Wstęp
Analiza Finansowa wykorzystywana jest do oceny sytuacji finansowej przedsiębiorstwa i porównania jej z sytuacją finansową innych przedsiębiorstw w branży. Ma to na celu pomóc inwestorom w podejmowaniu inteligentnych decyzji.
Obserwując wskaźniki finansowe bada się ich zmiany w czasie, lub porównuje ze średnią wartością w sektorze.
Wagi przypisywane poszczególnym wskaźnikom zależą w dużej mierze od horyzontu czasowego osoby podejmującej na ich podstawie decyzje. Banki udzielające krótkoterminowych kredytów, lub kontrahenci w pierwszej kolejności zainteresowani są płynnością przedsiębiorstwa. Będą więc baczniejszą uwagę zwracali na wskaźniki ją opisujące. Podmioty udzielające długoterminowe kredyty, w głównej mierze zainteresowane są długoterminową wypłacalnością przedsiębiorstwa i poziomem jego zadłużenia.
Kredytodawcy otrzymują z góry ustalone płatności, zatem wystarcza im upewnić się, że przedsiębiorstwo posiada zdolność ich regulacji. Nie są zainteresowani zyskami wykraczającymi ponad ich wielkość.
My jednak będziemy koncentrować się na inwestorach kupujących akcje. Z ich punktu widzenia, najważniejsza jest zdolność przedsiębiorstwa do generowania zysków w przyszłości.
Jednocześnie, inwestujący w akcje ponoszą największe ryzyko inwestycyjne. Zapłatą za ponoszenie tego ryzyka jest zysk wypracowany po zaspokojeniu roszczeń dostawców i wierzycieli. Zysk ten jest jednocześnie kategorią dość zmienną. Dlatego też, przeprowadzana przez nich analiza spółki akcyjnej powinna być najbardziej kompleksowa obejmująca swym zasięgiem analizy finansowe przeprowadzane przez dostawców i wierzycieli.
Cel Przeprowadzania Analizy Finansowej
Podstawową zaletą stosowania wskaźników jest to, że standaryzują pewne wielkości występujące w sprawozdaniach finansowych. Dzięki temu możliwe jest porównywanie relacji zachodzących w firmach o różnej wielkości.
Niestety, powyższy proces standaryzacji może być zwodniczy, ponieważ ignoruje różnice pomiędzy sektorami przemysłu oraz różnice w stosowanych przez przedsiębiorstwo metodach rachunkowych. Mając to na uwadze, więcej informacji niesie ocena zmian wskaźników w czasie, niż ich bieżącego poziomu. A to wymaga, by w celu prawidłowego przeprowadzenia analizy wskaźnikowej zgromadzić sprawozdania finansowe z okresu co najmniej 3 ostatnich lat.
Podstawowe Aspekty Spółki Badane za Pomocą Analizy Finansowej
Można je podzielić na cztery główne kategorie:
Analiza Płynności.
Dostarcza informacje na temat źródeł gotówki znajdujących się w przedsiębiorstwie przeznaczonej na regulowanie bieżących zobowiązań.
Analiza Aktywności.
Określa sposób wykorzystania aktywów będących pod kontrolą przedsiębiorstwa w celu generowania przychodów ze sprzedaży.
Analiza Zadłużenia (Wypłacalności).
Sprawdza strukturę kapitału (pasywów) pod kątem zdolności spółki do regulowania zobowiązań (zwłaszcza długoterminowych, które wykraczają poza ramy analizy płynności).
Analiza Rentowności
Mierzy wielkość zysku, jaki wypracowuje firma w relacji do jej przychodów i zainwestowanego kapitału.
Wszystkie powyższe kategorie są wzajemnie powiązane i należy rozważać je łącznie. Na przykład, rentowność wpływa na płynność i wypłacalność. Zatem analiza finansowa opiera się na zintegrowanym użyciu wielu wskaźników, a nie wybiórczym kilku wybranych.
Analiza Płynności
Krótkoterminowi wierzyciele, tacy jak banki udzielające kredytów na cele handlowe lub dostawcy wystawiający faktury z odroczonym terminem zapłaty chcą mieć pewność, że przedsiębiorstwo ma zdolność do spłaty swoich krótkoterminowych zobowiązań. Ta zdolność zależy od źródeł gotówki dostępnych na dzień bilansowych, oraz gotówki generowanej w cyklu operacyjnym spółki.
W tym drugim przypadku, analiza płynności nierozerwalnie wiąże się z analizą aktywności krótkoterminowej i tzw. cyklem konwersji gotówki. Cykl ten polega na tym, że dokonując operacji przedsiębiorstwo zakupuje surowce do produkcji powiększając swoje zapasy. To powoduje natychmiastowy odpływ gotówki lub zwiększenie zobowiązań krótkoterminowych. Po zamianie surowców na produkty gotowe, przedsiębiorstwo je sprzedaje zwiększając tym samym należności. Odbiorcy gotowych produktów regulują należności spółki, która z kolei reguluje własne zobowiązania krótkoterminowe wobec dostawców. W ten sposób cykl ulega zamknięciu.
Zdolność przedsiębiorstwa do ciągłego powtarzania powyższego cyklu zależy od krótkoterminowej płynności i zdolności do generowania gotówki.
Analiza Aktywności
Aktywność operacyjna przedsiębiorstwa wymaga zarówno inwestycji w aktywa obrotowe jak zapasy i należności, jak i aktywa trwałe. Wskaźniki aktywności opisują zależność pomiędzy wielkością operacji mierzoną zazwyczaj przychodami netto ze sprzedaży, a wielkością aktywów potrzebnych do utrzymania operacji na danym poziomie. Im wyższy stosunek przychodów netto ze sprzedaży do wielkości aktywów, tym efektywniej firma nimi zarządza.
Porównanie wartości wskaźników aktywności ze średnimi wartościami dla danego sektora oraz badanie ich zmian w czasie może wskazać potencjalne zagrożenia lub możliwości produkcyjne danego przedsiębiorstwa.
Ponad to, wskaźniki aktywności mogą być wykorzystane do prognozowania zapotrzebowania na kapitał. Wzrost sprzedaży będzie powodował zapotrzebowanie na inwestycje w dodatkowe aktywa, a wskaźniki aktywności umożliwiają analitykowi prognozowanie wielkości tego zapotrzebowania.
Analiza Zadłużenia i Wypłacalności
Analiza struktury kapitału, czyli stosunku zobowiązań do kapitału własnego jest podstawą oceny długoterminowego ryzyka inwestycyjnego.
Firmy stosujące wysoką dźwignie finansową, czyli zwiększające swoje zobowiązania w celu podniesienia swoich możliwości produkcyjnych generują dzięki temu większy zysk dla akcjonariuszy tak długo, jak długo stopa zysku z inwestycji finansowanej zobowiązaniami jest większa od oprocentowania płaconego z ich tytułu. Ponieważ stopa zysku z inwestycji jest dość zmienna, a płacone odsetki od kredytów, pożyczek i wyemitowanych obligacji są stałe i nie maleją wraz ze spadkiem obrotów przedsiębiorstwa, stosowanie dźwigni finansowej powoduje dodatkowe ryzyko.
Wystarczy spadek popytu na produkowane towary lub usługi, lub spadek marży zysku poniżej pewnego poziomu, by spółka straciła zdolność regulacji swoich zobowiązań.
Analiza Rentowności
Inwestorzy kupujący akcje w szczególny sposób są zainteresowani zdolnością przedsiębiorstwa do generowania, utrzymywania i zwiększania zysków. Rentowność może być mierzona na kilka różnych, ale wzajemnie powiązanych sposobów.
Pierwszym jest mierzenie zależności pomiędzy osiąganymi zyskami, a przychodami ze sprzedaży.
Innym sposobem jest obserwacja grupy wskaźników określanych wspólnie jako zwrot z inwestycji (ang. return on investment). Wskaźniki te odnoszą zyski do generującego je zainwestowanego kapitału.
Wartość Księgowa (ang. book value)
Aktywa razem przedsiębiorstwa pomniejszone o zobowiązania.
Wartość Księgowa na Akcję (ang. book value per share)
Wartość księgowa podzielona przez liczbę wyemitowanych akcji.
Wielofazowy Model Wzrostu Dywidend (ang. multistage growth model)
Oparty na dyskontowaniu dywidend model wyceny akcji, w którym zakłada się, że tempo wzrostu dywidend ulega kilkukrotnie zmianom w czasie.
Wskaźnik Bieżącej Płynności (ang. current ratio)
Podstawowy wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności przedsiębiorstwa.
Jest obliczany jako iloraz aktywów obrotowych i zobowiązań krótkoterminowych.
Na aktywa obrotowe składają się głównie inwestycje krótkoterminowe (w tym środki pieniężne), należności, zapasy oraz krótkoterminowe czynne rozliczenia międzyokresowe.
Na zobowiązania krótkoterminowe, zobowiązania z tytułu dostaw i usług, kredyty i pożyczki o terminie wymagalności krótszym niż jeden rok oraz zobowiązania z tytułu emisji krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Na potrzeby analizy finansowej, do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się również krótkoterminowe rezerwy i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe, znajdujące się po stronie pasywów.
Im większa wartość wskaźnika, tym większa jest płynność przedsiębiorstwa. Spadek wartości poniżej 1 może być odbierany jako utrata płynności, czyli brak wystarczającej ilości aktywów płynnych na pokrycie bieżących zobowiązań.
Wskaźnik C/EBIT (ang. price-to-ebit ratio)
Wskaźnik C/EBIT jest ilorazem bieżącej ceny akcji i zysku EBIT na akcję. EBIT (Earnings Before Interest and Tax) jest zyskiem przed odjęciem kosztów odsetek i kosztów podatku dochodowego. Z grubsza EBIT odpowiada zyskowi operacyjnemu.
W celu wyliczenia EBIT na akcję dzieli się uroczniony EBIT, wypracowany w przeciągu ostatnich czterech kwartałów, przez średnią ważoną liczbę akcji w tym okresie.
Przykład
Spółka od 1 stycznia 200X roku do 31 grudnia 200X roku wypracowała EBIT równy 600 tys. zł. Kapitał zakładowy od 1 stycznia 200X do 30 września 200X dzielił się na 1 000 000 akcji. Później spółka przeprowadziła emisję 500 000 nowych akcji.
Średnia ważona liczba akcji wynosi:
1 000 000 * (9 / 12) + 1 500 000 * (3 / 12) = 1 125 000
EBIT na akcję:
600 000 zł / 1 125 000 = 0,53 zł
Jeżeli akcje notowane są po 10 zł za sztukę, to wskaźnik C/EBIT wynosi:
10 / 0,53 = 18,75
Wskaźnik C/S (Cena do Sprzedaży) (ang. price-to-sales ratio)
Wskaźnik C/S jest ilorazem bieżącej ceny akcji i przychodów netto ze sprzedaży na akcję.
W celu wyliczenia przychodów netto ze sprzedaży na akcję dzieli się urocznione przychody, wypracowane w przeciągu ostatnich czterech kwartałów, przez średnią ważoną liczbę akcji w tym okresie.
Przykład
Spółka od 1 stycznia 200X roku do 31 grudnia 200X roku wypracowała przychody netto ze sprzedaży równe 3 000 tys. zł. Kapitał zakładowy od 1 stycznia 200X do 30 września 200X dzielił się na 1 000 000 akcji. Później spółka przeprowadziła emisję 500 000 nowych akcji.
Średnia ważona liczba akcji wynosi:
1 000 000 * (9 / 12) + 1 500 000 * (3 / 12) = 1 125 000
Przychody netto ze sprzedaży na akcję:
3 000 000 zł / 1 125 000 = 2,67 zł
Jeżeli akcje notowane są po 10 zł za sztukę, to wskaźnik C/S wynosi:
10 / 2,67 = 3,75
Wskaźnik C/WK (Cena do Wartości Księgowej) (ang. price-to-book ratio)
Wskaźnik C/WK jest ilorazem bieżącej ceny akcji i wartości księgowej spółki na akcję.
W celu wyliczenia wartości księgowej na akcję dzieli się wartość księgową na ostatni dzień bilansowy przez liczbę akcji na jaką dzielił się kapitał zakładowy spółki tego dnia.
Przykład
Wartość księgowa spółki na 31 grudnia 200X roku wynosiła 10 000 tys. zł. Kapitał zakładowy tego samego dnia dzielił się na 1 500 000 akcji.
Wartość księgowa na akcję:
10 000 000 zł / 1 500 000 = 6,67 zł
Jeżeli akcje notowane są po 10 zł za sztukę, to wskaźnik C/WK wynosi:
10 / 6,67 = 1,5
Wskaźnik C/Z (Cena do Zysku) (ang. price-to-earnings ratio)
Wskaźnik C/Z jest ilorazem bieżącej ceny akcji i zysku netto na akcję (EPS). Wskaźnik mierzy stopień kapitalizacji przez rynek zysków generowanych przez spółkę.
W celu wyliczenia zysku netto na akcję (EPS) dzieli się uroczniony zysk netto, wypracowany w przeciągu ostatnich czterech kwartałów, przez średnią ważoną liczbę akcji w tym okresie.
Przykład
Spółka od 1 stycznia 200X roku do 31 grudnia 200X roku wypracowała zysk netto równy 500 tys. zł. Kapitał zakładowy od 1 stycznia 200X do 30 września 200X dzielił się na 1 000 000 akcji. Później spółka przeprowadziła emisję 500 000 nowych akcji.
Średnia ważona liczba akcji wynosi:
1 000 000 * (9 / 12) + 1 500 000 * (3 / 12) = 1 125 000
Zysk netto na akcję (EPS):
500 000 zł / 1 125 000 = 0,44 zł
Jeżeli akcje notowane są po 10 zł za sztukę, to wskaźnik C/Z wynosi:
10 / 0,44 = 22,5
Wskaźnik Jansena (ang. Jensen index)
Niezależna od różnic w poziomach ryzyka miara efektywności zarządzania portfelem równa różnicy pomiędzy zrealizowaną bądź oczekiwaną stopą zwrotu z portfela oraz teoretyczną stopą zwrotu wynikającą z położenia linii rynku papierów wartościowych SML.
Wskaźnik Obrotowości Aktywów (ang. total asset turnover)
Podstawowy wskaźnik wykorzystywany do analizy aktywności spółki.
Jest obliczany jako iloraz przychodów ze sprzedaży i aktywów razem.
Wskaźnik obrotowości aktywów mierzy zdolność aktywów, którymi dysponuje przedsiębiorstwo do generowania sprzedaży. Pokazuje jaką wartość sprzedaży można osiągnąć z jednej złotówki aktywów zgromadzonych przez spółkę.
Im większa wartość wskaźnika tym lepiej z punktu widzenia aktywności przedsiębiorstwa.
Wskaźnik Obrotowości Aktywów Trwałych (ang. fixed asset turnover)
Wskaźnik wykorzystywany do analizy aktywności spółki.
Jest obliczany jako iloraz przychodów ze sprzedaży oraz aktywów trwałych.
Wskaźnik obrotowości aktywów trwałych mierzy zdolność aktywów trwałych, którymi dysponuje przedsiębiorstwo do generowania sprzedaży. Pokazuje jaką wartość sprzedaży można osiągnąć z jednej złotówki zaangażowanej w aktywa trwałe.
Generalnie im większa wartość wskaźnika tym lepiej z punktu widzenia aktywności przedsiębiorstwa. Do tej reguły należy jednak podchodzić z pewną dozą ostrożności ponieważ wysokie wartości mogą być spowodowane posiadaniem przez przedsiębiorstwo przestarzałego majątku produkcyjnego, którego wartość bilansowa jest niska ze względu na wysoki stopień umorzenia.
Wskaźnik Ogólnego Zadłużenia (ang. debt to total assets ratio)
Podstawowy wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloraz zobowiązań wraz z rezerwami na zobowiązania oraz aktywów razem.
Wskaźnik ogólnego zadłużenia jest miarą wskazującą, w jakim stopniu aktywa spółki finansowane są przez wierzycieli. Im wyższy jest udział kapitałów obcych w pasywach bilansu, tym wyższa jest wartość wskaźnika i większe ryzyko działalności przedsiębiorstwa. Rośnie wtedy prawdopodobieństwo, że przedsiębiorstwo może utracić zdolność do spłaty zadłużenia.
Wskaźnik Ogólnej Sytuacji Finansowej
Wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloczyn wskaźnika zastosowania kapitału własnego i wskaźnika zastosowania kapitału obcego.
Wskaźnik ogólnej sytuacji finansowej, podobnie jak powyższe dwa wskaźniki przedstawia relacje pomiędzy źródłami finansowania, a aktywami przedsiębiorstwa.
Uznaje się, iż rosnące wartości wskaźnika oznaczają poprawę sytuacji finansowej spółki.
Wskaźnik Płynności Bardzo Szybki (ang. cash ratio)
Wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności przedsiębiorstwa.
Jest obliczany jako iloraz środków pieniężnych powiększonych o inwestycje krótkoterminowe i zobowiązań krótkoterminowych.
Do wyznaczenia wskaźnika podwyższonej płynności w liczniku bierze się pod uwagę tylko najbardziej płynne składniki aktywów obrotowych.
Na zobowiązania krótkoterminowe składają się zobowiązania z tytułu dostaw i usług, kredyty i pożyczki o terminie wymagalności krótszym niż jeden rok oraz zobowiązania z tytułu emisji krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Na potrzeby analizy finansowej, do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się również krótkoterminowe rezerwy i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe, znajdujące się po stronie pasywów.
Im większa wartość wskaźnika, tym większa jest płynność przedsiębiorstwa.
Wskaźnik Płynności Szybki (ang. quick ratio)
Wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności przedsiębiorstwa.
Jest obliczany jako iloraz aktywów obrotowych pomniejszonych o zapasy oraz zobowiązań krótkoterminowych.
Aktywa obrotowe są agregatem, którego składniki charakteryzują się różnym stopniem płynności, czyli łatwości z jaką mogą zostać zamienione na środki pieniężne. W celu obliczenia wskaźnika, z aktywów obrotowych wyłączono składniki najmniej płynne pozostawiając w mianowniku inwestycje krótkoterminowe (w tym również środki pieniężne) oraz należności. Na zobowiązania krótkoterminowe składają się zobowiązania z tytułu dostaw i usług, kredyty i pożyczki o terminie wymagalności krótszym niż jeden rok oraz zobowiązania z tytułu emisji krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Na potrzeby analizy finansowej, do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się również krótkoterminowe rezerwy i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe, znajdujące się po stronie pasywów.
Im większa wartość wskaźnika, tym większa jest płynność przedsiębiorstwa.
Wskaźnik Pokrycia Aktywów Trwałych Kapitałami Stałymi
Wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloraz długoterminowych pasywów (kapitał własny, kapitały mniejszości w przypadku skonsolidowanych sprawozdań finansowych, długoterminowe zobowiązania i rezerwy na zobowiązania, długoterminowe rozliczenia międzyokresowe) oraz aktywów trwałych.
Wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałami stałymi umożliwia sprawdzenie, czy w spółce została zachowana tzw. reguła finansowa, zgodnie z którą aktywa trwałe powinny być finansowane kapitałem długoterminowym, czyli takim, który jest w dyspozycji przedsiębiorstwa przez ponad 1 rok.
Im wyższa wartość wskaźnika, tym większe bezpieczeństwo finansowe spółki. Jeżeli wartość wskaźnika jest większa od 1 oznacza to, że przedsiębiorstwo ma zapewnione utrzymanie długoterminowej płynności finansowej.
Wskaźnik Pokrycia Kosztów Finansowych
Wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloraz zysku operacyjnego powiększonego o przychody finansowe oraz kosztów finansowych.
Wskaźnik pokrycia kosztów finansowych jest miarą ukazującą, w jakim stopniu zyski operacyjne spółki mogą ulec obniżeniu, aby zostały pokryte koszty finansowe.
Im wyższa wartość wskaźnika, tym większe bezpieczeństwo finansowe spółki.
Wskaźnik Pokrycia Zobowiązań Długoterminowych Rzeczowymi Aktywami Trwałymi (ang. property, plant, and equipment to long-term debt ratio)
Wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloraz rzeczowych aktywów trwałych oraz zobowiązań długoterminowych.
W celu przeprowadzenia analizy finansowej, do zobowiązań długoterminowych należy włączyć długoterminowe rezerwy na zobowiązania i długoterminowe rozliczenia międzyokresowe znajdujące się po stronie pasywów.
Wskaźnik pokrycia zobowiązań długoterminowych rzeczowymi aktywami trwałymi umożliwia określenie stopnia zabezpieczenia zobowiązań długoterminowych przez rzeczowe składniki aktywów przedsiębiorstwa.
Im wyższa wartość wskaźnika, tym wyższy stopień zabezpieczenia.
Wskaźnik Pokrycia Zobowiązań Kapitałami Własnymi (ang. equity to debt ratio)
Wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloraz kapitału własnego powiększonego o kapitały mniejszości (w przypadku sprawozdań skonsolidowanych) oraz zobowiązań.
W celu przeprowadzenia analizy finansowej, do zobowiązań należy włączyć rezerwy na zobowiązania i rozliczenia międzyokresowe znajdujące się po stronie pasywów.
Wskaźnik pokrycia zobowiązań kapitałami własnymi pokazuje proporcje między kapitałem należącym do akcjonariuszy lub udziałowców, a zobowiązaniami.
Zbyt niskie wartości wskaźnika świadczą o wysokim ryzyku finansowym.
Wskaźnik Pokrycia Zobowiązań Należnościami (ang. receivables to current liabilities ratio)
Wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności przedsiębiorstwa.
Jest obliczany jako iloraz należności i zobowiązań krótkoterminowych. Na potrzeby analizy finansowej do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się również krótkoterminowe rezerwy i rozliczenia międzyokresowe znajdujące się po stronie pasywów.
Często analitycy finansowi do wyznaczenia wskaźnika biorą pod uwagę jedynie należności i zobowiązania z tytułu dostaw i usług. Otrzymana w ten sposób wielkość odnosi się w większym stopniu do działalności operacyjnej przedsiębiorstwa. Jednakże kwartalne sprawozdania finansowe, na których m. in. opiera się RANKING SPÓŁEK GIEŁDOWYCH rzadko zawierają wyodrębnienia tychże pozycji bilansowych. Zestawiając dane pochodzące z rocznych sprawozdań finansowych z danymi pochodzącymi z kwartalnych i chcąc zachować ich porównywalność, należy użyć pozycji występujących w obu rodzajach sprawozdań. To determinuje sposób obliczania wskaźnika w RANKINGU SPÓŁEK GIEŁDOWYCH.
Im większa wartość wskaźnika, tym większa jest płynność przedsiębiorstwa. Za minimalny poziom można przyjąć wartość równą 1.
Wskaźnik Rotacji Zapasów (ang. average inventory processing period)
Wskaźnik wykorzystywany do analizy aktywności spółki.
Jest obliczany jako iloraz zapasów oraz średnich dziennych przychodów ze sprzedaży. Taka formuła przyjęta jest w RANKINGU SPÓŁEK GIEŁDOWYCH. Jednakże analitycy często w miejsce średnich dziennych przychodów ze sprzedaży podstawiają średnie dzienne koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów.
