Przypowieści

20:1 - Rozpustna rzecz wino, i zwadliwe pijaństwo: ktokolwiek się w nich kocha, nie będzie mądrym.

20:2 - Jako ryk lwi, tak i strach królewski: kto go drażni, grzeszy przeciw duszy swojej.

20:3 - Poczciwość jest człowiekowi, który się odłącza od zwady: a wszyscy głupi wdawają się w swary.

20:4 - Dla zimna leniwiec orać nie chciał: przetoż będzie żebrał lecie, a nie dadzą mu.

20:5 - Jako woda głęboka, tak rada w sercu męża: ale człowiek mądry wyczerpnie ją.

20:6 - Wiele ludzi miłosiernymi zową: ale męża wiernego kto najdzie?

20:7 - Sprawiedliwy, który chodzi w prostocie swojej, błogosławione po sobie syny zostawi.

20:8 - Król, który siedzi na stolicy sądowej, rozprasza wszystko złe pojrzeniem swojem.

20:9 - Któż może mówić: czyste jest serce moje, jestem próżen grzechu?

20:10 - Waga i waga, miara i miara, oboje obrzydłe jest u Boga.

20:11 - Po zabawach jego poznać dziecię: jeśli czyste i prawe są uczynki jego.

20:12 - Ucho słuchające, a oko widzące, Pan oboje uczynił.

20:13 - Nie kochaj się w spaniu, aby cię ubóstwo nie ścisnęło: otwórz oczy swoje, a najedz się chleba.

20:14 - Złe jest, złe jest, mówi każdy kupujący: z odszedszy tedy się będzie chwalił.

20:15 - Jest złoto, i obfitość pereł, i naczynie drogie usta umiejętności.

20:16 - Weźmi suknią tego, który ręczył za obcego: a za obce weźmi fant od niego.

20:17 - Słodki jest człowiekowi chleb kłamstwa: a potem napełnią się piaskiem usta jego.

20:18 - Myśli poradami się utwierdzają: a rządem mają być sprawowane wojny.

20:19 - Z tym, który objawia tajemnice, a chodzi zdradliwie a rozwodzi wargi swe: nie miej towarzystwa.

20:20 - Kto złorzeczy ojcu swemu i matce: pochodnia jego zgaśnie i w pośród ciemności.

20:21 - Dziedzictwo, do którego się z przodku kwapią, na końcu błogosławieństwa mieć nie będzie.

20:22 - Nie mów: Oddam złość: czekaj na Pana a wybawi cię.

20:23 - Brzydliwość jest u Pana waga i waga: szala zdradliwa nie jest dobra.

20:24 - Od Pana bywają prostowane kroki męża: a któryż z ludzi może zrozumieć drogę swoję?

20:25 - Upadek jest człowiekowi pożrzeć święte: a ślubiwszy odmienić.

20:26 - Król mądry rozpędza niezbożniki: i obraca na nie koło.

20:27 - Duch człowieczy jest pochodnia Pańska, która wypatruje wszystkie skrytości wnętrzne.

20:28 - Miłosierdzie i prawda strzegą króla: a łaskawością umacnia się stolica jego.

20:29 - Wesele młodych, moc ich: i ozdoba starych szedziwość.

20:30 - Siność rany otrze złości: i razy we wnętrznościach brzucha.