InterViews rozdz. 5

Ustalenie tematu i planowanie wywiadu

Otwartość i emocje w badaniach z udziałem wywiadu

• otwartość - zalety wywiadu jakościowego, nie ma żadnych standardowych technik lub zasad badań opartych o pozbawiony standaryzacji wywiad ( istnieją standardy wyboru metod, na różnych etapach wywiadu)

• giętkość, podejmowanie na miejscu decyzji czy pójść za nowym tropem, czy trzymać się ustalonego planu

• dobre przygotowanie do wywiadu, umiejętne poprowadzenie wywiadu

brak standaryzacji dotyczy wywiadu, bo sam wywiad badawczy przebiega standardowo, często przez 5 charakterystycznych faz emocjonalnych:

1. faza antypozytywistycznego entuzjazmu - badacz silnie zaangażowany w problem, pragnie przeprowadzić realistyczne badania codzienności. Mają to być badania realistyczne, a nie traktowane pozytywistyczne zbieranie ilościowych danych opartych o abstrakcyjne teorie

2. faza cytowania wywiadu - badacz podejmuje rejestrację wywiadów wstępnych i jest w to zaangażowany. W tej fazie pojawia się osobiste zaangażowanie i utożsamianie się z osobami udzielającymi wywiadu

3. faza ciszy - uspokojenie się, brak zachwytu jak w pierwszych fazach. Faza ta charakteryzowana powagą i cierpliwością

4. faza ciszy przepełniona irytacją - czas mija od przeprowadzenia wywiadu i nie ma dalej wyników, lekki kryzys badacza

5. faza wyczerpania - brak siły i czasu badacza aby spisać początkowo interesujące wyniki. Jedna odmiana tej fazy a) „nie do druku” wieleset stron transkrypcji wywiadów nadal jest nieopracowana ; b) „jako wykład” badacz przywołuje ciekawe cytaty na wykładach, lecz odkłada napisanie ostatecznego sprawozdania ; c) „ratuj co jeszcze jest do uratowania” powszechnie rozwiązanie, wywiady pojawiają się jako izolowane cytaty, bez metodologicznej lub teoretycznej analizy ; d) „raport końcowy” badacz może odstąpić od pierwotnego zamiaru, bo nie powiodła się próba przekazania czytelnikom pierwotnych wiadomości zawartych w wywiadzie

intensywność emocji zmienia się z fazy na fazę, entuzjazm który jest charakterystyczny na początku, może pojawić się w późniejszych fazach. Fazy te można również spotkać przy innych metodach badawczych. Lecz opisane fazy wcale nie muszą mieć miejsca.

Siedem stadiów wywiadu badawczego:

1. ustalenie tematu / temtyzacja. Trzeba sformułować cel badań i opisać przedmiot badań przed przeprowadzeniem wywiadów.

2. projektowanie / planowanie. Trzeba ustalić plan badania, biorąc pod uwagę te siedem stadiów, zanim zaczniemy przeprowadzać wywiady. Planowanie jest potrzebne aby zdobyć wiedzę, do której zmierzamy

3. prowadzenie wywiadów. Przeprowadzenie wywiadu zgodnie ze wskazówkami

4. transkrypcja. Trzeba przygotować materiał do analizy, która zwykle polega na spisaniu nagrania

5. analiza. Trzeba zdecydować na podstawie założonego celu i przedmiotu badań jakie metody są bardziej stosowne do tych materiałów.

6. weryfikacja. Trzeba upewnić się co do zakresu generalizacji, rzetelności i trafności wyników wywiadu

7. pisanie sprawozdania / raportu. Trzeba zakomunikować wyniki badań i stosowane metody w takiej postaci, która spełnia kryteria naukowe, brać pod uwagę etyczne aspekty badania i przedstawić rezultaty w łatwej do zrozumienia postaci

powiązanie faz emocjonalnych ze stadiami wywiadu:

1. antypozytywistyczny entuzjazm przemija podczas faz ustalenia tematu i planowania badań

2. cytowanie zajmujących opisów ma miejsce w fazie przeprowadzenia wywiadu

3. faza ciszy zwykle towarzyszy transkrypcji wywiadów, a szczególnie fazie analizy zapisów

4. fazę weryfikacji często przeskakujemy

5. wyczerpanie dominuje w fazie pisania sprawozdania z badań

przyczyną tych utrapień jest często pominięcie w pośpiechu stadiów starannego ustalenia tematu i planowania wywiadu, które w przypadku wywiadu są bardzo ważne.

