1.Nie jest prawdą, że glikokortykosteroidy podawane wziewnie w leczeniu astmy:

1. a.mogą powodować chrypkę

2. w niskich dawkach terapeutycznych nie wywołują ogólnoustrojowych objawów niepożądanych

3. mogą powodować grzybicę jamy ustnej

4. działają przeciwzapalnie

mogą być stosowane w leczeniu napadu duszności w celu uzyskania szybkiej relaksacji mięśniówki oskrzeli

2.Ostra niedoczynność kory nadnerczy - który z GKS należy zastosować:

1. Betametazon

2. Hydrokortyzon iv 100mg co 8h

3. Fludrokortyzon

4. Prednizolon

5. Flutikazon

3. Chcąc uzyskać silne działanie przeciwobrzękowe u pacjentów z obrzękiem mózgu po urazach głowy, lub po zabiegach neurochirurgicznych, należy podać: fludrokortyzon dożylnie 1 mg co 6 godz. flutikazon dożylnie 200 mg co 4 godz. deksametazon dożylnie 4 mg co 6 godz. prednizolon doustnie 1 mg/kg m.c. można zastosować każdy z powyższych schematów

4. Wszystkie poniższe twierdzenia dotyczące stosowania glikokortykoidów wziewnych w leczeniu astmy oskrzelowej są prawdziwe, oprócz:

• należy je podawać stosując komorę inhalacyjną - „spejser”

• nie należy kontynuować ich podawania w razie zaostrzenia objawów astmy

• należy płukać usta po każdej inhalacji

• mogą być przyczyną chrypki

• stanowią leki 1-szego rzutu w leczeniu astmy przewlekłej

5. Które z niżej podanych kortykosteroidów należy stosować w terapii substytucyjnej:

1. aldosteron i fludrokortyzon

2. hydrokortyzon i fludrokortyzon

3. deksametazon i fludrokortyzon

4. fludrokortyzon i dezoksykortykosteron

5. triamcynolon i deksametazon

6. Pan M.C. ma 64 lata i został przyjęty na oddział intensywnej terapii z powodu bardzo silnego napadu astmy. Otrzymał w leczeniu m.in. hydrokortyzon w dawce 500 mg/24h. leczenie takie prowadzono przez 2 doby. Aby zakończyć to leczenie należy:

a.odstawiać HC stopniowo po 10mg/24h

b.odstawiać HC stopniowo podając zamiast HC prednizon co 2 dzień

c.zmniejszać dawkę HC o 300 mg/24h

d. zaprzestać podawania HC

e.zamienić HC podawany i.v. na podawany doustnie, a następnie zaprzestać leczenia

7.Chora T.T. lat 45 była leczona przewlekle pozasubstytucyjnymi dawkami metyloprednizolonu z powodu choroby o podłożu autoimmunologicznym. W trakcie leczenia wystąpiło u tej chorej jedno z poniższych powikłań:

a. blok serca w przebiegu hiperkalemii

b.hipotonia

c.depresja

d.hipoglikemia

e.zapalenie twardówki oka

8. Pacjent z chorobą Addisona otrzymuje w leczeniu substytucyjnym GKS w schemacie:

a.3 x dziennie 12,5 mg

b. o 8.00- 12,5 mg, o 16.00- 12,5 mg

c. o 8.00- 10 mg, o 20.00- 12,5 mg

d. o 8.00- 25 mg, o 16.00- 12,5 mg

e. raz dziennie rano 90 mg

9. Pan Y-ksiński jest leczony doustnie GKS, który wykazuje bardzo silne działanie przeciwzapalne, silne działanie diabetogenne i blokuje długotrwale oś podwzgórze - przysadka. Lek ten to:

a. hydrokortyzon

b.beklometazon

c.prednizolon

d.prednizon

e.deksametazon

10. Analogi puryn są specyficzne dla:

1. Fazy G1

2. Fazy G2

3. fazy M

4. fazy S

5. fazy G0

11. Preparatem osłaniającym stosowanym dla zmniejszenia ryzyka depresji szpiku wywołanego metotreksatem jest:

a.aprepitant(pwymiotny)

