Podział momentów sił grup mięśniowych. Siłę mięśniową możemy zmierzyć za pomocą: - metodą pośrednią - za pomocą testów ruchowych, - metodą bezpośrednią - za pomocą dynamometrów. Wielkość działania siły na staw, zależy od momentu siły (M=F*r): MFm =MFz - praca izometryczna, MFm> MFz - praca koncentryczna, MFm< MFz - praca ekscentryczna, -- praca koncentryczna i ekscen. To prace o charakterze dynamicznym (występuje ruch, gdyż nie równoważą się momenty sił) Warunki pomiaru momentów sił grup mięśniowych opierają się o I zasadę dynamiki dla ruchu obrotowego: „jeżeli na ciało osadzone na osi działa układ sił, którego momeny wypadkowy równy jest 0, to ciało to pozostaje w spoczynku”. Warunki związane z tech. pomiaru: - stabilizacja izolowanej pozycji - co zapewnia uniknięcie pracy innych grup mięśni: a) stały kąt = 90 º w stawie mierzonym (kąt natarcia jest max) b) stały kąt = 90 º między opaską a przedramieniem - gdyby kąt ten był inny, wówczas siła zew. byłaby rozkładana na składowe c) stały kąt = 90 º w stawie sąsiednim, miedzy ramieniem i tułowiem. Rejestracja sił reakcji podłoża - Dynamogram Metoda dynamo graficzna - bada siłę w funkcji czasu ( F=f(t) DYNAMOGRAM skoku dosiężnego (obliczanie przeniesienia OSC).Fazy skoku dosiężnego : Faza bezruchu: R= Q (Q=m*g) - 1 faza zamachu: R=Q - Fb (Fb = m*a). Początkowo siła bezwładności (Fb ) działa w górę, a przyśpieszenie (a) działa w dół (nacisk na podłoże maleje). Zamach składa się ze wzrostu przyśpieszenia i jego hamowania, gdzie przyśpieszenie jest bardziej dynamiczne. Celem fazy zamachy jest stworzenie jak najlepszych warunków do fazy głównej, czyli fazy lotu 2 faza odbicia: R= Q+ Fb. Koniec tej fazy to oderwanie nóg od podłoża, w wyniku czego: siła bezwładności(Fb) działa w dół, a przyśpieszenie (a) w górę. Im większa masa, tym większa siła bezwładności(Fb). 3 faza lotu: występuje gdy ciało traci kontakt z podłożem. W trakcie utraty kontaktu z podłożem kończy się faza przyśpieszenia, a zaczyna się faza hamowania. 4 faza amortyzacji (faza hamowania) celem fazy końcowej jest wyhamowanie pędu ciała, co zabezpiecza nasze stawy przed zniszczenie 5 wylądowanie- gdzie: R- siła reakcji podłoża Q- siła ciężkości, Fb- siła bezwładności, m - masa ciała, a- przyśpieszenie Wysokość uniesienia OSC - wychodzimy z zasady zachowania energii: Ep=Ek, mgh=mV2/2, h= V2/2g - wzór na wysokość uniesienia OSC. Prędkość odbicia- wychodzimy z zasady zachowania pędu: B=p, gdzie m=Q/g - wychodzimy z II zasady Newtona dla ruchu postępowego. m*V=F*t/:m, Vo=F*t/m - wzór na prędkość odbicia. Prędkość zależy od impulsu siły odbicia/pędu siły/ (F*t). Rejestracja aktywności bioelektrycznej/ EMG/ w pracy statycznej i dynamicznej. Elektromiografia- pozwala na wnioskowanie o koordynacji nerwowo-mięśniowej, jako współdziałania mięśni antagonistycznych lub synergistycznych. Elektromiogram/EMG/- to jedyna metoda, która dla ruchu człowieka dokładnie rejestruje przyczyny ruchu (reakcję bioelektryczną mięśnia), niezależnie czy jest on w stanie skurczu czy rozkurczu, czy stopień zaawansowania mięśnia w danym ruchu jest większy czy też mniejszy. Zapis EMG w pewnym zakresie jest proporcjonalny do wielkości wyzwolonej siły jedynie w warunkach stałych (V=0). EMG - charakteryzuje: - amplituda- świadczy o ilości włókien mięśniowych zaangażowanych w pracę mięśnia. Za pomocą EMG nie mierzymy skurczu mięśnia ale wiemy, że jest zależność amplitudy