Wywiady o ocenianiu uczniów

1. Ustalenie tematu : wyjaśnianie pojęć i teoretycznych analiz odnośnie badanego tematu i sformułowanie pytań badawczych. Badanie dotyczące oceniania, podjęte z powodu publicznej dyskusji o następstwach wystawiania ocen w związku z nową polityką edukacyjną. Hipoteza: wystawianie stopni wpływa na proces uczenia się i na sytuacje społeczne; wzrośnie dominujący wpływ oceniania wraz z ograniczeniem dostępu do szkół wyższych. Celem wywiadów było sprawdzenie tych dwóch hipotez, poznanie głównych wymiarów następstw wystawiania stopni uczniom.

2. Plan. Przeprowadzenie badania z 30 uczniami szkoły średniej, dobrano uczniów z trzech szkół, ze względu na porządek alfabetyczny ich nazwisk. Badanie przeprowadzone również z sześcioma nauczycielami, aby uzyskać inną perspektywę dotyczącą oceniania.

3. przeprowadzenie wywiadu. Stosowano szczegółowy zbiór wskazówek do wywiadu, każdy trwał ok. 45min i był rejestrowany na taśmie.

4. transkrypcja. W odniesieniu do wszystkich przeprowadzonych 36 wywiadów, dokonano słownej transkrypcji, wynikiem tej operacji było zapisanie ok. 1000stron.

5. analiza. Poddano kategoryzacji wywiady 30 uczniów zależnie od różnych form ich zachowań związanych z wystawieniem stopni. Wywiady poddano też szczegółowej interpretacji jakościowej.

6. weryfikacja. Próbowano dokonać kontroli rzetelności i trafności w trakcie projektu

7. pisanie raportu. Projekt zakończyło wydanie książki.

Na podstawie tego wywiadu dokonano badań kwestionariuszowych. Na dużej liczbie uczniów dowiedziono jak oni są zgodni z odpowiedziami z wywiadu.

Ustalenie tematu. „co?” „dlaczego?” „jak?” będzie wyglądał wywiad:

- co? Uzyskanie wiedzy o przedmiocie badań

- dlaczego? Objaśnienie celu badań

- jak? Zdobycie wiedzy o różnych technikach prowadzenia wywiadu u analizy wyników oraz podjęcie decyzji, którą z technik zastosować

Treść

zaznajomienie się z teorią odnośnie tematu badania, przegląd literatury z danej dziedziny. Bez zapoznania się wcześniejszego nie wiemy czy wiedza uzyskana poprzez wywiad jest nowa i jaki ma wkład do nauki. Znaczna część tworzenia projektu badawczego powinna mieć miejsce zanim włączymy mikrofon, aby zacząć rejestrować wywiad. Planowanie w tej fazie wiąże się z pojęciowym i teoretycznym zrozumieniem fenomenu poddanego badaniu, ustaleniem podstawy do której odniesiemy i dodamy nowa wiedzę.

Cel

Nie tylko określenie celu, ale również wyjaśnienie celu badania. Wywiady albo służą rozpoznaniu zjawiska lub sprawdzaniu hipotez. Wywiad eksploracyjny jest otwarty i posiada mało zróżnicowaną strukturę. Więc prowadzący wprowadza do pytań pewną kwestię, obszar poszukiwań lub problem do rozwiązania. Wywiady, które sprawdzają hipotezy są bardziej uporządkowane.

Cel główny wywiadu może być empiryczny albo teoretyczny. Chcemy uzyskać empiryczną interpretację, albo poddać testowi określoną implikacje teorii, albo stworzyć nową teorię poprzez wywiady i obserwacje.

Celem wywiadu może być również zdobycie wiedzy o określonej osobie lub instytucji, wykorzystanie przypadku do ilustracji bardziej ogólnego zjawiska.

Może być też służyć jako pomocnicza metoda w połączeniu z innymi metodami.