b.deksrazoksan(kardioprotekcyjny po zażyciu antracyklin)

c.leukoworyna(leczenie białaczek i neo kości)

d.mesna(mukolityk)

e.amifostyna

12. Pan U.M., 78-letni chory cierpiący na raka prostaty jest leczony lekiem, który zmniejsza libido i powoduje impotencję. Lek ten to:

a.goserelina

b.geflotynib (leczenie NSCLC)

c.talidomid

d.beksaroten (chłoniak złośliwy)

e.cyklofosfamid (cytostatyk alkilujący)

13. Pani G.M., 65-letnia chora leczona jest z powodu białaczki lekiem, który wywołuje u niej mrowienia palców, „strzelające” bole kończyn dolnych i pieczenie obwodowych odcinków kończyn. Ten lek to najprawdopodobniej:

a.doksorubicyna

b.winkrystyna (parestezje)

c.cisplatyna (szum w uszach)

d.alemtuzumab

e,merkaptopuryna

14.U chorej T.M. , która kilka miesięcy temu przebyła chemioterapię związaną z leczeniem białaczki szpikowej pojawił się zastój w krążeniu płucnym oraz nietolerancja wysiłku. W badaniu przedmiotowym stwierdzono znacznie powiększoną sylwetkę serca w zakresie lewej komory i upośledzenie jej kurczliwości. Formułując rozpoznanie wzięto pod uwagę lek, jako przyczynę dolegliwości:

a.cyklofosfamid

b.takrolimus

c.adalimumab

d.daunorubicynę(osłona desrazoksan)

e.bleomycynę

15.Mechanizm tego leku polega na wiązaniu w komórce FKBP-12 (FK506-binding protein). Wskaż prawdziwe twierdzenie dotyczące tego leku.(Takrolimus)

a. hamuje transkrypcję genów dla IL-2 i innych cytokin, zwłaszcza interferonu g

b. hamuje głównie aktywację i proliferację limfocytów B

c. często jest przyczyną zaburzenia czynności nerek

d. prawdziwe a,b,c

e.prawdziwe a i c

16.Pani Anetka, u której przed rokiem przeszczepiono nerkę z przerażeniem stwierdziła, że na jej tułowiu i kończynach, tu i ówdzie zaczynają porastać pojedyncze włosy. Lekarz prowadzący stwierdził, że przyczyną tego może być:

a.sirolimus

b.azatiopryna

c.mykofenolan mofetylu

d.cyklosporyna (zmniejszyć dawkę połączenia z ketokonazolem)

e.muromonab CD3

17..Dr F.G. ma ogromne kłopoty z uregulowaniem ciśnienia tętniczego u 45-letniego pacjenta. U tego chorego przed 2 laty dokonano przeszczepu nerki. Przyczyna trudności w leczeniu nadciśnienia może być:

a.cyklosporyna

b.takrolims

c.sirolimus

d.własna nerka chorego

e.wszystkie powyższe

18.U pani J.G. leczonej z powodu choroby przeszczep przeciw gospodarzowi wystąpiła w krótkim okresie po podaniu leku gorączka, dreszcze, bóle mięśniowe i stawowe. Ordynator przypuszczał, że jest to zespół poinfuzyjny, jednakże przebywający na stażu student napomknął, ze jest to mało prawdopodobne. Student twierdził tak ponieważ wiedział, że pani J.G. była leczona:

a.ozogamycyną gemtuzumabu (ALL)

b.trastuzumabem (rak piersi)

c.alemtuzumabem (CLL, chłoniaki z T)

c.daklizumabem (GvHD)

e.bewacizumabem (dożo litych guzów)

19.Chory B.B. jest leczony z powodu chłoniaka interferonem alfa. Który z niżej wymienionych objawów raczej nie powinien się pojawić u tego chorego w związku z leczeniem?

