JAŚ I MAŁGOSIA

Narrator: - - „Posłuchaj cię oto bajka, Stara bajka-samograjka, Ale dla was, daję słowo, Wymyśliłem ją na nowo. Jeśli nie znacie jej to poznacie. A było tak:

W małej chacie, Od ludzkich osiedli 2 dala Mieszkała rodzina drwala Z czterech osób złożona. Był więc drwal, jego żona I-jak to się v bajkach kleci było także dwoje dzieci, '.'3 waszym wieku, mniej więcej. Ja piosenkę im poświęcę, Przysłuchajcie się piosence:

[Jaś i małgosia Śpiewają]

~'.- My mieszkamy w chatce drwala.

- Trala-lala, trala-la.

Trala-lala, trala-la.

A nazywamy się Jaś i Małgosia.

- Bardzo kochamy się, Jaś i Małgosia.

Razem trzymamy się, Karny słuchamy się. Tralala-la!

Mama: Dzieci kochane dosyć już tego śpiewania.. Słonko już wysoko na niebie południe się zbliża. Pora na obiad Małgosiu weź ten koszyk i biegnij szybko tam gdzie tata drzewo rąbie. Pewnie zgłodniał już bardzo.

- Ojej' Mamusiu boję się sama iść do lasu. Pozwól Jasiowi iść ze mną.

- Koszyk taki ciężki. Pozwól mamo iść mi z Małgosia. Pomogę jej dźwigać.

- A kto mi w domu pomoże ? Kto pozamiata podwórze, da pić krowie, kurom ziarna nasypie ?

Niech i tak będzie.

W koszyku jest chleb, butelka z kompotem i gorące pierogi z grzybami. Nie zbaczajcie nigdzie z drogi i biegnijcie szybko żeby pierogi nie wystygły.

[ Jaś i Małgosia śpiewają]

,.---- Każdy ptak nam w lesie śpiewa. Trala-lala, trala-la.

MAŁGOSIA: - Znamy w lesie wszystkie drzewa razem: - Trala-lala, trala-la.

JAŚ: - A nazywamy się

Jaś i Małgosia.

MAŁGOSIA: - Razem trzymamy się, Jaś i Małgosia.

RAZEM: - Borem skradamy się. Kilkom nie damy się. Tralala-la !

MAŁGOSIA: - Zobacz Jasiu ! Tam ktoś jest !

JAŚ: - To chyba wilk !

MAŁGOSIA: - I co teraz będzie? Boję się!

JAŚ: - Wilki szybko biegają więc uciec nie damy rady.

Schowajmy się tu za krzakiem. Hoże nas nie zauważy i pójdzie sobie dalej.

[wilk śpiewa]

Wilk jest panem w lesie, A gdy jeść mu chce się, Idzie sobie w lasu głąb, Żeby znaleźć coś na ząb.

Trzeba szybko zjeść i cześć l

Oto widzę jadło, Co mi z nieba spadło. Idzie jakiś smaczny kęs, Idzie para świeżych mięs,

Trzeba szybce zjeść i cześć !

Ruszam prosto na nie, Będę miał śniadanie, Chyba to są owce dwie, Do nich język aż się rwie,

Trzeba szybko zjeść i cześć !

- no, wyłaźcie z tych krzaków. I niech się wam przyjże owieczki l

- My wcale nie jesteśmy owieczki.

- Jesteśmy dziećmi drwala. Nie rób nam krzywdy. Prósz-

\-,0- Dzieci-- ? A to pech ja dzieci nie jadam Nie bójcie się mnie-jestem bardzo głodny ale wam krzywdy nie zrobię. "-Powiedzcie mi co robicie sami w lesie

JAŚ: - Niesiemy obiad naszemu tacie, który rąbie drzewa niedaleko.

MAŁGOSIA: - A może wilku masz ochotę na chleb albo pierogi-

WILK: - Dziękuję bardzo, ale" wilki nie jadają takich rzeczy. Pójdę lepiej i poszukam sobie jakiegoś zajączka a wy biegnijcie szybko do taty

[Drwal śpiewa ]

Zetnę sosnę sosnę zetnę, Będą z sosny deski świetne, Piło rżnij siekiero wal, Róbcie to, co każe drwal;

Lubię chodzić na wyręby, Ścinać graby ścinać dęby, Piło rżnij siekiero wal, Róbcie to, co każe drwal l

Gdy spiłuję dąb wiekowy, 'Dąb się nada do budowy, Piło rżnij siekiero wal, Róbcie to co każe drwal l

Gdy zawiozę grab do szkoły, Będą z niego piękne stoły, Piło rżnij siekiero wal, Róbcie to co każe drwali

JAŚ: Dzień dobry tato Małgosia: - Przynieśliśmy ci na obiad pierogi z grzybami .

