Struktura i funkcja kwasów nukleinowych
Cytrabina -lek - pochodna zasad azotowych:
Działanie uboczne tego leku polega na uszkodzeniu szpiku kostnego i nabłonka przewodu pokarmowego
Wbudowuje się w DNA i RNA
Hamuje aktywność polimerazy DNA
Stosowana w ostrych białaczkach limfo blastycznych i szpikowej, a także jako lek immunosupresyjny
Streptomecyna - antybiotyk:
Łączy się z podjednostką 30S rybosomy
Hamuje wiązanie się formylometionylo-tRNA z rybosomami
Leki pochodne nukleozydów, to:
Aciklowir
Zidowudyna
Izoprynozyna
Do rozpoczęcia syntezy DNA In vivo konieczne są m.in.:
Matryca DNA
Krótki odcinek starterowy z wolną grupą 5'-OH
Jony Mg2+
5' - trifosforany rybonukleozydów
Podczas elongacji translacji dochodzi do :
Wytworzenia wiązania peptydowego przez peptydylotransferazę
Przesunięcia tRNA z miejsca P do miejsca E i opuszczenia przez niego rybosomy
Przesunięcia rosnącego łańcucha peptydowego z miejsca A do miejsca P
Przesunięcia rybosomy o trzy zasady wzdłuż mRNA pod wpływem EF-2 i GTP
Polimerazy DNA występujące w jądrze komórkowym : Polimeraza β,α,ε
Polimeraza DNA I :
Katalizuje dołączanie kolejnych deoksyrybonukleozydów do grupy 3'-OH istniejącego fragmentu DNA
Dokonuje korekty błędów, to znaczy ma aktywność edytorską
Ma aktywność 5'->3' egzonukleazy
Dojrzewanie pre-rRNA polega na - rozcięciu pre-rRNA i uwolnieniu funkcjonalnych cząsteczek 18S, 5.8S, 28S i rRNA oraz znacznej jego metyzacji.
Synteza aminoacylo-tRNA jest - katalizowana przez syntetazę aminoacylo-tRNA.
Prawidłowe tezy:
Chloramfenikol hamuje aktywność peptydylotransferazy przez wiązanie z centrum aktywnym enzymu,
Erytromycyna jest antybiotykiem hamującym przesuwanie się aminoacylo-tRNA z miejsca akceptorowego (A) na miejsce peptydylowe (P) na podjednostce 50S rybosomu Procaryota, co powoduje zahamowanie syntezy białka w komórkach bakteryjnych,
Puromycyna przypomina budową aminoacylo-tRNA i wiąże się z rybosomami w miejscu akceptorowym (A) i kończy przedwcześnie syntezę łańcucha polipeptydowego zarówno u Prokaryota jak i Eucaryota,
Penicylina nie działa ani na syntezę kwasów nukleinowych, ani na syntezę białka
Regulacja ekspresji genów
U człowieka możliwe są dwie formy uniparentalnej disomii, które są konsekwencją zaburzeń mejozy. Jeżeli nondysjunkcja zaszła w I podziale mejotycznym to dwa różne homologi pochodzą od jednego rodzica i wtedy powstaje uniparentalna heterodisomia (UPHD)
Występowanie dwóch typów apolipoproteiny B u człowieka : Apo-B100 w wątrobie i Apo-B48 w jelicie cienkim jest wynikiem : redagowania pierwotnej cząsteczki RNA
Glukoza wywiera wpływa na operon laktozowy i wiele innych genów przez kontrolowanie aktywności cyklazy adenylanowej. Poniżej podano możliwe zjawiska zachodzące w komórce bakteryjnej w zależności od obecnośći glukozy lub jej braku w pożywce.
