Wydawnictwo Naukowe PWN.
Początek PWN sięga 1951 roku jako część WSiP, kiedy to firma została powołana przez prezydium rządu i działała pod nazwą Państwowe Wydawnictwo Naukowe wydając głównie podręczniki akademickie.
W 1956 roku oferta wydawniczą powiększyła się o słowniki i encyklopedie. PWN do dziś pozostało największym w kraju wydawcą podręczników akademickich są to w dużej mierze tytuły deficytowe , na które wydawnictwo dostaje dotacje głównie z resortu edukacji i KBN(Komitet Badań Naukowych). PWN od lat zajmuje pierwsze miejsce na polskim rynku książki pod względem otrzymywanych dotacji.
W 1990 r dyrektorem naczelnym został Grzegorz Boguta, który poprowadził wydawnictwo do prywatyzacji. Najpierw powstała jednoosobowa spółka skarbu państwa, a w 1992 roku 65% udziałów w wydawnictwie kupiła grupa inwestorów Luxemburg Cambridge Holding Group. Część udziałów kupili także pracownicy i członkowie kierownictwa. Wtedy nastąpiła zmiana nazwy na dotychczasową - Wydawnictwo Naukowe PWN, które początkowo działało jako spółka z o.o., a od 1997 roku jako spółka akcyjna. W 1997 Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju oraz fundusz DBG Osteuropa - Holding GmbH z Frankfurtu nad Menem zainwestowały w PWN 20 mln USD, podwyższając kapitał akcyjny spółki i obejmując ~16%. Po 6 latach fundusze wycofały się z tej inwestycji, odsprzedając z dużą stratą swoje akcje na rzecz LCHG, które wykupując część walorów od byłych pracowników obejmując ponad 80% udziałów w spółce. LCHG zrobiło na tym wspaniały interes, gdyż w 1992 roku wartość PWN szacowano na około 2 mln USD wówczas kupując blisko 65% udziałów chyba nie spodziewało się iż w latach 1995-1997 PNW miało ponad 57 mln zł zysku netto z czego 30% wypłacono na dywidendy, a do tego korzystanie sprzedało swoje udziały funduszom, które straciły sześciokrotność zainwestowanego kapitału.
Rozwój wydawnictwa w latach 90. łączy się z wchodzeniem w spółki z innymi firmami. W latach 1994-1998 działało Wydawnictwo Springer PWN będące dziełem PWN i niemieckiego potentata Springer Verlag, które wydawało głównie ksiązki medyczne. Firma przestała istnieć z powodu przejęcia przez PWN Wydawnictwa Lekarskiego PZWL.
W 1995 roku powstały Wydawnictwa Prawnicze PWN, które powstały z współpracy PWN-u z holenderską grupą Reed Elsevier. Podział akcji w tej spółce wynosił 50/50. W 2001 roku WN PWN sprzedało swoje udziały Reed Elsevier (nieoficjalnie za około 5mln USD), a udziały WP PWN zostały włączone do grupy Lexis-Nexis.
Gdy PWN było kierowane przez EBOR oraz funduszu DBG Osteuropa, firma przeżyła wielki kryzys obejmujący lata 1997-2003. Miał on wiele przyczyn ale główną był brak jednolitej strategii właścicieli oraz koncepcji rozwoju. Nie pojawiły się również żadne interesujące tytuły(głównie wznowienia) nie mówiąc już o tytule na miarę „Nowej encyklopedii powszechnej”, która w latach (przed przejęciem przez fundusze) 1995-1997 sprzedała się w 300 tyś. nakładzie dając ponad 150 mln zł zysku. Pieniądze te przeznaczono na rozwój międzynarodowego holdingu. Kupiono wydawnictwa na Węgrzech (Kossuth Publishing, które sprzedano w 2001roku) i Ukrainie (Yuricom Inter). Powstała wówczas spółka PWN Publishing Group, która miała odpowiadać za obce rynki. Jej działalność zakończyła się skandalem. Inwestycji zaprzestano gdyż, PWN zamiast stać się potęgą wydawniczą w Europie Wschodniej zaczęło tracić rynek w kraju, a kapitały własne stopniały o 30 mln zł. W 2001 roku zredukowano ilość pracowników z 383 osób do 345. Wydajność wynosiła 200tyś zł/pracownika co było jednym z gorszych wyników w branży. W 2002 roku postanowiono zwolnić kolejne 100 osób z 160 planowanych i ilość pracowników 281. Od 2003 roku spółką kieruje Barbara Jóźwiak (wcześniej prezes Hachette live i Harlequine), której cięcia pracownicze zmniejszyły ilość pracowników w 2005 roku do 179, a wydajność wzrosła do 350 tyś na jednego pracownika.