a.depresja

b.leukopenia

c.niewydolność serca

d.bóle mięśniowe

e.zakrzepica

20. Leczenie somatotropiną może być związane z występowaniem następujących objawów niepożądanych:

1. niepłodności

2. krwawień z przewodu pokarmowego

3. obrzęków i bólów mięśniowych

4. hipoglikemii

5. hipotonii

21.Wskazania do stosowania analogów gonadoliberyn obejmują wszystkie poniższe, za wyjątkiem:

1. Leczenia niepłodności związanej z zaburzeniami owulacji

2. Leczenia wnętrostwa (gonadoliberyna donosowo)

3. Leczenia endometriozy

4. Hamowania niepożądanej laktacji

5. Leczenia raka prostaty

22. Wszyskie poniższe leki należą do grupy analogów gonadoliberyn:

a. oktreotyd(leczenie gruczolaka przysadki - akromegalii)

b.leuprolid

c.goserelina

d.buserelina

e.a i b

23. Pani Lucyna urodziła tydzień temu Kubusia. Niestety, z uwagi na ciężkie zapalenie płuc leczone metronidazolem musiała zrezygnować z karmienia piersią. Lekarz zalecił jej, w związku z tym:

a.desmopresynę(leczenie moczówki prostej)

b.leuprolid

c.oksytocynę

d.lizuryd(hamuje bo agonista dopaminowy)

e.leuprolid

24. Wskaż niewłaściwe zestawienie lek-wskazanie:

1. oksytocyna - krwotok poporodowy wywołany atonią macicy

2. bromokryptyna - trudności w karmieniu piersią związane z utrudnionym(zahamowanie mlekotoku) wydzielaniem mleka

3. desmopresyna - moczówka prosta

4. oktreotyd - insulinoma

5. terlipresyna - krwawienie z żylaków przełyku

25. Właściwa dawka wstępna tyroksyny stosowana w leczeniu chorych z niedoczynnością tarczycy jest modyfikowana z uwagi na:

a. wiek

b.stan układu krążenia

c. zaawansowanie zaburzeń metabolicznych

d.a i b

c.a, b, c

26.Wszystkie z niżej wymienionych leków mogą być przyczyną dysfunkcji tarczycy, za wyjątkiem:

a.amiodaronu

b.soli litu

c.J¹³¹

d.interferonu alfa

e.metronidazolu

27.W leczeniu wola obojętnego, w skojarzeniu z suplementacją jodem, zazwyczaj stosuje się:

a. tyroksynę

b.tiamazol (przeciwtarczycowy)

c.propylotioracyl (przeciwtarczycowy)

d.liotyroninę

e.pegwisomant (analog gh)

28.Pan Edmund W. jest od około 7 m-cy leczony z powodu nadczynności tarczycy, a niezbędne jest u niego także wykonanie badania NMR z jodowym środkiem cieniującym. Natomiast pani Hanna W. cierpi na nadczynność tarczycy wywołaną wieloletnim stosowaniem amiodaronu. Zarówno Pan Edmund, jak i pani Hanna wymagają teraz terapii:

a. nadchloranami w połączeniu z propylotiouracylem

b.glikokortykosteroidami w połączeniu z tiamazolem

c.płynem Lugola

D. tyroksyną w połączeniu z metimaolem

E. żadnym z powyższych

29. Pani Iwona jest leczona tiamazolem z powodu nadczynności tarczycy występującej w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa. Jakiego rodzaju badania kontrolne zaleci najprawdopodobniej lekarz prowadzący, zwłaszcza na początku terapii, aby zidentyfikować wczesne symptomy działań niepożądanych tiamazolu:

a.stężenie kreatyniny w surowicy

b.glikemię na czczo

c.stężenie aminotransferaz w surowicy

d.morfologię i rozmaz krwi obwodowej

e. c i d (uszkodzenia wątroby I granulocytopenia )

---