ZAGADNIENIA DOTYCZĄCE UPRAWNIEŃ ENERGETYCZNYCH

1. Ustawa z 10.04.1997 r Prawo Energetyczne ze zmianami z 4.03.2005 uwzględniające dyrektywy Unii Europejskiej określa:

• zasady kształtowania polityki energetycznej państwa,

• warunki zaopatrzenia i użytkowania paliw, energii i ciepła,

• działalność przedsiębiorstw energetycznych,

• organy właściwe w sprawach gospodarki paliwami i energią.

2. Cel ustawy:

• Tworzenie warunków zrównoważonego rozwoju kraju,

• Oszczędnego i racjonalnego użytkowania paliw i energii

• Zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju,

• Rozwój konkurencji, przeciwdziałanie monopolii

• Ochrona środowiska,

• Realizacja umów międzynarodowych,

• równoważenie interesów przedsiębiorców i odbiorców paliw i energii.

Naczelnym organem administracji rządowej w sprawach polityki energetycznej jest Minister Gospodarki, którego zadaniem jest:

• Przygotowanie polityki energetycznej państwa i koordynowanie jej realizacji,

• Nadzór nad bezpieczeństwem energetycznym państwa,

• współdziałanie z wojewodami i samorządami,

• współpraca międzynarodowa

• Urząd Regulacji Energetyki. Prezesa URE wyłonionego z konkursu na wniosek Ministra Gospodarki powołuje Premier. Kadencja prezesa trwa 5 lat.

• W skład URE wchodzi Oddział Centralny z siedzibą w Warszawie i 8 oddziałów terenowych z siedzibą:

• Szczecinie, Gdańsku, Lublinie, Krakowie, Katowicach, Wrocławiu, Poznaniu i Łodzi.

Art. 54.1 Ustawy Prawo energetyczne stanowi:

Osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji energetycznych obowiązani są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisję kwalifikacyjną, stanowi o tym Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28.04.2003 r w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 17.09.1999 r w sprawie BHP przy urządzeniach i instalacjach energetycznych.

Rozporządzenie określa:

1. wymagania BHP pracy pracowników zatrudnionych przy eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych.

2. Każde urządzenie energetyczne powinno mieć certyfikat na znak bezpieczeństwa.

3. Obiekty z zainstalowanymi urządzeniami i instalacjami energetycznymi powinny być oznakowane.

4. Obsługa urządzeń i instalacji energetycznych powinny być eksploatowane tylko przez upoważnionych pracowników.

5. Miejsce pracy powinno być właściwie przygotowane, oznakowane i zabezpieczone w sposób określony w ogólnych przepisach BHP. W każdym miejscu pracy, w którym wykonuje pracę zespół pracowników, powinien być wyznaczony kierujący tym zespołem.

6. Urządzenia, instalacje energetyczne, przy których są prowadzone prace powinny być wyłączone z ruchu.

7. Zabrania się:

• eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych bez przewidzianych dla tych urządzeń zabezpieczeń i środków ochrony,

• dokonywania zmian środków zabezpieczeń i ochrony przez osoby nieupoważnione.

8. Prace w warunkach szczególnego zagrożenia dla zdrowia i życia ludzkiego określone w ogólnych przepisach BHP jako prace szczególnie niebezpieczne powinny być wykonywane co najmniej przez dwie osoby, stanowi o tym Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28.05.1996 r w sprawie rodzajów prac, które powinny być wykonywane przez dwie osoby, między innymi prace:

• wewnątrz zbiorników, gazociągów i urządzeń technologicznych,

• w pomieszczeniach, w których występują gazy lub pary trujące, żrące albo duszące, przy których jest wymagane stosowanie środków ochrony indywidualnej,

• prace na czynnych gazociągach i przemysłowych instalacjach gazowych,

• prace spawalnicze oraz inne prace wymagające posługiwanie się otwartym źródłem ognia w pomieszczeniach zamkniętych albo w pomieszczeniach zagrożonych pożarem lub wybuchem,

• prace wykonywane w pobliżu nieosłoniętych urządzeń elektroenergetycznych lub ich części, znajdujących się pod napięciem,

• prace wykonywane na wysokości powyżej 2 m w przypadkach, w których wymagane jest zastosowanie środków ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości,

• prace w wykopach i wyrobiskach o głębokości większej od 2 m.

9. Rozdział 3 Organizacja pracy przy urządzeniach i instalacjach energetycznych określa, że prace w warunkach szczególnego zagrożenia dla zdrowia i życia ludzkiego należy wykonywać na podstawie polecenia pisemnego. Bez polecenia dozwolone jest wykonywanie:

• czynności związanych z ratowaniem zdrowia i życia ludzkiego,

• zabezpieczenie urządzeń i instalacji przed zniszczeniem,

• prace wykonywane przez uprawnione i upoważnione osoby określone w instrukcjach.

10. Polecenie wykonania prac powinno określać:

• zakres, rodzaj, miejsce i termin,

• środki i warunki do bezpiecznego wykonania pracy,

• liczbę pracowników skierowanych do pracy,

• pracowników odpowiedzialnych za organizację i wykonanie pracy, pełniących funkcję ( koordynującego, dopuszczającego, kierownika robót, nadzorującego lub kierującego zespołem),

• planowane przerwy w czasie pracy.

11. Urządzenia do spalania paliw gazowych powinny zapewniać samoczynne odcięcie gazu w przypadku zgaśnięcia płomienia i spadku ciśnienia gazu. Palnik gazowy powinien być wyposażony w urządzenie zabezpieczające przed cofnięciem się płomienia do instalacji lub oderwaniem się płomienia. Przed każdym palnikiem w przewodzie gazowym powinno znajdować się ręczne urządzenie odcinające dopływ gazu, obsługiwane ręcznie lub działające samoczynnie, z możliwością sterowania ręcznego. Do przedmuchiwania instalacji gazowej powinna być stosowana para wodna lub gazy obojętne nie tworzące mieszanek wybuchowych.

12. Gazy stosowane w HMG „Głogów”:

1. Gaz ziemny zaazotowany GZ - 41,5 o składzie:

• metan 81,3 %

• etan 0,6 %

• azot 17,6 %

• granica wybuchowości 5÷15 %

2. Gaz gardzielowy (produkt odpadowy z pieca szybowego) o składzie:

• CO2 10÷15 %

• CO 11÷14 %

• Azot 54÷69 %

• granica wybuchowości 63÷92 %

13. Sieci gazu ziemnego stosowane w HMG:

• Sieć o ciśnieniu 20 kPa - gaz nienawaniany, stosowany do zasilania

palników gazowych przemysłowych,

• Sieć o ciśnieniu 100 kPa - gaz nienawaniany, stosowany przez Wydział

Elektrorafinacji,

• Sieć o ciśnieniu 2 kPa - gaz nawaniany, stosowany do celów socjalnych

przez stołówki i laboratoria.

14. PRACE GAZOWO NIEBEZPIECZNE - prace na wszystkich czynnych urządzeniach gazowniczych i sieciach gazowych, przy których wydzielają się lub mogą wydzielać się takie ilości gazu, które mogą spowodować zatrucie, uduszenie, wybuch lub pożar.

Prace gazowo niebezpieczne mogą wykonywać osoby posiadające wymagane kwalifikacje. Prace takie wolno wykonywać tylko na podstawie pisemnego polecenia.

Wszystkie prace gazowo niebezpieczne poza awaryjnymi należy planować.

W celu zabezpieczenia gazociągu przed przedostawaniem się powietrza do jego wnętrza i wytworzenia mieszanki wybuchowej w gazociągu musi panować nadciśnienie gazu. Wykrywanie nieszczelności na gazociągach i armaturze można wykonywać za pomocą przenośnych wykrywaczy lub wody z mydłem.

15. ZNAKOWANIE RUROCIĄGÓW

W HMG instalacje gazu ziemnego zgodnie z PN-70/N-01270/03 posiadają barwę koloru żółtego; ponadto rurociąg powinien być oznakowany napisem „Gaz ziemny” i strzałkami kierunku przepływu w miejscach częstej obsługi oraz w rejonach wydziałowych stacji pomiarowych.

16. Oznakowanie rurociągów z pozostałymi mediami:

• powietrze i tlen kolor niebieski,

• olej i ciecze palne kolor brązowy,

• para kolor srebrnoszary,

• woda kolor zielony,

• kwasy i zasady kolor fioletowy

UWAGA kolor czerwony jest zarezerwowany wyłącznie dla sprzętu gaśniczego.

---