Cholewska Wioleta Nr 3
2 listopada 2011
"Stopy metali potrzebne ogrodnikowi"
W codzinnym życiu ogrodnika wykorzystywane są w celu udoskanalania upraw i szybszej pracy różne maszyny, narzędzia, gotowe produkty. Ułatwia to prace ogrodnikowi i pozwala na zaslużony odpoczynek. Dzięki rozwojowi techniki ogrodnik może doskonalić swoje prantacje. Jednymi z elementów które otaczają współczesnego ogrodnika są produkty ze stopów metali.
Stopy metali są to tworzywa o właściwościach metalicznych, w którego strukturze metal jest osnową, a poza nim występuje co najmniej jeden dodatkowy składnik, zwany dodatkiem stopowym. Dodatki są wprowadzane w celu poprawienia wytrzymałościowych właściwości materiału. Zwykle pogarszają plastyczność, przewodnictwo elektryczne, przewodnictwo cieplne. Często zmniejszają również odporność na korozję.
Narzedzia ogrodnicze to: motyki, sekatory, widełki, łopatki, łopaty, szufle, szpadle, grabie, taczki, kosy i siekiery, kilofy ogrodnicze, natomiast maszyny : pily, kosiarki, wykaszarki, glebogryzarki, łupanki do drzewa. W swojej budowie mają elementy lub są całościowo wykonane ze stopów metali. Zazwyczaj są to mosiądz (stop miedzi i cynku, zawierający do 40% cynku), stal (stop żelaza z węglem plastycznie obrobiony i obrabialny cieplnie o zawartości węgla nieprzekraczającej 2,11%), aluminium z dodatkiem miedzi (do ok.5%), magnezu (do ok.6%) i manganu (do 1,5%), rzadziej krzemu, cynku, niklu, chromu, tytanu , brązu.
W celu udoskonalenia swojej pracy stosuje się tzw. ozdoby ogrodowe. Zalicza się do nich lampy ogrodowe (stop aluminium z miedzią, aluminium do obrobki plastycznej), donice stalowe (stop żelaza z węglem plastycznie obrobiony i obrabialny cieplnie o zawartości węgla nieprzekraczającej 2,11%), ławki i stoliki z elementami drewna i żeliwia ( stop odlewniczy żelaza z węglem, krzemem, manganem, fosforem, siarką i innymi składnikami, zawierający od 2,11 do 6,67%), barierki i ogrodzenia stalowe.
Literatura:
1. Dobrzański L.A.: Podstawami nauki o materiałach i metaloznawstwo. WNT, Gliwice - Warszawa 2002.
2. Encyklopedia techniki – Metalurgia. Katowice: Wydawnictwo "Śląsk", 1978, s. 387–388, 584–586.
3.Przybyłowicz K.: Metaloznawstwo. WNT, Warszawa 2003.