Głównym celem podejmowania BLS (basic life support)jest dostarczenie tlenu do serca, mózgu i innych ważnych dla życia narządów, zanim dzięki zabiegom kwalifikacyjnym uda się przywrócić krążenia i oddychanie. Kluczową sprawą jest czas. Szanse na uratowanie życia są największe, jeśli podstawowe zabiegi resuscytacyjne zostaną podjęte przed upływem 4 min od momentu zatrzymania krążenia, a w ciągu 8 min możliwe będzie przystąpienie do zabiegów kwalifikowanych. Pomiędzy 4 a 6 minutą istnieje możliwość powstania uszkodzeń mózgu. Po 6 minutach od zatrzymania krążenia niemal zawsze dochodzi do uszkodzenia mózgu co nie zwalnia nas z podjęcia czynności ratowniczych.
„ABC” zabiegów resuscytacyjnych:
A - drogi oddechowe (Airway)
• Udrożnienie górnych dróg oddechowych
• poprzez rękoczyn żuchwa-czoło
B - oddychanie (Breathing)
Ocena: stwierdzenie braku oddechu
• metoda usta - usta
• metoda usta - nos
• metoda usta - maska
• sztuczne oddychanie
Wykazano, że objętość oddechowa 400 - 500 ml jest wystarczająca do zapewnienia nieprzytomnej osobie dorosłej odpowiedniej wentylacji. Objętość oddechowa ma być taka, by klatka piersiowa przy wykonywaniu wdechu unosiła się.
C - krążenie krwi (Circulation)
Przy połączeniu sztucznej wentylacji i uciskania klatki piersiowej częstotliwość wentylacji zależy zarówno od objętości oddechowej, jak i od częstości uciskania klatki piersiowej. Czas wdechu wynosi 1 sekunda a cykl wdech- wydech trwa około 3 sekund. W celu osiągnięcia optymalnej perfuzji narządów ważnych do przeżycia, zaleca się uciskanie klatki piersiowej z częstością około 100/min.
W sytuacjach wyjątkowych(np. opory estetyczne, uraz twarzy) dopuszcza się stosowanie tylko masażu pośredniego serca.
Obecnie coraz częściej, w miejscach gdzie przebywa wielu ludzi (jak np. hipermarkety, lotniska), zaczynają pojawiać się automatyczne defibrylatory zewnętrzne (AED). Są one tak skonstruowane, że za pomocą komend głosowych prowadzą niedoświadczonego ratownika przez proces defibrylacji. Potrafią samodzielnie zdiagnozować pacjenta, a następnie zaproponować najlepszą metodę postępowania. Przy ich stosowaniu należy pamiętać, że:
• elektrody powinny być ułożone tak, aby serce znajdowało się pomiędzy nimi (jedną elektrodę umieszcza się po prawej stronie mostka, pod prawym obojczykiem, drugą - w linii środkowej pachowej, na wysokości koniuszka serca),
• u dzieci 1-8 lat należy stosować elektrody pediatryczne lub AED przystosowany do dzieci (w przypadku braku takiego można używać modelu dla dorosłych)
• u dzieci do 1 roku życia należy przeczytać w instrukcji urządzenia czy w takim wypadku jest bezpieczne zastosowanie go