I kompot w butelce.

Witajcie! Dziękuję-wam dzieci. Głodny już j ester". bardzo i utrudzony. Siądę tam sobie w cieniu, posilę się i odpocznę trochę. A wy wracajcie do domu pomagać mamie w gospodarstwie.

Do zobaczenia wieczorem tato Do widzenia l

MAŁGOSIA: - Jasiu zobacz jaka dziwna szyszka tu leży;

J.. - Pokaż! To nie jest wcale szyszka tylko cukierek

MAŁGOSIA: - Rzeczywiście! A tam leży następny! O i jeszcze jeden

JAŚ: - Wzdłuż całej ścieżki leżą rozsypane słodycze. Nazbierajmy ich trochę i zanieśmy mamie. Na pewno się ucieszy.

MAŁGOSIA: - Zobacz Jasiu! Domek z piernika. JAŚ: - Ciekawe kto tu mieszka?

Małgosia: - Nie wiem Jasiu, ale te pierniczki pachną tak ładnie, że muszę ich spróbować.

JAŚ: - Dobrze. Ułamię ci kawałek i sam też spróbuję.

Dość długo dzieci drwala zbierały łakocie,

Ani myśląc o powrocie,

A domkiem z pierników tak były zajęte,

Że dały się wziąć na przynętę.

To właśnie czarownica zła i gniewna srodze,

Rozsypała słodycze na drodze.

^T w ten sposób zwabiła Jasia i Małgosia.

Czarownicę poznacie po głosie!

Hola hola! Cóż to za porządki?! Kto mi domek z pierników objada?

Jasiu boję się! Kto to jest?

[Piosenka czarownicy]

Jestem groźna czarownica, Cha-cha

'.'Zna mnie cała okolica,

Cha-cha! Kiedy dnieje, kogut pieje, Ja się śmieję

Ucha-cha!

Mam. ja wilka na posługi,

Cha-cha! Czy to słoty czy szarugi,

Cha-cha! Wicher wieje 2 nieba leje, Ja się śmieję

Ucha-cha!

Piernikami dzieci nęcę,

Cha-cha! Kto tu wszedł, nie wyjdzie więcej

Cha-cha! Piec się grzeje żarem zieje, Ja się śmieję

Ucha-cha!

- Mam was gagatki !

Nie gniewaj się na nas.

Byliśmy głodni a one pachniały tak ładnie. Nie rób nam nic złego . Proszę '.

Na nic wasze prośby. Już od dawna miałam na was chrapka

Specjalnie rozsypałam w lesie łakocie aby was z wab;' c.

w pułapkę. Zrobię z was pyszną pieczeń z majerankiem.

Ho, chodźcie "tu bliżej ! Niech was pomacam, bo nie widzę

zbyt dobrze.

Najpierw ty chłopcze .

Co ? Taki chudy ! Nie będę mieć z ciebie pożytku.

Chodź teraz ty dziewczynko !

Też chuda !

Pieczeń będzie sucha i łykowata. Jeszcze połamię sobie

na niej zęby.

Puść więc nas do domu. Prosimy i

Ani mowy nie może być o tym '.

Już wiem co zrobię ! Zamknę was w klatce i podtuczę

trochę.

Hej wilku bury przybywaj mi z pomocą ^!

Już jestem na twe wezwanie. W czym ci moja pomoc potrzebna ?

Widzisz tych dwoje ? Będę z nich robić pieczeń.

Chude to takie i kościste. Połamiesz sobie na nich resztę zębów. Puść ich lepiej. /, ' :

Jeszcze czego ! Nie na naradę cię tu wezwałam a do pomocy. Klatkę mi na nich naszykuj, a spraw się dobrze bo jak nie, to ci skórę miotłą przetrzepie '. Ja tymczasem naszykuję łakoci do jedzenia żeby ich podtuczyć trochę.

Klatka gotowa .

Dobrze się wilku spisałeś.

Bierz chłopca a ja dziewczynkę i do klatki z ni;".: .

