8068


Obserwacja polega na spostrzeganiu faktów, zjawisk czy zdarzeń bez porządkowania mich ściśle określonym celom poznawczym. Nastawiona jest głównie na cele praktyczne, pozbawiona jest również potrzeby pisemnego rejestrowania i psychologicznej
czy pedagogicznej interpretacji zaobserwowanych danych, a także innych istotnych zmianom obserwacji naukowej.

Obserwacja naukowa wymaga:

OBSERWACJA NAUKOWA

Jest zawsze celowym i planowym spostrzeganiem jakiegoś faktu, zjawiska
czy zdarzenia w sposób systematyczny. Jest podstawową metoda gromadzenia informacji, polegającą na systematycznym rejestrowaniu zachowań osoby obserwowanej. Obserwacja naukowa odbywa się zazwyczaj w sposób celowy, planowy, selektywny oraz wymagający szczególnie aktywnej postawy ze strony obserwatora. Dotyczy ona faktów, zdarzeń, zjawisk w ich naturalnym rozwoju tj. obserwator nie wywiera wpływu na ich powstanie

Kryteria obserwacji naukowej:

OBSERWACJA BEZPOŚREDNIA I POŚREDNIA

Obserwacja bezpośrednia dotyczy zachowań (reakcji) osób obserwowalnych
w bezpośrednim kontakcie. Wymaga ona osobistej obecności badacza, tj. sam on dokonuje spostrzeżeń interesujących go faktów, zjawisk czy zdarzeń i sam sporządza z nich protokoły

Obserwacja pośrednia nie odnosi się wprost do obserwowanych zachowań, lecz do informacji o nich z drugiej ręki\. Dokonuje się jej z pośrednictwem innych osób. Np. zlecenie rodzicom obserwowanie swoich dzieci.

OBSERWACJA STANDARYZOWANA I NIESTANDARYZOWANA

Obserwacja standaryzowana polega na obserwowaniu osób nie tylko pod kątem ogólnego celu obserwacji, lecz także z uwzględnieniem ściśle określonych kategorii interesujących badacza zachowań (reakcji). Wyznacza w sposób możliwie precyzyjny zakres gromadzonych za jej pomocą danych obserwacyjnych, umożliwia skuteczne zrealizowanie celu badawczego.

Umożliwia ilościowe opracowanie zebranych za jej pomocą danych. Łatwa do powtórzenia.

Obserwacja niestandaryzowana pozostawia obserwatorowi dużą swobodę w postrzeganiu faktów, zjawisk zdarzeń. Stosowana przeważnie wtedy, kiedy obserwujemy cos nowego nigdy nie badanego.

OBSERWACJA JAWNA I UKRYTA

W obserwacji jawnej obserwator występuje oficjalnie jako badacz. Osoby badane wiedzą,
że są przez niego obserwowane. Zapoznaje się z celem, jakiemu badania mają służyć, oraz prosi o wyrażenie zgody na przeprowadzenie badania.

W obserwacji ukrytej zataja się przed osobami badanymi, ze są badane. Dokonuje się badań w taki sposób, żeby się nie zorientowały. Nie mają możliwości kontrolowania swojego zachowania.

OBSERWACJA CIĄGŁA I NIECIĄGŁA

OBSERWACJA JEDNOSTKOWA I GRUPOWA

OBSERWACJA CAŁOŚCIOWA I CZĘŚCIOWA

ZALETY OBSERWACJI:

Celowość i planowość obserwacji

Celowość - obserwator uświadamia sobie jasno cel, jaki pragnie się zrealizować w wyniku przeprowadzonej przez niego obserwacji,. Co powinno być jego przedmiotem. Obserwacja bez dokładnego sprecyzowania jest pozbawiona wartości naukowej

Planowość - jest przeciwieństwem obserwacji planowanej w sposób chaotyczny. Obserwacja prowadzona wg ściśle określonego planu. Uwzględniamy w nim m.in.:

Selektywność, dokładność i obiektywność obserwacji

Selektywność - wybiórczość obserwowanych zjawisk. Polega na ścisłym postrzeganiu, przygotowanego uprzednio rejestru zachowania się osób badanych. Umożliwia zapisanie istotnych cecha zachowania a pominięcie wszystkiego tego, co niepozostaje w przedmiotem badań. Zaoszczędza się energię. Obejmuje odpowiedni dobór osób badanych (wiek, płeć, zainteresowanie) Selekcji podlega również miejsce i sytuacje, w których planujemy dokonać obserwacji. Przewiduje także określenie czasu.

