Przestępczość nieletnich w Polsce W latach dziewięćdziesiątych odnotowuje się stały wzrost liczby sprawców i liczby dokonywanych przestępstw. Od 1990 roku wzrasta również przestępczość nieletnich, aczkolwiek wskaźniki dynamiki przestępczości dzieci i młodzieży są znacznie niższe, niż wskaźniki dynamiki przestępczości dorosłych. Szczególnie niepokojące s dwie tendencje występujące w przestępczości nieletnich - brutalizacja działań sprawców oraz rosnąca liczba dzieci w wieku do lat 13 popełniających czyny karalne. Przestępczość dzieci i młodzieży zależnie od obowiązującego systemu prawnego jest różnie definiowana i różnie traktowana przez wymiar sprawiedliwości. W Polsce przestępczość nieletnich pośrednio definiuje ustawa z dnia 26 października 1982 r. (Nr 35 poz. 228, ze zm.) o postępowaniu w sprawach nieletnich, regulująca postępowanie wobec nieletnich Dz. U. z 1982 r. w zakresie: * zapobiegania i zwalczania demoralizacji w stosunku do osób, które nie ukończyły lat 18, * postępowania w sprawach o czyny karalne w stosunku do osób, które dopuściły się takiego czynu po ukończeniu lat 13, ale nie ukończyły lat 17, * wykonywania środków wychowawczych lub poprawczych w stosunku do osób, względem których środki te zostały orzeczone, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez te osoby lat 21. Model postępowania z nieletnimi przyjęty przez tę ustawę, to model wychowaczo- resocjalizacyjny. Wprowadzenie nowego Kodeksu karnego, a wraz z nim istotnej zmiany do postępowania z nieletnimi, a mianowicie przyjęcie 15 lat jako wieku odpowiedzialności karnej (w określonych sytuacjach można wobec nieletnich sprawców czynów karalnych stosować środki i kary przewidziane dla osób dorosłych) może zasadniczo zmienić obowiązujący model wymiaru sprawiedliwości dla nieletnich. Wprowadzenie tej tak istotnej zmiany spowodowane było m.in. przyjęciem poglądu, iż nieletni sprawcy ciężkich przestępstw (zabójstwo, rozbój), głęboko zdemoralizowani, pozostają bezkarni, a poczucie bezkarności jakie mają, stanowi potencjalne zagrożenie dla społeczeństwa. W związku z nowymi regulacjami w zakresie prawa karnego i przyjętymi przez resort sprawiedliwości założeniami w zakresie resocjalizacji nieletnich Ministerstwo Sprawiedliwości przygotowało kolejną nowelizację ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Projekt ten ma być wkrótce przesłany do rozpatrzenia przez Sejm. Zmiana modelu postępowania z nieletnimi wymaga szerokiej dyskusji praktyków, środowiska naukowego i gremiów decyzyjnych. Nie bez znaczenia dla efektów tej dyskusji, a więc wypracowania nowego modelu postępowania z nieletnimi, jest oczywiście rzetelna diagnoza stanu przestępczości nieletnich. Poniżej prezentowane informacje i dane liczbowe charakteryzujące zjawisko przestępczości nieletnich pochodzą tylko z jednego źródła - danych i analiz publikowanych przez Komendę Główną Policji - i jako takie nie mogą być uznane za wystarczające. Niemniej posiadają ten walor, iż gromadzone są systematycznie, według określonych i nie zmienianych kryteriów, co pozwala na oszacowanie skali, opisanie ogólnych tendencji i dynamiki obserwowanego zjawiska. W statystykach prowadzonych przez policję rejestruje się m.in. liczbę zgłoszonych przestępstw wg kwalifikacji zawartej w Kodeksie karnym i liczbę sprawców dokonanych przestępstw. Od 1995 r. policja rejestruje również liczbę nieletnich ofiar przestępstw wg wybranych kwalifikacji prawnych. Statystyki policyjne odnośnie do lat dziewięćdziesiątych wskazują na stały wzrost liczby rejestrowanych przestępstw i liczby sprawców tych przestępstw