LEKI STOSOWANE W LECZENIU NIEWYDOLNOŚCI SERCA (NS)
Hanna Winiarska
Skróty
NS - niewydolność serca, AA - antagonista aldosteronu, ACE-I - inhibitor konwertazy angiotensyny, ARB - antagonista receptora dla angiotensyny, CO - (cardiac output), rzut serca, SVR (systemic vascular resistance) - opór naczyniowy
I. Leki o działaniu inotropowo dodatnim:
1.glikozydy nasercowe (digoksyna)-
nie zmniejsza śmiertelności
zmniejsza liczbę hospitalizacji
podnosi jakość życia
Mechanizm działania: hamowanie Na+/K+-ATPazy w błonie komórkowej kardiomiocytów-w efekcie zwiększenie wewnątrzkomórkowego stężenia jonów Ca
Efekty farmakodynamiczne:
Serce:
Działanie inotropowo dodatnie - wzrost kurczliwości
Efekty elektryczne :
Skrócenie czasu trwania potencjału czynnościowego - efekt zwiększonego przewodzenia jonów K+
Obniżenie potencjału błonowego (mniej ujemny) - efekt zahamowania pompy Na i zmniejszenia wewnątrzkomórkowego stężenia jonów K+
Przeładowanie jonami Ca++ oraz oscylacja stężeń wewnątrzkomórkowych jonów Ca++ - delayed afterdepolarizations , (bigeminia) - dodatni efekt batmotropowy
Kardioselektywne działanie parasympatykomimetyczne (węzeł z-p i przedsionki)- ujemny efekt chrono- i dromotropowy
Działanie na inne narządy:
Obniżenie napięcia ścian naczyń
Przewód pok - anorexia, nudności, wymioty, biegunka
OUN -dezorientacja, halucynacje, zaburzenia widzenia (widzenie żółto-zielone), pobudzenie i drgawki
ginekomastia
Objawy toksyczności glikozydów:
psychiatryczne - delirium, zmęczenie, zaburzenia snu
oczne -widzenie żółto-zielone
p.pok -anorexia, nudności, wymioty, ból brzucha
u.krążenia- skurcze dodatkowe komorowe i nadkomorowe, migotanie komór bloki p-k
Interakcje
WZROST TOKSYCZNOŚCI w warunkach hipokalemii, hiperkalcemii, hipomagnezemii, hipoksji, niedoczynności tarczycy, przy jednoczasowym stosowaniu niektórych leków (werapamil, amiodaron, chinidyna)
Zastosowanie digoksyny:
chorzy z NS
objawowa NS (NYHA II-IV) u chorych z rytmem zatokowym (zwykle dodawana do ACE-i/ARB, beta-blokera, AA)
u chorych z migotaniem przedsionków i szybką czynnością komór (NYHA I-IV)
chorzy bez NS
migotanie przedsionków z szybką czynnością komór (bardzo rzadko)
Przeciwwskazania:
Komorowe zaburzenia rytmu
Zespół WPW
Kardiomiopatia przerostowa
Świeży zawał serca z rytmem zatokowym
Bardykardia zatokowa, bloki p-k
INNE LEKI INOTROPOWO DODATNIE:
wskazania:
ostra NS u chorych z hipoperfuzja narządową (niedociśnieniem, niewydolnością nerek) z/bez obrzękiem płuc oporna na działanie diuretyków i wazodilatorów stosowanych w dawkach optymalnych
Agoniści receptorów beta1 (dobutamina, dopamina)
Dopamina - efekty farmakodynamiczne zależne od dawki
0.5-2(3)ug/kg/min - pobudzenie receptorów D1 Ⴎ Ⴍ przepływu nerkowego)
2(3) - 5 ug/kg/min - pobudzenie receptorów beta-1 Ⴎ efekt ino-, chrono dodatni, Ⴎ Ⴍ CO)
5-10 ug/kg/min - pobudzenie receptorów beta-1, u niektórych chorych także alfa-1
> (10)15-20 ug/kg/min - pobudzenie receptorów alpha-1 Ⴎ Ⴍ SVR systemowy opór naczyniowy)
Początek działania - minuty
Odpowiedź hemodynamiczna - różna
Dobutamina - beta-1 agonista, słabe działanie na receptory beta-2 i alpha-1
W porównaniu do dopaminy
- podobne lub większe działanie inotropowe
- Ⴏ ciśnienia zaklinowania i oporów obwodowych przy zwiększaniu dawki
Inhibitory fosfodiesterazy (PDE-I)
Bipyridyny - selektywne hamowanie PDE-III (ENOXIMON, MILRINON)
Efekty farmakodynamiczne
Działanie inotropowe dodatnie, działanie naczyniorozszerzające
toksyczność -nudności, wymioty, trombocytopenia, wzrost stężenia enzymów wątrobowych.