do skurczu mięśnia, która jest wprost proporcjonalna. Im więcej pobudzonych jednostek motorycznych, tym większa jest siła skurczu i większa amplitud - częstotliwość - obrazuje synchronizację pobudzenia jednostek motorycznych. Uzależniona jest od stopnia synchronizacji pobudzeń poszczególnych włókien mięśniowych, im lepsza synchronizacja tym mniejsza częstotliwość. Badanie elektromiograficzne - opiera się na rejestracji czynności elektrycznej mięśni. Czynność ta związana jest ze zdolnością przenikania jonów sodu i potasu prze błonę komórki. Wskutek nierównomiernego rozmieszczenia jonów sodu i potasu w obrębie komórki mięśniowej- dochodzi do polaryzacji ładunku elekt. wnętrza komórki w stosunku do błony komórkowej. Potencjał polaryzacji, wynoszący w spoczynku 80mV, ulega zmianom w zależności od stanu czynnościowego mięśnia. Przy pomocy elektromiografów z użyciem elektrod igłowych rejestrowane są zmienne bioprądy z mięśni w spoczynku i podczas wysiłku. Ruch dokładny - to taki, który odwzorowujemy zgodnie ze wzorem.Ruch precyzyjny - to taki, którego złożony efekt jest jednoznacznie określony w przestrzeni. ELEKTROKARDIOGRAM /EKG/- to zapis aktywności elektrycznej serca w postaci graficznego obrazu na papierze milimetrowym. Analiza elektromiogramu: - zapis dzieli się na odcinki, - aktywność oblicza się poprzez średnią amplitudę tych odcinków, co pozwala na przedstawienie zmian aktywności mięśnia podczas ruchu w formie krzywej. Inny sposób: - Ruch dzielimy na fazy na podstawie zapisu mechaniczno-graficznego. Każdy fazę dzieli się na odcinki równe czasowo, w ten sposób obliczamy średnią aktywność każdej fazy. ANALIZA STATYCZNA: 1. nazwa pozycji ćw statycznego 2. okreslenie wzajemnego polozenia czesci wzgledem siebie i osob. w przestrzeni. 3. środ ciezk poszczegoilnych czesci i OSC 4. rodzaje i warunki rownowagi 5 okreslenie obiciazenia w kolejnych stawach 6 rodzaj pracy miesniowej 7 wplyw pozycji na uk kraz i o ANALIZA cw. Dynamicznego:1.nazwa ruchu 2.cele i zadania3.określenia początku i końca ruchu 4.podział ruchu na fazy początkowa - zamach I-II główna - odbicie II-III - lotu III-V Końcowa- lądowania V-VI 5.a)rodzaj ruchu w stawie b)przyczyna ruchu, c) rodzaj pracy mięśniowej 6Rytm ruchu i związki czasowe. 7. sposób oddychania .
Podział momentów sił grup mięśniowych. Siłę mięśniową możemy zmierzyć za pomocą: - metodą pośrednią - za pomocą testów ruchowych, - metodą bezpośrednią - za pomocą dynamometrów. Wielkość działania siły na staw, zależy od momentu siły (M=F*r): MFm =MFz - praca izometryczna, MFm> MFz - praca koncentryczna, MFm< MFz - praca ekscentryczna, -- praca koncentryczna i ekscen. To prace o charakterze dynamicznym (występuje ruch, gdyż nie równoważą się momenty sił) Warunki pomiaru momentów sił grup mięśniowych opierają się o I zasadę dynamiki dla ruchu obrotowego: „jeżeli na ciało osadzone na osi działa układ sił, którego momeny wypadkowy równy jest 0, to ciało to pozostaje w spoczynku”. Warunki związane z tech. pomiaru: - stabilizacja izolowanej pozycji - co zapewnia uniknięcie pracy innych grup mięśni: a) stały kąt = 90 º w stawie mierzonym (kąt natarcia jest max) b) stały kąt = 90 º między opaską a przedramieniem - gdyby kąt ten był inny, wówczas siła zew. byłaby rozkładana na składowe c) stały kąt = 90 º w stawie sąsiednim, miedzy ramieniem i tułowiem. Rejestracja sił reakcji podłoża - Dynamogram Metoda dynamo graficzna - bada siłę w funkcji czasu ( F=f(t) DYNAMOGRAM skoku dosiężnego (obliczanie przeniesienia OSC).Fazy skoku dosiężnego : Faza bezruchu: R= Q (Q=m*g) - 1 faza zamachu: R=Q - Fb (Fb = m*a). Początkowo siła bezwładności (Fb ) działa w górę, a przyśpieszenie (a) działa w dół (nacisk na podłoże maleje). Zamach składa się ze wzrostu przyśpieszenia i jego hamowania, gdzie przyśpieszenie jest bardziej dynamiczne. Celem fazy zamachy jest stworzenie jak najlepszych warunków do fazy głównej, czyli fazy lotu 2 faza odbicia: R= Q+ Fb. Koniec tej fazy to oderwanie nóg od podłoża, w wyniku czego: siła bezwładności(Fb) działa w dół, a przyśpieszenie (a) w górę. Im większa masa, tym większa siła bezwładności(Fb). 3 faza lotu: występuje gdy ciało traci kontakt z podłożem. W trakcie utraty kontaktu z podłożem kończy się faza przyśpieszenia, a zaczyna się faza hamowania. 4 faza amortyzacji (faza hamowania) celem fazy końcowej jest wyhamowanie pędu ciała, co zabezpiecza nasze stawy przed zniszczenie 5 wylądowanie- gdzie: R- siła reakcji podłoża Q- siła ciężkości, Fb- siła bezwładności, m - masa ciała, a- przyśpieszenie Wysokość uniesienia OSC - wychodzimy z zasady zachowania energii: Ep=Ek, mgh=mV2/2, h= V2/2g - wzór na wysokość uniesienia OSC. Prędkość odbicia- wychodzimy z zasady zachowania pędu: B=p, gdzie m=Q/g - wychodzimy z II zasady Newtona dla ruchu postępowego. m*V=F*t/:m, Vo=F*t/m - wzór na prędkość odbicia. Prędkość zależy od impulsu siły odbicia/pędu siły/ (F*t). Rejestracja aktywności bioelektrycznej/ EMG/ w pracy statycznej i dynamicznej. Elektromiografia- pozwala na wnioskowanie o koordynacji nerwowo-mięśniowej, jako współdziałania mięśni antagonistycznych lub synergistycznych. Elektromiogram/EMG/- to jedyna metoda, która dla ruchu człowieka dokładnie rejestruje przyczyny ruchu (reakcję bioelektryczną mięśnia), niezależnie czy jest on w stanie skurczu czy rozkurczu, czy stopień zaawansowania mięśnia w danym ruchu jest większy czy też mniejszy. Zapis EMG w pewnym zakresie jest proporcjonalny do wielkości wyzwolonej siły jedynie w warunkach stałych (V=0). EMG - charakteryzuje: - amplituda- świadczy o ilości włókien mięśniowych zaangażowanych w pracę mięśnia. Za pomocą EMG nie mierzymy skurczu mięśnia ale wiemy, że jest zależność amplitudy do skurczu mięśnia, która jest wprost proporcjonalna. Im więcej pobudzonych jednostek motorycznych, tym większa jest siła skurczu i większa amplitud - częstotliwość - obrazuje synchronizację pobudzenia jednostek motorycznych. Uzależniona jest od stopnia synchronizacji pobudzeń poszczególnych włókien mięśniowych, im lepsza synchronizacja tym mniejsza częstotliwość. Badanie elektromiograficzne - opiera się na rejestracji czynności elektrycznej mięśni. Czynność ta związana jest ze zdolnością przenikania jonów sodu i potasu prze błonę komórki. Wskutek nierównomiernego rozmieszczenia jonów sodu i potasu w obrębie komórki mięśniowej- dochodzi do polaryzacji ładunku elekt. wnętrza komórki w stosunku do błony komórkowej. Potencjał polaryzacji, wynoszący w spoczynku 80mV, ulega zmianom w zależności od stanu czynnościowego mięśnia. Przy pomocy elektromiografów z użyciem elektrod igłowych rejestrowane są zmienne bioprądy z mięśni w spoczynku i podczas wysiłku. Ruch dokładny - to taki, który odwzorowujemy zgodnie ze wzorem.Ruch precyzyjny - to taki, którego złożony efekt jest jednoznacznie określony w przestrzeni. ELEKTROKARDIOGRAM /EKG/- to zapis aktywności elektrycznej serca w postaci graficznego obrazu na papierze milimetrowym. Analiza elektromiogramu: - zapis dzieli się na odcinki, - aktywność oblicza się poprzez średnią amplitudę tych odcinków, co pozwala na przedstawienie zmian aktywności mięśnia podczas ruchu w formie krzywej. Inny sposób: - Ruch dzielimy na fazy na podstawie zapisu mechaniczno-graficznego. Każdy fazę dzieli się na odcinki równe czasowo, w ten sposób obliczamy średnią aktywność każdej fazy. ANALIZA STATYCZNA: 1. nazwa pozycji ćw statycznego 2. okreslenie wzajemnego polozenia czesci wzgledem siebie i osob. w przestrzeni. 3. środ ciezk poszczegoilnych czesci i OSC 4. rodzaje i warunki rownowagi 5 okreslenie obiciazenia w kolejnych stawach 6 rodzaj pracy miesniowej 7 wplyw pozycji na uk kraz i o ANALIZA cw. Dynamicznego:1.nazwa ruchu 2.cele i zadania3.określenia początku i końca ruchu 4.podział ruchu na fazy początkowa - zamach I-II główna - odbicie II-III - lotu III-V Końcowa- lądowania V-VI 5.a)rodzaj ruchu w stawie b)przyczyna ruchu, c) rodzaj pracy mięśniowej 6Rytm ruchu i związki czasowe. 7. sposób oddychania .
Podział momentów sił grup mięśniowych. Siłę mięśniową możemy zmierzyć za pomocą: - metodą pośrednią - za pomocą testów ruchowych, - metodą bezpośrednią - za pomocą dynamometrów. Wielkość działania siły na staw, zależy od momentu siły (M=F*r): MFm =MFz - praca izometryczna, MFm> MFz - praca koncentryczna, MFm< MFz - praca ekscentryczna, -- praca koncentryczna i ekscen. To prace o charakterze dynamicznym (występuje ruch, gdyż nie równoważą się momenty sił) Warunki pomiaru momentów sił grup mięśniowych opierają się o I zasadę dynamiki dla ruchu obrotowego: „jeżeli na ciało osadzone na osi działa układ sił, którego momeny wypadkowy równy jest 0, to ciało to pozostaje w spoczynku”. Warunki związane z tech. pomiaru: - stabilizacja izolowanej pozycji - co zapewnia uniknięcie pracy innych grup mięśni: a) stały kąt = 90 º w stawie mierzonym (kąt natarcia jest max) b) stały kąt = 90 º między opaską a przedramieniem - gdyby kąt ten był inny, wówczas siła zew. byłaby rozkładana na składowe c) stały kąt = 90 º w stawie sąsiednim, miedzy ramieniem i tułowiem. Rejestracja sił reakcji podłoża - Dynamogram Metoda dynamo graficzna - bada siłę w funkcji czasu ( F=f(t) DYNAMOGRAM skoku dosiężnego (obliczanie przeniesienia OSC).Fazy skoku dosiężnego : Faza bezruchu: R= Q (Q=m*g) - 1 faza zamachu: R=Q - Fb (Fb = m*a). Początkowo siła bezwładności (Fb ) działa w górę, a przyśpieszenie (a) działa w dół (nacisk na podłoże maleje). Zamach składa się ze wzrostu przyśpieszenia i jego hamowania, gdzie przyśpieszenie jest bardziej dynamiczne. Celem fazy zamachy jest stworzenie jak najlepszych warunków do fazy głównej, czyli fazy lotu 2 faza odbicia: R= Q+ Fb. Koniec tej fazy to oderwanie nóg od podłoża, w wyniku czego: siła bezwładności(Fb) działa w dół, a przyśpieszenie (a) w górę. Im większa masa, tym większa siła bezwładności(Fb). 3 faza lotu: występuje gdy ciało traci kontakt z podłożem. W trakcie utraty kontaktu z podłożem kończy się faza przyśpieszenia, a zaczyna się faza hamowania. 4 faza amortyzacji (faza hamowania) celem fazy końcowej jest wyhamowanie pędu ciała, co zabezpiecza nasze stawy przed zniszczenie 5 wylądowanie- gdzie: R- siła reakcji podłoża Q- siła ciężkości, Fb- siła bezwładności, m - masa ciała, a- przyśpieszenie Wysokość uniesienia OSC - wychodzimy z zasady zachowania energii: Ep=Ek, mgh=mV2/2, h= V2/2g - wzór na wysokość uniesienia OSC. Prędkość odbicia- wychodzimy z zasady zachowania pędu: B=p, gdzie m=Q/g - wychodzimy z II zasady Newtona dla ruchu postępowego. m*V=F*t/:m, Vo=F*t/m - wzór na prędkość odbicia. Prędkość zależy od impulsu siły odbicia/pędu siły/ (F*t). Rejestracja aktywności bioelektrycznej/ EMG/ w pracy statycznej i dynamicznej. Elektromiografia- pozwala na wnioskowanie o koordynacji nerwowo-mięśniowej, jako współdziałania mięśni antagonistycznych lub synergistycznych. Elektromiogram/EMG/- to jedyna metoda, która dla ruchu człowieka dokładnie rejestruje przyczyny ruchu (reakcję bioelektryczną mięśnia), niezależnie czy jest on w stanie skurczu czy rozkurczu, czy stopień zaawansowania mięśnia w danym ruchu jest większy czy też mniejszy. Zapis EMG w pewnym zakresie jest proporcjonalny do wielkości wyzwolonej siły jedynie w warunkach stałych (V=0). EMG - charakteryzuje: - amplituda- świadczy o ilości włókien mięśniowych zaangażowanych w pracę mięśnia. Za pomocą EMG nie mierzymy skurczu mięśnia ale wiemy, że jest zależność amplitudy do skurczu mięśnia, która jest wprost proporcjonalna. Im więcej pobudzonych jednostek motorycznych, tym większa jest siła skurczu i większa amplitud - częstotliwość - obrazuje synchronizację pobudzenia jednostek motorycznych. Uzależniona jest od stopnia synchronizacji pobudzeń poszczególnych włókien mięśniowych, im lepsza synchronizacja tym mniejsza częstotliwość. Badanie elektromiograficzne - opiera się na rejestracji czynności elektrycznej mięśni. Czynność ta związana jest ze zdolnością przenikania jonów sodu i potasu prze błonę komórki. Wskutek nierównomiernego rozmieszczenia jonów sodu i potasu w obrębie komórki mięśniowej- dochodzi do polaryzacji ładunku elekt. wnętrza komórki w stosunku do błony komórkowej. Potencjał polaryzacji, wynoszący w spoczynku 80mV, ulega zmianom w zależności od stanu czynnościowego mięśnia. Przy pomocy elektromiografów z użyciem elektrod igłowych rejestrowane są zmienne bioprądy z mięśni w spoczynku i podczas wysiłku. Ruch dokładny - to taki, który odwzorowujemy zgodnie ze wzorem.Ruch precyzyjny - to taki, którego złożony efekt jest jednoznacznie określony w przestrzeni. ELEKTROKARDIOGRAM /EKG/- to zapis aktywności elektrycznej serca w postaci graficznego obrazu na papierze milimetrowym. Analiza elektromiogramu: - zapis dzieli się na odcinki, - aktywność oblicza się poprzez średnią amplitudę tych odcinków, co pozwala na przedstawienie zmian aktywności mięśnia podczas ruchu w formie krzywej. Inny sposób: - Ruch dzielimy na fazy na podstawie zapisu mechaniczno-graficznego. Każdy fazę dzieli się na odcinki równe czasowo, w ten sposób obliczamy średnią aktywność każdej fazy. ANALIZA STATYCZNA: 1. nazwa pozycji ćw statycznego 2. okreslenie wzajemnego polozenia czesci wzgledem siebie i osob. w przestrzeni. 3. środ ciezk poszczegoilnych czesci i OSC 4. rodzaje i warunki rownowagi 5 okreslenie obiciazenia w kolejnych stawach 6 rodzaj pracy miesniowej 7 wplyw pozycji na uk kraz i o ANALIZA cw. Dynamicznego:1.nazwa ruchu 2.cele i zadania3.określenia początku i końca ruchu 4.podział ruchu na fazy początkowa - zamach I-II główna - odbicie II-III - lotu III-V Końcowa- lądowania V-VI 5.a)rodzaj ruchu w stawie b)przyczyna ruchu, c) rodzaj pracy mięśniowej 6Rytm ruchu i związki czasowe. 7. sposób oddychania .