oraz nasilenie niekorzystnych zjawisk w strukturze przestępczości. Za jedno z tych niekorzystnych zjawisk uważa się przestępczość nieletnich. W ogólnej prognozie przestępczości na najbliższe lata dokonanej przez Komendę Główną Policji przewiduje się, że drastycznie rozwijać się będzie przestępczość nieletnich; zwiększy się udział nieletnich sprawców w przestępczości rozbójniczej, narkotykowej, związanej z kradzieżami mienia i uszkodzeniami ciała. Tymczasem analiza danych odnośnie do liczby zarejestrowanych przestępstw dokonanych przez nieletnich i liczby zarejestrowanych nieletnich sprawców oraz porównanie tych liczb w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych wskazują raczej na umiarkowany wzrost przestępczości nieletnich, aczkolwiek nie można wykluczyć, iż w najbliższych latach nastąpi zmiana obserwowanej tendencji. Warto przy tym zauważyć, iż zjawisko przestępczości nie dotyczy młodzieży w stopniu tak znacznym jak można by to przypuszczać na podstawie informacji przekazywanych przez media. Dzieci i młodzież w wieku 13 - 17 lat popadające w konflikt z prawem stanowią niewielki procent ogółu populacji osób w tym wieku; na przykład w 1997 r. - nieletni, którzy popadli w konflikt z prawem stanowili 1,7% ogółu populacji osób w tym wieku, odpowiednio dzieci w wieku 13 lat - 0,8% ogółu populacji dzieci w tym wieku. * Nieletni sprawcy czynów karalnych to najczęściej uczniowie starszych klas szkół podstawowych oraz uczniowie szkół zawodowych. Dominującą grupę stanowią chłopcy w wieku 13 - 16 lat (powtarzający klasy, wagarowicze, uciekinierzy z domów rodzinnych i placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych). * Przestępczość i demoralizacja nieletnich uwarunkowana jest głównie sytuacją rodzinną, na którą nakładają się niepowodzenia szkolne i wpływ rówieśników. Nieletni, którzy wchodzą w konflikt z prawem w większości pochodzą z rodzin rozbitych, niewydolnych wychowawczo, z rodzin patologicznych (rodzice lub jedno z nich są przestępcami, narkomanami, alkoholikami), a także rodzin ubogich, dotkniętych bezrobociem. Psychologowie upatrują źródeł zachowań agresywnych i destrukcyjnych młodych ludzi, głównie w kondycji rodziny, a zwłaszcza w braku ojca. Ten brak ojca polega nie tylko na fizycznej nieobecności ojca, ale na tym, iż coraz częściej ojciec w rodzinie jest nieobecny emocjonalnie; wychowaniem dzieci zajmuje się głównie matka. Chłopcy nie mają zatem pozytywnych, męskich wzorów socjalizacyjnych. Uczestnictwo w grupie, często w grupie przestępczej to jeden ze sposobów poszukiwania wzorów męskości, które mogliby naśladować, jeden ze sposobów kompensacji braku ojca. * Przestępczość nieletnich, podobnie jak i dorosłych koncentruje się na terenach miejskich, szczególnie w dużych aglomeracjach. Miejsca dokonywanych przestępstw to: ulice, rejony budynków mieszkalnych, obiektów handlowych, salonów gier, szkół oraz okolice dworców, przystanków komunikacji miejskiej. * Według opinii Biura Prewencji Komendy Głównej Policji nieletni najczęściej popełniają przestępstwa z następujących powodów: - chęci zdobycia pieniędzy, - zaimponowania innym, - chęci przebywania i realizowania się w grupach nieformalnych, - powielania wzorów i zachowań mających swoje źródło w domu rodzinnym, bądź upowszechnianych w środkach masowego przekazu (sceny przemocy, okrucieństwa, agresji, gwałtu), - poczucia bezkarności za wcześniej popełnione przestępstwa, - poszukiwania akceptacji i poczucia bezpieczeństwa, których nie znajdują ze strony rodziców i opiekunów. * Cechą charakterystyczną przestępczości nieletnich jest częstsze niż w przypadku dorosłych współuczestnictwo w popełnianiu czynów kryminalnych z jedną lub z kilkoma osobami, głównie dotyczy to kradzieży i rozboju. Nieletni coraz częściej działają w zorganizowanych grupach z osobami dorosłymi. Liczba przestępstw nieletnich, których dokonali w grupie w 1997 r. przedstawia się następująco: * w grupie 2 osobowej: 8 921 - przestępstw z dorosłym, 18 056 - przestępstw z rówieśnikiem, * w grupie trzech lub więcej osób: 10 520 - przestępstw w grupie z dorosłymi, 11 552 - przestępstw w grupie rówieśników. * Działalność przestępcza w grupach często wiąże się z tzw. powrotnością do przestępstwa. Na przykład w 1994 r. powtórnie popełniło przestępstwo 7 086 sprawców, w 1995 r. - 6 589 sprawców, w 1996 r. - 5 387 sprawców, w 1997 r. - 4 961 sprawców. * Znaczny procent nieletnich (ok. 7 - 9%) dokonuje czynów karalnych pod wpływem alkoholu. Na przykład w 1997 r. osoby nietrzeźwe stanowiły 27,5% ogółu podejrzanych, a nietrzeźwe osoby nieletnie 7,4%. Najczęściej nietrzeźwych nieletnich odnotowano jako sprawców zabójstw, uszkodzeń ciała, bójek, pobić, zgwałceń (w tym ze szczególnym okrucieństwem), rabunków i wymuszeń rozbójniczych. * W latach dziewięćdziesiątych obserwuje się wzrost rejestrowanej liczby nieletnich przestępców oraz liczby przestępstw przez nich dokonywanych. W poszczególnych latach liczby te przedstawiały się następująco: Tabela 1. Nieletni sprawcy czynów karalnych w latach 1984 - 1998 Lata: Czyny karalne Sprawcy 198419851986198719881989199019911992199319941995199619971998 40 96152 13857 34469 05156 35353 42560 52562 83466 22072 15275 82282 55170 07372 98978 758 25 58429 42429 80035 33531 70135 59343 35641 29641 57343 03961 10968 34957 24058 73058 151 Źródło: dane Komendy Głównej Policji. * Natomiast należy zaznaczyć, że przy ogólnie wzrastającej przestępczości - od 1989 r. zmniejszył się udział przestępstw popełnianych przez nieletnich w ogóle przestępstw stwierdzonych (odnotowywanych przez KGP). W poszczególnych latach procentowy udział przestępstw popełnianych przez nieletnich w przestępstwach stwierdzonych oraz procentowy udział nieletnich w ogólnej liczbie podejrzanych o popełnienie przestępstwa przedstawiają się następująco: Tabela 2. Procentowy udział nieletnich sprawców w ogóle przestępstw stwierdzonych w latach 1989 - 1998 Lata Czyny karalne nieletnich w ogóleprzestępstw stwierdzonych (w %) Nieletni sprawcy w ogóle sprawcówprzestępstw stwierdzonych (w %) 1989199019911992199319941995199619971998 9,7%6,8%7,2%7,5%8,5% 8,4%8,5%7,8%7,3%7,3% 16,1%15,8%13,5%13,5%14,3%15,7%16,1%15,0%14,3% 14,7% Źródło: dane Komendy Głównej Policji. Tendencja taka pośrednio świadczy o silnym wzroście przestępczości dorosłych, ponieważ w ostatnich latach obserwuje się również wzrost przestępczości nieletnich. Notowane wskaźniki dynamiki przestępczości dorosłych są zdecydowanie wyższe niż nieletnich. Tak więc nie można twierdzić, iż nieletni są tą szczególną grupą, która potencjalnie najbardziej zagraża bezpieczeństwu publicznemu. Pogląd taki uporczywie od kilku lat lansowany jest w mediach. * W strukturze przestępczości nieletnich dominują przestępstwa o charakterze kryminalnym, najczęściej popełniane przestępstwa to: kradzież mienia prywatnego i kradzież z włamaniem. Tabela 3. Przestępstwa stwierdzone, popełnione przez nieletnich wg wybranych kategorii w latach 1992 - 1997 Lata Sprawcy Zabój-stwo Uszko-dzenie ciała Bójkai pobicie Zgwał-cenie Kradzieżrozbójniczarozbójwymuszenie Kradzieżz włama-niem Kradzieżmieniaprywat-nego 1992 nieletniw tym poniżej 13 lat 21- 1 30661 45718 1091 3 