Askochytoza grochu

Patogcn: Ascochyta pisi

Mączniak prawdziwy grochu

Patogcn: Eiysiphe pisi

Objawy i wy stepowanie

Choroba występuje powszechnie, a jej ro/.wojowi sprzyjają ciepłe i suche lata. Objawy chorobowe pojawiają się głównie na liściach, w mniejszym stopniu na łodygach i strąkach. Już na początku lata można zaobserwować biały, mączysty nalot, który w miarę upływu czasu staje się bardziej obfity i całkowicie pokrywa zaatakowane organy. Kolor nalotu stopniowo ciemnieje, staje się szary, a wśród strzępek grzybni pojawiają się ciemne punkty - owocniki. Porażone liście przedwcześnie zamierają i zasychają. Porażenie pędów roślin hamuje ich wzrost i powoduje zgrubienie. Strąki grochu brunatnieją! pękają.

Warunki ro/woju

Erysiphe pisi zimuje w postaci owocników - kleistotecjów na resztkach porażonych roślin. W jednym kleistotecjurn tworzy się 3-10 worków, a w workach 3-5 askospor. Na wiosnę, po pęknięciu oloczni, zarodniki workowe są źródłem zakażenia pierwotnego. W okresie wegetacji chorobę rozprzestrzeniają zarodniki konidiame, tworzące się w łańcuszkach na nie rozgałęzionych trzonkach konidialnych. Tworzeniu i rozprzestrzenianiu się konidiów sprzyja ciepła pogoda (temperatura powyżej 15°C).

Profilaktyka i zwalczanie

• Staranne przyoranie resztek porażonych roślin,

» Plantacje grochu jadalnego można opryskiwać tylko preparatami siarkowymi.

Objawy i występowanie

Objawy mogą być widoczne na wszystkich częściach rośliny, w ciągu całego okresu wegetacji. Patogen nie poraża jednak korzeni i dolnej części łodyg. U roślin starszych na liściach i przylistkach tworzą się plamy okrągłe lub nieregularne, o średnicy 2-10 mm, koloru jasno- lub ciemnobrunatnego. Niekiedy plamy są dwubarwne, z jaśniejszym środkiem i ciemniejszą obwódką. Na plamach, często w ich środkowej części, tworzą się ciemne wzniesione punkty, piknidia z zarodnikami konidialnymi. Przy dużej liczbie plam liście zamierają. Na łodygach ukazują się ciemne, owalne lub smugowate plamy o nieco zagłębionym środku. W miejscu plam tkanka zamiera.

Warunki rozwoju

Piknidia widoczne na porażonych częściach roślin są brunatne, kuliste. Wewnątrz pikników znajdują się zarodniki konidialne jedno- lub dwukomórkowc. Z dojrzałych piknidiów zarodniki wydobywają się w postaci śluzowatej wstęgi i są roznoszone przez, krople deszczu. Rozwojowi patogen sprzyja duża wilgotność i niezbyt wysoka temperatura. Organy młode są bardziej podatne na infekcję niż starsze. Patogeny zimują w resztkach porażonych roślin w glebie i w nasionach w postaci grzybni lub piknidiów, gdzie mogą zachować żywotność przez kilka lat. Porażone siewki wyrosić z chorych nasion są pierwszym żródicrn choroby na plantacji.

Profilaktyka i zwalczanie

• Niszczenie resztek roślin,

• Kilkuletnia przerwa w uprawie grochu na polu, gdzie wystąpiła askochyloza.