Jeżeli w pożywce komórki bakteryjnej znajduje się zarówno glukoza jak i laktoza, to:
Aktywność cyklazy adenylanowej jest niska
Stężenie cAMP jest niskie
Białko CAP nie może przyłączyć się do DNA
Brak transkrypcji genów Z, Y, A
Gen dystrofiny jest największym opisanym genem człowieka:
Zawiera 2,5 mln par zasad, co stanowi 1% DNA chromosomu X
Locus na chromosomie Xp21.2, sekwencje niekodujące stanowią 99,4 % genu
Operon laktozowy składa się z genów struktury kodujących:
Β- galaktozydazę
Permeazę
Transacetylazę β galaktozydową
Prawdziwe tezy:
Poligeny, inaczej geny kumulatywne zajmują rożne loci w chromosomach, a wpływają na wytwarzanie tej samej cechy,
Ekspresja jest to ujawnienie się produktu danego genu odpowiedzialnego za daną cechę,
Plejotropia polega na warunkowaniu przez jeden zmutowany gen kilku pozornie niezwiązanych ze sobą cech fenotypowych,
Splicing - polega na wycinaniu intronów i łączeniu eksonów.
Prawdziwe tezy:
Atentacja jest uzupełniającym systemem regulacji operonów represyjnych
W operonie tryptofanowym stężenie końcowego produktu - tryptofanu decyduje tym, że transkrypcja ulegnie wcześniej germinacji lub czy będzie kontynuowana i dojdzie do transkrypcji całego operonu
Atenuator zawiera krótki rejon palindronowy, bogaty w pary G-C
Dziedziczenie mendlowskie prawidłowych i patologicznych cech człowieka
Prawa reguł dziedziczenia odkryli - G.J. Mendel, H.De Vries, E.Tschermak, C. Correns
Zestaw chorób dziedziczących się ze zmienną ekspresją :
Achondroplazja
Zespół Marfana
Nerwiakowłókniakowatość
Choroba Huntingtona
Siatkówczak
Sprzężone z chromosomem X dziedziczą się :
a)Dominująco:
Wrodzona hipoplazja skóry - Zespół Blocha i Sulzbergera
Zespół Retta
Zespół łamliwego chromosomu X - zespół Martina-Bella
b)Recesywnie:
Dystrofia mięśniowa Duchenne'a (DMD)
Dystrofia mięśniowa Beckera (BMD)
Ślepota na barwy
Hemofilia A i B
Zespoły aberracji chromosomowych :
Liczbowa chromosomów somatycznych
Zespół Downa
Zespół Pataua
Zespół Edwardsa
Trisomia chromosomu 8 (zespół Warkany'ego)
Delecja chromosomu
Zespół Wolfa-Hirschhorna
Zespół „miauczenia kota” (cri du chat)
Delecja długich ramion ch. 13
Mikrodelecje
Zespół Pradera-Williego
Zespół Angelmana (`happy puppet')
Zespół DiGeorge'a
Liczbowa chromosomów płciowych:
Zespół Turnera 45X
Zespół nadkobiety 47XXX
Zespół Klinefeltera 47XXY
Zespół nadmężczyzny 47XYY
Choroby, w których ekspresja i penetracja rośnie wraz z wiekiem:
Choroba Huntingtona
Choroba Alzheimera
Choroba Recklinghausena
Mutacja genu CFTR położonego na chromosomie 7 (7q31-32) jest przyczyną : mukowiscydozy.
Choroby spowodowane niestabilnością fragmentów repetytwnych:
Choroba Huntingtona
Zespół łamliwego chromosomu X
Dystrofia mięśniowa
Choroby, których przyczyną jest obniżenie aktywności lub zupełny brak jednego z enzymów naprawy DNA:
Xeroderma pigmentosium
Zespół Blooma
Ataxia teleangiectasia
Anemia Fanconiego
Mutacja typu trans wersji lub tranzycji genu położonego na chromosomie 4p16.3 jest odpowiedzialny za objawy: achondroplazji.
Zespół łamliwego chromosomu X jest wynikiem występowania niestabilnej liczby powtórzeń sekwencji nukleotydowej: (CGG)n
Prawidłowa lokalizacja genu neurofibrominy (NF-1) : 17q11.2
Za postać Alzheimera o wczesnym początku odpowiedzialne są m.in. allele : AD1, AD3, AD4
Destrukcje melanosomów przez lizosomy, częściowy zanik pigmentu, częste zakażenia organizmu, to niektóre objawy zespołu : Chediaka-Higashi.