Planowanie

Składa się z zaplanowania całości badań oraz metod uzyskania zamierzonej wiedzy

• Wymiar czasowy

Trzeba pamiętać ciągle o trwaniu wywiadów w czasie. O ostatecznym raporcie trzeba myśleć już od samego początku. Trzeba też przemyśleć jakie zmiany w planie może sprawić, to że kompetencje i wiedza wzrastają wraz z ilością przeprowadzonych wywiadów.

Orientacja w całości. Ważne jest to, aby mieć ogólną wizję całości badania, zanim rozpoczniemy wywiady

Wzajemna zależność stadiów. Istnieją powiązania między wyborem metody na różnych stadiach badania. Decyzja podjęta w jednym stadium, otwiera i zamyka inne dostępne alternatywy w kolejnym.

Pamiętaj o wytworze ostatecznym. Trzeba od początku mieć na względzie wytwór końcowy badania. Czy rezultatem badania będzie publikacja? Czy krótki artykuł? Odpowiedzi na takie pytania mogą być wskazówkami w trakcie poszczególnych stadiów projektu badań, pomagając w podejmowaniu decyzji.

Przenieś zadania do faz wcześniejszych. Jeżeli to możliwe przenieś zadania planowane w późniejszych stadiach do wcześniejszych. Kłopotliwe kwestie, które niesie ze sobą projekt zaczynają się ujawniać w późniejszych stadiach, lecz zaczynają one się rodzić wcześniej. Rozwiązaniem kłopotów jest dbałość o jakość początkowych wywiadów, np. rozjaśnienie sensu wyrażeń użytych przez badanych w trakcie wywiadu ułatwi późniejszą analizę. Jakość wywiadu nie jest kwestią jakości projektu lecz od samego początku, refleksyjnego ujmowanie tematu i celu badania.

Wzrost doświadczenia i kompetencji. Prowadzący uczy się w trakcie trwania wywiadów. Może poszerzać i zmieniać rozumienie badanych fenomenów. Może też jednak spowodować powstanie konfliktu motywów. Nie ma łatwego rozwiązanie tego problemu, lecz dobrym zaleceniem jest aby od samego początku jasno określać cel badań.

• Formy wywiadu

Wywiady indywidualne: różnią się od siebie zależnie od treści

Wywiady grupowe (focusowe) interakcje między prowadzącym a grupą często prowadzi do spontanicznych wypowiedzi w temacie wywiadu. W konsekwencji interakcje ograniczają kontrolę prowadzącego, co doprowadza co chaotycznych zbiorów danych.

• Jak wiele potrzebuję osób badanych?

Tyle osób ile to konieczne, aby wykryć to co musisz poznać 

Ilość badanych zależy od celu badania. W badaniach jakościowych z użyciem wywiadu zazwyczaj liczba badanych jest albo za mała albo za duża. Jeżeli za mała, nie ma możliwości dokonania statystycznej generalizacji albo sprawdzenia hipotezy odnośnie różnic między grupami. Jeżeli za duża, nie jest możliwe dokonanie wnikliwych interpretacji wywiadu.

• Dostępne zasoby na badania

Czas i pieniądze. Łatwo można zapomnieć w fazie planowania o wielkości środków potrzebnych do przeprowadzenia wywiadu. Tak się dzieje kiedy nie odpowiadamy sobie na pytanie ile czasu zajmie ów badanie. Przeprowadzenie wywiadów nie jest tak czasochłonne i kosztowne jak ich późniejsza transkrypcja.

Jakość w przeciwieństwie do ilości. Bardziej korzystne dla wyników badań byłoby przypisanie więcej czasu na przygotowanie wywiadów i ich analizę, zamiast zwiększenia liczby wywiadów w każdym badaniu.

Biegłość w prowadzeniu wywiadów. Dobre wywiady wymagają kunsztu zarówno w odniesieniu do przedmiotu badań jak i interakcji z ludźmi.

• Kiedy nie stosować wywiadów

We współczesnych badaniach nastąpił wzrost stosowania wywiadów, nawet w tych obszarach gdzie lepsze byłby użycie innych metod. Warto rozważyć to przed badaniem, która z technik byłaby bardziej efektywna. Np. w badaniach dotyczących wyborów, gdzie trzeba zbadać większe grupy ludzi, wywiad jakościowy nie jest najlepszą metodą, lepiej tu wykorzystać kwestionariusz, ankietę z alternatywnymi odpowiedziami. Również wtedy kiedy brakuje nam czasu na przygotowanie wywiadu. Również jeżeli chcemy badać zachowania ludzi i interakcje z otoczeniem lepszym wyjściem będzie obserwacje niż wywiady.

