Zestaw I

1. Wymień cele i zadania gimnastyki podstawowej.

Główne cele i zadania gimnastyki podstawowej powinny zaspokajać zapotrzebowanie dzieci, młodzieży i dorosłych.

Właściwości gimnastyki podst:

• powszechnośc, popularność gim. Podst; dobrowolne, masowe uczestnictwo, ale takze obowiazek uczestnictwa (lekcje wf)

• program nauczania dostosowany jest do mozliwości rozwojowych oraz umiejętności i poziomu sprawności uczestników

• wymagania programowe przeciętne, realizacja techniki wykonania raczej poprawna, bez wprowadzania dodatkowych utrudnień

• rywalizacja sportowa najczęściej bywa umiarkowana, na miarę własnych mozliwości a najwazniejszym momentem jest współuczestnictwo i wykonanie cwiczenia

• w zajęciach aspekt nauki i zabawy

Gimnastyka podst. Uwzglednia cele zdrowotne, usprawniajace i kształtujace.

Gimnastyka podst. Stanowi pewną podbudowę wszechstronnego przygotowania fizycznego dalszej działalnosci sportowej.

Zadaniem gimnastyki podst, dla dorosłych jest wzmacnianie zdrowia i podtrzymywanie sprawnosci fizycznej oraz zachowanie ogólnej aktywnosci życiowej.

2. Systematyka i nazewnictwo ćw. Ramion

Połozenia RR dzielimy na 3 gr:

1. położenia główne (w kierunkach głównych)

1. RR w dół, 2. RR w przód, 3. RR w górę, 4. RR w bok, 5. RR w tył,

2. położenia RR pośrednie (w kierunku skośnym, pół łukiem lub skrzyznie)

1. RR w dół skos, 2. RR w dół łukiem przed sobą(za sobą), 3. RR w górę skos, 4. RR w dół skrzyznie przed sobą (za sobą), 5. RR w łuk nad głową, 6. RR skrzyżnie nad głową, 7. RR w przód skos w dół (na zew, do wew, łukiem lub skrzyżnie), 8. RR w przód skos w górę (to samo)

3. położenia RR stałe

1. RR na biodrach, 2. RR na kark, 3. RR na ciemię, 4. RR w łuk nad głową spleść, 5. RR w dół o splecionych dłoniach, 6. RR w bok przodem zgięte, 7. RR w pionowy skurcz bokiem

Nazwenictwo: wznosy, opusty, przenosy, wymachy, przemachy, krążenia, odrzuty, skręty, skurcze, zgiecia, ugiecia, wyprosty, wyprosty rzutem.

3. Systematyka zwisów

Ćwiczenia w zwisach dzielimy na:

1. Zwisy wolne (proste)

• zwis o T wyprostowanym

• zwis o NN ugietych

• zwis o T ugiętym

• zwis o NN skurczonych

• zwis przewrotny

• zwis przewrotny okroczny

• zwis przewrotny przodem

• zwis przerzutny przodem

• zwis przerzutny tyłem

• zwis przerzutny okroczny

• zwis wagą leżąc tyłem

• zwis wagą leżąc przodem

2. zwisy mieszane (złożone)

1. zwisy mieszane leżąc (półzwisy)

• leżąc przodem ze wsparciem bioder na n/ż

• leżąc tyłem ze wsparciem udami n/ż

• leżąc przodem z zaczepieniem stopami

• leżąc przodem na podudziu

• leżąc przodem na podudziach

• leżąc przodem z zaczepieniem stopami

2. zwisy postawne

• z postawy przodem

• z postawy tyłem

• z postawy bokiem

• z postawy przodem łukiem

• z postawy tyłem łukiem

3. postawy zwieszone

• postawa zwieszona przodem

• postawa zwieszona tyłem

• postawa zwieszona bokiem

• postawa zwieszona tyłem łukiem

• klęk prosty zwieszony tyłem łukiem

• siad prosty równoważny zwieszony tyłem

• przysiad zwieszony przodem

• siad kleczny tyłem

4. Metodyka nauczania przewrotu w przód. Przykład stopniowania trudności

Fazy ruchu:

