TYNK AKRYLOWY
- mało odporny - trwały na ok. 10 lat (ładnie barwiący się)
- bardzo łatwo ładuje się elektrostatycznie, gromadzi się ładunek i w wyniku czego tynki takie szybko się brudzą
Wykonując tynki cienkowarstwowe: (najczęstsze błędy)
- różnica odcieni (plamy kolorystyczne), najlepiej ciągle mieszać agregatem
- nie dostosowanie grubości do ziaren
- nie dostosowanie tynku do podłoża
- złe przygotowanie podłoża
- różnice w konsystencji zaprawy
- często układanie tynku na nie doschniętych warstwach podłoża
- zbyt ciemny kolor tynku
- niekorzystne mieszanie systemu
- wykonywanie robót w niekorzystnych warunkach atmosferycznych
- układanie tynku o intensywnym kolorze w niekorzystnych warstwach
Tynk - warstwa z zaprawy lub gipsu pokrywająca powierzchnie ścian, sufitów, kolumn, filarów itp. wewnątrz i na zewnątrz budynku. Zadaniem jej jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem czynników atmosferycznych (w przypadku tynków zewnętrznych), ochrona przed działaniem czynników wewnątrz pomieszczeń (np. para wodna), ogniem (elementy drewniane) oraz nadanie estetycznego wyglądu elementom budynku. Tynk stosuje się również jako warstwę podkładową pod elementy wymagające gładkiego podłoża (płyty styropianowe, płytki ceramiczne) - powszechnie stosuje się wówczas tynk cementowy, cementowo-wapienny lub gipsowy.
Tradycyjne tynki wykonuje się jako jednowarstwowe (surowe, tylko z grubsza wyrównane, pomieszczenia gospodarcze, piwnice itp.), dwu- lub trójwarstwowe. Ze względu na miejsce zastosowania tynki można podzielić na zewnętrzne i wewnętrzne; ze względu na jakość i technikę wykonania widocznej powierzchni: tynki zwykłe, szlachetne, tynki z zapraw plastycznych, tynki specjalne; sposób wykonania: tynki wykonywane ręcznie lub mechanicznie; rodzaj użytego materiału: tynki cementowe, cementowo - wapienne, wapienne, gipsowe.
Tynki specjalne:
- Wodoszczelny - zastosowanie domieszek i odpowiednie zagęszczenie tynku, są to tynki jedno- lub dwuwarstwowe,
- Ciepłochronne - na ścianach nie stanowiących dobrych izolacji termicznych; do zapraw stosuje się kruszywa lekkie np.: żwir paleniskowy; są to tynki dwuwarstwowe,
- Zabezpieczające przed promieniowaniem - stosowanie do zapraw kruszyw ciężkich (barytowe, emonitowe, opiłki żelaza, jak najmniejsza zawartość wody).
Tynki zwykłe:
- Tynk kategorii 0 (pomieszczenia gospodarcze, tynki jednowarstwowe, tylko obrzutka bez zacierania "rapowany"),
- Tynk kategorii 1 (obrzutka i wyrównanie, tynki jedno- lub dwuwarstwowe),
- Tynk kategorii 2 (tynk dwuwarstwowy z powierzchnią zatartą na ostro),
- Tynk kategorii 3 (tynk trójwarstwowy, jak w kategorii 2 + gładź szpachlowa, zatarty na ostro,
- Tynk kategorii 4 (tynk trójwarstwowy, zatarty na gładko),
- Tynk kategorii 4F (tynk trójwarstwowy, zatarty packą z filcem),
- Tynk kategorii 4W (tynk trójwarstwowy, zatarty packą stalową, co powoduje jego wypalenie, bardzo gładki).
Tynki z zapraw plastycznych - sztablatury, tynki cienkowarstwowe ze specjalnych, fabrycznie przygotowanych wypraw nanoszone na gładkich podłożach betonowych, warstwie ocieplenia (wełna mineralna, styropian).
Tynki specjalne
- wodoszczelne, ciepłochronne, zabezpieczające przed promieniowaniem itp., wykonane z ściśle dobranych receptur.
Ponadto można wyróżnić:
- suche tynki - wykonywane z płyt gipsowo - kartonowych przyklejanych masą gipsową do ściany, lub przykręcanych do stelaża z kształtek aluminiowych (zależy od odchyleń na licu ściany);
- gładzie gipsowe - cienkie wyprawy (grubości ok. 1 - 3 mm) z gipsu nakładane na powierzchni tynku.
Tynki cienkowarstwowe stosuje się przede wszystkim do wykańczania domów ocieplonych metodą lekką mokrą. Tynki te mają znacznie bogatszą kolorystykę i większą różnorodność faktur niż tradycyjne tynki cementowo-wapienne.
Producenci tynków cienkowarstwowych dopuszczają ich stosowanie bezpośrednio na ścianach (a nie na warstwie ocieplenia), jednak pod warunkiem że podłoże pokrywane tynkiem będzie przygotowane w ten sam sposób jak w systemie ociepleń, czyli wyrównane zaprawą klejową z zatopioną w niej siatką zbrojącą.
Tynk cienkowarstwowy można czasem nakładać na tynk tradycyjny lub podkładowy, ale jeśli ten ostatni nie pochodzi od tego samego producenta, nie ma gwarancji, że wyprawa nie popęka.