1. SCHARAKTERYZUJ FINANSE PUBLICZNE - STRONA PRZYCHODOWA I WYDATKI.
Istotą finansów publicznych jest gromadzenie oraz rozdzielenie zasobów pieniężnych związków publicznoprawnych, by w ten sposób zaspokoić wspólne potrzeby społeczeństwa. Taka działalność finansowa państwa i gmin wymaga odpowiedniej organizacji. Powoływane są zatem do życia odpowienie instytucje (budżet, pozabudżetowe fundusze celowe), urzędy (urzędy skarbowe), ustalone są konstrukcje poszczególnych dochodów związków publicznoprawnych.
2. OMÓW PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA FUNKCJI REDYSTRYBUCYJNEJ FINANSÓW (funkcja rozdzielcza, funkcja regulacyjna) akcentuje cele redystrybucji finansowej tj. rozdział dochodów w różnych przekrojach bądź regulacji sytuacji finansowej podmiotów lub przebiegu zjawisk społecznych i gospodarczych.
3. WYMIEŃ FUNKCJE PIENIĄDZA miernik wartości, środek cyrkulacji, środek akumulacji i środek płatniczy.
4. WYMIEŃ RODZAJE AKCJI
Możemy wyróżnić kilka rodzajów akcji.
Akcje imienne - zawierające klauzulę z wpisana nazwą właściciela.
Akcje na okaziciela - łatwiejsze w obrocie, zawierają bowiem tylko klauzulę „Akcja na okaziciela”, czyli w momencie ich emisji nie jest wskazany konkretny właściciel.
Akcje zbiorowe - zawierające w jednym pakiecie więcej niż jedną akcję, przy czym podana jest ich ilość oraz wartość nominalna pojedynczej akcji i wartość łączna.
Akcje pojedyncze - zawierające wartość nominalną jednej akcji w jednym dokumencie.
Akcje zwykłe - są podstawową pozycją obrotów giełdowych. Z reguły nie ma ograniczeń w ich obrocie, zarówno w sensie przedmiotowym (niedopuszczalność niektórych operacji), jak i podmiotowym (licencjonowanie brokerów). Są jednak wyjątki. Obrót akcjami pewnych szczególnie ważnych dla gospodarki firm podlega w niektórych krajach ograniczeniom (np.: w Holandii - akcjami Philipsa).
Akcje pierwszorzędowe - to akcje renomowanych firm, które charakteryzują się względnie stabilną wartością i dywidendą. Ponadto, znajdując się stale w obrocie, są papierami wartościowymi o największym stopniu płynności.
Akcje uprzywilejowane - w Europie, w tym i w Polsce, dotyczą szczególnych praw głosu na zgromadzeniu wspólników. Angielske np.: akcje złote (golden shares) są papierami wartościowymi, z których posiadaniem wiążą się pewne szczególne uprawnienia decyzyjne zgromadzenia wspólników (np.: decyzje o połączeniu emisji nowego kapitału itp.). Inny charakter mają akcje zwane (perferred stocks). Ich właściciele mają pierwszeństwo w wypłacie dywidendy przed innymi akcjonariuszami. Z reguły ich posiadacze mają
Akcje milczące - pojawiły się w ostatnich latach, najwięcej ich jest w Wielkiej Brytanii. Są to akcje nie w pełni zasługujące na swoją nazwę, ponieważ bez względu na ilość ich właściciel nie ma żadnego prawa do wpływu na losy firmy.
Akcje groszowe (penny stocks) - są obiegowym określeniem akcji o bardzo niskiej wartości rynkowej ( w USA o wartości poniżej 1$). Nie są to bynajmniej akcje firm podupadających. Ich emisja związana jest z nadzieją szybkiego rozprowadzenia.
5. PODAJ PODSTAWOWE STRATEGIE INWESTOWANIA NA GIEŁDZIE
Podstawą strategii giełdowej są następujące kryteria:
ryzyko
dochodowość i płynność, czyli łatwość z jaką można odsprzedać papiery wartościowe by uzyskać gotówkę.
Istotną funkcją giełdy papierów wartościowych jest ocena kondycji gospodarczej firm, których papiery wartościowe są notowane na giełdzie. Przy ocenie sytuacji gospodarczej firmy bierze się pod uwagę następujące cechy:
sprawność działania
wielkość zysku
perspektywy rozwojowe.
Można powiedzieć, że giełda jest barometrem sytuacji gospodarczej firm krajowych, a także w pewnym stopniu i firm świata.
6.WYMIEŃ RODZAJE WEKSLI wyróżniamy weksel własny - (prosty, suchi, lub sola weksel) jest przyżeczeniem zapłaty przez wystawce weksla podanej w nim kwoty pieniężnej na rzecz remitenta czyli osoby wskazanej na wekslu której ma być ta kwota wypłacona, weksel trasowany (ciągniony lub trata) jest poleceniem wydanym przez wystawcę osobie trzeciej (trasatowi) wypłacenia przez nią sumy weksla osobie wskazanej w wekslu (remitentowi) lub na jej zlecenie w oznaczonym terminie.
7. WYMIEŃ WARUNKI UDZIELANIA KREDYTU Podstawą do uzyskania kredytu jest wniosek o jego udzielenie. Powinien on zawierać: charakterystykę kredytobiorcy;
określenie rodzaju i kwoty kredytu;
określenie przeznaczenia kredytu;
określenie źródeł i proponowanych terminów spłaty;
proponowane formy i źródła zabezpieczenia kredytu;
Kredytobiorcą może być osoba fizyczna posiadająca zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych. Dla podmiotów gospodarczych będących osoba fizyczną lub spółką cywilną kredytobiorcą jest osoba fizyczna lub wspólnicy /w spółce cywilnej/. Podmioty gospodarcze nie mające osobowości prawnej mogą być kredytobiorcami, jeżeli mają zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych, np. spółka jawna lub komandytowa reprezentowana przez osoby wymienione w rejestrze handlowym. W przedsiębiorstwie państwowym uprawnionym do zaciągania kredytu jest dyrektor, w imieniu spółki z o.o. i akcyjnej - zarząd.
Przedmiotem analizy banku jest określenie zdolności kredytowej przyszłego kredytobiorcy /bieżącej i przewidywanej/ zapewniającej zwrot kredytu wraz z odsetkami w terminie.
Zdolność kredytowa oraz poziom ryzyka kredytowego są podstawowymi elementami branymi pod uwagę przy udzielaniu kredytu przez bank. Wysokość ryzyka ma wpływ na formułowanie warunków umowy kredytowej, poziom oprocentowania oraz wielkość oraz formę zabezpieczenia. Badanie zdolności kredytowej nie jest czynnością jednorazową, ale procesem ciągłym realizowanym w trakcie trwania umowy kredytowej.
Można wyróżnić trzy rodzaje zdolności kredytowej: bieżącą, średnioterminową i perspektywiczną /czyli długoterminową/. Istotne są także dane o wysokości kapitału założycielskiego oraz rok założenia firmy, ponieważ im dłużej działa firma, tym większą ma wiarygodność. Ponadto uwzględnia się rodzaj, wielkość, tempo i kierunek zmian produkcji lub świadczonych usług, zróżnicowanie oferty rynkowej, wielkość sprzedaży oraz pozycję rynkową kredytobiorcy w branży. Ocenia się również projekt przedsięwzięcia, w które ma zaangażować środki, szanse powodzenia, poziom ryzyka oraz rentowność projektu.
8. PRZEDSTAW PODSTAWOWE ELEMNTY SKAŁADOWE KLASYFIKACJI BUDŻETOWEJ
Klasyfikacja budżetowa jest to sposób grupowania jednorodnych dochodów i wydatków budżetowych. Oznacza to podział dochodów i wydatków budżetowych wg jednolitej klasyfikacji budżetowej, która pozwala na analizę ekonomicznych źródeł tych dochodów i wydatków w powiązaniu z zadaniami.
Jest to grupowanie według ustalonych kryteriów, z których podstawowymi są;
podmiotowe: podział odpowiadający resortowej organizacji rządowej. Każda jednostka resortowa jest odpowiedzialna za wykonanie określonej części budżetu. Dzięki temu w budżecie państwa podział na części zależy od liczby organów administracji rządowej. Nazwy części budżetów odpowiadają nazwom organów administracji rządowej.
podmiotowo - funkcjonalne: podział wg źródła pochodzenia np. na podatkowe, niepodatkowe, dochody ze sprzedaży, najmu i dzierżawy składników majątkowych skarbu państwa.
Podział przedmiotowo - funkcjonalny dochodów i wydatków budżetowych zastosowano w powszechnie obowiązującej klasyfikacji gospodarki narodowej, przy czym dochody i wydatki podzielono na działy i rozdziały.
Przedstawiając w skrócie symbole stosowane w klasyfikacji budżetowej stwierdzamy, że mają w niej zastosowanie:
Części /podział podmiotowy na resorty i wydziały/.
Działy /podział przedmiotowy np. rolnictwo, nauka/.
Rozdziały /bardziej szczegółowy podział przedmiotowy albo podmiotowy np. licea zawodowe, ogólnokształcące, wydatki na szkolnictwo zawodowe i ogólnokształcące/.
Paragrafy /podział według źródeł dochodów - w zakresie dochodów podatek od wartości dodanej, podatek dochodowy itp., w zakresie wydatków ich rodzaje - wynagrodzenie osobowe, dotacje na inwestycje, zakup żywności, pomocy szkolnych itp./.
W obrębie rozdziałów można także wyróżnić bardziej szczegółowe podziałki - tytuły, a w obrębie paragrafów - pozycje. Klasyfikację budżetową można uznać za prawidłową jeżeli uwzględnia ona odpowiedni stopień szczegółowości oraz zapewnia jednolitość i równomierność. Dzięki jednolitości klasyfikacji można porównać różne odcinki działalności budżetowej oraz ustalić odpowiednie powiązania z innymi planami społeczno - gospodarczymi. Równomierność oznacza równość wagi gatunkowej podziałek jednego typu. Chodzi oto, aby np. przy podziale na §§ nie ujmować w jednym § wszystkich wydatków na płace, a w innych - drobnych wydatków materiałowych.
9. WYMIEŃ FORMY BUDŻETOWANIA I SCHARAKTERYZUJ PODSTAWOWE RÓŻNICE MIĘDZY NIMI
Budżetowanie brutto:
A/ jednostki budżetowe: pokrywają one swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a uzyskane dochody odprowadzają do budżetu.
Budżetowanie netto:
A/ zakład budżetowy: jednostka organizacyjna państwa lub samorządu terytorialnego, która prowadzi działalność gospodarczą na zasadzie odpłatności pokrywając swoje koszty z własnych przychodów;
B/ gospodarstwo pomocnicze: działalność uboczna lub część działalności podstawowej jednostki budżetowej może być organizacyjnie wyodrębniona i prowadzona oraz finansowana z dochodów własnych.
C/ środki specjalne: dochody uzyskiwane z działalności gospodarstwa pomocniczego, jeśli ta działalność
nie jest wyodrębniona organizacyjnie;
d/ fundusze celowe: środki pochodzące z określonych źródeł z przeznaczeniem na określony cel.
10. PODAJ DEFINICJĘ PODATKU I PRZEDSTAW (WYMIEŃ) ELEMENTY SKLADOWE KONSTRUKCJI PODATKU - PROBLEM PRZERZUCALNOŚCI PODATKU.
Podatek - pieniężne, przymusowe, ogólne, nieodpłatne i bezzwrotne świadczenie na rzecz państwa lub innych związków publiczno-prawnych. Podmiotem opodatkowania jest każda osoba, na której ciąży obowiązek podatkowy. Przedmiotem podatku jest rzecz lub zdarzenie , które wywołują obowiązek podatkowy. Podstawą opodatkowania jest z reguły wartościowo określony przedmiot opodatkowania. Stawka podatkowa - to relacja kwoty podatku do podstawy opodatkowania. Stawki podatkowe występują w dwóch następujących formach:
stawka kwotowa - określa bezpośrednio wielkość podatku należnego władzom publicznym
stawka procentowa - określa jaka część podstawy opodatkowania stanowi zobowiązanie podatkowe
Skala podatkowa - informuje o tym jaką stawkę należy zastosować do podstawy opodatkowania.
Zwolnienie podatkowe polega na tym, że państwo w ramach prowadzonej polityki fiskalnej wyłącza pewną grupę podatników lub pewną część przedmiotu opodatkowania z obowiązku zapłacenia podatku.
Ulgi podatkowe - częściowe ograniczenie ciężaru podatkowego.
Przerzucalność podatku polega na tym, że opodatkowany tylko formalnie jest podatnikiem, gdyż w rzeczywistości ma możliwość legalnego przesunięcia ciężaru podatkowego na inne osoby, wyróżnia się kilka rodzajów przerzucania podatków ustawowy - gdy ustawodawca nakazuje lub dozwala na przerzucenie ciężaru podatkowego; faktyczny - gdy przerzucenie następuje bez woli ustawodawcy; zupełne - cały ciężar podatkowy; częściowy - częściowy ciężar podatkowy; wreszcie przerzucanie wyraża pewien ruch: przerzucanie w przód - powoduje wzrost ceny zbywanych przez podatnika towarów i usług; przerzucanie w tył - powoduje obniżenie cen produktów i usług nabywanych przez podatnika (m.in. obniżenie płac robotników, obniżenie cen nabywanego towaru w obydwu wypadkach przyczyną przerzucania jest nałożenie podatku, wywołujące reakcje opodatkowanego. Skutkiem jest natomiast zmiana ceny.
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl