SYSTEMY EDUKACYJNE W EUROPIE
FINLANDIA
STRUKTURA SZKOŁY
Finlandie zamieszkuje około 5 mln mieszkańców obszar to 338100 km . administracja Finlandii dzieli się na dwanaście regionów. Podstawowe zasady funkcjonowania oświaty uchwala Parlament, a odpowiedzialność za ich wdrożenie odpowiada rząd. Ministerstwo Oświaty kierowane jest przez dwóch ministrów: Minister Oświaty i Nauki oraz Minister Kultury. Zarządzaniem oświatą na szczeblu regionalnym i lokalnym odbywa się poprzez 12 regionalnych i kilkadziesiąt lokalnych jednostek administracyjnych. Szkolnictwo prywatne funkcjonuje na wszystkich szczeblach nauczania z wyjątkiem szkolnictwa wyższego. Do szkół prywatnych uczęszcza ponad 12% wszystkich uczniów. To państwo jest odpowiedzialne za utrzymanie oświaty.
Obowiązek szkolny trwa w Finlandi 9 lat i objęci są nim uczniowie od 7 do 16 roku życia. Wychowanie przedszkolne obejmuje dzieci od 3 do 6 lat. Jeżeli chodzi o programy nauczanie to odpowiada za nie Ministerstwo Spraw Społecznych i Zdrowia. Obowiązkowa i co ważne bezpłatna szkoła ogólnokształcąca (Peruskoult) trwa 9 lat, dzieli się ona 6 letni cykl nauczania początkowego (Ala- aste) i trzyletni cykl drugiego stopnia (Ylaaste). Uczniowie chcący dopełnić i uzupełnić wiedzę mogą odbywać dodatkowy dziesiąty rok nauki. Gdy finlandzki uczeń ukończy peruskoulut ponad 90% tej szkoły kontynuuje naukę na szczeblu szkolnictwa średniego z czego 60% kontynuuje naukę w trzyletnich, nieobowiązkowy ogólnokształcących szkołach średnich drugiego stopnia (Lukiot) a 40% w dwu- lub - trzyletnich szkołach zawodowych. Lukiot mają za zadanie przygotować młodzież do kontynuowania nauki na szczeblu szkolnictwa wyższego.
Szczebel nieobowiązkowego, bezpłatnego szkolnictwa wyższego obejmuje szkolnictwo uniwersyteckie oraz wyższe szkoły zawodowe.
Szkolnictwo na poziomie uniwersytckim składa się z dwóch sektorów
uniwersytety (Korkeakoulut)
szkoły politechniczne ( Ammatilliset opistot)
Sektor uniwersytecki obejmuje 21 uczelni w których prowadzone sa zajęcia dydaktyczne oraz badania naukowe. Studia trwaja od 3 do 8.5 lat zbudowane sa z 4 stopni. Każdy ze stopni kończy się egzaminem oraz praca dyplomową. Po ukończeniu każdego ze stopni można zakończyć edukacje. Stopnie:
pierwszy stopień trwa 3 lata do 3,5 lat i kończy się licencjatem
drugi stopień trwa od 2 do 2,5 i kończy się dyplomem ukończenia studiów wyższych
trzeci stopień trwa do 1 do 1,5 i kończy się odpowiednikiem tytułu magistra
czwarty i ostatni stopień zalicza się do studiów doktoranckich trwa do 2 do 2,5 i kończy się uzyskaniem doktoratu.
Wyższe szkoły zawodowe dzielą się na 3-5- letnie studia na tak zwanym poziomie kolegium oraz wyższe studia zawodowe trwające od 5 do 7 lat.
Nauczanie jest obowiązkowe ogólnokształcącej i w szkole średniej
KSZTAŁCENIE NAUCZYCIELI:
Za kształcenie nauczycieli odpowiada Ministerstwo Oświaty i odbywa się na szczeblu uniwersytetów. Lokalne władze za swój obowiązek poczytują organizowanie ciągłych kursów doszkalających są to obowiązki służbowe i zawodowe. Proces kształcenia odbywa się w instytucjach specjalistycznych w zależności od potrzeby kształcenia umiejętności.
