Powstanie Rzymu
Askaniusz założył własne miasto pod nazwą Alba Longa, właściwą siedzibę dynastii Eneasza. Panowało po nim wielu królów. Na koniec Prokos miał dwóch synów: Numitora i Amuliusa. Tron po ojcu otrzymał starszy z nich, Numitor. Brat jego zazdrościł mu bardzo. Zebrał wojska i strącił brata z tronu. A żeby zabezpieczyć tron dla swoich synów uczynił westalką jedyną córkę brata, Reę Sylwię. Wtedy stała się rzecz niespodziewana: westalka powiła bliźnięta, Romulusa i Remusa. Stało się to za zrządzeniem bogów, ojcem ich był Mars. Amulius kazał Reę Sylwię zagłodzić a bliźnięta wrzucić do Tybru.
Słudzy królewscy zrobili jak nakazał król, ale koszyk dzieci zaplątał się o pień drzewa, i tak płaczące bliźnięta usłyszała wilczyca i przyszła ich nakarmić. Codziennie zjawiała się o tej samej porze i podawała im swe sutki do ssania. Kiedyś zobaczył te dziwy pasterz królewski Faustulus. Poczekał na odejście wilczycy i zabrał braci ze sobą. Obaj wyrośli na dzielnych młodzieńców. Raz wywiązała się bójka miedzy pasterzami Numitora i Amuliusa. Wynikiem sprzeczki było porwanie Remusa. Został on postawiony przed Numitorem i opowiedział mu historię swojego pochodzenia, były król poznał w nim swojego wnuka i kazał potajemnie sprowadzić Romulusa. We trzech obmyślili plan obalenia Amuliusa,. Dwaj braci z oddziałem zbrojnych napadli na pałac, straż pokonali i skazali na śmierć uzurpatora wynosząc na tron swego dziadka.
Nie chcieli zostać w Alba Longa, sami chcieli założyć własne miasto. Ale nie mogli się pogodzić kto da nazwę nowej stolicy. Postanowili zapytać o radę bogów. Zasiedli nocą na dwóch wzgórzach Romulus na Kapitolu, Remus na Awentynie. Pierwszy znak, 6 sępów zobaczył Remus, chwilę potem Romulus zobaczył 12 sępów. Wszyscy uznali, że Romulusa bogowie wybierają na założyciela miasta. A on zaprzągł parę wołów do pługa i oborał przestrzeń, na której miała stanąć Roma. Kiedy Remus zaczął wyśmiewać się z nowego miasta Romulusa, ten dobył miecza i zabił brata. Mówiąc że każdego kto targnie się na granice jego państwa spotka to samo co Remusa.
RZYM KRÓLEWSKI - 753 - 509 r p.n.e.
Społeczeństwo:
- społeczeństwo Rzymu królewskiego było rodowe
- ród składał się ze związku rodzin, zespolonych tradycją wspólnego przodka
- rody łączyły się we wspólnoty zwane kuriami( każda po 10 rodów)
- silna pozycja ojca - głowy rodziny.
Gospodarka:
- podstawą było rolnictwo oraz hodowla zwierząt, zwłaszcza trzody chlewnej.
Ustrój polityczny:
- na czele państwa stał król wybierany na zgromadzeniu kurii, miał władzę najwyższą, był sędzią, wodzem armii i przywódcą duchowym.
- organem doradczym był senat, czyli rada starszych
Osiągnięcia:
- W 6 wieku p.n.e. przeprowadzono reformę społeczno-polityczną:
a) ustanowiło nowy podział społeczeństwa według klasy majątkowej w połączeniu z organizacją wojskową
b) społeczeństwo podzielono na 5 klas, każda z nich zobowiązana była wystawić własny oddział wojskowy
c) zorganizowano nowe okręgi wyborcze tzw. centurie
- przeprowadzenie tych reform przypisano Serwiuszowi Tuliuszowi
- wszystkie osiągnięcia przypadają na czas rządzenia trzech etruskich królów
Przyczyny przekształcenia się Królestwa Rzymskiego w republikę:
- bunt arystokracji w 509 r p.n.e. mającej dość władzy monarchicznej i wygnanie króla Tarkwiniusza Pysznego
- Grecy z południa Italii wykorzystali ten moment do osłabienia Etrusków; w 504 r. p.n.e. razem z Latynami pokonali wojska etruskie pod Arycją
- w Rzymie ustanowiono nową formę rządów - republikę arystokratyczną.
REPUBLIKA RZYMSKA - 509-31 r p.n.e.
Republika - ustrój polityczny oparty na szerszym zapleczu społecznym.
Jak powstał ustrój republikański w Rzymie?
-po wypędzeniu Etrusków nie powołano nowego króla, władzę oddano w ręce dwóch urzędników konsulów - wybierano ich na zgromadzeniach ludowych na okres jednego roku.
- konflikt między dwiema grupami społecznymi patrycjuszami (łac. patres - ojcowie; tworzyli elitę państwa, czyli arystokrację), a plebejuszami (łac. plebs- lud, ogół obywateli; pozostali mieszkańcy państwa rzymskiego) doprowadza do uchwalenia równości obu grup i utworzenia nowej kasy społecznej - nobilitas.
- nobilitas powstała na skutek zmieszania się obu poprzednich grup; warstwa niezwykle dynamiczna, żadna honorów, władzy i bogactwa; przyczyniła się do ekspansji na obszary Italii oraz poza Półwysep Apeniński.