Czynniki zmniejszające ilość drgań.

1. Częstotliwości drgań podstawowych leżą poza obszarem IR i nie możemy ich obserwować

2. Pasma podstawowe są słabe i nie możemy ich obserwować

3. Częstotliwości podstawowe położone są blisko siebie i zlewają się w jedno pasmo

4. Występowanie pasm zdegenerowanych

5. Drganie podstawowe nie pojawia się w podczerwieni, bo nie wywołuje zmiany momentu dipolowego cząsteczki

Spektroskopia remanowska.

Polega na badaniu ruchu energii oscylacyjnej i rotacyjnej. Promieniowanie rozproszone zostaje rozszczepione i pada na detektor.

V_Ray - częst. Rayelowska

V_St - częst. Stockesowska

V_Ast - częst. Antystockesowska

∆V = V_Ray - V_St = V_Ast - V_Ray

Zastosowanie podczerwieni.

1. Identyfikacja związków - posługujemy się częstościami grupowymi - są to drgania związane z pewnym elementem związku. Stałość częstości grupowych stanowi podstawę analizy strukturalnej do identyfikacji wiązań wodorowych wewnątrz i międzycząsteczkowych.

2. Do określania stężeń w układzie statycznym i dynamicznym D = ε · l · c (w układzie statycznym c = const, a w dynamicznym zmienia się w czasie).

Spektrometria masowa (MS)

MS polega na wytwarzaniu się zw chem obojętnych cząst jonów i na badaniu zachodzącego następnie rozpadu tych jonów.

Spektrometr masowy - przyrząd który wytwarza i rozdziela naładowane cząstki.

1. ukł wprowadzania próbki

2. źródło jonów

3. analizator jonów

4. rejestrator

Jonizowanie próbki.

1. fotojonizacja PI => potencjał jonizacyjny zw org 5-13 eV, promieniowanie jon musi być >13 eV. Źródłem promieniowania są wyładowania elektryczne helu, które dostają fotony o energii 21;22 eV.

2. impakt elektronowy EI => bombardowanie elektronami. Wykorzystuje się elektrony emitowane przez rozżarzone włókno, przyspiesza się je różnicą potencjału.

3. pole elektryczne FI => zw. chem jest odparowywany w pobliżu elektrody o dużym dodatnim potencjale i małej krzywiźnie. Otrzymujemy duży gradient 10⁷-???

4. jonizacja chemiczna => najrzadziej stosowana

Istota fizyczna.

W źródle jonów, jony o ład e^- są przyspieszane potencjałem V. Ta energia przechodzi w en kinetyczną.

Jeśli dodatnio naładowany jon wpadnie w pole elektr to jony poruszają się po krzywych. Na jon działa siła dośrodkowa (eB) i odśrodkowa (mr²/r_e)

Magnetyczna siła dośrodkowa (siła Lorentza)

Reguły rozpadu.

1. związki w szeregu homologicznym ze ↑ ciężaru cz. wykazują zmniejszenie intensywności pasma macierzystego

2. względna intensywność jonu macierzystego ↓ wraz z rozgałęzieniem łańcucha

3. rozpad jonu jest uprzywilejowany w miejscu rozgałęzienia. Wiąże się to ze stabilnością

4. pasma macierzyste zw arom, heterocyklicznych alkenow, ukł cyklicznych posiadają dużą intensywność

5. w zw arom zaw podstawniki alkilowe najbardziej prawdopodobny jest rozpad wiązania β wzgl pierścienia arom.

6. cykliczne zw nasycone dążą do utraty bocznych łańcuchów poprzez rozerwanie wiązania α.

7. rozpadowi jonów często towarzyszy eliminacja trwałych, obojętnych cząst. (CO, CO₂, H₂O, H₂S )

Istota fizyczna fragmentacji. (Krzywe Morse'a)

W stanie podst obojętna cząst jest na zerowym poziome en oscylacyjnej. Pod wpływem jonizacji wybicie elektr powoduje przejścia pionowe. Uzyskujemy jon o nadmiarze en wewnętrznej, ale niewystarczającej do rozpadu, jon będzie oscylował.

(Cząsteczki złożone) Powierzchnie M₁^+· i M₂^+· przecinają się we wspólnym punkcie X o takiej samej en oscylacyjnej.

---