Max 1 nieobecność, każda następna odrabiana na dyżurze. Ocena = aktywność, podział na grupy i wybór tematu.
Literatura podstawowa:
Brągiel J., Badoba S „Formy opieki, wychowania i wsparcia w zreformowanym systemie pomocy społecznej”
Krajewska B „Instytucje wsparcia dziecka i rodziny”
Kuźma J. „Opieka i wychowanie dzieci sierocych w Polsce”
Marzec D., Stochmiałek J., „Przygotowanie pedagogów do pracy opiekuńczo-wychowawczej: praca zbiorowa”
Smykowska D., „Instytucje wsparcia społecznego”
Ad. Prezentacja: mówiona nie czytana! Zaangażować grupę (np. krzyżówki, burza mózgów, mapa myśli). Prezentacja opiera się na teorii, ale ma zawierać przykład jakiejś konkretnej placówki. Bibliografia na końcu. Czas trwania w 20 minut. Wklejać filmiki, zdjęcia z tych placówek.
Temat: Poradnie psychologiczno-pedagogiczna, Poradnie rodzinne. 9.listopada.2010r
Ćwiczenia 1, 12.10.2010r
Na następne zajęcia: Rodzinne formy opieki oraz wioski dziecięce.
Metoda to element procesu wychowawczego - sposób postępowania wychowawcy z wychowankiem, w określonej sytuacji wychowawczej. Powinna się ona charakteryzować stosowaniem określonych uporządkowanych środków działania, które w konkretnych sytuacjach wychowawczych można powtarzać. W metodyce wychowania podstawowym celem postępowania wychowawczego czyni się wywieranie wpływu na aktywność wychowanka, a w metodyce pracy opiekuńczo-wychowawczej na zaspokojenie potrzeb wynikających z braku i kształtowanie nowych potrzeb rozwoju.
Cztery podstawowe grupy metod wychowania:
Metoda wpływu osobistego
Metody wpływu sytuacyjnego
Metody wpływu społecznego
Metody wpływu kierowania samowychowaniem
Metody wychowania opiekuńczego
Metody izolujące, uodparniające
Metody chroniące leczące kształtujące sferę emocjonalną dziecka
Metody usuwające niepowodzenia szkolne
Klasyczne metody pacy socjalnej wykorzystywane w pracy opiekuńczo wychowawczej
Metody Indywidualnego przypadku
Metody Pracy grupowej
Metody środowiskowe
Ćwiczenia 2, 26.10.2010r
Placówka wsparcia dziennego - placówka opiekuńcza zapewniająca dzieciom i młodzieży organizację czasu wolnego, zajęć i zabaw sportowych, umożliwiająca rozwijanie zainteresowań, organizująca pomoc w nauce i podejmująca stałą współpracę z rodziną dziecka. Do placówek tych zaliczamy: świetlice środowiskowe, ogniska wychowawcze, oraz kluby i koła zainteresowań. Szczególną formą placówek wsparcia dziennego są placówki specjalistyczne które prowadzą zajęcia socjoterapeutyczne, korekcyjne, kompensacyjne, logopedyczne, oraz udzielają dzieciom i młodzieży wsparcia w kryzysach szkolnych, rówieśniczych i osobistych w oparciu o indywidualną diagnozę sytuacji życia dziecka i jego rodziny. Wynikające z zadań funkcję placówki wsparcia dziennego to: funkcja opiekuńcza, wychowawcza, profilaktyczna, terapeutyczna, dydaktyczna, społeczna, kompensacyjna i rekreacyjno wypoczynkowa.
Dom dziecka
Forma całodobowej opieki zastępczej. Zadania placówki: socjalizujące, korekcyjne, kompensacyjne, logopedyczne, resocjalizujące, terapeutyczne czyli rekompensujące dziecku brak wychowania w środowisku rodzinnym. Umożliwia dzieciom regularne bezpośrednie i osobiste kontakty z rodzicami i rodzinom. Ma ułatwić dzieciom życiowy start po opuszczeniu domu dziecka.
Prezentacja PPP i PP
Prezentacja o WTZ
Ćwiczenia, 11.01.2011
|
Diagnoza zaburzeń zachowania |
Proces socjoterapeutyczny |
Ewaluacja |
||||
Obszar zaburzonych relacji |
Zaburzone zachowanie |
Źródło urazu |
Emocje i uczucia |
Urazowy sąd poznawczy (to co myślę o sobie, innych, świecie na podst. doświadczeń) |
Korekcyjny sąd poznawczy (zmiana negatywnego myślenia) |
Zmiana wzorców zachowań (umiejętności, postawy) !!! po 3 konkretne ćwiczenia które zaproponujemy by zmienić urazowy sąd na poznawczy |
|
Ja - Ja (myślenie o sobie i o swoim ciele) |
Autoagresja |
Ciągłe karanie i obwinianie za wszystko |
Złość, lęk, niskie poczucie własnej wartości |
Wszystko przeze mnie, to ja jestem źródłem problemów, muszę się ukarać |
To nie moja wina, inni też popełniają błędy |
1.Bajkoterapia 2.rozmowy z psychologiem 3.gra w rówieśnicze pochwały |
|
Ja - rówieśnicy |
Agresja, brak prawidłowych kontaktów z rówieśnikami |
Odrzucenie przez rówieśników, |
Zazdrość, gniew |
Dlaczego oni są lepsi ode mnie |
Ja też mam kilka zalet |
1.Zabawa w zaufanie 2.rysowanie sylwetek 3.zajęcia ruchowe z instruktorem karate |
|
Ja - dorośli |
Nieufność, dystans w kontaktach |
Ciągłe karanie i obwinianie za wszystko |
Brak zaufania, wycofanie, lęk, wyobcowanie |
To wszystko moja wina, nie jestem godzien zaufania, nikt mi nie pomoże, mogę liczyć tylko na siebie |
Są ludzie którzy mnie zrozumieją i mogę im zaufać |
1.metoda Weroniki Sherborne 2. |
|
Ja - zadanie |
Niechęć do podjęcia działania |
Ciągłe kary ze strony dorosłych, brak pochwał, |
Zniechęcenie, znużenie, niskie poczucie własnej wartości. |
Nie zrobię tego bo i tak mi nie wyjdzie |
Potrafię zrobić coś dobrze |
|
|
Chłopczyk w pełnej rodzinie alkoholowej,
wiek 8 lat
rodzeństwo: brata (14) i siostrę (5).
Sylwetka psychologiczna - kozioł ofiarny.
gra w rówieśnicze pochwały - każdy mówi każdemu za co go lubi
Zabawa w zaufanie - tor przeszkód, jednej osobie zawiązuje się oczy a druga ma go przeprowadzić
Rysowanie sylwetek - odrysowujemy sylwetkę chłopca zaburzonego na dużym papierze, wszystkie dzieci kolorują sylwetkę ale tylko radosnymi barwami, rysują mu kolorowe ubranka i przyklejają kartoniki z pozytywnymi cechami
metoda Weroniki Sherborne Cechą charakterystyczną metody jest rozwijanie przez ruch: świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego, świadomości przestrzeni i działania w niej oraz dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi kontaktu.
Instytucjonalne formy pomocy wychowawczej - ćwiczenia
2