Filozofia doby antyku, Język polski, Epoki literackie - opracowanie, Starożytność


Filozofia doby antyku:

Najważniejszymi filozofami antycznymi byli:

Sokrates (469-399 p.n.e.)- Przedstawiał się jako "ten, który nic nie wie"("Wiem, że nic nie wiem"- świadomość swojej niewiedzy jest najwyższą wiedzą. Dopiero, gdy ją się osiągnie, można rozpocząć poszukiwanie prawdy)  Wprowadził pojęcie cnoty rozumianej jako doskonałość- mądrość, umiejętność panowania nad sobą, sprawiedliwość. Sokrates wierzył, że niemożliwe jest osiągnięcie ideału cnoty bez wiedzy, czyli mądrości. Tylko wtedy człowiek może dążyć do dobra i sprawiedliwości.

Platon (427-347 p.n.e.) -był uczniem Sokratesa. Uważał, że świat, na którym żyjemy , jest jedynie odbiciem świata bytów idealnych. Każdy przedmiot, każdy element świata materialnego, doczesnego ma więc swój idealny pierwowzór w świecie idei. Człowiek powinien dążyć do ideału i w tym znajdować szczęście oraz cel życia.

Arystoteles (384-322 p.n.e) -był uczniem Platona. Wprowadził do filozofii pojęcie eudajmonii, czyli ostatecznego ideału, jaki osiągnąć powinien każdy człowiek. Arystoteles twierdził, że szczęście może dać jedynie zdolność do czynienia dobra, umiejętność życia w cnocie i prawości.

III wiek p.n.e. to rozwój szkół filozoficznych. Za najważniejsze uznaje się dzisiaj następujące szkoły:

Stoicy- za twórcę tej szkoły uważany jest Zenon z Kition (336-269 p.n.e.), który postulował życie umiarkowane, zgodne z naturą, a przede wszystkim wykształcenie w sobie zdolności do zachowania trzeźwości umysłu oraz uniezależnienia się od pokus i smutków świata zewnętrznego za pomocą rozumu. Ideałem stoika jest człowiek, który w każdej sytuacji potrafi nad sobą panować, rozumowo i bez zbędnych emocji oceniać zjawiska otaczającego go świata (stąd powiedzenie "stoicki spokój").

Epikurejczycy- to z kolei szkoła filozoficzna, którą założył gracki filozof Epikur z Samos (341-270 p.n.e). Epikur twierdził , że celem życia każdego człowieka powinno być rozważne dążenie do przyjemności i szczęścia. Zdecydowanie przedkładali przy tym przyjemności duchowe nad cielesne. Szczęśliwy może być jednak tylko tan, kto cechuje się mądrością i sprawiedliwością. Epikurejczycy uważali, że trzeba żyć rozumnie, cnotliwie i sprawiedliwie. Warunkiem szczęśliwego życia był dla nich już sam brak cierpień. Epikurejczykiem był m.in. Horacy (liryk rzymski żyjący 65-8 r. p.n.e.) ,który zalecał w swych utworach cieszyć się tym, co niesie każdy dzień życia (zasada carpe diem)

Hedoniści- to z kolei szkoła, którą założył Arystyp z Cyreny (435-366 r. p.n.e.). Pojecie hedonizmu związane jest z greckim słowem hedone, czyli rozkosz. Hedonizm to doktryna etyczna uznająca przyjemność cielesną (a więc właśnie rozkosz) za najwyższe lub jedyne dobro, cel życia człowieka i naczelny motyw ludzkiego postępowania. Hedonista to człowiek, który swe szczęście wiąże z odczuwaniem przyjemności, ale czyni to w sposób inny niż epikurejczycy.

Cynicy - sekta filozofów greckich założona przez ucznia Sokratesa- Antystenesa. Przedstawicielem Cynizmu- poglądu, według, którego człowiek powinien wyrzec się wszystkiego poza niezbędnym do życia minimum, gdyż przedmioty materialne nie przynoszą szczęścia, powodują jedynie lęk przed ich utratą, był Diogenes(ok. 413-323 rok p.n.e.)

 



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
mity rodzaje, Język polski, Epoki literackie - opracowanie, Starożytność
Język Polski epoki literackie gramatyka
Język Polski epoki literackie gramatyka
Gatunki literackie antyku, Język polski
Motyw domu, Matura, Język polski, Motywy literackie
Matka 1-2 3 - Słownik motywów, Matura, Język polski, Motywy literackie
M Ł O D A P O L S K A 3, epoki literackie - opracowania
chłopi i wieś, Matura, Język polski, Motywy literackie
Starożytność - mitologia, !!! Materiały edukacyjne, Matura z polskiego - epoki literackie
Starożytność – najważniejsi twórcy greccy i rzymscy, !!! Materiały edukacyjne, Matura z polskiego -
List - Słownik motywów, Matura, Język polski, Motywy literackie
jezyk polski, Bohaterowie literaccy w sytuacji wyboru, Jacek Fiok
jezyk polski, Omów literacką realizację motywu wędrówki, Omów literacką realizację motywu wędrówki
jezyk polski, Omów literacką realizację motywu wędrówki, Omów literacką realizację motywu wędrówki
jezyk polski, faszyzm w literaturze, Czlowiekowi, który wychowal sie w czasie pokoju, w normalnym sw

więcej podobnych podstron