Od metody do biegłości

Prowadzenie wywiadu to sztuka, polegająca na ocenie sytuacji przez wykwalifikowanego badacza, a nie postępowaniu zgodnie z niezależnymi od treści i od kontekstu regułami, które nakazuje metoda. W przypadku wywiadów terapeutycznych i badawczych narzędziem badawczym jest osoba przeprowadzająca wywiad. Wynik zależy od jej wiedzy, wrażliwości i empatii. Technika przeprowadzania wywiadu otwartego wymaga wiele lat nauki i własnych doświadczeń.

InterViews rozdz.7

Sytuacja wywiadu

1) Cel jakościowego wywiadu badawczego:

-uzyskanie jakościowego opisu świata przeżyć podmiotu, aby stała się możliwa interpretacja ich sensu

Wywiad jest formą interakcji ludzkiej, w której wiedza rozwija się poprzez dialog. Nie jest ona tak anonimowa i neutralna jak w przypadku osoby odpowiadającej na pytania kwestionariusza, nie jest również tak osobista i nasycona emocjami jak w wywiadzie terapeutycznym.

2) Prowadzący:

-stwarza kontakt

-ustala atmosferę, w której osoba czuje się dostatecznie bezpieczna

-zachęca do wyrażania osobistych uczuć i emocji a zarazem stara się uniknąć tego, aby wywiad zamienił się w sytuację terapeutyczną, nad którą nie mógłby zapanować

-posiada empatyczny dostęp do świata osoby udzielającej wywiadu

-wykorzystuje siebie jako instrument badawczy, opiera się na niejawnym cieleśnie i emocjonalnie trybie poznawania, który pozwala na uprzywilejowany dostęp do świata przeżyć osoby badanej

3) Konwersacja

Nie jest ona interakcją dwóch równych partnerów, istnieje asymetria władzy. Prowadzący kieruje.

4) Wymiary wywiadu

Wywiady posiadają wiele wymiarów. Różnią się stopniem uporządkowania struktury-od wywiadów dobrze uporządkowanych, które biegną zgodnie z kolejnością jednolicie sformułowanych pytań do wywiadów otwartych, gdzie przedmiot zainteresowania stanowią kolejne tematy, ale bez wstępnych pytań i kolejności.

5) Różnice pod względem celu wywiadu:

-cel i pytania lub

-pytania i cel na końcu

Wywiady mogą kłaść nacisk na opis w przeciwieństwie do interpretacji. Mogą mieć wymiar intelektualny albo emocjonalny.

6) Ustalanie ram wywiadu

Wywiad jest sceną na której rodzi się wiedza w trakcie interakcji ról. Udzielającego wywiadu należy poinformować, przed i po wywiadzie o kontekście wywiadu poprzez krótkie jego omówienie. Wprowadzamy KONTEKST wraz z INSTRUKCJĄ przed wywiadem, w której prowadzący definiuje sytuację, omawia cel, wykorzystanie magnetofonu itp. Następnie zapytuje, czy osoba ma jakieś pytania.

Po wywiadzie również następuje instrukcja. Przy końcu wywiadu istnieje pewne napięcie. Interakcja kończy się tym, że prowadzący wskazuje na główne informacje, które uzyskał w wywiadzie. Osoba udzielająca wywiadu może zechcieć podać swoje uwagi. Instrukcja po wywiadzie nadal może trwać po tym, jak magnetofon zostanie wyłączony.

7) Przewodnik do wywiadu

-wskazuje na tematy i ich kolejność w wywiadzie

-może zawierać tematy ujęte surowo(tylko) albo może być szczegółową sekwencją starannie sformułowanych pytań.