wskazania: krótkotrwałe dożylne leczenie ostrej NS przy nieskuteczności dobutaminy (chorzy przewlekle leczenie beta-blokerami)
3. Levosimendan
- łączy się z troponiną-C w kardiomiocytach - uwrażliwia na działanie Ca;
- słabe działanie hamujące PDE-III;
- efekt wazodilacyjny (poprzez ATP)
wskazania: chorzy ze zdekompensowaną NS przy nieskuteczności dobutaminy (chorzy przewlekle leczeni beta-blokerami)
UWAGA - PDE-I i levosimendan - ryzyko hipotonii
II.Diuretyki
wskazania: objawy retencji płynów
przeciwwskazania: hipotonia, zaburzenia elektrolitowe
wybór terapii:
umiarkowana NS - tiazydy
zaawansowana i ciężka NS, zwłaszcza u chorych z niewydolnością nerek - diuretyki pętlowe
ostra NS - diuretyki pętlowe lub kombinacja diuretyki pętlowe + tiazydy lub anatagoniści aldosteronu (AA)
AA (spironolakton, eplerenon) - zmniejszają śmiertelność u chorych z NS - niezbędny element terapii
Konieczne codzienne monitorowanie masy ciała, ciśnienia tętniczego, okresowo stężenia elektrolitów
Działania niepożądane: hipokalemia/hiperkalemia, hiponatremia, hiperurikemia, hipomagnesemia, zmiany pH, hiperglikemia (zwłaszcza diuretyki tiazydowe)
III. Leki rozszerzające naczynia
1. Inhibitory ACE (ACE-I)
Efekt ACE-I w NS
Zmniejszenie obciążenia następczego
Poprawa przepływu nerkowego
Zmniejszenie obciążenia wstępnego
Zmniejszenie przebudowy LK
Zastosowanie w NS:
Przewlekła NS (NYHA I-IV) z dysfunkcją LK (LVEF<40-45%) - leczenie pierwszo-liniowe! - zmniejszają śmiertelność
przeciwwskazania:
ciąża
hipotonia
obrzęk naczynioruchowy
obustronne zwężenie tętnic nerkowych ciężka niewydolność nerek
hiperkalemia K>5.5mmol/l
działania niepożądane ACE-I
związane z obniżeniem stężenia AT II:
hipotonia
hiperkalemia
pogorszenie funkcji nerek
uszkodzenie płodu
związane z podwyższonym stężeniem bradykinin
suchy kaszel (5-10%)
obrzęk naczynioruchowy (0,1-0,2%)
2. Antagoniści receptora dla angiotensyny (ARB)
Wskazania w NS:
alternatywna terapia dla chorych, którzy nie tolerują ACE-I (kaszel, obrzęk naczynioruchowy)
w połączeniu z ACE-I u objawowych chorych pomimo stosowania standardowego leczenia, którzy nie tolerują AA
3. kombinacja nitraty/hydralazyna
Nitraty (dinitrat izosorbidu) |
Hydralazyna |
|
|
wskazania:
|
4.Nesiritid
Ludzki rekombinowany BNP (brain natriuretic peptide)
Działanie farmakologiczne: rozszerzenie naczyń żylnych i tętniczych + natriureza
wskazania: ostra NSchorzy z retencją płynów
5.blokery kanałów Ca2+
Amlodypina lub felodypina może być dodatkowo stosowana (bez zwiększania śmiertelności) u chorych z NS wymagających:
obniżenia ciśnienia tętniczego
obniżenia obciążenia następczego
werapamil/diltiazem - tylko w rozkurczowej NS PRZECIWWSKAZANE W SKURCZOWEJ NS
IV. beta-blokery:
Pierwszoplanowe w terapii NS
Preparaty stosowane w NS: metoprolol, karwedilol, bisoprolol, nebivolol:
Wskazania do stosowania w NS:
Ⴎ skurczowa NS (NYHA I-IV) tylko u stabilnych klinicznie chorych - zmniejszają śmiertelność
Ⴎ rozkurczowa NS - zwolnienie tętna, wydłużenie fazy rozkurczu
ZAZWYCZAJ BETA-BLOKERY ZAWSZE Z ACE-I/ARB
PROCEDURA STOSOWANIA BETA-BLOKERÓW W NS:
*chory powinien być stabilny klinicznie, zazwyczaj jest wcześniej leczony ACV-I/ARB
*leczenie rozpoczyna się od bardzo niskich dawek i stopniowo zwiększa dawki pod warunkiem dobrej tolerancji i braku działań niepożądanych, zazwyczaj co 2-4 tygodnie
*chorych należy monitorować z powodu możliowści pogorszenia przebiegu NS oraz pojawienia się działań niepożądanych
Przeciwwskazania: hipotonia, zdekompensowana NS, astma, objawowe bloki p-k i bradykardia
V. IVABRADYNA
Mechanizm działania:hamowanie prądu If w węźle zatokowym
Efekt farmakodynamiczny - zwolnienie rytmu serca u osób z rytmem zatokowym
Wskazania do stosowania w NS
chorzy z rytmem zatokowym i EF ≤35%, HR ≥70/min., i objawami NS (NYHA II-IV) pomimo leczenia beta-blokerami, ACE-i (ARB),i AA(ARB)
chorzy z rytmem zatokowym i EF ≤35%, HR ≥70/min którzy nie tolerują beta-blokerów. Chorzy powinni być leczeni ACE-I (ARB) i AA(ARB)
3