienia rozmaitych specjalistycznych umiejętności potrzebnych do rozwiązania złożonego problemu; zapewnia organizacji dużą elastyczność, przynoszącą oszczędności.

Wada: nie każdy potrafi się do niego przystosować. Aby zespół działał . skutecznie, jego członkowie muszą mieć umiejętności interpersonalne, cechować się elastycznością i chęcią współpracy. .

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.

---