*W wywiadzie w połowie uporządkowanym przewodnik powinien zawierać tylko zarys tematów, których dotyczy wywiad wraz z sugerowanymi pytaniami. Każde pytanie można oceniać jednocześnie w odniesieniu do wymiarów

-tematycznych (powiązanie z tematem badań)i

-dynamicznych(interpersonalne relacje w wywiadzie)

Pytania do wywiadu powinny być przygotowane tak, by brać pod uwagę dalsze stadia wywiadu. W wymiarze dynamicznym pytania powinny zachęcać do dodatnich interakcji

-podtrzymywać bieg rozmowy

-skłaniać osoby do swobodnego omawiania swych przeżyć i odczuć

-pytania powinny być łatwe i pozbawione akademickiej TERMINOLOGII

Dwa poprzedniki wywiadu:

1)Zawierający pytania dot. Podstawowych tematów zawartych w projekcie wywiadu

2)Z pytaniami, które można postawić w trakcie wywiadu

8) Pytania wywiadu

-ma UPORZĄDKOWANĄ strukturę zadawania pytań

-pytanie otwierające może dotyczyć konkretnej sytuacji, potem można dociekać różnych kwestii, które wprowadza odp. na to pytanie

-decyzje o tym, jak wiele będziemy śledzili kwestii, które wprowadza odpowiedź podmiotu, będzie zależało od celu i treści wywiadu

Aktywne słuchanie- umiejętność czujnego wsłuchiwania się w to, co mówi osoba udzielająca wywiad, może być równie istotne jak rzeczowe mistrzostwo w technice zadawania pytań

9) Rodzaje pytań:

-wprowadzające- „czy możesz mi opowiedzieć o..?”- otwierają wywiad, dostarczają bogatych, spontanicznych opisów, gdzie podmioty podają to, co przeżywają jako główne wymiary badanego zjawiska

-rozwijające - postawa zaciekawienia „mhm”, istotna jest intonacja

-sondujące - „Czy możesz powiedzieć o tym coś więcej?” -rozwijają odpowiedzi, sondują ich treść bez ustalania wymiaru wypowiedzi

-wyszczególniające - wnikliwe „O czym wtedy pomyślałeś?”

-wprost - „Czy kiedykolwiek dostałeś pieniądze za dobre stopnie?”

-pośrednie - pytania projekcyjne „Co sądzisz o tym, jak inni uczniowie patrzą na rywalizację o stopnie?”

- o strukturę - „Chciałbym wprowadzić teraz inny temat” - badacz powinien wiedzieć, kiedy dany temat się wyczerpał

- milczenie - czas na zastanowienie

- interpretujące - „Zatem sądzisz, że?”(powtórzenie pytania) , pytania o domysły- „ Czy możesz dostrzec jakiś związek między dwiema sytuacjami- Twoją rywalizacją o stopnie w domu i Twoimi relacjami z rodzeństwem w domu?”

10) Wsłuchiwanie się

jest ważne w podejściu fenomenologicznym i hermeneutycznym do prowadzenia wywiadu

Podejście FENOMENOLOGICZNE:

• Wsłuchiwanie się bez uprzedzeń

• Przyzwalające się opisom rozwijać się bez przerw stwarzanych przez pytania prowadzącego wywiad i efektów założeń wstępnych, jakie ter zawierają w sobie

Podejście HERMENEUTYCZNE: wiąże się z interpretującym wsłuchiwaniem się w różnorakie horyzonty sensów zawartych w wypowiedziach osób udzielających wywiadu

InterViews rozdz.8

Jakość wywiadu

Wywiad jest surowym materiałem do dalszego procesu analizy sensu

Kryteria jakości wywiadu:

• Zakres spontanicznych, bogatych, konkretnych i stosownych uzyskanych od osoby udzielającej wywiadu

• Im krótsze są pytania prowadzącego wywiad i dłuższe wypowiedzi osoby udzielającej wywiad, tym lepiej

• Stopień, w jakim prowadzący wywiad wynika i wyjaśnia sensy odnoszące się do istotnych aspektów odpowiedzi

• Wywiad idealny jest poddawany w znacznej mierze interpretacji już w biegu wywiadu.

• Prowadzący wywiad, już w biegu wywiadu próbuje zweryfikować własne interpretacje wypowiedzi podmiotu

• Wywiad ,,komunikuje sam siebie”- tzn. że opowiadanie jest zawarte same w sobie i ledwie wymaga dodatkowych opisów i wyjaśnień.

