Yurii Shatunov - Bielyje rozy

Niewiele jest cieplej za szybą, ale w mocne mrozy

Wchodzę przez te drzwi niczym do ogrodu lipcowych kwiatów

Ja tak chcę je ogrzać ciepłem lecz, jednak białe róże

Na oczach wszystkich je całować i głaskać jestem gotowy.

Białe róże, białe róże, bezbronne są ich kolce

Co z nimi zrobili śnieg i mrozy, lód witryn niebieskich

Ludzie upiększą wami swe święto zaledwie kilka dni

I zostawią was na śmierć, na białym zimnym oknie.

A ludzie wnoszą was do domów późnym wieczorem

By świąteczne światło wypełniło w moment wszystkie okna w podwórzach

Kto to wymyślił żebyście rosły zimą, białe róże?

By was wprowadzić w świat okrutnych zamieci i zimnych wiatrów?

Białe róże, białe róże, bezbronne są ich kolce

Co z nimi zrobili śnieg i mrozy, lód witryn niebieskich

Ludzie upiększą wami swe święto zaledwie kilka dni

I zostawią was na śmierć, na białym zimnym oknie.

WERSJA FONETYCZNA:

Niemnoga tieplieje za stiekłom, no w złyje marozy

Wchażu w eti dwieri słowna w sad ijulskich cwietow

Ja ich tak chaczu sagriet' tiepłom, no biełyje rozy

U wsiech na głazach ja ceławat' i gładit' gatow [x2]

Biełyje rozy, biełyje rozy, biezzaszczitny szipy

Szto s nimi sdiełał snieg i marozy, ljed witrin gałubych

Ludi ukrasiat' wami swoj praznik lisz na nieskalka dniej

I astawliajut' was umirat' na biełam chałodnam aknie

A liudi unosiat was damoj i wieczeram poznim

Pust' praznicznyj swiet napołnit w mig wsie okna dwarow

Kto wydumał was rastić zimoj, o biełyje rozy?

I w mir uwadit' żestokich wjug, chałodnych wietrow? [x3]

Biełyje rozy, biełyje rozy, biezzaszczitny szipy

Szto s nimi sdiełał snieg i marozy, ljed witrin gałubych

Ludi ukrasiat' wami swoj praznik lisz na nieskalka dniej

I astawliajut' was umirat' na biełam chałodnam aknie