ODCZYN, KWASOWOŚĆ
odczyn - stężenie jonów H+ w roztworze glebowym wyrażane przez pH
pH=-logH+=log1/H+
H2O jest chemicznie czysta, jej pH wynosi 7
pomiaru dokonuje się potencjometrycznie
podział gleb pH(KCl) pH (H2O)
1. bardzo kwaśne do 4.5 <5.0
2. kwaśne 4.6-5.5 5.1-6.0
3. lekko kwaśne 5.6-6.5 6.1-6.7
4. obojętne 6.6-7.2 6.8-7.2
5. zasadowe >7.2 >7.2
kwasowość jest to ilość jonów H+ i Al3+ w glebie
wyrażana w meH+/100g gleby, ml/100g gleby, mmolH+/100g gleby
kwasowość:
czynna [pH(H2O)]
potencjalna
wymienna [pH(KCl)
hydrolityczna meH+/100g, cm3 0.1nNaOH/100g
kwasowość czynna - stężenie H+ znajdujących się w roztworze glebowym sporządzonym z H2O i gleby w stosunku 2:1
kwasowość potencjalna - jony H+ związane z kompleksem sorpcyjnym
wymienna - jony zasorbowane przez glebę wymiennie
hydrolityczna - H+ przechodzące do roztworu glebowego pod wpływem soli hydrolizującej (słaby kwas + silna zasada)
rola glinu
jest jednym z głównych pierwiastków w litosferze po O i Si (8%)
ruchomy glin przyczynia się do zakwaszania pomimo iż ma duże zdolności do hydrolizowania
Al3+ + H2O <-> Al(OH)2+ + H+
Al(OH)2+ + H2O <-> Al(OH)+2 + H+
Al(OH)+2 + H2O <-> Al(OH)+3 + H+
uwalniane H+ powodują obniżenie wartości pH roztworu glebowego, dlatego jony H+ i Al3+ są uważane za kwasotwórcze
pH < 5.0 Al3+
pH 4.7-6.5 Al(OH)2+, Al(OH)+
pH 6.5-8.0 Al(OH)3
w roślinie znajduje się 0.02% Al
daje niebieskie zabarwienie kwiatom hortensji
szkodliwość glinu ruchomego:
toksyczne działanie na rośliny
gleby lekkie 20-40mg Al/kg gleby
gleby organiczne do 100mg Al/kg gleby
objawy:
zahamowany wzrost >20mg Al/kg
silnie wstrzymany wzrost przy 40mg/kg
przy wyższych stężeniach rośliny giną
gromadzi się w korzeniach
tolerancja roślin:
hydrofity maja dużą odporność
jęczmień bardzo wrażliwy
groch, słonecznik, ziemniak - średnio odporne
gryka, łubin, pszenica, żurawina, herbata - mało wrażliwe
glin determinuje odżywianie fosforem
hodowla nowych odmian odpornych na Al3+
glin a człowiek
główne źródło: H2O
garnki, sztućce, folie aluminiowe
powoduje zaburzenia w gospodarce Ca, wzrost zawartości w mózgu wywołuje chorobę Alzheimera
przyczyny zakwaszenia gleb:
naturalne
mało gleb o charakterze zasadowym
wymywanie jonów (klimat umiarkowany)
dysocjacja wody związanej z Al (folia)
mineralizacja materii organicznej (powstałe tlenki metali tworzą z wodą kwasy np. azotowy i siarkowy)
wietrzenie minerałów (uwalnianie H i Al)
pobieranie kationów przez rośliny - wywóz z plonami oraz wymiana z H+
działalność mikroorganizmów glebowych - nitryfikacja
antropogeniczne
kwaśne deszcze (pH 3-5) powstają w wyniku emisji do atmosfery tlenków metali i ich reakcji z wodą, w której powstaje kwas siarkowy (VI i IV), azotowy. Przemieszczanie może mieć miejsce nawet na odległość 1000km
suche związki siarki i azotu
nawozy mineralne o charakterze fizjologicznie kwaśnym (siarczan amonu)
skutki zakwaszenia gleb:
wzmożone straty składników pokarmowych, głównie Ca i Mg, rocznie wymywane 150-230kg Ca/ha, 30-60kg Mg/ha
zakwaszenie sprzyja hydrolizie związków Al i uwalnianie tego pierwiastka do roztworu glebowego (1mg Al/100g gleby), staje się toksyczny dla roślin, uszkadza korzenie i powoduje zakłócenia w pobieraniu innych składników pokarmowych
zmniejsza się dostępność niektórych składników pokarmowych (P, Mo, B)
ograniczony rozwój korzystnych mikroorganizmów glebowych (przemiany azotu, mineralizacja)
zmniejsza się ilość materii organicznej na skutek wzrostu rozpuszczalności i wymywania w głąb profilu kwasów fulwowych
wzrasta aktywność wielu metali ciężkich (Mn, Fe, Zn, Cu, Cd, Pb)
pogarsza się struktura agregatowa gleby
jedyną możliwością poprawiania stanu zakwaszenia gleb w naszych warunkach jest systematyczne wapnowanie
przyswajalność składników pokarmowych
w glebie znajdują się:
1. formy przyswajalne (dostępne dla roślin: kationy - NH4, K, Ca, Mg, aniony - NO3, H2PO4, Cl, SO4)
2. formy zapasowe
związki kompleksowe - chelaty
formy zapasowe:
kompleks sorpcyjny
minerały
pierwotne
wtórne
immobilizacja
gleby kwaśne: brak Mo, P, Mg, nadmiar: Fe, Mn, Al
gleby zasadowe: brak: P, Mg, Fe, Mn, Cu, Zn, B, optimum Mo
wrażliwość roślin na odczyn:
grupa I - rośliny wrażliwe i bardzo wrażliwe na kwaśny odczyn gleby, najlepiej rozwijają się przy pH 6-7 (jęczmień, pszenica, buraki, bobik, groch, klony, cis, irga, forsycja, modrzew, wiciokrzew, jabłoń, grusza, topola, tawuła, tamaryszek, lipa)
grupa II - średnio wrażliwe na zakwaszenie, pH 5-6 (brukiew, rzepa, owies, ziemniaki, żyto, pszenżyto, len, łubin biały, truskawka, brzoza, wawrzynek, mahonia, magnolia, dąb, wierzba, jodła, jaśminowiec, porzeczka, róża, bez lilak, weigela)
grupa III - mało wrażliwe, pH(KCl) < 5 (seradela, łubin żółty, rododendron, kamelia, świerk, wrzosy, borówka amerykańska)
gleby Polski:
silnie kwaśne - 60%
słabo kwaśne - 24%
obojętne - 14%
zasadowe - 3%
wapnowanie:
zabieg agrotechniczny, który ma na celu poprawę właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych gleby
nawozami CaO i CaCO3 wapnujemy co 3-4 lata w dawkach 1-4t/ha
nawozami CaO + MgO i CaCO3 + MgCO3 wapnuje się co 10-12 lat czyli co 3-4 rotację w dawkach 1-4t/ha, ponieważ stosunek Ca:Mg w nawozach jest 2:1 a w glebie powinien być 7:1