Chorują głównie dziewczęta, jednym z objawów jest naturalny tatuaż skóry >> choroba Blocha i Sulzbergera
Dziedziczenie grup krwi
Geny związane z dziedziczeniem grup krwi:
1p36 - geny układu Rh
4q28-q31 - geny układu MNSs
Chromosom 19 - gen sekrecji SeSe
9q34 - geny układu AB0
Gen H i jego allel h - lokalizacja na chromosomie 19
Antygeny w układzie AB0 mogą występować w 3 postaciach, jako:
Wielocukry
Glikoproteiny
Glikolipidy
Antygeny w układzie MNSs są : sjaloglikoproteinami.
Jakie genotypy występują u wydziela czy substancji A, B, H do płynów ustrojowych : Sese, SeSe
Para Bombay to : h/h i Se/Se , h/h i Se/Se
Osoba RH ujemna może się uodpornić antygenem D w wyniku :
Transfuzji krwi Rh dodatniej
Przejścia Rh dodatnich krwinek płodu do krwioobiegu Rh ujemnej matki
Antygeny M i N układu grupowego MNSs:
Częstość występowania fenotypu MN w populacji polskiej wynosi 49%
Antygeny te są kompleksem białek i kwasu sialowego
Substancje grupowe krwi : są obecne we wszystkich tkankach ustroju z wyjątkiem tkanki nerwowej.
Prawidłowy kariotyp człowieka i anomalie autosomów
Objaw zespołu Wolfa-Hirschhorna występujący w 100% przypadków to : upośledzenie umysłowe.
Do małych kryteriów diagnostycznych zespołu Pradera-Williego zaliczamy:
Zaburzenia snu (okresy bezdechu)
Hipopigmentacja skóry i włosów
Produkt białkowy genu SRY:
Należy do grupy czynników transkrypcyjnych o nazwie HMG
Głównym miejscem transkrypcji genu SRY są prekursory komórek Sertolego
Może być aktywatorem transkrypcji genu kodującego czynnik antymullerowski
Zasady konstruowania rodowodów :
Linia męska po stronie lewej diagramu
Kolejne pokolenia oznacza się cyframi rzymskimi
Członków tego samego pokolenia umieszcza się w jednej linii poziomej
W zapisie kariotypu „średnik” rozdziela - zapisy dotyczące różnych chromosomów.
Skrót „der” w zapisie kariotypu oznacza - chromosom pochodny.
Antygeny zgodności tkankowej i podstawowe problemy transplantologii
Choroby, dla których stwierdzono asocjację z antygenami układu HLA to m.in.:
Toczeń rumieniowaty-HLA-DR3
Celiakia - HLA-DR3
Choroba Gravesa-Basedowa - HLA-DR3
Cukrzyca typu I - HLA-DR3, HLA-DR4 (insulino zależna)
Nużliwość mięśni - HLA-DR3, HLA-B8
SM - Stwardnienie rozsiane - HLA-DR2
RZS - Reumatoidalne zapalenie stawów- HLA-DR4
Anemia złośliwa - HLA-DR5
Mononukleoza zakaźna - HLA-Bw35
Łuszczyca - HLA-Cw6
Zespół nadnerczowo-płciowy - HLA-B27
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa - HLA-B27
Promocja karcynogenezy jest procesem prowadzącym do ujawnienia fenotypu nowotworowego komórek. Do rozwoju pełnej transformacji nowotworowej komórki konieczny jest długi okres działania czynników promocyjnych na komórkę po okresie inicjacji. Przykładem związku chemicznego działającego promocyjnie jest : olej krotonowy, zawierający estry forbolu
W patogenie nowotworów znaczącą rolę odgrywają zaburzenia:
Cyklu komórkowego
Apoptozy
Interakcji międzykomórkowych
Mechanizmów wolnorodnikowych
Białkiem inaktywującym białko p53 u ludzi jest białko : mdm2
Białko pRb zatrzymuje cykl komórkowy w fazie : G1
Geny supresorowe - nowotwory z nimi związane:
DCC - rak okrężnicy
WTI - nerczak płodowy
RBI - siatkówczak, mięsak kości
BRCA1 - rak piersi, jajnika
Wirusy HPV mogą doprowadzić do rozwoju nowotworów : rak pęcherza moczowego, rak szyjki macicy, rak prącia.
