Cel hierarchicznej struktrury pamieci:

Chodzi o to, aby dane mogły być pobierane z zachowaniem niskich kosztów dostępu do pamięci (mierzonych czasem dostępu do danej lokacji adresowej), przy jednoczesnym zachowaniu wspólnej dla całego systemu przestrzeni adresów logicznych.

Zarządzanie rozszerzoną hierarchią pamięci polega głównie na opracowaniu efektywnego algorytmu, pozwalającego na dynamiczne przemieszczanie danych między różnymi poziomami hierarchicznej struktury pamięci. Struktury danych, zawarte we wspólnej przestrzeni adresów logicznych, trzeba odwzorować na poszczególne moduły pamięci, tworzące strukturę pamięci rozproszonej. Pewne porcje przestrzeni adresów logicznych są zatem odwzorowywane na obszary adresów fizycznych.

Kierunkowość magistrali adresowej:

Magistrala adresowa jest magistralą jednokierunkową. Jej zadaniem jest informowanie PAO o adresie komórki pamięci z której w danej chwili korzysta mikroprocesor. (jest wykorzystywana do przenoszenia informacji o adresie fizycznym komórek pamieci)

Pamięć operacyjna:

Jest to pamięć w której umieszczany jest aktualnie wykonywany program lub jego część i na której bezpośrednio działa mikroprocesor. Pamięć operacyjna jest pamięcią o dostępie swobodny (tzn. czas dostępu do danych nie zależy od miejsca ich zapisania w pamięci). Zawartość pamięci jest tracona w momencie wyłączenie komputera.

Maksymalna pojemność pamięci zależy od szerokości szyny adresowej

Jednolity system adresowania:

Związek pomiędzy przestrzeniami adresowymi:

Rozkazy do komunikowania się z I/O: