postępowania także, system kontroli jest zewnętrzny, sankcje (kary nagrody) również są zewnętrzne. Sterowanie takimi grupami jest raczej sprawne, lecz z wychowawczego punktu widzenia należy od razu dodać, że grupy takie są na ogól mało spójne, mało trwałe, mogą i najczęściej tworzą się w nich liczne struktury nieformalne. Z kolei grupy powstające spontanicznie najczęściej stanowią trzon podkultury więziennej. W znacznie większym stopniu członkowie grup nieformalnych identyfikują się z celami, kontrola społeczna jest silna, sankcje są skuteczne, zaś spójność i trwałość - znaczne. Sterowanie nimi natomiast utrudnione, gdyż zbiorowości te są zamknięte , hermetyczne. Najlepsze walory posiadają grupy, które wymykają się spod wpływów wychowawczych. Stosuje się następującą strategię: tworzy się grupy półformalne - łączą cechy pożądane grup nieformalnych z pożądanymi cechami grup formalnych. Dla przykładu: na bazie zamiłowań, zainteresowań, potrzeb wychowanków, zezwala się na funkcjonowanie zespołów zainteresowań, kółek itp. - z zachowaniem pewnej kontroli nad działaniami poprzez wyznaczanie opiekuna, zatwierdzanie programów i statutów grup. zezwala się na pełną spontaniczność powstawania grup koleżeńskich. Istnieją realne i formalne możliwości przekształcenia grup formalnych w zespoły wychowawcze.

-^ ^I.Oinów współpracę wychowawcy z innymi osobami realizującymi zadania wychowawcze.

• pozyskiwanie rodzin do współdziałania wychowawczego,

• zabezpieczenie pomocy postpenitencjarnej,

• współdziałanie z pracownikami zakładu pracy (wizytacja miejsc zatrudnienia)

• interwencja w zakresie spraw socjalno-bytowych i bezpieczeństwa.

• współpraca z lekarzem w zakresie leczenia odwykowego, oraz z ochroną w celu zapobiegania aktom agresji,

^- U /.Przedstaw kształtowanie atmosfery wychowawczej poprzez dobre współdziałanie działów służb.

Wyznacznikami kształtowania atmosfery wychowawczej w ZK sam. in. baza, kadra, osadzeni, przepisy. Na atmosferę wychowawczą składa się całokształt czynników zarówno materialnych jak i niematerialnych, które towarzyszą procesowi oddziaływań resocjalizacyjnych w tym zakładzie. Jedną z podstawowych jest oferta wartości, które mogą stać się dla wychowanków atrakcyjne. Są to wartości wynikające z zasad współżycia społecznego. Dobra współpraca między działami może być przykładem dla osadzonych jako wychowanków. Brak konfliktów pomiędzy pracownikami poszczególnych działów, dobra współpraca, pozawala na poświęcenie większej ilości czasu pracę wychowawczą (mniej skarg, próśb).

l.Omów wpływ Twojego stanowiska pracy na realizację zadań wychowawczych.

• S>l.Przedstaw zadania wychowawcy w pracy z grupą skazanych.

• zabiegać o to, by dzięki uczestnictwu w grupie wychowankowie mogli zaspakajać ważne dla siebie potrzeby (atrakcyjność

grupy);

• uczynić, by system kontroli i sankcji był realny, tzn. by grupa miała możliwości stosowania wzmocnień (szczególnie nagród) o charakterze legalnym;

• uczynić, by wychowankowie sądzili, że grupa (oni) są częścią szerszej zbiorowości i odczuwali tę wspólnotę (wspólnota w grupie, spójność z otoczeniem);

• uczynić, by autorytet formalny grupy był znaczny, tzn. sprawić by grupa miała uznanie w otoczeniu społecznym dzięki swoim możliwościom i cechom (autorytet grupy);

• uczynić by obieg informacji ważnych dla członków, a dotyczących rzeczywistości był możliwy poprzez uczestnictwo w grupie (źródło informacji).

' jl.Omów cechy dobrego wychowawcy.

Wymagania formalne.

• wykształcenie wyższe i odpowiednia wiedza ogólna oraz zawodowa,

• doświadczenie życiowe,

• kultura osobista i takt pedagogiczny.

• postawa moralna i morale zawodowe,

• prezentacja zewnętrzna,

• postawa społeczna, Właściwości osobowościowe:

• opanowanie i zrównoważenie,