Dokładność - Musi być wierna, wyczerpująca i wnikliwa. Wierna wówczas,
gdy obserwowane zjawiska nie zostały zniekształcone wskutek obecności obserwatora. Umożliwia zaobserwowanie najdrobniejszych szczegółów

Obiektywność - polega ona na spostrzeganiu i rejestrowaniu tego, co jest przedmiotem obserwacji. Pozwala rozgraniczyć postrzeżenia od interpretacji., Zwrócenie uwagi na to,
co się zdarza i unikanie wczesnych wniosków czy uogólnień.

ZALETY POPRAWNEJ OBSERWACJI:

PRZEDMIOT OBSERWACJI:

TECHNIKI OBSERWACJI STANDARYZOWANEJ

Technika obserwacji skategoryzowanej

Jest to technika wysoko ceniona w badaniach pedagogicznych. Zapewnia dokładność spostrzeżeń i redukcje czasu obserwacji do minimum. Jest wydajna i ekonomiczna.
Pozwala uzyskać materiał do ilościowego opracowania. Pozwala zgromadzić bogaty materiał obserwacyjny. Umożliwia opis i analizę zebranego materiału.

Poprawnie sformułowanie:

Technika obserwacji próbek czasowych

Dotyczy ona określonych kategorii interesującego badacza zjawiska, ale różni się tym
od skategoryzowanej ze odbywa się w ciągu niedługich jednostek czasowych. Czas trwania od kilku sekund do 20 minut. Najczęściej stosuje się 5 minutowe okresy czasu. Jest łatwa
w użyciu.

TECHNIKI OBSERWACJI NIESTANDARYZOWANEJ

Umożliwiają one opis i analizę jakościową zgromadzonego materiału obserwacyjnego.
Do tych technik można zaliczyć:

Technika obserwacji dorywczej

Polega ona na zapisywaniu szczególnie tych przejawów zachowania się, które na to zasługują. Nie cel obserwacji wyznacza spostrzeganie i gromadzenie danych, lecz chwilowe i szybko przemijające zainteresowanie obserwatora. Budzi głębsza refleksje nad opisywanymi dorywczo zdarzeniami i pozwala wysunąć wartościowe hipotezy robocze. Można stosować zwłaszcza w przypadkach, w których nie mamy lepszego rozeznania.

Technika dzienniczków obserwacyjnych

Polega na opisywaniu zdarzeń lub zjawisk w ich naturalnym następstwie czasowym i to na przestrzeni długiego czasu. Może trwać od 3 do 10 miesięcy a nawet dłużej.
Dotyczy społecznego, psychicznego oraz moralnego rozwoju uczniów i koncentruje się na codziennym zachowaniu się. Dokonujemy zapisu własnych spostrzeżeń z dnia na dzien.

Technik obserwacji fotograficznej

Dotyczy całokształtu zachowania się osoby obserwowanej w ściśle określonej sytuacji
i czasie. Charakterystyczna cecha jest fotograficzna szczegółowość zarówno w spostrzeganiu danego zjawiska jak i zaprotokołowania jego. Skupić się na warunkach. W dużej mierze przypomina technikę dzienniczków obserwacyjnych

Technika obserwacji próbek zdarzeń

Jest niemal identyczna jak technika obserwacji fotograficznej. Dotyczy zawsze tylko jednej grupy zdarzeń czy faktów. I ma bliżej sprecyzowany cel. Obserwator nie ingeruje w zaistniałe zjawisko. Stara się dokonać spostrzeżeń

.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
8068
8068
8068
8068
8068
8068
praca-magisterska-wa-c-8068, Dokumenty(2)
8068
8068
8068
8068

więcej podobnych podstron