1. Pozycja wyjściowa (przysiad, półprzysiad, postawa inne)

2. Odbicie nogami (obunóż, jednonóż, jednonóż marszu, z miejsca)

3. Lot ciała ( przedłużony i pełen wyprost, przewrotny lotne)

4. Naskok na ręce (amortyzowanie zetknięcia ciała z podłożem w ruchu obrotowym)

5. Pozycja końcowa (przysiad, półprzysiad, postawa, rozkrok, wykrok) i inne

Ćwiczenia pomocnicze i specjalne do nauczania przewrotu w przód:

1. Szybkie zmiany pozycji wyjściowych np. Z leżenia tyłem siad skulony, lub leżenie przewrotne w skuleniu

2. Kołyski na plecach w skuleniu w przód i w tył z różnych pozycji wyjściowych

3. Przetaczanie bikiem o tłowiu wyprostowanym lub skulonym

4. Zabawy na czworakach czworakach przysiadzie podpartym wyprostny nog do sklon podpartego tzw. Koci grzbiet chowanie głowy w przód przeuwanie głową przyborów pod siebie

5. Skoki zajęcze wykonywane w różnej fromie i modyfikacjach

6. Przewroty na pochylni lub z podwyższenia z różnych pozycji wyjściowych do różnych pozycji końcowych

5. Wynień ćwiczenia w częsci głównej:

Cześc główna trwa ok. 20-25min. Występująw niej ćwiczenia użtykowo-sportowe.

Na każej lekcji należy realizowac minimum 5 zadań:

• zadanie z grupy ćwiczen siłowych

• zadania zwinnościowo akrobatyczne

• równoważne na przyrządac

• skoki gimnastyczne

• zadanie z grupy ćwiczeń szybkościowych

Zestaw V

1. charakterystyka Ćw. Porządkowo dyscyplinujących

Są soskonaly środiem zorganizowania zajęć KF oraz świadomego zdyscyplinowania grupy. Umożliwiają sprawne pod wzgledem metodycznym przeprowadzenie lekcji WF.

Są środkiem mobilizującym ćwiczących.

Ogólnie Ćw. Porządkoww dyscyplinujące możemy podzielią na :

-czynności porządkowe

-ćw porzodkowe ( marsze biegi korowodowe ustawienie kolumn ćwiczebnych ustawienie przyrządów zastępów ćwiczebnych sposób podejścia do i odejścia od przyrządów ustawienie ochrony i sposób zabezpeczenia ćwiczących )

-ćwiczenia dyscyplinujace (postawa zasadnicza spcznij zwroty szyki w miejscu i zmiany szyków odliczania itp)

2. Interdyscyplinarne znaczenie rozgrzewki gimnastycznej

Rozgrzewka gimnastyczna ma charkater interdyscyplinarny znajduje zastowowanie we wszystkich dziedzinach Kf treścią rozgrzewki sa najczęściej świczenia kształtujące wykorzystwwane na lekchach WF i we wszystkich dyscyplinach sportowych.

Rozgrzewka gimnastyczna jest to zestaw celowo uprzoąkowanych ćwiczeń kształtujących przygotowujacych organizmu do większego wysiłku wystepującego w części głównej lekcji Wf lub treningu sportowego bądż w trakcie uczestniczenia w zawodach sporowych.

3. Warunki zachowania równowagi

-zrównoważenie wszystkich sil zwenetrzych

-zachowana równowaga momentów sil

-wielkośc równowaga momentów sił

-wielkośc powierzchni podstawy (podparcia)

-wysokość usytuowania OSC

-wielkośc kąta rownowagi lub stabliności

Rozrożnimay 3 stany równowagi : Stała chwiejna obojętna

4. Metodyka nauczania wymyku przodem

Drążek niski a następnie średni

1. prawidłowy podpór

2. z podporu podmyk w przód o nogach ugietych potem wypostowanych

3. na jednej żerdzi poręczy ustawionych równolegle od drabinek lub z pomocą laski stojąc przed drabinkami wymyk z naprzemianstronnym chodem po szczeblach drabinek

4. Na materacu pod dwutramen z siadu na podłożu podchwytem za niski tram i zaczepieniem stopy o wyższym odepchnieciem sie przejśc do podporu

5. Z postwy stojąc wymyk za pomocą skośne ustawionego przyrządu np ławeczki , pokrwy skrzyni

5. Kształtowanie szybkości na lekcji gimnastyki

Szybkosc to zdolnośc do wykonywania maksymalnej liczyb czynności ruchowych (ćwiczen kształtujących) lb przebucie okreśłonego odcinak drogi w minimalnym czasie.