Prawidłowe tezy :
Białka MHC klasy I składają się z łańcucha ciężkiego α, który jest połączony niekonwalencyjnie z łańcuchem lekkim β- makroglobuliną
Białka MHC klasy III kodowane przez odpowiednie geny układu HLA to komponenty dopełniacza
W każdym haplotypie znajdują się cztery geny układu HLA ułożone w następującej kolejnośći- D, B, C, A
Limfocyty Th zawierają marker CD4
Limfocyty Tc zawierają marker CD8
Przeszczepy:
Przeszczep allogeniczny to taki gdzie biorca i dawca nalezą do jednego gatunku, ale nie są identyczni genetycznie
Przeszczep syngeniczny to taki gdzie dawca i biorca są identyczni genetycznie
Przeszczep ksenogeniczny to taki gdzie dawca i biorca należą do różnych gatunków
Przeszczep autologiczny to taki gdzie biorcą i dawcą jest ten sam organizm
Prawdziwe stwierdzenia dotyczące genów strukturalnych kodujących immunoglobuliny jest:
Geny te znajdują się w 3 różnych autosomach loci
Część zmienna łańcucha lekkiego kodowana jest przez rodzaje genów : V,J,D
Część stałą łańcucha ciężkiego kodują gen C
Genetyka populacyjna
Prawdziwe tezy:
Człowiek ma 46 chromosomów
Druga para chromosomów człowieka powstała z połączenia chromosomów 12 i 13 pary odpowiadających parom chromosomów szympansa
Chromosom X człowieka jest najbardziej podobny do chromosomu grupy C
DNA neandertalczyka jest bardziej podobne do DNA współczesnego człowieka, niż do DNA małp człekokształtnych
Dryft genetyczny:
To losowe, przypadkowe zmiany w częstości cech populacji
Zmiany zachodzą w małych izolowanych populacjach
Odchylenia te prowadzą do odwracalnych zmian genetycznych w populacji
Działanie dryftu może doprowadzić do utrwalenia jednego z alleli, bądź wykluczenia drugiego niezależnie od ich trwałości adaptacyjnej
Zmiany częstości alleli wywoływane dryftem genetycznym związane są ze zróżnicowaną rozrodczością osobników
Nowe gatunki powstają m.in. w wyniku : nabywania genów od innych gatunków i duplikacji genów.
Prawdziwe są tezy:
Zmniejszenie doboru naturalnego w populacjach ludzkich następuje m.in. poprzez poprawę warunków eksosocjalnych
W przypadku grup krwi częstsze poronienia są gdy kobieta -„0”, a mężczyzna „A”
W wyniku migracji ubywa genów dominujących a zwiększa się częstość genów recesywnych
Zmiany w fenotypie zbieżne ze zmianami natury genetycznej, ale wywołane czynnikami środowiska zewnętrznego nazywamy : adaptacją.
Przyczyną dużej szerokości żuchwy Kozaków, wyjątkowo bujnej brody u Ajnów jest : izolacja.
Prawo Hardy'ego-Weinberga opisuje : zależność między częstością występowania poszczególnych alleli a częstością różnych genotypów w populacjach.
Inne
Metoda uzyskiwania chromosomów o zwiększonej rozdzielczości obrazu prążkowego (chromosomy pro metafazowe i profazowe), określana jest jako : Metoda HRT (High Resolution Technique)
Która metoda bada asynchronie replikacji oraz kinetykę DNA? Autoradiografia
1