Kto może być zatrudniony w służbie cywilnej i na jakich warunkach.
Pracownikiem służby cywilnej może zostać osoba, która spełnia łącznie następujące wymogi:
posiada polskie obywatelstwo,
korzysta z pełni praw publicznych,
nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe,
posiada kwalifikacje wymagane w służbie cywilnej,
cieszy się nieposzlakowaną opinią. O stanowiska pracy w służbie cywilnej mogą ubiegać się także, poza obywatelami polskimi, obywatele Unii Europejskiej oraz obywatele innych państw, którym na podstawie umów międzynarodowych lub przepisów prawa wspólnotowego przysługuje prawo podjęcia zatrudnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli dyrektor generalny urzędu, upowszechniając informacje o wolnych stanowiskach pracy, wskaże takie stanowiska.
Funkcjonowania służby cywilnej w Polsce.
Mianowanie w służbie cywilnej.
Postępowanie kwalifikacyjne dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie jest sprawdzianem teoretycznego i praktycznego przygotowania kandydata do wypełniania zadań urzędnika służby cywilnej.
Do postępowania kwalifikacyjnego może przystąpić osoba, która spełnia wymagania określone w art. 40 ustawy, tzn:
jest pracownikiem służby cywilnej,
posiada co najmniej trzyletni staż pracy w służbie cywilnej, lub uzyskała zgodę dyrektora generalnego urzędu na przystąpienie do postępowania kwalifikacyjnego
przed upływem tego terminu, jednak nie wcześniej niż po upływie dwóch lat od nawiązania stosunku pracy w służbie cywilnej,
posiada tytuł magistra lub równorzędny (np. lekarz),
zna co najmniej jeden język obcy spośród języków roboczych Unii Europejskiej lub język arabski, białoruski, chiński, islandzki, japoński, norweski, rosyjski, ukraiński,
jest żołnierzem rezerwy lub nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony.
Spełnienie przez pracownika warunków określonych w ustawie potwierdza dyrektor generalny właściwego urzędu.
Krajowa Szkoła Administracji Publicznej
W toku postępowania kwalifikacyjnego przeprowadza się sprawdzian, w trakcie którego w odrębnych częściach sprawdza się wiedzę i umiejętności niezbędne do wypełniania zadań służby cywilnej.
Wyniki postępowania kwalifikacyjnego wyraża się w punktach.
Punkty przyznaje się osobno za każdą część sprawdzianu.
Warunkiem zakończenia sprawdzianu z wynikiem pozytywnym jest uzyskanie w każdej części sprawdzianu co najmniej 1/3 maksymalnej możliwej do uzyskania w tej części liczby punktów oraz uzyskanie w całym sprawdzianie co najmniej 3/5 maksymalnej możliwej do uzyskania w całym sprawdzianie liczby punktów.
Zsumowane wyniki, o których mowa w ust. 6, podlegają uszeregowaniu w porządku malejącym i są publikowane w Biuletynie Kancelarii.
Status urzędnika służby cywilnej charakteryzuje stabilniejsza forma stosunku pracy niż w przypadku pracownika służby cywilnej (ograniczony ustawowy katalog możliwości rozwiązania stosunku pracy), dodatkowe uprawnienia (np. dodatek służby cywilnej, dodatkowy urlop wypoczynkowy), ale także zwiększona dyspozycyjność oraz obowiązki i ograniczenia, np.:
mniej korzystny sposób rekompensowania pracy w godzinach nadliczbowych - art. 97 ust. 7 i 8 ustawy o służbie cywilnej,
zakaz tworzenia i uczestniczenia w partiach politycznych - art. 78 ust. 5 ustawy o służbie cywilnej,
obowiązek składania oświadczeń majątkowych bez względu na zajmowane stanowisko pracy - art. 10 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne
Cel powołania służby cywilnej.
Nakaz tworzenie i działania służby cywilnej wprowadziła Konstytucja -nakaz takiego ukształtowania organów, który wyeliminuje oddziaływania o charakterze politycznym (art. 153)
„W celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa, w urzędach administracji rządowej działa korpus służby cywilnej”
Służba cywilna musi funkcjonować we wszystkich urzędach administracji rządowej
Zwierzchnikiem korpusu służby cywilnej jest Prezes Rady Ministrów
Członkowie korpusu służby cywilnej.
Korpus służby cywilnej
Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowiskach urzędniczych (tzn. wyższych stanowiskach w służbie cywilnej, stanowiskach średniego szczebla zarządzania, stanowiskach koordynujących, samodzielnych, specjalistycznych oraz wspomagających) w następujących urzędach:
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej,
urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej,
komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej,
Głównym Inspektoracie Inspekcji Handlowej,
Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Biurze Nasiennictwa Leśnego.
