Tematem mojej prezentacji jest kobieta ukazana jako kura domowa, ale również jako kobieta demoniczna. Kobieta to istota zagadkowa o zmiennej i złożonej osobowości. Jeśli chce, potrafi być czułą matką, gorącą kochanką, oddaną żoną, ale również małą złośnicą skutecznie uprzykrzającą życie lub wredną matroną, która za wszelką cenę musi osiągnąć cel i zawsze mieć rację. Kobiety nie sposób zdefiniować, zaszufladkować i jednoznacznie określić, jaka jest „zawartość kobiecości w kobiecie”. W dzisiejszych czasach w lekturach ciężko znaleźć prawdziwą kurę domową, za to odnajdziemy kobietę demoniczną, fatalną. Kura domowa to przeistoczenie kobiety niezależnie, dbającej o siebie i swoją karierę w coś innego. Dbająca o dom, rodzinę a także o pracę. Poświecająca się w całości ciepłu rodzinnemu. Natomiast kobieta demoniczna to inaczej kobieta femme fatale, oplatująca mężczyzn swym urokiem i doprowadzająca ich do zguby, niszcząca bezlitośnie i wykorzystująca mężczyzn. W utworach które wybrałam są ukazane matki, oraz żony. Każdy inaczej interpretuje kurę domową, ma inny tok myślenia. Autorzy dążyli do ukazania nam kobiet w dwojaki sposób kobiety kochającej rodzinę i kobiety władczej. W mojej pracy udowodnię że kobieta zmienną jest co przedstawię w wybranych utworach literackich.

Pierwszym utworem który zaprezentuję jest "Muchy w zupie i inne dramaty": Małgorzaty Żurakowskiej. Jej książka to zapiski współczesnej kobiety, radiowej dziennikarki i mamy, która z humorem opisuje codzienne wydarzenia. Główna bohaterka to żona i matka trójki dzieci : syna i dwóch córek. Kobieta w pełni poświęca się pracy w domu i karierze zawodowej. Posiada ona świetny kontakt ze swoimi dziećmi. W domu wykonuje obowiązki domowe bez żadnego sprzeciwu, a nawet z pasją. Spędza również wolny czas z dziećmi. Mama, żona, przyjaciółka. Wszystko potrafi – czasem się pomyli, czasem coś przypali, ale suma summarum – rewelacyjnie daje sobie radę z życiowymi przeciwnościami. Gotuje, sprząta, robi zakupy, chodzi na wywiadówki, pracuje zawodowo, wyprowadza psa, dba o dom na działce, odrabia lekcje z córkami.  Przeciętna kobieta jest obarczona masą zajęć ponad siły. Ale jest oczywiste, że są one ponad siły właśnie, więc nasza bohaterka nie ma prawa tak gładko sobie z nimi radzić. Bohateka jest pewan siebie i niezależna. Spelnia się w zyciu zawodowym jak i prywatnym. Ukazuje że współczesna kobieta jest na tyle zorganizowana, samodzielna, by pogodzić role tradycjnej matki i żony z nowoczesną kobietą pracującą.

Żyjemy w świecie gdzie wszystko przemija, czas staje się dla nas bezwzględny. Każdy kolejny dzień jest zmierzchem naszego życia, które upływa na prozaicznych zajęciach. Nudna stabilizacja u boku gromadki dzieci i starzejącego się męża wzbudza pragnienie zmian na lepsze, lecz niekiedy marzenia spełniają się wywołując całkowicie inne wyobrażenie o byciu szczęśliwą.Anna Rybkowska w swojej debiutanckiej powieści ,,Nell’’ wie jak bardzo ryzykowne jest skosztowanie ,,lepszego’’ świata. Swoje spostrzeżenia kreśli na przykładzie głównej bohaterki Natalii ( Nell) Skowrońskiej.Natalia jest czterdziestoletnią kobietą mieszkającą w Poznaniu. Wiedzie spokojne, ustabilizowane życie u boku męża Mateusza i czwórki dzieci : Julii, Rafała, Macieja i Sebastiana. Mimo iż ukończyła anglistykę postanowiła poświęć karierę zawodową na rzecz rodziny. Bardzo kocha swoich najbliższych, lecz czasami odczuwa pustkę i monotonie spowodowaną natłokiem szarej codzienności. Pewnego dnia nieoczekiwanie kobieta dla żartu kontaktuje się mailowo (wysyłając zdjęcie z czasów młodości) z idolem muzycznym córki, Wiliamem Barlowem, szalonym rockmanem mieszkającym w Londynie. Z pozoru niewinna korespondencja przeradza się coś ekscytującego i niedozwolonego. Czarujący i kontrowersyjny muzyk znany niemal na całym świecie zakochuje się właśnie w Natalii, dziewczynie z fotografii ,,ciebie wybrało moje serce i ciebie pragnie moje ciało. Ja wiem, że się mnie boisz, że boisz się siebie i tego co w tobie przeczuwam, ale ... nie spotkamy się w innym życiu i nowym wcieleniu. Mamy do wydania jeden wstyd i jedną duszę na przetarg, więc albo mi ulegniesz i uczynisz cud, albo strącisz do piekła pragnień niezaspokojonych, jątrzących jak ogień, jak poczucie żalu za czymś nieodwzajemnionym i zaprzepaszczonym’’.Początkowo Skowrońska próbuje bronić się przed narastającym uczuciem do ponad dziesięć lat młodszego mężczyzny, lecz Wiliam tak mocno zakorzenia się w jej umyśle iż nie potrafi przestać o nim myśleć. Kierowana impulsem wybiera się na jego koncert do Londynu kamuflując się przed rodziną, wyjazdem do bliskiej przyjaciółki Sary mieszkającej także w Anglii. Spotkanie w realu z Barlowem przechodzi najśmielsze wyobrażenie ,,ucisz się serce, arytmię trzeba leczyć a nie prowokować… ileż lat minęło od czasu, gdy poczułam pod skórą dreszcz ekscytacji pod wpływem czyjegoś dotyku, bliskości, zapachu’’. Rockman może mieć każdą dziewczynę lecz wybiera Nell i nie przeszkadza mu różnica wieku, ani jej zobowiązania rodzinne. Pragnie mieć ją na własność w swoim domu, łóżku i sercu. Kobieta także ulega czarowi Wiliama, wspólnie balansują na krawędzi namiętności połączonej z nienawiścią. W jego ramionach łatwo przychodzi zapomnienie, lecz czy nadejdzie ten dzień kiedy wróci niesmak, opamiętanie i uczucie goryczy? Szaleńcza miłość połączona wrzutami sumienia pobudzała moje serce do granic możliwości. Jak wiele jest wśród nas kobiet pragnących odrobinę niekontrolowanego szaleństwa spowodowanego nieprzewidywalną amplitudą uczuć, zmysłowym dotykiem czy pieszczotami. Pragniemy dynamiki w naszym spokojnym poukładanym życiu. Podobnie było w przypadku Natalii. ,,Była zawsze na miejscu kiedy dzieci wracały ze szkoły, dom pachniał obiadem(…) I nagle ta mama, taka dobra pachnąca plackiem z kruszonką i wanilią wybiera ramiona faceta, który szaleje na scenie, nagrywa płyty, ma sławę, pieniądze, jest zadufany w sobie i obce są mu jakiekolwiek ideały poza własną wygodą i brakiem zmartwień’’. Zabrzmi to może egoistycznie, ale nie dziwię się poczynaniom Nell, wiem że postąpiła źle zostawiając męża i dzieci ale jednocześnie rozumiem motywy jej poczynań. Ciężko jest nie ulec porywom serca i diabelsko przystojnemu mężczyźnie.

Następną postacią którą chciałabym ukazać jest Aniela Dulska Gabrielii Zapolskiej. Gabriela Zapolska w utworze „Moralność pani Dulskiej” podjęła się wnikliwej krytyce obyczajów drobnomieszczaństwa przykładem tego jest rodzina Dulskich. Ojciec Felicjan jest urzędnikiem, jego żona Aniela zajmuje się wychowywaniem córek i administrowaniem kamienicy będącej jej własnością jest ona uosobieniem wszystkich wad polskiego mieszczaństwa. Zapolska w swojej głównej bohaterce zgromadziła wszystkie cechy, które później zwykło się określać dulszczyzną.Dulska jest karykaturą żony, matki, pani domu, wreszcie kobiety. Bohaterka jest postacią antypatyczną, krzykliwą, nie znoszącą sprzeciwu, wnętrze jej domu jest wiernym odbiciem jej charakteru. W urządzeniu domu widać brak gustu, chęć zaimponowania gościom. Uważa siebie za kobietę nieskazitelnie uczciwą, wzór szlacheckich cnót, kochającą matkę, dobrą żonę. Są to tylko jej złudzenia, ponieważ zdominowała męża wydzielając mu codziennie po 20 centów na kawiarnię, cygara, na spacer kazała mu chodzić dookoła stołu. Brak jej kontaktu z dziećmi. Nie rozmawia z córkami Hesią i Melą tylko na nie krzyczy, nie stara się ich zrozumieć. Troszczy się o zaspokojenie ich potrzeb fizycznych. Dzieci się jej boją, unikają. Hesia jest zdemoralizowaną i cyniczną pannica, a Mela przewrażliwioną dziewczyną, domowym popychadłem.Dulska jest kobieta nie mającą litości przykładem tego jest wyrzucenie nieszczęśliwej lokatorki usiłującej popełnić samobójstwo, natomiast toleruje zamieszkiwanie u niej w kamienicy kobietę lekkich obyczajów –dla niej ważniejszy jest interes. Aniela nie potrafi rozsądnie spożytkować pieniędzy. Jej skąpstwo jest wynikiem ambicji. . Jest kobieta noszącą maskę na twarzy, za którą ukryła przed otoczeniem swoja prawdziwą naturę: obłudność, zakłamanie, chciwość, pazerność, egoizm i okrucieństwo, chorobliwe poczucie własnej wartości i racji.

Ostatnią pastacią która chce państwu przedstawić jest Lady Makbet jedna z bohaterek utworu Makbet Williama Szekspira.W zestawieniu ze swoim mężem Lady Makbet początkowo wyróżniała się stanowczością, bezwzględnością, okrucieństwem i silną psychiką. Nie załamywała się z powodu rozterek moralnych, nie miała wyrzutów sumienia. Wytrwale realizowała swoje marzenie o władzy przy boku małżonka, starając się manipulować jego zachowaniem. Lady Makbet interesuje tylko władza, nie czuje potrzeby bycia matką . Bohaterka nie ulegała emocjom, nie wdawała się w drobiazgowe rozważanie sytuacji, w jej duszy nie było miejsca na strach. Nie posiadała takich kobiecych cech jak: wrażliwość, płochliwość, czy delikatność. Lady Makbet nakręcała spirale zbrodni, działała szybko i wyrachowanie, zgodnie z wytyczonym wcześniej planem, czuwała nad biegiem spraw. Jednakże, gdy Makbet rozsmakowawszy się w sprawowaniu władzy, zaczął działać samodzielnie, Lady straciła zimną krew, wpadła w obłęd i popełniła samobójstwo. Nagromadzenie zła przerosło jej możliwości. Konswkwentnie Dążyla do wyznaczonych sobie celów, nawet jeśli musiała pozbawić kogoś życia. Jednak z pozoru silna Lady Makbet ugina się pod ciężarem swoich zbrodni. Jej marzenie o władzy które się spełnio okazało się przekleństwem. Obudziły się w niej uczucia, które z taką mocą chciała przecież wyrzucić ze swego serca, ze swojego życia. Pamięć zbrodni jest na tyle żywa, że nie pozwala kobiecie cieszyć dosttnim życiem o które tak zabiegała. Kobieta silna, zacięta, ambitna, bezwzględna, z drugiej strony – kochająca męża która nakłania do zbrodni w celu osiągnięcai przez niego władzy i dotknięta karą sumienia – ulega słabości, popełnia samobójstwo.

Przywołowane przeze mnie powyżwej postacie ukazuja starą jednak aktualna tezę Kobieta zmienną jest. Każda ma inny charakter, hierarchie wartości i priorytety. Przedstwicielki płci pięknej przedstawione w mojej pracy to kobiety demoniczne , pozbawione wszelkich skrupułow. Zabójczynie jak lady Makbet, znudzone rodzinnym życiem pragnące odmiany jak Nell, również tak zwane kury domowe, wzorowe matki, żony i panie domu, czułe oddane kochające. Realizują się również zawodowo. Literatura przepełniona jest różnymi obrazami kobiet, tymi demonicznymi jak i strażniczkami domowego ogniska.