Miarąszybkości jest minimlany czas uzyskany w biegu na krótkich dystansach (60, 100) w tym przypadku mamy do czynienai z predkoscia liniowa V =s/t

W gimnastyce z taka postacia spotykamy sie tylko e trakcie rozbiegów do skoków gimnastycznych lub skoków akrobatycznych Prędkośc pozioma wynosi ok 7m/s

Często rozbie zastaje ograniczony do wykonaia 2-3 kroków w ćw zwin-akr lbu ćw wolnych na planszy.

W wiekszości ćwiczeń akrobatycznych mamy do czynienai z predkoscia katowa ponieważ cale ciało lub jego częśc porusza sie po łuku lub okregu np wahania w zwiscie lub podporze wymyki podmyli kołowroty przemyki wykręty przewroty przerzuty salta itp

Droge ruchu w tych ćwiczeniach stanowi cześć łuku (s) lub określony(kat a) dp czasu (t)

Zestaw IV

1. Charakterystka gimnastyki i artystycznej.

Gimnastyka artystyczna jest uprawian wylacznie prze kobiety ze wzgledu nawymaganą wrażliwości na piękno i harmonię ruchu. Nierozerwalność ruchu zmyzyką wymaga od ćwiczącej dużej wrażliwości tanecznej oraz poczucia rytmu. Charakterystyczną cechą gimnastyki artystyczniej sąćwiczneia z przyborami> Ćwiczenia te szczególnie rozwijają zręczność. Kazdy przybór obejumuje charakterystyczne zestwy ćwiczeń.

Ćwiczenia z piłklą;

-rzuty podrzuty chwyty

-uderzenie o podłoże różne sposoby kozłowania

-Tocznei piłki po podłożu ramionach naogach z przodu i z tyłu

-przenosy przemachy krązenia

Ćwiczenia ze wstążką:

-łuki wymachy przemachy koła spirale ósemki wężyki rzuty i chwyty

Ćwiczenia ze skakanką:

-cwiczenia wykonywane w miejscu różne przeskoki lub przewleki

-ćwiczenia wykonwane z przemieszczeniem sie w różnych kierunkach

-podskoki przeskokiwykonywane w różnych gormach i poóączenaich

-wymachy i przemachy-kołysanka i obroty w różnych kierunkach

-rzut i chwyty

Ćwiczenia z obreczą:

-wymachy i przemachy

-obrcanie obręży w obu juej osiach

-rzuty i chwyty

-toczenia obręczy po ziemi i po ciele

• przejścia przewleki lbub skoki ponad obręczą i prze obręcz

• Pozycje wyjściowe do ćwiczeń kształtujących.

Pozycje wyjściowe wysokie:

Postawa stojąc wykrok wspiety zakrok wspięty postawa wykorczono-zakroczna rozkork rozkrok jednonnóż wypad w przod wypad w bok unik postawny przoedem unik bokiem unik tyłem opad T w przod w postawie stojąc.

Pozycje wyjściowe średnie:

Klęk prosty klęk jenonóż rozklęk rozklęk jenonóż klęl podpary klęl podpary jednonóż unik podparty przodem przysiad półprzsiad przysiad podparty na czworakach skłon podparty itp

Pozyjce wyjściowe niskie:

Siad rozkorczny said skrzyżny siad skulony siad prosty siad rónoważny siad klęczny siad w półszpagacie siad płotkardki siad wykroczno-zakroczny leżenie tyłem leżenie tyłęm na przedramionach leżenie przodem leżenie bokiem itp.

• Systematyka skoków

Skoki gimnastyczne są ćwiczeniami szybkościowo-siłowymi obejmują około 200 skoków.

Wymagają wyskokiej koncentracji uwagi i koordybnacji . Są doskonalym środkiem kształtowania che wolicjonalnych.

Skoki mieszane (złożone)

1.skoki podstawowe:

• skok rozkroczny

• skok kuczny

• skok ugiety

• skok klęczny

• skol lotny

2.skoki różne

• zawrotne

• odwrotne

• odboczne

3.skoki obrotowe

• skok z przewrotem w przód

• skok wychwytem z karku wychwytem z głowy

• skol przerzutem bokiem

• skok przerzutem w przó z odbiciem o część konia

• skok łamany przerzutem w przód

• skok przerzutem z obrotem ciała wzdłuż osi podłużnej

• skok przerzutem w przód itd.

4.skoki łączne

• połączenie nastepujących po sobie ćwiczeń lub skoków

• skok kuczny klęczny rozkroczny lub giety ze stania na rękach lub po naskoku na ręce.

Skoki wolne (proste)

Zbliżone sądo naturalnych form ruchu faza lotu nie jest zakłócona.

Fazy ruchu: Pozycja wyjściowa Rozbieg Odcicie-jednonóz lbu obunóz Lot po paroboli rzutu skośnego Lądowanie.

• Metodyka nauczania stani na rękach

• przysiad wykonany mocnym odbiciem kolejne ustawienie przed sobą w linni porstej rąk i stóp

• w skłonie podpartym wyskokie przeskoki z nogi na nogę

• przeskoki zawrotne nad ławeczka gimnastyczną z oparcia rąk o przyrząd

• stanie na rękach w rozkroku z pomoca wspólćwiczącego (przez ciężaru ciala z 1 ręki na 2)

• przerzut na bokiem z pomocą współćwiczącego ktory chwta za biodra i pomaga

• przerzut bokiem nad przeszkodą

• przerzut bokiem z zatrzymaniem w stanie na rękach następnie sojście do pozycji końcowej

• przerzut bikiem miedzy dwiema liniami

• Formy prowadzenia zajęć

• forma zajęc w zespołach

• forma zajęć w zespolach dodatkowymi zadaniami

• forma frontalna

• forma gimnastycznego toru przeszkód

• forma obwodu ćwiczebnego

• forma stacyjna

Zestaw VI

1. Charakter torów przeszkód na lekcjach WF

Jest to forma prowadzenia zajęc polegająca na tym ze Uczniowie w czasie ćwiczen użytkowo

Sportowych musza pokonac wyznaczoną przestrzen na której ustawia sie 6-10 przeszkód.

Przed rozpoczęciem ćwiczen należy zapoznac U z kolejnymi przeszkodami, Zadaniem U jest

Indywidualne poprawne pokonaie toru przeszkód w jak njakróteszym czasie. Tor przeszkód powinien zaweirać elementy gimnastycne które będa kształtowac cechy motoryczne.

2. Podskoki w rozgrzewce

Podskokiem rozkrok podskokiem rozkrok podskokiem wykrok NL podskokiem wykrok NP podskok z półobortem w lewo przez ćw podskoki na L i PN podskoki obunóz podskok w przód tyl lewo prawo w miejscu z przemieszczeniem ciala w przód w tył w bok skośnie po okręgu wyskoki i oboroty w róznych formach wypady w przód bok tył.

3. Omów ćwiczenia gimnastyczne

Zwisy są ćwiczeniami siłowymi gdyż ciężar ciala utrzymywany dzieki sile mm zginaczy i obręczy barkowej rozróżniamy ćwiczenia czynne i bierne.

Ćwiczenia te można wykonać na przyrządach : kółka drążek poręczy symetryczne asymetryczne liny pionowe i poziome żerdzie pionowe drabinki kraty.