10064 25 0191 196 22 2291 469 1993 nieletniw tym poniżej 13 lat 221 2 01871 66418 1421 5 335110 26 2471059 22 9771 300 1994 nieletniw tym poniżej 13 lat 33- 1 992106 91333 1563 6 600212 29 4001 310 22 1861 701 1995 nieletniw tym poniżej 13 lat 262 2 205178 110450 1669 7 790402 29 8101 532 25 4131 925 1996 nieletniw tym poniżej 13 36- 2 527198 1 34061 1394 7 508349 30 8801 191 14 656817 1997 nieletniw tym poniżej 13 364 2 92492 1 486164 24511 8 658362 29 6312 043 14 7891160 1998* nieletni 29 3 022 1 653 195 10 542 30 197 13 809 Źródło: dane Komendy Głównej Policji. Najbardziej niepokojącym zjawiskiem jest obserwowana tendencja wzrostowa przestępstw uznanych jako szczególnie niebezpieczne dla życia i zdrowia (zabójstw, uszkodzeń ciała, bójek, pobić, zgwałceń, rozbojów i wymuszeń rozbójniczych). Według ustaleń policji nieletni sprawcy, którzy dokonali przestępstw przeciwko zdrowiu i życiu charakteryzowali się bezwzględnym, bardzo agresywnym i okrutnym sposobem działania. Wynika on zdaniem policji z dwóch zasadniczych czynników sytuacyjnych: z faktu, iż najczęściej działali w grupie oraz w stanie nietrzeźwości. * Równie niepokojące jest, że wzrasta liczba sprawców czynów karalnych, którzy nie ukończyli 13 lat życia. Świadczy to przede wszystkim o zaniedbaniach i braku właściwej opieki nad dziećmi. W 1997 roku 5 453 dzieci popełniło 3 981 czynów karalnych, w tym: 4 zabójstw, 192 uszkodzeń ciała, 11 zgwałceń, 362 kradzieży rozbójniczych, rozbojów i wymuszeń, 2 043 kradzieży z włamaniem i 1160 kradzieży mienia prywatnego. * W publikowanych analizach dotyczących przestępczości i demoralizacji nieletnich Komenda Główna Policji informuje o nieletnich, którzy zostali zatrzymani z powodu ucieczki i upojenia alkoholowego. Według oceny policji ucieczki dzieci i młodzieży z domów rodzicielskich, z placówek opiekuńczych i resocjalizacyjnych wyjątkowo sprzyjają zachowaniom dewiacyjnym nieletnich (wielu nieletnich podczas ucieczki nawiązuje kontakty ze światem przestępczym rówieśników i dorosłych lub staje się ofiarami przestępców). Tabela 4. Liczba uciekinierów zatrzymanych w Policyjnych Izbach Dziecka w latach 1992 - 1997. Rok> Uciekinierzy: z domu rodzinnego z placówek MEN z placówek MS 199219931994199519961997 2 0905 1252 2382 4232 1121 908 2 7623 2073 9084 2663 5463 829 9649361 0658492 112797 Źródło: dane Komendy Głównej Policji. W 1997 r. w izbach wytrzeźwień przebywało 8 102 nieletnich, w tym 470 dziewcząt. Dla porównania: w 1994 r. - 8 117 nieletnich, w 1995 r. - 8 710 nieletnich, w 1996 r. - 7 662 nieletnich. W pomieszczeniach policyjnych do wytrzeźwienia zatrzymano w poszczególnych latach następującą liczbę nieletnich: w 1994 r. - 745, w 1995 r. - 981, w 1996 r. - 653, w 1997 r. - 731. Podsumowanie: 1. W latach dziewięćdziesiątych obserwuje się wzrost przestępczości rejestrowanej nieletnich. Natomiast należy zaznaczyć, iż notowane wskaźniki dynamiki przestępczości dorosłych są zdecydowanie wyższe niż wskaźniki dynamiki przestępczości nieletnich. W 1998 r. nieletni sprawcy stanowili 14,7% ogółu sprawców przestępstw stwierdzonych. Natomiast czyny karalne nieletnich stanowiły 7,3% ogółu przestępstw stwierdzonych. 2. Najczęściej popełniane przez nieletnich przestępstwa to: kradzież mienia prywatnego i kradzież z włamaniem. 3. Nieletni sprawcy czynów karalnych to najczęściej chłopcy w wieku 13 - 16 lat, uczniowie starszych klas szkół podstawowych oraz szkół zawodowych.
Szukasz gotowej pracy ?
To pewna droga do poważnych kłopotów.
Plagiat jest przestępstwem !
Nie ryzykuj ! Nie warto !
Powierz swoje sprawy profesjonalistom.