Ponadto korpus służby cywilnej tworzą także powiatowi i graniczni lekarze weterynarii oraz ich zastępcy.
Ustawa o służbie cywilnej dzieli członków korpusu służby cywilnej na:
pracowników służby cywilnej, czyli osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o służbie cywilnej,
urzędników służby cywilnej, którzy zatrudnieni są na podstawie mianowania zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o służbie cywilnej.
Kategorie zaszeregowania pracowników w UE.
Współpraca międzynarodowa w zakresie służby cywilnej obejmuje następujące obszary: kontakty z instytucjami Unii Europejskiej, uczestnictwo w pracach międzynarodowych organizacji i instytucji ds. administracji publicznej oraz współpracę dwu- i wielostronną z partnerami reprezentującymi administracje innych państw.
W centrum zainteresowania i działalności Kancelarii Prezesa Rady Ministrów znajduje się problematyka Unii Europejskiej. Jednym z podstawowych wyzwań, przed którymi stoi polska administracja rządowa, jest sprawne i efektywne wdrażanie i stosowanie prawa wspólnotowego oraz zapewnienie wysoko wykwalifikowanej kadry do obsługi współpracy Polski z instytucjami unijnymi. Przedstawiciele Departamentu Służby Cywilnej biorą udział w pracach Sieci UE ds. Administracji Publicznej EUPAN, w tym grup roboczych do spraw zasobów ludzkich oraz innowacyjnych służb publicznych.
Proces naboru na pracowników służby cywilnej w instytucjach UE
Etapy procedury naboru
Kandydaci, którzy chcą wziąć udział w procedurze naboru, muszą wypełnić formularz zgłoszeniowy dostępny on-line i wysłać go do EPSO przed upływem terminu przewidzianego na rejestrację. Wymogu tego nie należy lekceważyć - nawet samo wypełnienie formularza zgłoszeniowego może się okazać czasochłonne.
Procedura naboru będzie składać się z dwóch etapów: komputerowych wstępnych testów selekcyjnych przeprowadzanych w poszczególnych państwach członkowskich (i niektórych krajach spoza UE) oraz oceny zintegrowanej dokonywanej w Brukseli. Szczegółowe informacje o konkursach będą publikowane na tej stronie internetowej oraz w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Osoby, które pozytywnie przeszły przez wszystkie etapy procedury naboru, trafiają na tzw. listę rezerwową. Jest to baza kandydatów, spośród których instytucje UE wybierają swoich przyszłych pracowników. Wszyscy kandydaci otrzymają informacje o uzyskanych wynikach.
Listy rezerwowe laureatów konkursów na stanowiska, na które istnieje największe zapotrzebowanie, będą ważne tylko przez rok, tj. do zakończenia kolejnego konkursu na stanowisko o podobnym profilu. Listy rezerwowe laureatów konkursów na inne stanowiska będą ważne przez dłuższy okres.
Organy i instytucje systemu służby cywilnej w Polsce.
Prezes Rady Ministrów
Szef Służby Cywilnej
Rada Służby Cywilnej
Skład Rady Służby Cywilnej
Uchwały Rady Służby Cywilnej
Wyższa Komisja Dyscyplinarna
Skład Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej
Regulamin Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej
Komisje dyscyplinarne urzędów administracji rządowej
Krajowa Szkoła Administracji Publicznej
Proces naboru na pracowników służby cywilnej w Polsce.
Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej,
a nabór do służby cywilnej jest otwarty oraz konkurencyjny
Dyrektor generalny urzędu organizuje nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej.
Nabór, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej.
Nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej na stanowiska związane z obronnością kraju odbywa się z uwzględnieniem pierwszeństwa w zatrudnieniu przysługującego osobom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej.
Termin do składania dokumentów, określony w ogłoszeniu o naborze, nie może być krótszy niż 10 dni, a dla ogłoszenia o naborze w celu zastępstwa nieobecnego członka korpusu służby cywilnej -5 dni od dnia opublikowania tego ogłoszenia w Biuletynie Kancelarii.
Stosunek pracy pracownika służby cywilnej nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub na czas określony.
W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej umowę o pracę zawiera si ę na czas określony 12 miesięcy z możliwością wcześniejszego rozwiązania stosunku pracy za dwutygodniowym wypowiedzeniem.
Przez osobę podejmującą po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej rozumie się osobę, która nie była wcześniej zatrudniona w służbie cywilnej na czas nieokreślony albo nie była zatrudniona na czas określony 12 miesięcy i nie otrzymała pozytywnej oceny, o której mowa w art. 37, albo nie jest osobą zatrudnianą w służbie cywilnej na podstawie art. 34 ust. 1.
Dyrektor generalny urzędu decyduje o zawarciu z pracownikiem umowy o pracę na czas nieokreślony na podstawie pozytywnej oceny pracownika, o której mowa w art. 37.
Służba przygotowawcza w służbie cywilnej.
Osoby podejmujące po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej odbywają służbę przygotowawczą.
teoretyczne i praktyczne przygotowanie pracownika
Służba przygotowawcza trwa nie dłużej niż 4 miesiące i kończy się nie później niż z upływem 8 miesięcy od podjęcia pracy przez pracownika.
Służba przygotowawcza kończy się egzaminem.
Na umotywowany wniosek osoby kierującej komórką organizacyjną, w której pracownik jest zatrudniony, dyrektor generalny urzędu może zwolnić z obowiązku odbywania służby przygotowawczej pracownika, którego wiedza lub umiejętności umożliwiają należyte wykonywanie obowiązków służbowych
Obowiązki członka korpusu służby cywilnej.
artykuły
Zakazy odnośne członka korpusu służby cywilnej .
artykuły
Formy i zasady zatrudniania w służbie cywilnej w Polsce.
Ogłoszenie o naborze do korpusu służby cywilnej w Polsce.
ogłoszenie o naborze publikuje się :
w siedzibie urzędu
w BIP KPRM
na stronie podmiotowej BIP urzędu, który poszukuje pracowników
Minimalny termin składania dokumentów -10 dni (na zastępstwo -5 dni)
Z osobą po raz pierwszy podejmującą pracę w służbie cywilnej zawierana jest umowa o pracę na czas określony 12 miesięcy z możliwością rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem
Urzędy w których pracują pracownicy należący do korpusu służby cywilnej w Polsce.
Pracownicy stanowisk urzędniczych: średniego szczebla zarządzania, koordynujących, samodzielnych, specjalistycznych i wspomagających
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
urzędach ministrów
urzędach centralnych organów administracji rządowej
urzędach wojewódzkich
Komendach, inspektoratach oraz innych jednostkach stanowiących aparat pomocniczy kierowników służb, inspekcji i straży wojewódzkich i powiatowych
Podstawowe pojęcia
Korpus służby cywilnej - tworzą pracownicy zatrudnieni na następujących stanowiskach urzędniczych: wyższych stanowiskach w służbie cywilnej, stanowiskach średniego szczebla zarządzania, stanowiskach koordynujących, samodzielnych, specjalistycznych oraz wspomagających.
Pracownik służby cywilnej - osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o służbie cywilnej.
Urzędnik służby cywilnej - osoba zatrudniona na podstawie mianowania, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o służbie cywilnej.
Członek korpusu służby cywilnej - osoba, która jest pracownikiem lub urzędnikiem służby cywilnej.
„Administracja (łac. administrare-być pomocnym) to zorganizowana działalność realizowana przy pomocy określonego aparatu i zmierzająca do osiągnięcia pewnych celów.
Działalność, obejmującą zakres spraw o charakterze publicznym, nazywana jest administracją publiczną”*)
Administracja publiczna -działalność prowadzona przez państwo lub inne związki publicznoprawne za pośrednictwem organów urzędów lub jednostek organizacyjnych o innym statusie prawnym
STRUKTURA ADMINISTRACJI W POLSCE - PODSTAWOWE POJĘCIA
organ administracji:
stanowi wyodrębnioną organizacyjnie część aparatu administracji publicznej, tworzoną na podstawie prawa i w sposób przez prawo przewidziany;
działa w imieniu i na rachunek państwa;
z reguły jest uprawniony do stosowania środków władczych;
wykonuje zadania publiczne z zakresu administracji;
działa w ramach przyznanych mu przez prawo kompetencji.*)
Urząd -Aparat pomocniczy organu, struktura organizacyjna i majątkowa oraz zespół ludzi wyodrębniony do realizacji zdań organu .
ADMINISTRACJAWPOLSCE
Administracja samorządowa
Administracja rządowa
Administracja państwowa (do której należą jednostki organizacyjne nie będące częściami składowymi ani administracji rządowej ani administracji samorządowej)
ADMINISTRACJAWPOLSCEADMINISTRACJASAMORZĄDOWA
Samorząd terytorialny wykonuje kompetencje niezastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych w celu zaspokojenia potrzeb ludzi zamieszkujących obszar działania danej jednostki organizacyjnej.
Administrację samorządową ukształtowano w Polsce na 3 szczeblach:
wojewódzkim
powiatowym
gminnym,