FARMAKOTERAPIA NIEWYDOLNOŚCI KRĄŻENIA
Zasadnicza czynność serca w organizmie polega na przepompowaniu krwi.
Duży krwiobieg: prawy przedsionek ⇒ zastawka trójdzielna ⇒ prawa komora ⇒ zastawka półksiężycowata tętnicy płucnej ⇒ tętnica płucna ⇒
Komórki mięśnia sercowego należą do grupy komórek charakteryzujących się pobudliwością elektryczną.
Podstawowa różnica pomiędzy mięśniem sercowym a większością komórek pobudliwych to:
spontaniczny, wewnętrzny rytm jest wytwarzany przez wyspecjalizowane komórki węzłów zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo-komorowego
stosunkowo długi czas trwania potencjału czynnościowego oraz długa refrakcja, duży napływ jonów wapniowych do wnętrza komórki w fazie plateau potencjału czynnościowego
Prawidłowe pobudzenie serca wymaga:
„generatora” (oscylatora) rytmu - węzeł zatokowo-przedsionkowy oraz
komórek podporządkowujących się rytmowi generowanemu przez ten węzeł: pozostałe komórki układu bodźco-przewodzącego serca oraz komórki robocze mięśnia sercowego
Pomiędzy przedsionkiem a komorami znajduje się węzeł przedsionkowo-komorowy, który działa jak filtr zabezpieczający komory przed nadmierną impulsacją z przedsionków.
Wyróżniamy 4 fazy potencjału czynnościowego:
!!!wykres!!!
• faza 0: gwałtowny wzrost potencjału na skutek napływu jonów Na+
• faza 1 (wstępna repolaryzacja): mały spadek potencjału na skutek przejściowego napływu jonów K+; zablokowanie części kanałów Na+
• faza 2 (faza plateau): napływ jonów Ca2+
• faza 3 (repolaryzacja): powrót potencjału do wartości wyjściowych - zamknięcie kanałów Ca2+, otwarcie kanałów K+
• faza 4 (potencjał bodźcotwórczy): stopniowa depolaryzacja w czasie rozkurczu spowodowana zahamowaniem napływu jonów K+; prawdopodobnie łagodnym wzrostem przepuszczalności Na+
Przepływ potencjału czynnościowego w sercu:
węzeł zatokowo-przedsionkowy uruchamia rytm
mięśnie przedsionka skurcz
węzeł przedsionkowo-komorowy opóźnienie
włókna Purkinjego szybkie, jednorodne nagromadzenie potencjału
skurcz komór
NIEWYDOLNOŚĆ SERCA
ZABURZENIA FUNKCJONOWANIA SERCA
JAKO POMPY
To stan, w którym w wyniku nieprawidłowej pracy, serce nie jest w stanie zapewnić odpowiedniego przepływu krwi koniecznego do zachowania prawidłowego metabolizmu tkankowego.
Podział:
ostra: nagłe wystąpienie lub nasilenie przedmiotowych i podmiotowych objawów niewydolności serca wymagające natychmiastowego leczenia; większość przypadków to zaostrzenie przewlekłej niewydolności (20-30% to stan de novo)
przewlekła
Inny podział:
prawokomorowa: krążenie systemowe - zastój żylny
lewokomorowa -krążenie płucne - zastój żylny
Prawokomora niewydolność serca
zmęczenie
wzrost obwodowego ciśnienia w żyłach
wodobrzusze
powiękzenie wątroby i śledziony
poszerzenie żył szyjnych
zaburzenia apetytu i żołądkowo-jelitowe
pocenie rąk
obrzęk ortostatyczny
Lewokomorowa niewydolność serca
nocna duszność napadowa
zwiększone ciśnienie kapilar płucnych
zastój w płucach (kaszel, sapanie, krwawa plwocina, szybki oddech)
niepokój, splątanie, zmęczenie
orthopnea - trudności w oddychaniu w pozycji siedzącej a łatwość w stojącej
tachykardia, duszność
Podział:
• skurczowa: dysfunkcja skurczowa lewej komory, frakcja wyrzutowa lewej komory (LVEF) obniżona
• rozkurczowa: przy zachowanej czynności lewej komory serca - prawidłowa frakcja wyrzutowa
Zespół kliniczny:
• uczucie duszności w spoczynku lub podczas wysiłku i/lub zmęczenia
• retencja płynów (zastój w krążeniu płucnym, obrzęk wokół kostek)
• nieprawidłowości budowy i czynności serca w spoczynku (powiększenie serca, szmery w sercu, podwyższone stężenie peptydu natriuretycznego)
Epidemiologia:
• populacja europejska 0,4-2% (6,5-10 mln)
• Polska 0,8-1 mln
Klasyfikacja wg NYHA:
• klasa I: bez ograniczenia aktywności fizycznej; zwykła aktywność fizyczna nie powoduje zmęczenia, uczucia kołatania serca lub duszności
• klasa II: niewielkie ograniczenie aktywności fizycznej; komfort w spoczynku, natomiast zwykła aktywność fizyczna powoduje zmęczenie, uczucie kołatania lub duszności
• klasa III: znaczne ograniczenie aktywności fizycznej; komfort w spoczynku, natomiast mniejsza niż przeciętna aktywność fizyczna powoduje zmęczenie, uczucie kołatania lub duszności
• klasa IV: niemożność wykonywania jakiejkolwiek aktywności fizycznej bez wystąpienia dyskomfortu; objawy niewydolności serca w spoczynku; po podjęciu jakiejkolwiek aktywności uczucie dyskomfortu wzrasta
Przyczyny:
choroba wieńcowa
nadciśnienie tętnicze
kardiomiopatie
leki β-adrenolityki, blokery kanałów wapniowych, a/arytmiczne, cytostatyczne
toksyny (alkohol, kokaina, pierwiastki śladowe - rtęć, kobalt)
zaburzenia endokrynne (cukrzyca, zaburzenia funkcjonowania gruczołu tarczowego, zespół Cushinga, phaeahromocytonia)
niedobór tiaminy, selenu, karnityny
sarkoidoza, amyloidoza, choroby tkanki łącznej
choroba Chagasa
Patomechanizm:
układ RAA
układ współczulny (NA)
wazopresyna (ADH)
endoteliny
cytokiny
!!!RYSUNEK!!!
Odpowiedź |
Efekty krótkoterminowe |
Efekty odległe |
Retencja sodu i wody |
Wzrost obciążenia wstępne |
Zastój w płucach, obrzęki |
Skurcz naczyń krwionośnych |
Podtrzymana perfuzja ważnych dla życia narządów |
Potęgowanie dysfunkcji serca jako pompy (nadmierne obciążenie następcze, zwiększony wydatek energii) |
Pobudzenie układu współczulnego |
Wzrost częstości pracy serca i objętości wyrzutowej |
Większy wydatek energetyczny serca |
Przerost serca |
Wzrost liczby sarkomerów wraz z objętością wyrzutową |
Śmierć komórek, arytmia |
Niewydolność serca - stopniowe pogorszenie czynności skurczowej; nadciśnienie potęguje obciążenie serca, serce kompensacyjnie zwiększa objętość wyrzutową i częstość pracy
WYKRES!!!!