47. KRÓLESTWO SZATANA JEST CIEMNOŚCIĄ

13.11.1978 r.

Jezus: Synu, weź pióro i pisz. Mówiłem o przerażającej rzeczywistości, o przerażającym oszustwie dokonywanym przez szatana ze szkodą dla ludzi, lecz należy powiedzieć dokładniej ze szkodą dla całej ludzkości. Następstwa tego nie można wyrazić słowami ludzkimi, bo człowiek jest za mały, by móc to zrozumieć, ale dość wielki, by to znieść.

Nieświadomość jest jakby obłokiem rodzącym ciemność, a ciemność jest jakby mgłą przeszkadzającą w widzeniu rzeczy.

Królestwo szatana na ziemi jest królestwem ciemności, zasłania wszystko tak, że nie widzi się co szatan czyni od tysięcy lat, a zwłaszcza w tych dwóch ostatnich stuleciach, celem zniszczenia Kościoła i całej ludzkości. Nie widzi się co on czyni, by szkodzić Królestwu Bożemu w swym szalonym, prawdziwie szalonym złudzeniu, zniszczenia Mnie, Boże Słowo Przedwieczne, które stało się Ciałem.

Królestwo ciemności nie jest przedwieczne, ani wiekuiste. Zrodziło się ono i powstało w przeciwieństwie do Królestwa Bożego z inicjatywy Lucyfera, za którym poszedł Belzebub, Szatan i liczne zastępy aniołów.

Niedorzeczna myśl tych buntowników, ich niedorzeczna wola, polegała na tym, że chcieli współzawodniczyć z Bogiem, uważając się nie tylko za równych, ale wprost wyższych od Niego. Dlatego w dalszym ciągu buntują się i nie mogą tego buntu zakończyć. Nie będą też mogli nigdy pojąć i uwierzyć w Tajemnicę Wcielenia Przedwiecznego Słowa Bożego.

To, że Przedwieczny Syn Boży mógł przyjąć naturę ludzką, naturę niższą od ich natury, jest dla nich rzeczą tak absurdalną, że nie chcą w nią uwierzyć, ani przyjąć.

Stąd bezgraniczna nienawiść i bunt, wywołujący wielką bitwę i straszną szczelinę, jaką tworzy życie w ciemnościach piekła. Stąd również nienawiść nieukojona i niewyczerpana, rodząca zazdrość i zawiść przeciw naturze ludzkiej.