- Kształcenie dydaktyczno - pedagogiczne obejmuje 40 modułów na które składają się przedmioty ogólne, pedagogiczne oraz praktyka nauczycielska. Kształcenie jest ciągłe i musi wynosić minimum trzy dni w każdym roku szkolnym. Nauczyciele mają możliwość ciągłego szkolenia się i dokształcania na obowiązkowych kursach doszkalających wpisanych w obowiązek służbowy, jak i na nie obowiązkowych kursach.
WŁOCHY
Powierzchnia Włoch to 301,2 tys km zamieszkuje ją około 57 mln obywateli dzielą się na 20 regionów oświatowych na czele każdego z nich stoją przedstawiciele ministra oświaty, którym podlegają dyrektorzy oświatowi sprawujący władze wykonawcza. Scentralizowanym władzom podlegają:
przedszkola - finansowane przez władze lokalne
szkoły publiczne - finansowane przez budżet państwa
szkoły prywatne.
W ramach szkół prywatnych wyróżniamy:
Całkowicie prywatne zrównane ze szkołami państwowymi
Autoryzowane - uznawane przez państwo
Szkoły kontraktowe.
Kontrole nad szkołami prywatnymi sprawuje Ministerstwo Oświaty.
Przedszkola we Włoszech nie są obowiązkowe przeznaczone są one dla dzieci w wieku od 3 do 6 roku życia. W ostatnich latach 87% dzieci uczęszczało do przedszkoli co świadczy o chęci i potrzebie przedszkoli we Włoszech. Stopień ten jest znacznie wyższy niż np. w Polsce. Obowiązek szkolny wynosi 9 lat i obejmuje bezpłatne kształcenie w szkolnictwie jednolitym.
Na edukacje składają się pięcioletnie szkoły elementarne, i trzyletnie szkoły średnie pierwszego stopnia. Przejście do szkoły pierwszego stopnia odbywa się bez egzaminów. Egzaminie kończy się nauka w szkole pierwszego stopnia. Absolwenci którzy zdali owy egzamin mają do wyboru nieobowiązkowe szkoły drugiego stopnia:
pięcioletnie licea klasyczne
matematyczno - przyrodnicze
pięcioletnie szkoły techniczne
dwu- i pięcioletnie niższe szkoły zawodowe
cztero- bądź pięcioletnie licea artystyczne.
Nauka w tych szkołach czyli w liceach i szkołach technicznych kończy się egzaminem maturalnym, który tak jak w Polsce daje wstęp na uczelnie wyższą, różnica polega na tym ze uczeń musi ukończyć kurs przygotowawczy, przed wstąpieniem na wyższą uczelnie
Bardzo ważnym elementem jest to że Włochy jako pierwsze dostrzegają i realizują potrzebę integracji osób niepełnosprawnych z osobami pełnosprawnym. Ma to szereg zalet. Osoby niepełnosprawne uczą się jak żyć w świecie ludzi pełnosprawnych, uczą się codziennych czynności maja ten sam poziom nauczania ( w wypadku osób niepełnosprawnych ruchowo). Osoby pełnosprawne w obcowaniu z niepełnosprawnymi uczą się tolerancji oraz tego że każdy jest taki sam. Z czasem te różnicę się zacierają i każda ze stron korzysta na integracji pełnosprawnych i niepełnosprawnych.
KSZTAŁCENIE NAUCZYCIELI
Kandydaci do pracy jako nauczyciel musza mieć dyplom uczelni wyższej. Przyszły nauczyciel musi spełnić szereg wymagań. Kadrę szkoli się w trzy- i pięcioletnich szkołach pedagogicznych. Lecz to nie uprawnia jeszcze do pracy nauczyciela, by takie uprawnieni zdobyć trzeba ukończyć roczne studia pedagogiczne. Nauczyciel we Włoszech musi się cały czas kształcić i dokształcać.
Bibliografia
Encyklopedia PWN, Warszawa 2000
J. Prucha, „Pedagogika porównacza, podręcznik akademicki” Warszawa 2004
Internet: