Komunikacja interpersonalna - psychologia, Technik masażysta, Psychologia


Komunikacja interpersonalna

- jedna z podstawowych umiejętności życiowych

- proces, dzięki któremu jednostka przekazuje i otrzymuje informacje

- informacje mogą zawierać fakty, myśli i uczucia

Dobry kontakt to niezbędny warunek tworzenia przyjaznych relacji międzyludzkich.

Komunikacja

- jednokierunkowa

-dwukierunkowa (komunikat + inf. zwrotna)

Nadawca kodowanie kanał komunikacyjny dekodowanie odbiorca (interpretacja - nadanie znaczenia odebranych informacjom) inf. zwrotna

Nadawca

- osoba, która wysyła informację (inicjuje proces komunikacji- komunikat, przekaz)

- określa „język” przekazu i kanał transmisji komunikatu (rozmowa bezpośrednia, telefon)

- przygotowuje komunikat- koduje (wyraża myśli i intencje w symbolach, przekaziewerbalnym, piśmie i mowie ciała)

- nadaje komunikat

- upewnia się, że dotarł i został właściwie zrozumiany

Odbiorca

- jest adresatem przekazu

- odczytuje komunikatu - dekoduje, czyli właściwie rozumie symbolem, na podstawie wspólnego dla nadawcy i odbiorcy zbioru znaczeń

- przekazuje nadawcy informację zwrotną potwierdzającą odbiór i zrozumienie informacji

Skuteczna komunikacja - zgodność intencji nadawcy i intencji przypisanych mu przez nadawcę

Komunikacja pozioma

- porozumiewanie się osób o tym samym statusie społecznym, czyli mającym ten sam zakres władzy

- jest to zreguły komunikacja dwukierunkowa

- dwie porozumiewające się osoby mają mniej więcej tyle samo do powiedzenia i oczekują od siebie wypowiedzi

Komunikacja pionowa

- Gdy jedna osoba góruje nad drugą statusem społecznym

- ma sporo do powiedzenia i nie oczekuje, że osoba o niższym statusie społecznym również jej tyle samo powie

- jest jednokierunkowa

Komunikacja napoziomie :

-faktycznym (np. wykłady)

-instrumentalnym (np. ćwiczenia)

-afektywnym (przekazywanie wzajemnie info o uczuciach)

Style komunikowania:

partnerski: przyznaje takie same prawa i obowiązki sobie i rozmówcy, nie narzuca swojego zdania, toleruje odmiennie przekonania, nie ocenia zachowania partnera, człowiek: nie formułuje nakazów, rad, co najwyżej informuje rozmówcę o konsekwencjach jego dotychczasowego postępowania i innych możliwości działania, nie podporządkowuje własnych poglądów czy postępowania wymogom drugiego człowieka, koncentruje się na wypowiedziach rozmówcy, dba o zrozumiałość wypowiedzi i tego samego domagamy się dla siebie.

niepartnerski: własne potrzeby, zamierzenia i preferencje traktujemy inaczej uległy i dominujący

Komunikacja niewerbalna

Parajęzyk - charakterystyczne cechy głosu: ton artykulacja, wysokość, tempo mówienia, dźwięki niejęzykowe błędy i zakłócenia mowy; kontakt wzrokowy; mimika twarzy; gesty; pozycje postawy ciała; wygląd; kontakt dotykowy i przestrzenna odległość od rozmówcy

Fałszowanie mowy ciała

Wyraz twarzy jest jednym z najskuteczniejszych sposobów wyrażania emocji i samopoczucia. Wg.: Paula Ekmana - „język twarzy” jest uniwersalny dla wszystkich ludzi

„Zdolność do interpretowania sześciu głównych emocji jest zdolnością międzykulturową - cechą człowieka a nie wytworem kulturowego doświadczenia” - Ekman

Hipoteza sprzężenia zwrotnego: otwarte wyrażanie emocji powoduje jej nasilenie. Z drugiej strony stłumienie oznak emocji na tyle, na ile to możliwe, powoduje jej osłabienie.

Kontakt wzrokowy:

- wielkość źrenic (powiększenie źrenicy jak zakochanie, złość - zmniejszenie źrenicy)

- długość spojrzenia (=utrzymania kontaktu wzrokowego)

-rodzaj spojrzenia („jak patrzymy na rozmówcę”) np.: biznesowe, społeczne, intymne

Pomaga ustalić charakter wzajemnego stosunku między ludźmi: pozytywny - negatywny, bliski-na dystans. Służy intensyfikacji treści werbalnej.

Kinezjetyka - zajmuje się pozycjami, postawą i gestami

Gesty:

-ekspresyjne - wyrażają emocje

-informacyjne - zastępują słowa w komunikowaniu się

Styl afiliatywny - gestykulacja stanowi bowiem element ogólnego stylu, który mówi o pozytywnych uczuciach wobec otoczenia. Przejawiająca go osoba po prostu lubi i chce przebywać z ludźmi.

Ciało jako bariera (bariera z rąk) - ukrywanie się za barierą jest normalną ludzką reakcją, której uczymy się od wczesnego dzieciństwa. „ręce na krzyż na piersi”, bariera z nóg - to samo znaczenie, co krzyżowanie rąk.

Odległość przestrzenna i kontakt dotykowy:

Inaczej proksemika, lata '60 XX w. - Edward Hall

Przestrzeń:

dotykowa

wzrokowa

słuchowa

termiczna (zasięg wyczuwania temp. ciała)

zapachowa (zasięg zapchu skóry, oddechu)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Komunikacja interpersonalna.d, Psychologia społeczna
Komunikacja interpersonalna, psychologia
KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA, PSYCHOLOGIA
PSYCHOLOGICZNE ASPEKTY KOMUNIKACJI INTERPERSONALNEJ(2), Technik Administracji, SOCJOL I PSYCH SPOŁEC
PSYCHOLOGICZNE ASPEKTY KOMUNIKACJI INTERPERSONALNEJ(2), Technik Administracji, SOCJOL I PSYCH SPOŁEC
Psychościąga, Technik masażysta, Psychologia
psycho-ćw, Technik masażysta-przydatne pliki
ZASADY KOMUNIKACJI INTERPERSONALNEJ Z PACJENTEM CHORYM NA CH, psychologia(1)
PORTRET PSYCHOLOGICZNY OSOBY, komunikacja interpersonalna

więcej podobnych podstron