Podmiot wywiadu

Dobry podmiot wywiadu:

-współdziała i posiada motywację,

-jest elokwentna i zna się na tym o czym mówi,

-jest prawdomówna i konsekwentna,

-daje dokładne i ścisłe odpowiedzi na pytania prowadzącego wywiad

-dostarcza wypowiedzi,

-nie zaprzecza samej sobie

-trzyma się tematu wywiadu i nie błądzi

Elokwencja i komunikatywność może w pewnych przypadkach maskować bardziej sprzeczne związki z tematem badań

Tak naprawdę jednak podmioty idealne NIE ISTNIEJĄ

różne osoby są przydatne dla różnych typów wywiadu, takich jak zbieranie ścisłych obserwacji świadka, w przeciwieństwie do zbierania wypowiedzi o osobistych przeżyciach i szansach emocjonalnych.

Kwalifikacje osoby prowadzącej wywiad:

1. Ma biegłą znajomość tematu. Prowadzący wywiad posiada rozległą wiedzę o temacie wywiadu, może prowadzić ze znawstwem konwersacje o temacie ( mając znajomość jego głównych aspektów, wie w jakie kwestie warto wniknąć, nie próbuje olśniewać swoją rozległą wiedzą

2. Nadaje porządek wywiadowi. Wprowadza w cel wywiadu, nakreśla procedurę, kończy wywiad, na przykład krótko omawiając czego dowiedział się w biegu rozmowy i pyta czy osoba udzielającą wywiad ma jakieś pytania dotyczące tej sytuacji.

3. Mówi jasno i wyraźnie. Stawia jasne, proste pytania. Mówi wyraźnie i zrozumiale, nie stosuje akademickiego języka, ani zawodowego żargonu. Wyjątkiem jest wywiad pod stresem-wtedy pytania mogą być złożone i niejasne, gdzie odpowiedzi podmiotu ujawniają jego reakcję na stres.

4. Jest delikatny. Pozwala osobą uczestniczącym w wywiadzie kończyć to co mówią, pozwala im mówić w ich własnym rytmie myślenia i wypowiadania. Jest swobodny w kontakcie, toleruje milczenie, daje do zrozumienia że jest możliwe przedstawienie niekonwencjonalnych i prowokacyjnych opinii i omawianie kwestii budzących emocje

5. Jest wrażliwy. Przysłuchuje się aktywnie treści tego co jest powiedziane. Prowadzący wywiad jest empatyczny, wsłuchuje się w przekazy emocjonalne tego co powiedziano( nie tylko słucha tego co jest powiedziane, ale również jak jest powiedziane, dostrzega również to czego nie powiedziano. Prowadzący zauważa tez który temat budzi zbytnie emocje, aby dalej go rozwijać w wywiadzie.

6. Jest otwarty. Słyszy które aspekty są istotne dla udzielającego wywiad

7. Kieruje przebiegiem wywiadu. Wie co chce znaleźć, znany jest mu cel wywiadu i co jest istotne aby uzyskać wiedzę o temacie wywiadu. Nie boi się przerwać dygresji osoby prowadzącej wywiad.

8. Jest krytyczny. Nie bierze wszystkiego, co powiedziane za dobrą monetę, ale krytycznie dopytuje się aby zbadać rzetelność i trafność tego co mówi osoba udzielająca wywiad.

9. Pamięta co zostało powiedziane. Zachowuje to co podmiot powiedział w trakcie wywiadu, może przypominać wcześniejsze wypowiedzi i prosić o rozwinięcie.

10. Interpretuje odpowiedzi. Udaje mu się w trakcie trwania całego wywiadu rozjaśnić i poszerzyć sens wypowiedzi osoby udzielającej wywiad.

Uczenie się by stać się osobą wprawnie prowadzącą wywiad zachodzi przez:

-czytanie książek,

-czytanie wywiadów,

-wsłuchiwanie się w taśmy,

-obserwując bardziej doświadczonych badaczy,

-ale najważniejsza jest własna praktyka

Jednak nie ma wystarczających kryteriów oceny jakości wywiadu

potrójny ideał wywiadu :

dokonanie interpretacji, uzasadnienie, zakomunikowanie przy końcu wywiadu

Weryfikacja - testowanie, powtarzanie pytania w trzech różnych wersjach, aby testować rzetelność odpowiedzi

Etyka prowadzenia wywiadu

Świadoma zgoda

Poprzez instrukcję wstępną i instrukcję kończącą, podmioty badań należy poinformować o celu i procedurze wywiadu

Korzystne jest posiadanie spisanej umowy zarówno przez prowadzącego i udzielającego wywiadu

W ten sposób uzyskujemy świadoma zgodę osoby udzielającej wywiadu na uczestnictwo w badaniu i późniejsze wykorzystanie wywiadu

Ta umowa zawiera inf. o poufności, o tym kto będzie miał dostęp do wywiadu, prawa badacza do do publikacji wywiadu, i praw osoby udzielającej wywiad.

Poufność

Wywiad w badaniach jakościowych wiąże się z innymi kwestiami etycznymi, innymi niż w przypadku standaryzowanych kwestionariuszy albo rozmów w trakcie terapii. Poufność w tamtych przypadkach zapewniają obliczone średnie odpowiedzi na kwestionariusz lub ankiety.

Konsekwencje wywiadu

Konsekwencje wiążą się z samą sytuacją badania i późniejszymi skutkami uczestniczenia w wywiadzie.

W badaniach nad ocenieniem, ogólne pożytki z badania zdawały się nie stwarzać problemów.

Badania i wywiady terapeutyczne

Można nakreślić niektóre konsekwencje wywiadów badawczych poprzez porównanie z wywiadem terapeutycznym.

Głównym celem terapii jest dokonanie zmiany w pacjencie w badaniach jest zdobycie wiedzy

Zdolność prowadzącego wywiad badawczy do uważnego słuchania może w pewnych przypadkach doprowadzić do quasi - terapeutycznej relacji, w odniesieniu do których większość osób prowadzących wywiady badawcze nie ma stosownego treningu ani czasu.

Do quasi-terapeutycznej relacji może przyczynić się długie i wielokrotnie powtarzane wywiady z tą samą osobą, gdzie może rozwiązać się bliski osobisty kontakt.

Jeżeli tematy wywiadów wiążą się z bardzo osobistym i emocjonalnymi kwestiami, mogą w pewnych przypadkach prowadzić do głębszych osobistych problemów wymagających pomocy terapeutycznej.

Trzeba brać pod uwagę, kiedy planujemy badanie, możliwość że sytuacja wywiadu może zbliżyć się do sytuacji terapeutycznej. Trzeba postępować tak aby to się nie wydarzyło

W terapii jest sprawą etyczną zachowanie sceptyzmu wobec tego co mogą mówić pacjenci : brak im poczucia sensu i i celu życia i podejmują terapię, aby uzyskać pomoc w rozpoznaniu się, jaki sens może mieć ich życie i czego faktycznie chcą.

Kiedy badać dokonuje interpretacji wychodzących poza rozumienie siebie i osób udzielających wywiadu, powstaje kilka kwestii:

czy należy konfrontować osoby badane z interpretacją ich samych o które one nie prosiły? W trakcie wywiadu? W toku analizy wywiadu? Kiedy spisywane są raporty z wywiadów?

W terapii: pacjenci zapobiegają o terapię i płacą terapeucie, by pomógł im rozwiązać problemy, zmierzyć się z bolesną prawdą, zrozumienie samego siebie

W psychoanalizie: przepracowanie oporu pacjenta wobec interpretacji terapeuty jest istotną częścią procesu terapeutycznego

Pytania naprowadzające

to pytanie w obrębie jakiegoś okresu nauczania w którym znalezienie odpowiedzi na to pytanie nie jest podstawowym celem lecz tylko środkiem do osiągnięcia rozwiązania pytania głównego.

Stosujemy:

- aby wyciągnąć od osoby odpowiedzi na ważne dla nas pytania

-aby uzyskać inf. którą osoba chce zataić

-kiedy chce się sprawdzić konsekwencje i rzetelność wypowiedzi

Jakościowy wywiad badawczy szczególnie dobrze nadaje się do wykorzystania pytań naprowadzających, aby wielokrotnie skontrolować rzetelność odpowiedzi osób udzielających wywiadu,jak i zweryfikować interpretacje prowadzącego wywiad.

---