Problem polega na tym, że średnie dzienne koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów w silnym stopniu zależą od przyjętych przez Zarząd spółki metod szacowania kosztów i są kategorią mniej pewną od przychodów ze sprzedaży.
Wartość wskaźnika rotacji zapasów pokazuje ile dni przeciętnie zapasy zalegają w magazynach zanim zostaną przekształcone w produkty gotowe, a następnie sprzedane.
Niska wartość wskaźnika na ogół uznawana jest za sytuację korzystną. Świadczy to bowiem o tym, że spółka nie utrzymuje nadmiernych zapasów, co oznacza, że następuje uwolnienie kapitału pracującego zaangażowanego w zapasach.
Wskaźnik Sharpe'a (ang. Sharpe index)
Niezależna od różnic w poziomach ryzyka miara efektywności zarządzania portfelem, która uwzględnia zarówno szerokość (wielkość osiągniętej dodatkowej stopy zwrotu), jak i głębokość (liczbę papierów wartościowych, na których osiągnięta została dodatkowa stopa zwrotu) efektywności zarządzania.
Wskaźnik Sharpe'a równy jest ilorazowi zrealizowanej na portfelu premii za ryzyko i odchylenia standardowego stopy zwrotu z tego portfela.
Wskaźnik Spłaty Zobowiązań (ang. average payables payment period)
Wskaźnik wykorzystywany do analizy aktywności spółki.
Jest obliczany jako iloraz zobowiązań krótkoterminowych oraz średnich dziennych przychodów ze sprzedaży. Taka formuła przyjęta jest w RANKINGU SPÓŁEK GIEŁDOWYCH. Jednakże analitycy często w miejsce zobowiązań krótkoterminowych podstawiają zobowiązania z tytułu dostaw i usług, a w miejsce średnich dziennych przychodów ze sprzedaży średnie dzienne koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów.
Problem polega na tym, że pierwsza pozycja nie jest publikowana w kwartalnych sprawozdaniach finansowych, które obok sprawozdań rocznych i półrocznych używane są do sporządzenia przez nas analiz finansowych. Chcąc mieć porównywalność wskaźników w kolejnych okresach czasu należy używać informacji zawartych we wszystkich typach wykorzystywanych sprawozdań.
Druga pozycja w silnym stopniu zależy od przyjętych przez Zarząd spółki metod szacowania kosztów i jest kategorią mniej pewną od przychodów ze sprzedaży.
Wskaźnik spłaty zobowiązań używany jest do określenia średniego czasu regulowania zobowiązań przedsiębiorstwa. Wydłużenie okresu spłaty zobowiązań jest korzystne dla spółki. Zobowiązania krótkoterminowe są bowiem jednym ze źródeł finansowania aktywów i ich zwiększenie oznacza mniejsze zapotrzebowanie na kapitał pracujący.
Mimo to, przedsiębiorstwo powinno dotrzymywać terminów spłaty swoich zobowiązań. W przeciwnym wypadku mogą wystąpić dodatkowe koszty w postaci karnych odsetek i utraty wizerunku wiarygodnego partnera.
Wskaźnik Ściągalności Należności (ang. average receivable collection period)
Wskaźnik wykorzystywany do analizy aktywności spółki.
Jest obliczany jako iloraz należności oraz średnich dziennych przychodów ze sprzedaży.
Wskaźnik ściągalności należności używany jest do oceny sposobu zarządzania należnościami przez spółkę. Pokazuje ile dni średnio przedsiębiorstwo czeka od momentu sprzedaży na uregulowanie należności z tego tytułu przez nabywcę.
Wysoka wartość wskaźnika świadczy o nie wywiązywaniu się odbiorców firmy ze swych zobowiązań finansowych, a zatem o tym, że spółka kredytuje swoich klientów. Korzystny jest zatem niski poziom wskaźnika.
Wskaźnik Trwałości Struktury Finansowania
Wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloraz długoterminowych pasywów (kapitał własny, kapitały mniejszości w przypadku skonsolidowanych sprawozdań finansowych, długoterminowe zobowiązania i rezerwy na zobowiązania, długoterminowe rozliczenia międzyokresowe) oraz aktywów razem.
Wskaźnik trwałości struktury finansowania pokazuje jaki jest udział kapitałów długoterminowych w finansowaniu majątku przedsiębiorstwa.
Wysokie wartości wskaźnika oznaczają wyższy stopień bezpieczeństwa finansowego.
Wskaźnik Zadłużenia Długoterminowego (ang. long-term debt to equity ratio)
Wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloraz zobowiązań długoterminowych oraz kapitału własnego powiększonego o kapitały mniejszości.
Na potrzeby analizy finansowej przedsiębiorstwa do zobowiązań długoterminowych zalicza się również rezerwy na zobowiązania długoterminowe oraz długoterminowe rozliczenia międzyokresowe z wyłączeniem ujemnej wartości firmy i przychodów przyszłych okresów, o ile da się je wyodrębnić. Istnienie obu pozycji nie powoduje wypływu gotówki w przyszłości, zatem przez analityków finansowych traktowane są jako pozycje nie powiększające zobowiązań.
Im mniejsza wartość wskaźnika, tym mniejsze ryzyko związane z inwestycją w spółkę. Przyjmuje się, iż przedsiębiorstwa których zobowiązania długoterminowe przewyższają kapitał własny są poważnie zadłużone.
Wskaźnik Zastosowania Kapitału Obcego
Wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloraz zobowiązań i aktywów obrotowych.
W celu przeprowadzenia analizy finansowej przedsiębiorstwa, przez zobowiązania rozumie się również rezerwy na zobowiązania i rozliczenia międzyokresowe znajdujące się po stronie pasywów.
Wskaźnik Zdolności do Spłaty Odsetek (ang. interest coverage ratio)
Drugi, obok wskaźnika ogólnego zadłużenia, podstawowy wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloraz zysku operacyjnego (EBIT) oraz kosztów odsetek. W przypadku sprawozdań finansowych sporządzonych zgodnie z polskimi standardami rachunkowości, wskaźnik pokrycia odsetek jest wynikiem podzielenia zysku brutto powiększonego o koszty odsetek przez te koszty.
Wskaźnik jest miarą ukazującą, w jakim stopniu zyski operacyjne spółki mogą ulec obniżeniu, aby zostały pokryte odsetki od zobowiązań. Jest to istotne o tyle, iż zaprzestanie spłacania odsetek przez przedsiębiorstwo grozi reakcją wierzycieli, która doprowadzić może nawet do bankructwa spółki.
Zatem, im wyższa wartość wskaźnika zdolności do spłaty odsetek, tym większe bezpieczeństwo finansowe. Wartość poniżej 1 oznacza, że zyski osiągane z działalności operacyjnej nie wystarczają nawet na obsługę zadłużenia przedsiębiorstwa.
Współczynnik Beta (ang. beta factor)
Współczynnik kierunkowy linii charakterystycznej papieru wartościowego.
Informuje on, o ile zmieni się oczekiwana stopa zwrotu z danej akcji, jeżeli oczekiwana stopa zwrotu z portfela rynkowego wzrośnie o 1 punkt procentowy.
Wskaźnik Zastosowania Kapitału Własnego
Wskaźnik wykorzystywany do analizy zadłużenia spółki.
Jest obliczany jako iloraz kapitału własnego (powiększonego o kapitały mniejszości w przypadku skonsolidowanych sprawozdań finansowych) oraz aktywów trwałych.
Wskaźnik zastosowania kapitału własnego ukazuje w jakim stopniu aktywa trwałe są finansowane przez kapitał pochodzący od udziałowców lub akcjonariuszy przedsiębiorstwa.
Im wyższa wartość wskaźnika, tym większe bezpieczeństwo finansowe spółki.