Austenit szczątkowy a odkształcenia plastyczne
Odkształceniu plastycznemu wysokowęglowych struktur hartowania towarzyszy między innymi mniejsza lub większa przemiana austenitu szczątkowego. W pracy [1] badano zmiany austenitu szczątkowego w strefie przypowierzchniowej zginanych próbek wykonanych ze stali nawęglanych, jak i stali wysokowęglowych. Zmiany austenitu szczątkowego badano na powierzchniach rozciąganych, ściskanych i zginanych próbek, i stwierdzono przy ustalonej wartości odkształcenia zdecydowanie wyższy stopień przemiany austenitu szczątkowego w materiale rozciąganym.
W pracy [2] oznaczono udział austenitu szczątkowego na powierzchniach próbek poddanych zmęczeniowym obciążeniom stykowo-tocznym. Wyniki badań pokazanych na rysunku 4.3.3. wskazują na spadek udziału omawianego składnika strukturalnego na ścieżce tocznej próbek. Podobne wyniki uzyskano w pracy [3] (rys. 4.4.2.). Wzrostowi cykli obciążeń stykowo-tocznych towarzyszy spadek zawartości austenitu szczątkowego, przy czym najwyższe ubytki pojawiły się w określonej odległości od powierzchni w miejscu oddziaływania najwyższych naprężeń stycznych.