Ćwiczenia w zwisach dzielimy na zwisy wolne i zwisy mieszane )leżąc zwisy postawne postawy zwieszone)

Podpory stanowią podstawowy środek gimnastyczny kształtowania siły, w podporach ciężar ciała utrzymywany jest dzięki sile mm prostowników i obręczy barkowej. Rozróżniamy ćwiczenia czynne i bierne, ćwiczenia w podporach dzielimy na podpory wolne i mieszane (leżąc, zwieszone, postawne)

Skoki - sa to Cwiczenia szybkościowo siłowe rozwijają sile NN brzucha grzbietu obreczy barkowej koordynacje ruchową oraz zdolność koncetracji odwage orientacje przestrzenną

Dzielimy je na : skoki wolne, skoki mieszane (podstawowe, różne, obrotowe, łaczne)

Przewroty sa najwczesniej wykonywane na zajeciach Wf sa podstawowym środkiem kształtowania zwinności charakteryzuja sie obrotem ciala wokół osi poprzecznej o 360 przy kontakcie skulonego t z podłożem. Moga byc wykonywane w przód tył z miejsca rozbiegu marszu

4. Metodyka nauczania przeskoku rozkrocznego przez kozła.

Kozioł obniżyc na najniższą wysokośc przed nim ustawic odskcznie a za nim materac do ladowania. Ćwiczący staje na odskoczni i kładzie ręce na kozła po 3 tempowych podskokach odbija się i przeskakuje przez kozła. To samo tylko odbija się wyżej i przeskakuje kozioł rozkrocznie. Ustawienie jak wyżej tylko przed odskocznią ustawiamy górną część skrzyni, zeskakujemy ze skrzyni na odskocznie, odbijamy się i przeskakujemy kozioł rozkrocznie.

5. Ćwiczenia na poręczach.

Wywijanie w podporze, wywijanie w oparciu na RR, z siadu rozkrocznego przewrót w przód do siadu rozkrocznego, z oparcia na RR zamach przewrót do oparcia na RR z T wyprostowanym, z oparcia na RR zamachem przewrót w tył do stania na barkach, stanie na barkach siłą, stanie na barkach zamachem, wymyk przodem z pół obrotem do leżenia przodem na żerdziach przodem z NN w rozkroku, a oparcia na RR wsparcie wychwytem do podporu, z oparcia na RR wspieranie w przednim zamachu do podporu, z oparcia na RR wspieranie w tylnym zamachu do podporu zeskok odwrotny lub zawrotny.

Zestaw II

1. Charakterystyka gim sportowej.

Gim sportowa dzieli się na gim kobiet i mężczyzn. Cechą charakterystyczną gim jest wykonywanie złożonych układów ćwiczeń w 4 lub 6 konkurencjach różnych, na poszczególnych przyrzadach w ćw zw wieloboju gim. Wielobój gim kobiet obejmuje w klasie młodziezowej cw wolne, cw na równowazni, skok przez przyżądy, w klasiue sportowej 3 2 1 mistrzowskiej: ćw wolne, ćw na równowazni, na poręczach asymetrycznych, skok przez przyrząd (jest to tzw czworobój gim. Kobiet). W przypadku łącznego wykonania czterech układów ćw obowiązkowych i czterech dowolnych mówimy wtedy o ośmioboju gim. Kobiet. Wielobój gim mężczyzn obejmuje konkurencje: w klasie młodzieżowej-cw wolne, cw na drążku, na poręczach symetrycznych, skok przez przyrząd; w klasie sportowej 3 2 1 mistrzowskiej-cw wolne, cw na drążku, poręczach symetrycznych, kółkach, koniu z łękami, skok przez przyrząd (tzw sześciobój gim mężczyzn). W przypadku łącznego wykonania w wymienionych 6 konkurencjach ukł obowiązkowych, mówimy wówczas o 12-stoboju gim.

2. Systematyka i nazewnictwo cwiczen NN.

Nazewnictwo: wznosy, opusty, przenosy, wymachy, przemachy, krążenia, skręty, skurcze, zgiecia, ugięcia, wyprosty, wsparcia, wykroki i zakroki, rozkroki, uniki, półwagi, wagi, przysiady, półprzysiady, podskoki, wyskoki i obroty, wypady, chody i biegi.

Systematyka: ugięcia(obunóż, jednonóż), wykroki i zakroki(podskokiem lub we wspięciu), rozkroki(podskokiem), półwagi i wagi(przodem, bokiem, tyłem), przysiady i półprzysiady(obunóż lub jednonóż, o kolanach rozwartych lub zwartych, o T prostym z RR w dół lub RR oparte na podłozu, przysiady podparte), klęki(obunóż, jednonóż i rozklęk, o T prostym, klęli podparte), podskoki(obunóż, jednonóż, naprzemiannóż, w miejscu, z przemieszczeniem ciała w przód, w tył, w bok, skośnie, po okręgu), wyskoki i obroty(kuczne rozkroczne, klęczne, ugięte, łączone z obrotami ciała w L lub P i cwierćobroty, półobroty, obroty o 360^o -całe, wypady(w przód, w bok, w tył).

3.Systematyka podporów.

Uwzgledniając zaangażowanie aparatu mm w trakcie wykonywania podporów rozróżniamy czynne i bierne.

1. podpory wolne(proste)- podpór o T wyprostowanym, kuczny, o T ugietym, o NN ugietych, o T w leżeniu przewrotnym, przodem, tyłem, okroczny, o T ugiętym w rozkroku, o wsparciu na RR, w rozpięciu, na RR ugiętych, na przedramionach, stanie na rekach o T wyprostowanym i ugietym i o T mocno ugietym, stanie na rękach w półszpagacie, podpór leżąc przodem wagą na przedramionach, leżąc wagą, leżąc tyłem wagą;

2. podpory mieszane(złozone)

• podpory mieszane leżąc: przodem, tyłem, tyłem o NN ugietych, bokiem, przodem łukiem, tyłem łukiem, przysiad podparty, unik podparty przodem, klęk podparty przodem

• podpory zwieszone: przodem, na drążku na podudziach, podpór zwieszony przodem (wchodzenie stopami po szczebelkach), przodem łukiem, tyłem o NN ugietych, przodem o T ugietym

• podpory postawne: przodem, tyłem, przodem przy ścianie, przodem łukiem, tyłem łukiem, bokiem łukiem

4. Metodyka nauczania przewroty w tył

W nauczaniu przewrotów w tył wykorzystane zostaną ćw przygotowawcze: przewrót w tył skulony z przysiadu podpartego przys. Podp. Zwracamy uwagę na prawidłową pracę RR-RR wyprzedzają ruch obrotowy ciała w tył przez szybkie zgięcie (przedramiona muszą być ułożone równolegle), dłonie ułożone za karkiem asekurują głowę. Energiczny wyprost RR pozwala przejść ćwiczącemu do przysiadu.

5. Kształtowanie gibkości środkami gim

Gibkość to zdolność do wykonywania zadań ruchowych związanych z max amplitudą ruchu. Najprostszym przykładem ćw gibkościowych są energiczne skłony T, wymachy lub odmachy RR i NN(ćw czynne). Ćw czynnościowe bierne to wszystkie ćw rozciągające ze współćwiczącym, szpagaty,..............................

Odrębną gr ćw gibkościowych wymagających dużej ruchomosci w zakresie kręgosłupa stanowia „mostki” (podpór leżąc łukiem tyłem), oraz liczne przejścia powolnym przerzutem w przód i w tył. Gibkość najłatwiej i najskuteczniej kształtować w wieku dziecięcym od 6 do 12 lat.

Zestaw III

1. Charakterystyka akrobatyki sportowej

Akrobatyka sportowa obejmuje następujące specjalnosci:

• skoki akrobatyczne w konkurencjach: skoki kobiet i mężczyzn

• ćw dwójkowe w konkurencjach: dwójki męskie, żeńskie

• ćw zespołowe-piramidy w konkurencjach: piramidy kobiet trójkowe, piramidy mężczyzn czwórkowe

• skoki na trampolinie: w konkurencji K i M- skoki synchroniczne K dwójkowe, skoki synchroniczne M dwójkowe

