ODCZYN PROGOWY ORAZ WARTOŚĆ PROGOWA TOLERANCJI TKANKI; ODCZYN ODRACALNY, NIEODWRACALNY, OGÓLNY, PARADOKSALNY, MIEJSCOWY.
ODCZYN - określa reakcje organizmu na czynnik fizyczny. Powstaje na skutek zadziałania energii na tkankę i jest zależny od:
od ilości tej energii i jej natężenia
od czasu jej działania
od właściwości danej tkanki
ODCZYN PROGOWY - jest to najmniejszy, możliwy do stwierdzenia, powstający odczyn.
WARTOŚĆ PROGOWA TOLERANCJI TKANKOWEJ - jest to stopień odczynu, warunkowany przez wrażliwość danej tkanina konkretna postać energii. W momencie przekroczenia granicy tolerancji tkanki na przystosowanie się na bodziec fizyczny następuje uszkodzenie tejże tkanki. Granica taka jest określana jako wartość progowa tolerancji tkanki, a jej miarą jest ilość energii, która jest dostarczana w danym czasie.
ODCZYN ODWRACALNY - jest to odczyn ustępujący po jakimś czasie.
ODCZYN NIEODWRACALNY - to odczyn, powstający na skutek uszkodzenie tkanki. Stopień uszkodzenia, czyli również upośledzenia/zniesienia czynności i funkcji tkanki oraz zaburzenia/zniszczenia struktury tkanki, zależy od nasilenia i natężenia działającego bodźca.
ODCZYN PARADOKSALNY - występuje wtedy, gdy tkanki zostały uszkodzone bądź zmienione w procesie chorobowym, co powoduje odmienne działanie mechanizmów decydujących o odczynie. Za przykład można tutaj podać reakcje skurczenia się naczyń krwionośnych na czynnik/bodziec cieplny występującą w zaburzeniach naczynioruchowych.
ODCZYN MIEJSCOWY - odczyn występujący dokładnie w miejscu, w którym działa energia.
ODCZYN OGÓLNY - jest to odczyn, stanowiący odpowiedź całego organizmu, ewentualnie tylko układów, na jakiś bodziec fizyczny. Odczyn ogólny powstaje w wyniku zmian, które zachodzą w organizmie na skutek miejscowego wpływu energii lub tez na drodze odruchowej (wzrost temperatury po długim ogrzewaniu kończyny).