Kodeks cywilny. Komentarz

red. prof. dr hab. Krzysztof Pietrzykowski

Rok wydania: 2008

Wydawnictwo: C.H.Beck

Wydanie: 5

Komentowany przepis

Art. 373. [Zwolnienie dłużnika] Zwolnienie z długu lub zrzeczenie się solidarności przez wierzyciela względem jednego z dłużników solidarnych nie ma skutku względem współdłużników.

1. Artykuł 373 zawiera podobne unormowanie, jak art. 371 i 372, z tym jednak zastrzeżeniem że inaczej niż wspomniane przepisy ma na względzie działania korzystne dla jednego z dłużników, zainicjowane przez wierzyciela. Co do relacji między art. 371 a art. 373 - zob. w szczególności orz. SN z 9.2.2000 r., III CKN 599/98, OSN 2000, Nr 10, poz. 179.

2. Stosownie do art. 373, umowa o zwolnienie z długu (art. 508) zawarta pomiędzy wierzycielem a jednym z dłużników solidarnych zwalnia z długu tylko tego dłużnika, który zawarł umowę; pozostali dłużnicy są zaś nadal zobowiązani na dotychczasowych zasadach. Odnosi się to także do częściowego zwolnienia z długu (zob. orz. SN z 7.5.1999 r., I CKN 1147/97, OSP 2000, Nr 4, poz. 65).

3. Podobnie umowa o zrzeczenie się solidarności (mająca praktyczne znaczenie w wypadku podzielności świadczenia i dlatego nazywana także zezwoleniem na podział świadczenia) zawarta przez wierzyciela z jednym z dłużników solidarnych powoduje w myśl art. 373 upadek solidarnego charakteru zobowiązania tylko w stosunku do tego dłużnika, który zawarł umowę; dłużnik ten (np. jeden z trzech) staje się odtąd odpowiedzialny jedynie za umówioną z wierzycielem część świadczenia (np. za zapłatę 1000 zł, podczas gdy dotąd był jako dłużnik solidarny zobowiązany do spełnienia całego świadczenia w kwocie 3000 zł), pozostali zaś dłużnicy (dwaj) są nadal zobowiązani solidarnie do zapłaty całej należności (tj. 3000 zł); zob. Longchamps de Berier, Zobowiązania, s. 61.

Zawada