Gdzieś tu miałam kłódkę czarami zamykaną. Czary-mary hop na piętę trzymaj kłódko drzwi zamknięta:

Nie wypuszczaj stąd nikogo bo zatańczę z tobą srogo!

Gotowe ! Na mnie już czas. Noc się zbliża a to naj ..•'-?:

Pora na rzucanie uroków.

Gdzie moja latająca miotła ? A, tu się schowała ;

Miotło miotło brzozowa do drogi bądź gotowe.. Posłuż się swymi czarami, I nieś mnie.

- Wilku pomóż nam się stąd wydostać.

- Chętnie bym to zrobił, ale nie umiem czarodziejskiej kłódki otworzyć, a i zęby mam za słabe, żaby pręty krat poprzegryzać.

- I co my teraz zrobimy ? Mama i tato pewnie bardzo się martwią o nas.

- Coś wam poradzę. Czarownica źle widzi, więc jak rano będzie sprawdzać czy już jesteście grubsi i każe pokazać paluszek, dajcie jej ten kijek Może wtedy nie zje was tak od razu. Teraz idźcie spać a ja pobiegnę do lasu na łowy.

- Dziękujemy ci wilku za radę.

- Dobranoc.

[Dzieci układają się do snu]

Małgosiu, śpisz ?

Nie Jasiu, wcale zasnąć nie mogę bo coś mnie bardzo gniecie.

Zobaczmy co to. Jakaś skrzyneczka. Ciekawe co jest w środku ? Zajrzyjmy. O i Jakaś kartka, kłos pszenicy i makówka.

MAŁGOSIA: - A co na tej kartce jest napisane :

JAŚ: - Kto chce serce złej czarownicy odmienić, niech ją kłosem pszenicy i makówką uderzy i takie zaklęcie wypowie:

"Ziarnko maku, kłos pszenicy zmienią serca czarownicy. Niech złą jedzą już nie będzie. Kocha dzieci wszystkie; wszędzie. Poprzez stycznie, kwietnie, rnaje Niech cukierki im rozdaje '"

MAŁGOSIA: - Jak to dobrze, że znaleźliśmy tą skrzyneczkę '

Odmienimy serce czarownicy i może wtedy już nie będzie chciała nas zjeść.

JAŚ: - Uwolni nas i będziemy mogli wrócić do marny i taty. Ale teraz już śpijmy, bo bardzo jestem zmęczony.

Czarownica: Już koguty pieją! Pora wracać do domu. Napracowałam się tej nocy bardzo i głodna jestem

Muszę zbudzić Jasia i Małgosię i sprawdzić czy są już tłuściejsi. Wstawać gagatki ! Zjedliście wszystko?

- Tak.

-.Nie został nawet okruszek.

- To dobrze, bardzo dobrze. Słabi widzę, więc wystaw Jasiu paluszek z klatki, żebym mogła go pomacać i sprawdzić czy już jesteś gruby.

Co? Dalej taki chudy i kościsty. Patrzcie go i Tyle ciastek zjadł i nic. Coś takiego, skóra i kości.

No trudno. Dzisiaj się jeszcze wami nie najem. Poszukam sobie coś innego do jedzenia.

Co my tu mamy ? Cukierek?- obrzydliwość, czekoladki -ohyda, pierniczek -od samego zapachu jest mi niedobrze. Od jedzenia tych słodyczy tylko zęby mi powypadały. Dosyć i basta ! Zrobię pieczeń z Jasia, bo mi kiszki marsza grają! Wychodź Jasiu z klatki !

- Nie mogę, bo na kłódkę zamknięta.

- Całkiem o tym zapomniałam. Zaraz ją otworzę tylko sobie przypomnę zaklęcie otwierające. Jak to było? Tere-fere....-nie, nie tak. Szurum-burum....-też nie tak. A już wiem: "Orem-porem. Moja kłódko stań otworem" No, wychodź Jasiu i siadaj na łopacie.

Ale ja nie umiem.

- Na pewno potrafisz. Spróbuj !

- Nie tak. Spróbuj jeszcze raz !

- Co za oferma ! Na łopacie usiąść nie potrafi ! Chodź tu Małgosiu i pomóż bratu trzymać łopatę, a ja wam pokażę jak się na niej siada.

JAŚ: - "Ziarnko maku, kłos pszenicy, Zmienia serce czarownicy.

MAŁGOSIA: - Niech złą jędzą już nie będzie. Kocha dzieci wszystkie, wszędzie

---