4075

Gdy kopyto dotyka ziemi, następuje wstrząs na poziomie puszki kopytowej. Spowodowane nim wibracje są przenoszone przez płytki rogowe i tworzywo kopytowe, a tam w dużym stopniu absorbowane przez ,,układ hydrauliczny” składający się z niezliczonych małych naczynek krwionośnych. Tak więc wstrząs jako pierwsza przyjmuje podkowa lub podeszwa, o powierzchni około 50cm2, zaś falę uderzeniową pochłania system płytek, o łącznej powierzchni przekraczającej 5000cm2. W fazie podparcia, gdy staw pęcinowy jest opuszczony, pionowy nacisk wywierany ciężarem konia jest przeniesiony na przednią część kopyta, stanowiącą dwie trzecie jego obwodu. Strzałka gąbczasta zostaje ściśnięta, napiera na chrząstki po obu stronach, piętki się rozstępują, a strzałka wygina się i opuszcza. Gdy nacisk ustaje, piętki ponownie się schodzą dzięki elastyczności strzałki, chrząstek oraz samej puszki kopytowej na wysokości piętek. To ciągłe rozszerzanie i kurczenie strzałki gąbczastej oraz puszki kopytowej pozwala amortyzować wstrząsy, a ponadto wzmaga krążenie krwi w całej kończynie.