W 2002 roku w WN PWN zrealizowano duży wzrost przychodów dzięki wyprzedaży zapasów i licznym promocjom przy sprzedaży słowników, leksykonów i podręczników akademickich po cenach obniżanych nawet o 50%. Pozwoliło to na obniżenie stanów magazynowych o ok. 2 mln egzemplarzy książek, ale też znacznie ograniczyło możliwości sprzedaży w roku następnym. W 2002 roku sprzedaż wzrosła o 65% zaś sprzedaż liczona w egzemplarzach o 36%. Jednocześnie spadła ilość wydanych tytułów z 426 do 222, a liczbę pierwszych wydań z 214 do 191. Średni nakład wzrósł z 2190 do 9190 ezg., średnia cena książki spadła z 64,40 zł do 36,80 zł. W 2003 utrzymano niskie ceny (średnia 37zł) nadal ograniczano ofertę i sprzedano mniej książek. Produkcja w 2003 roku zmniejszyła się o 59% z 2mln do 1,2 mln egz., a sprzedaż egzemplarzowa o 22% z 1,9 do 1,5 mln egz. Liczba wydanych tytułów wydanych tytułów zmniejszyła się z 222 do 160 a nowych pozycji z 191 do 126. W 2004 udało się odwrócić te tendencje. Wydano dwukrotnie więcej tytułów (383), a średni nakład wyniósł 3360 egz. Ukazały się 193 pierwsze wydania. Jeszcze lepszy wynik zanotowany był w 2005 roku, gdyż wydano łącznie 449 tytułów, w tym 226 nowych pozycji o łącznym nakładzie 1,26mln egz. Sprzedano więcej niż wydrukowano 1,65 mln egz. Średnia cena wyniosła 34,90złRyzykowną inwestycją była budowa własnej ogólnopolskiej sieci księgarń „Azymut”, która pochłonęła 50 mln zł. Po podwyższeniu kapitału zakładowego w 2003 rok o kolejne 27,6 mln zł PWN uchronił „Azymut” od upadku co odpłaciło się w 2004 roku pierwszym odnotowanym zyskiem wynoszącym 0,71 mln zł netto, a w 2005 aż 2,06 i kapitały własne na poziomie 3,5 mln zł.
W 2005 roku po raz drugi z rzędu wzrosły przychody WN PWN, poprawił się też wynik finansowy netto. Wygląda na to, że najgorsze lata spółka ma za sobą. Po okresie wysokich strat sięgających blisko 80 mln zł, firma nie tylko zaczyna przynosić zyski, ale też inwestuje próbując zdobyć nowe rynki zbytu. Przychody ze sprzedaży książek w WN PWN wzrosły w 2005 roku o 5% (z 59,7 do 62,6 mln zł) Znacząco również wzrósł zysk netto z 3,4 do 5,1 mln zł. Wynik Grupy PWN również wzrósł (o 13%)z 168, 43 do 190,23 mln zł, a zysk wyniósł 10,41 mln zł co w porównaniu z 2004 rokiem i ówczesnym zyskiem 5,91 wzbudza zachwyt. Do sukcesu w 2005 roku przyczynił się mająca 31 tomów „Wielka Encyklopedia PWN” oraz wydane w koedycji z Agorą i firmą Mediasat 20 tomowa „Encyklopedia Gazety Wyborczej”
Wydawnictwo Naukowe PWN jest obecnie jedynym lub dominującym udziałowcem w kilku spółkach tworzących Grupę Kapitałową PWN do której należą m. in. Wydawnictwo Szkolne PWN, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Yurincom Inter, Mikom, PWN.pl, a także Azymut, gdzie PWN ma udziały poprzez spółkę PWN Inwestycje. Obecnie PWN na 5 oddziałów terenowych w : Krakowie, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu i Gdańsku. Prowadzi własną sprzedaż wysyłkową. Ma osiem księgarń oraz ok. 50 księgarń pomocniczych ściśle współpracujących z wydawnictwem.