1.Pojęcie obrony koniecznej.Polega na odpieraniu bezpośredniego, bezprawnego i rzeczywistego zamachu na jakielkolwiek dobro chronione prawem. 2.Elementy obrony koniecznej:zamach na dobro prawne, bezprawność, zeczywisty charakter, odparcie w granicach konieczości. 3.Pojęcia: ZAMACH-jest zachowaniem się człowieka stwarzającym niebezpieczeństwo dla dobra prawnego. Ma postać działania lecz w niektórych wypadkach może mieć i postać zaniechania, np.przestępstwo naruszenie miru domowego - art.191kk-nieopuszczenie pomieszczenia pomimo żądania osoby uprawnionej. DOBRO PRAWEM CHRONIONE- kodeks nie wprowadza tutaj ograniczeń, jest to pojęcie bardzo szerokie, może dotyczyć zarówno suwerenności państwa jak i wszelkich dóbr osobistych. BEZPRAWNOŚĆ- polega na naruszeniu dobra chronionego przez obowiązujący porządek prawny. Nie muszą być to dobra chronione przez przepisy prawne, ale dotyczących innych dziedzin prawa. BEZPOŚREDNIK- stwarzający niebezpieczeństwo natychmiastowe, w danej chwili, naruszenia dobra chronionego pawem. Trwa on tak długo dopóki istnieje zagrozenie dla okreslonego dobra ze strony napastnika. RZECZYWISTY-stwarzający w danej chwili obiektywne zagrożenie, Zamach urojony należy rozpatrywać w kategorii błędu. Odpieranie zamachu jest działaniem obronnym zmierzające do przeciwdziałania zamachowi. Składa się na nie głowne działanie obronne mogące wyrządzić szkodę i krzywdę napastnikowi. Działania te, mogą godzić jedynie w napastnika i jego dobra. Narażenie dóbr osoby trzeciej nie jest obroną konieczną. Zgodnie z obraną konieczną zaatakowany ma prawo odpierać zamach kosztem napastnika choć miał możliwość uniknięcia ataku w inny sposób np. ucieczki, wezwania policjii. ZASADA WSPÓŁMIERNOŚCI OBRONY- do niebezpieczeństwa zamachu-warunek wyłączenia odpowiedzialności karnej. Oznacza to,że odparcie zamachu powinno nastąpić przy możliwie najmniejszym uszczerbku wartości dobra atakowanego przez napastnika i dobra niszczonego w ramach działań obronnych. 4.Stan wyższej konieczości (STK)-art.26p.1kk-polega na uchyleniu bezpośredniego,rzeczywistego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu praem jeżeli niebezieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcane stanowi wartość wyższą od dobra ratowanego.STK wyłącza odpowiedzialność karną. 5.W art.26p.2kk określano okoliczności, w których zostaje wyłączona wina w SWK. W przypadku poświęconego dobra które nie przedstawia wartości wyższej od dobra ratowanego. Dobro poświęcane może stanowić tu wartość równą lub nawet wyższą od dobra ratowanego, ale nie w stopniu wyższym. Działanie w SWK polega zatem na poświęcaniu jednego dobra w celu ratowania innego. 6.Podstawowe znamiona SWK. a)niebezpieczeństwo grożące dobru chronionemu prawem b)działanie skierowane na ochrnę dobra prawnego i uchylenie tego niebezpieczeństwa którego to nie można inaczej uniknąć c)dobro poświęcae nie może przedstawiać wartości wyższej od dobra ratowanego. 7.Wyjaśnij pojęcia. GROŻĄCE NIEBEZPIECZEŃSTWO-musi być rzeczywiste, obiektywnie istniejące, a nie urojone bezpośrednie, gdy natychmiast grozi temu dobru w danej chwili, nieuchronnie, a wszelka zwłoka w działaniu ochronnym mogłaby powiększyć rozmiar szkody. Nie może być to niebezpieczeństwo spodziewane w przeszłości. Nie ma znaczenia źródło niebezpieczeństwa które może być wynikiem zarówno działań prawnych jak i bezprawnyh człowieka sił przyrody, praw fizyki.Zakres dóbr prawem chronionym jest bardzo szeroki, a nie tylko okreśa go kodeks. NIEBEZPIECZEŃSTWA-nie można inaczej uniknąć-oznacza, że podjęte działanie ochronne winne być jedynym sposobem dla odwrócenia niebezpieczeństwa. 8. Wyłączanie możliowści z powołania się na SWK. -art.26p.4kk wyłącza możliwość działania w SWK osoby na której ciąży szczególny obowiązek narażania się na niebezpieczeństwo przy ochronie pewnych dóbr np. policjant, ratownik medyczny, strażak, strażnik miejski. 9.Rozszerzenie możliwości stosowania STW-art.26p.4kk ma miejsce wówczas kiedy na sprawcę ciąży kilka obowiązków, których nie wykonanie sktkuje odpowiedzialnością karną. Obowiązuje tu zasada, że wystarczy spełnić choćby jeden z obowiązków, by mozna mówić o SWK.