2. Systematyka i nazewnictwo ćw T

Systematyka ćw T obejmuje płaszczyzny: strzałkową, czołową, poprzeczną i złożoną oraz kierunki ruchu w przód, w tył, w bok, w lewo, w prawo. Ruchy T zapoczatkowane zostają ruchem głowy, której ułożenie wraz z T stanowi pogłębienie a także zwiększenie obszerności określonego ruchu. Do ćw T zaliczamy: skłon T w przód w postawie stojacej, skłon T w tył, opady np. opad T w przód w postawie stojacej, opad T w tył w klęku prostym, skręty np. ze skłonu T w przód-wyprost do PW- do postawy stojąc, skręty w opadach np. w opadzie T w przód -skręty w L lub w P.

3. Systematyka ćw równoważnych

Podział ćw równoważnych: - bez przyrządu; - na przyrządach.

Przykłady ćw równowaznych:

1. wejścia i wyskoki: 1. Wejście na równoważnie- z podporu przodem wejście do postawy przez postawienie NN na kładce z boku(to tzw. Podpór kuczno-rozkroczny); 2. Z siadu rozkrocznego w poprzek zaczepienie NN z tyłu, wejście do postawy przez przysiad podparty; wyskoki 3. Wolne (cwiczacy po odbiciu ląduje bezposrednio na NN np. w przysiadzie); 4. Wyskok kuczny jednonóz lub obunóz; 5. Wyskok rozkroczny; 6. Wyskoki przewrotem w przód, przerzutem, saltem

2. pozycje równoważne: wspięcia na palcach, stania jednonóż z róznym położeniem nogi wolnej, uniki, półwagi, wagi,

3. przejścia, podskoki: w przód, w tył i bokiem, we wspieciu na palcach, chody wypadami, unikami, z klękiem, z przysiadem, krok akcentowany, cwał, krok polkowy, hołubcowy, przemachowy

4. obroty i piruety: ćwierćobroty i półobroty we wspięciu na palcach obunóż w postawie wyprostowanej i piruet w przysiadzie

5. ćw RR, NN, T: na równoważni mogą być realizowane wszystkie ćw kształtyjące w sposób artystyczny

6. elementy zwinnościowo-akrobatyczne: przetoczenia, przewroty, inne

7. zeskoki: kuczny, rozkroczny, klęczny, z obrotami, zawrotny, saltem

4. Metodyka nauczania przerzutu bokiem

Przerzut bokiem jest to pełny obrót wyprostowanego T wokół osi przodotylnej w płaszczyźnie czołowej. Po silnym odbiciu jedną nogą przodem (można również bokiem) następuje krótkotrwałe podparcie rękami o podłoże (stanie na rękach w rozkroku) następnie oparcie nogi zamachowej na podłożu i szybki wyprost T do pozycji stojąc z rękami w bok.

Nauczanie przerzutu bokiem poprzedzone jest ćw pomocniczymy:

• przeskoki zawrotne z róznych pozycji wyjściowych np. w przysiadzie podpartym, skłonie podpartym, uniku podpartym

• przeskok zawrotny przez ławeczkę

• stanie na rękach z postawy stojacej

• w postawie rozkrocznej skłon T w bok i mocnym oparciem jednej ręki o podłoże

• w półprzysiadzie z RR w górę przerzucanie ciała wzdłuż linii przez krótkotrwałe stanie na rękach do półprzysiadu

5. Kształtowanie siły środkami gimnastycznymi

Rozrózniamy 3 metody kształtowania siły: powtórzeniowa, obciążeń maxymalnych, szybkościowo-siłowa.

W gimnastyce dominuje metoda powtórzeniowa i dysponuje bardzo licznymi środkami kształtowania siły: ćw w zwisach i podporach, przeploty, ugiecia i wyprosty; w zwisach lub podporach: wszystkie ćw na przyrządach, ćw dwójkowe akrobatyczne, piramidy, dxwigania, podnoszenia, przenoszenia, czołgania, pełzania, czworakowania, zabawy z mocowaniem, przeciągania, przepychania, rzuty i chwyty, ćw oporowe ze współćwiczacym, ćw z przyborem cięzkim lub lekkim.

---