Socjologia jest to nauka empiryczna zajmująca się badaniem prawidłowości rządzących całokształtem stosunków społecznych w historycznie określonych warunkach życia danego społeczeństwa. Nauka ta zajmuje się badaniem struktur społecznych, ich funkcjonowaniem, genezą i powiązaniem ze środowiskiem naturalnym, z ekonomią oraz stworzonym przez ludzi zobiektywizowanym światem kultury, poszukując za razem odpowiedzi na pytania dotyczące przyszłościowych form życia społecznego. Współczesne teorie socjologiczne Abstrakcyjność teorii naukowej polega na tym, iż jej stwierdzenia wymienione są w terminach ogólnych, ich celem jest wyjaśnienie danego zjawiska w każdym czasie i miejscu Sprawdzalność teorii naukowej polega na ciągłym poddawaniu jej weryfikacji i tylko ta teoria, która wytrzyma ponawiane wciąż próby jej obalenia zostanie zaakceptowana jako prawdziwa. Funkcjonalizm twórca jest H. Spencer. Mianem funkcjonalizmu określa się w naukach społecznych różnorodne koncepcje, które łączy wspólny postulat, iż kulturę i życie społeczne należy rozpatrywać jako zintegrowaną całość współzależnych elementów. Rzeczywistość społeczna traktowana jest jako system wzajemnie powiązanych ze sobą części. Zarówno system jak i jego elementy pełnią w stosunku do siebie odpowiednie funkcje, przyczyniają się do utrzymywania pewnych całości w stanie równowagi. Teoria konfliktu dowodzi, że zmiana społeczna nie jest czymś wyjątkowym, a normalnym stanem każdego społeczeństwa. Teorie konfliktu widzą systemy społeczne jako pełne napięć i konfliktów istniejących pomiędzy składającymi się na nie częściami. Siłą napędową konfliktu jest nierówność . Konflikt dominuje także w stosunkach miedzy ludźmi. Konflikt jest więc podstawową cechą życia społecznego. Może on prowadzić do zmiany całego systemu społecznego jeśli podporządkowana uzyskała wystarczająco szerokie poparcie. Teoria wymiany społecznej Społeczeństwo nie jest tu pojmowane jako swoisty, całościowy system, lecz jako sieć międzyludzkich, wzajemnych oddziaływań. Ludzie kontaktują się ze sobą za pomocą przekazywania symboli, słów, wyrazu twarzy, gestów oraz wszelkich znaków. Za ich pomocą wyrażamy nasze nastroje, zamiary oraz sposób postępowania i odwrotnie, odczytując gesty innych ludzi, dowiadujemy się co myślą. Wedle zwolenników tej teorii wyjaśnienie rzeczywistości społecznej uzyskujemy na podstawie dokładnego zbadania mikroświata konkretnych ludzi. Teoria działania społecznego twórca M. Weber. Przyjmuje się, że działanie to podstawowy, ostateczny składnik życia społecznego. Działania społeczne są skierowane ku innym ludziom. Sposoby określania społeczeństwa w socjologii: Demograficzny społeczeństwo to tyle co populacja, wielość jednostek, wielość konkretnych osób, zbiór jednostek. Grupowy społeczeństwo to zintegrowana całość lub luźne zbiory. Społeczeństwo istnieje gdy można wyróżnić powiązania i zależności, które łączą jednostki w pełną całość. Systemowy społeczeństwo to powiązany układ pozycji społecznych i typowych dla nich ról. Pojęcie organizmu społecznego zastąpiono pojęciem systemu społecznego a więc całości, w której określone pozycje społeczne i przyporządkowane im role społeczne współtworzą daną całość (system społeczny). Strukturalny społeczeństwo to sama sieć relacji międzyludzkich, schematów odnoszenia się ludzi do siebie. Zauważono, że istnieją pewne schematy powiązań i relacji międzyludzkich, niezależnie od tego, jakie osoby oraz jakie pozycje one posiadają, a także niezależnie od zbiorowości w których występują. Interakcjonistyczny (aktywistyczny) społeczeństwo to konglomerat wzajemnie zorientowanych działań jednostek. Ludzie należą do zbiorowości, uczestniczą w systemach społecznych, wchodzą w relacje z innymi ludźmi poprzez to co robią i mówią. Działania ludzkie to podstawa z której powstają wszelkie zjawiska społeczne. Kulturalistyczny społeczeństwo to matryca podzielonych przez zbiorczość znaczeń, symboli i reguł odciskających piętno na ludzkich działaniach. Weber wykazał, że w każdym działaniu ludzkim zawarty jest pewien sens, znaczenie i ma ono charakter „faktu społecznego” narzuconego ludziom z zewnątrz, jako coś obowiązującego przez środowisko w którym się zrodzili, wychowali i żyją. Zdarzeniowy społeczeństwo to nieustannie zmienne pole, pełne zdarzeń społecznych. Społeczeństwo w tym ujęciu nie „istnieje” lecz ciągle na nowo „staje się”. Społeczeństwo jest kompleksem grup współistniejących podporządkowanych jednej grupie dominującej (narodowi, państwu, organizacji) Typy społeczeństw ludzkich Społ. Myśliwskie najstarsza forma, były to populacje mało liczne, całkowicie zależne od ekologicznych możliwości zdobywania pożywienia, prowadzące wędrowny tryb życia, jedyne zróżnicowanie to podział na płeć. S.kopiczriackie opierają się na uprawie roślin przy pomocy prymitywnych narzędzi wzrasta wydajność pracy a tym samym nadwyżki żywności prowadzą do różnicowania społecznego. Społeczeństwa są bardziej liczne. S.pasterskie opierają się na udomowieniu zwierząt. Hodowli towarzyszyło zmniejszenie gęstości zaludnienia, prowadzenie wędrownego trybu życia, pojawienie się zróżnicowania społecznego, występowanie wymiany i handlu. S.rolnicze powstają ok. 5-6tys lat temu dzięki uprawie ziemi na dużą skalę za pomocą pługa i zwierząt pociągowych oraz wykorzystywaniu siły wiatru i wody. Różnice społeczne przybraly zinstytucjonalizowaną formę. Rozwijała się coraz bardziej złożona struktura polityczna, społeczna i gospodarcza. S.przemysłowe bazuja na nieożywionych źródłach energii co prowadzi do znacznego wzrostu produkcji dóbr materialnych. Zmechanizowanie produkcji prowadzi do tworzenia wyspecjalizowanych statusów społecznych i nierówności. S.postindustrialne tworzą się obecnie, większość ludzi nie pracuje fizycznie, transport i komunikacja zmniejszają odległości między ludźmi. Głównym celem egzystencji społecznej jest produkcja informacji i usług, nie zaś dóbr materialnych. Kładzie się nacisk na rozwój nauki, inżynierii i edukacji. Pojęcie „zdrowie” w kontekście pracy fizjoterapeuty Filozofia „kartezjańska” określana jako „mechanistyczne widzenie świata i człowieka”, wg tej teorii organizm człowieka można porównać do wielkiej działającej z niesamowitą dokładnością i precyzją. Teoria ta z pewnością przyczyniła się do lepszego poznania człowieka, szybkiego rozwoju nauk ścisłych, ogromnego postępu technicznego w medycynie. Etapy procesu badawczego: 1.zformuowanie problemu jaki zamierzamy zbadać, ukazanie jego specyfiki, aspektów poznawczych. 2.formuowanie hipotez (3-4 hipotezy np. zakładam że…) hipoteza znaczy tyle samo co przypuszczenie czy domysł naukowy, wysunięty prowizorycznie dla wyjaśnienia jakiegoś faktu. 3.ustalenie populacji którą należy zbadać aby uzyskać potrzebne dane 4.określenie metod, technik i narządu badawczego, metoda to sposób rozwiązania konkretnego problemu badawczego, wyróżniamy: historyczno - porównawcza, eksperymentalna, statystyczna, monograficzna. Technika to sposób gromadzenia danych, wyróżniamy: obserwacje, wywiad, ankieta, analiza, badanie projekcyjne, bad.testowe, technika socjometryczna. 5.Przygotowanie narzędzi badawczych 6.Pilotarz badań 7.Dobór próby badawczej: pr.celowa, pr.locowa prosta, pr.warstwowo - losowa, pr.typu „kula śniegowa”, pr.parami, met.kwotowa 8.Realizacja badań empirycznych 9.Dokonanie weryfikacji i analiza zebranego materiału empirycznego 10.Testowanie hipotez i uogólnienie wyników badań 11.Pisanie końcowego raportu badań.

Socjologia jest to nauka empiryczna zajmująca się badaniem prawidłowości rządzących całokształtem stosunków społecznych w historycznie określonych warunkach życia danego społeczeństwa. Nauka ta zajmuje się badaniem struktur społecznych, ich funkcjonowaniem, genezą i powiązaniem ze środowiskiem naturalnym, z ekonomią oraz stworzonym przez ludzi zobiektywizowanym światem kultury, poszukując za razem odpowiedzi na pytania dotyczące przyszłościowych form życia społecznego. Współczesne teorie socjologiczne Abstrakcyjność teorii naukowej polega na tym, iż jej stwierdzenia wymienione są w terminach ogólnych, ich celem jest wyjaśnienie danego zjawiska w każdym czasie i miejscu Sprawdzalność teorii naukowej polega na ciągłym poddawaniu jej weryfikacji i tylko ta teoria, która wytrzyma ponawiane wciąż próby jej obalenia zostanie zaakceptowana jako prawdziwa. Funkcjonalizm twórca jest H. Spencer. Mianem funkcjonalizmu określa się w naukach społecznych różnorodne koncepcje, które łączy wspólny postulat, iż kulturę i życie społeczne należy rozpatrywać jako zintegrowaną całość współzależnych elementów. Rzeczywistość społeczna traktowana jest jako system wzajemnie powiązanych ze sobą części. Zarówno system jak i jego elementy pełnią w stosunku do siebie odpowiednie funkcje, przyczyniają się do utrzymywania pewnych całości w stanie równowagi. Teoria konfliktu dowodzi, że zmiana społeczna nie jest czymś wyjątkowym, a normalnym stanem każdego społeczeństwa. Teorie konfliktu widzą systemy społeczne jako pełne napięć i konfliktów istniejących pomiędzy składającymi się na nie częściami. Siłą napędową konfliktu jest nierówność . Konflikt dominuje także w stosunkach miedzy ludźmi. Konflikt jest więc podstawową cechą życia społecznego. Może on prowadzić do zmiany całego systemu społecznego jeśli podporządkowana uzyskała wystarczająco szerokie poparcie. Teoria wymiany społecznej Społeczeństwo nie jest tu pojmowane jako swoisty, całościowy system, lecz jako sieć międzyludzkich, wzajemnych oddziaływań. Ludzie kontaktują się ze sobą za pomocą przekazywania symboli, słów, wyrazu twarzy, gestów oraz wszelkich znaków. Za ich pomocą wyrażamy nasze nastroje, zamiary oraz sposób postępowania i odwrotnie, odczytując gesty innych ludzi, dowiadujemy się co myślą. Wedle zwolenników tej teorii wyjaśnienie rzeczywistości społecznej uzyskujemy na podstawie dokładnego zbadania mikroświata konkretnych ludzi. Teoria działania społecznego twórca M. Weber. Przyjmuje się, że działanie to podstawowy, ostateczny składnik życia społecznego. Działania społeczne są skierowane ku innym ludziom. Sposoby określania społeczeństwa w socjologii: Demograficzny społeczeństwo to tyle co populacja, wielość jednostek, wielość konkretnych osób, zbiór jednostek. Grupowy społeczeństwo to zintegrowana całość lub luźne zbiory. Społeczeństwo istnieje gdy można wyróżnić powiązania i zależności, które łączą jednostki w pełną całość. Systemowy społeczeństwo to powiązany układ pozycji społecznych i typowych dla nich ról. Pojęcie organizmu społecznego zastąpiono pojęciem systemu społecznego a więc całości, w której określone pozycje społeczne i przyporządkowane im role społeczne współtworzą daną całość (system społeczny). Strukturalny społeczeństwo to sama sieć relacji międzyludzkich, schematów odnoszenia się ludzi do siebie. Zauważono, że istnieją pewne schematy powiązań i relacji międzyludzkich, niezależnie od tego, jakie osoby oraz jakie pozycje one posiadają, a także niezależnie od zbiorowości w których występują. Interakcjonistyczny (aktywistyczny) społeczeństwo to konglomerat wzajemnie zorientowanych działań jednostek. Ludzie należą do zbiorowości, uczestniczą w systemach społecznych, wchodzą w relacje z innymi ludźmi poprzez to co robią i mówią. Działania ludzkie to podstawa z której powstają wszelkie zjawiska społeczne. Kulturalistyczny społeczeństwo to matryca podzielonych przez zbiorczość znaczeń, symboli i reguł odciskających piętno na ludzkich działaniach. Weber wykazał, że w każdym działaniu ludzkim zawarty jest pewien sens, znaczenie i ma ono charakter „faktu społecznego” narzuconego ludziom z zewnątrz, jako coś obowiązującego przez środowisko w którym się zrodzili, wychowali i żyją. Zdarzeniowy społeczeństwo to nieustannie zmienne pole, pełne zdarzeń społecznych. Społeczeństwo w tym ujęciu nie „istnieje” lecz ciągle na nowo „staje się”. Społeczeństwo jest kompleksem grup współistniejących podporządkowanych jednej grupie dominującej (narodowi, państwu, organizacji) Typy społeczeństw ludzkich Społ. Myśliwskie najstarsza forma, były to populacje mało liczne, całkowicie zależne od ekologicznych możliwości zdobywania pożywienia, prowadzące wędrowny tryb życia, jedyne zróżnicowanie to podział na płeć. S.kopiczriackie opierają się na uprawie roślin przy pomocy prymitywnych narzędzi wzrasta wydajność pracy a tym samym nadwyżki żywności prowadzą do różnicowania społecznego. Społeczeństwa są bardziej liczne. S.pasterskie opierają się na udomowieniu zwierząt. Hodowli towarzyszyło zmniejszenie gęstości zaludnienia, prowadzenie wędrownego trybu życia, pojawienie się zróżnicowania społecznego, występowanie wymiany i handlu. S.rolnicze powstają ok. 5-6tys lat temu dzięki uprawie ziemi na dużą skalę za pomocą pługa i zwierząt pociągowych oraz wykorzystywaniu siły wiatru i wody. Różnice społeczne przybraly zinstytucjonalizowaną formę. Rozwijała się coraz bardziej złożona struktura polityczna, społeczna i gospodarcza. S.przemysłowe bazuja na nieożywionych źródłach energii co prowadzi do znacznego wzrostu produkcji dóbr materialnych. Zmechanizowanie produkcji prowadzi do tworzenia wyspecjalizowanych statusów społecznych i nierówności. S.postindustrialne tworzą się obecnie, większość ludzi nie pracuje fizycznie, transport i komunikacja zmniejszają odległości między ludźmi. Głównym celem egzystencji społecznej jest produkcja informacji i usług, nie zaś dóbr materialnych. Kładzie się nacisk na rozwój nauki, inżynierii i edukacji. Pojęcie „zdrowie” w kontekście pracy fizjoterapeuty Filozofia „kartezjańska” określana jako „mechanistyczne widzenie świata i człowieka”, wg tej teorii organizm człowieka można porównać do wielkiej działającej z niesamowitą dokładnością i precyzją. Teoria ta z pewnością przyczyniła się do lepszego poznania człowieka, szybkiego rozwoju nauk ścisłych, ogromnego postępu technicznego w medycynie. Etapy procesu badawczego: 1.zformuowanie problemu jaki zamierzamy zbadać, ukazanie jego specyfiki, aspektów poznawczych. 2.formuowanie hipotez (3-4 hipotezy np. zakładam że…) hipoteza znaczy tyle samo co przypuszczenie czy domysł naukowy, wysunięty prowizorycznie dla wyjaśnienia jakiegoś faktu. 3.ustalenie populacji którą należy zbadać aby uzyskać potrzebne dane 4.określenie metod, technik i narządu badawczego, metoda to sposób rozwiązania konkretnego problemu badawczego, wyróżniamy: historyczno - porównawcza, eksperymentalna, statystyczna, monograficzna. Technika to sposób gromadzenia danych, wyróżniamy: obserwacje, wywiad, ankieta, analiza, badanie projekcyjne, bad.testowe, technika socjometryczna. 5.Przygotowanie narzędzi badawczych 6.Pilotarz badań 7.Dobór próby badawczej: pr.celowa, pr.locowa prosta, pr.warstwowo - losowa, pr.typu „kula śniegowa”, pr.parami, met.kwotowa 8.Realizacja badań empirycznych 9.Dokonanie weryfikacji i analiza zebranego materiału empirycznego 10.Testowanie hipotez i uogólnienie wyników badań 11.Pisanie końcowego raportu badań.

---